Türkiye'nin çoğunluğu, Batı'nın azınlığı için doğru.
Bu senin hayatı nasıl yaşadığına bakar.
18-25 yaş arası üniversite çağı dersek ve maddi bir sıkıntı yoksa çok rahat sevgiline vs vakit ayırırsın. ama ben okul birincisi olmalıyım gibi kasarsan elbette bu işler zor.
üni ile iş arası bir dönem var ki insanın en zorlu dönemi, burada bir şey diyemem. okul bitmiştir, iş bulmak zorundasın. çok iyi bir üni ve çok iyi bir iş seçeneğin yoksa epey zorlanırsın. hayatının kırılma anıdır çünkü. bir de erkeksen askerlik vardır.
İş bulma sürecinden sonra da izin günlerini değerlendirme, sosyalliğinle alakalı durumlar var. ki bu yaştan sonra zaten insanlar belli bir olgunluğa geliyor, aşk hayatında öncekiler gibi büyük saçmalıklar yaşamıyorsun.
bence türkiye'de asıl sorun bu yaştan sonra başlıyor. iş çevrende karşı cins pek yoksa o oranda aşk hayatın da etkileniyor. olanların da birçoğu ya evlenmiş ya da ciddi ilişkiler içerisinde oluyor.
konu stres, iş güç değil. baskıcı bir toplumda yaşıyoruz. bekar iki kişi arasındaki ilişkiye toplumun bakışı belli. bu yüzden cinsler arası mesafe artıyor.