bazen acaba öldüm de hayata farklı bi yerden mi devam ediyorum diye,
yok bende hiç olmuyor
Bende şey oluyor sanki 6 çocuğum varmışta beni huzurevine bırakmışlar gibi hissediyorum.
Yok ya hiç o kadar sapıtmadım.
hayır, bana hiç olmadı sanırım. çok fazla garip ve saçma düşüncem oldu ama bu olmadı.
Benim oluyor. Hele trafikte çok olur. Hızlı giderken ya da viraj dönerken, aniden kaza yaptım ve bir hayatımda öldüm ve bir başkasında mı yaşıyorum acaba diyorum.
Anlatamadığım şekilde de oluyor ara ara.
ben mesela bu günlerde olduğum yerde kitlendiğimi düşünüyorum. hiç ilerleme yok, ne ilişkilerde... ne kariyerde. istek de yok o yüzden.
ben de acayip derecede hissizlik var, belki de çoktan ölmüşümdür; dünya yeniden kuruldu ben hala tepkisiz bir şekilde olanları izliyorum..
*yarın sabah iş var bir ton mal insana maruz kalacağım,dünya bir kez daha yeniden kurulsa ya..
sadece ölmek değil, her türlü senaryonun mantıklı geldiği zamanlar oluyor.
geçen sabah şizofren olduğuma emin olarak uyanmıştım. simülasyon olduğumuzu falan bazen ciddi ciddi sindiriyorum.
sonra çöpşiş istiyo canım, mevzu geçiveriyor. yerken de ya şununla kontrol ediliyorsam, ne malım lan ben bi çöpşişe varoluşçuluğu satıyorum diyorum.
ama yiyorum da, ezmesiyle falan hem de.