ben kendimi telkin etmeye çalışıyorum "bak çakıs, bu da geçecek, hormonların seninle oyun oynuyor buna alet olma, ona istediğini verme sakin ol.." falan gibi. her şey, herkes üstüme üstüme geliyor ama. siz ne yapıyorsunuz bu durumda?
bende şöyle cereyan ediyor,
/yak yak yak her yeri yak burnundan solu gözler dön dön dön kır kalp kır daha çok kır ağla ağla ağla rafta duran oyuncağa bunla senelerdir oynamadım diye ağla repeat x3.
iki gün sonra aa meğer pmsmiş. pmsin olayı zaten hormonal değişiklik gibi gelmemesi, her şeyin korkunç can sıkıcı şekilde gerçek ve sinsi gelmesi değil mi ya, öyle telkin melkin sökmez bence.
Ben o doneme yakin kafein tuketimini kesiyorum. Cunku kafein pms'in belirtilerini siddetlendiriyormus. Bunu yerine kiraz sapi cayi iciyorum cok rahatlatiyor ve uyumami kolaylastiriyor.
@evde liyakat kalmamış, ben artık birkaç aydır alarm kurmuş gibi takip ediyorum "geliyor" diye. çünkü fazla kırıp döküyorum. telkinle kendime değil de başkalarına atacağım tripleri bir nebze engelleyebiliyorum. ama bana daha çok yansıyor tabii.
Ben malesef eşime yükleniyorum. O da pek takmıyor.
hmm, eğer anlattığınız gibiyse belki hani genel olarak duygu durumunuzu stabil hale getirmek; daha keyifli daha mutlu biri olmak, bunun için çaba göstermek bir nebze engeller bence. ben bahsettiğim durumu eskiden sürekli yaşamama rağmen artık birkaç ayda bir bazı aksilikler üst üste binince yaşıyorum mesela. çünkü olumsuz düşünebileceğim, bana negatif yansıyan şeyleri hayatımdan çıkardım, tavsiye ediyorum.
bende olmuyor böyle ya siz ne yiyip ne içiyorsunuz?
ben hafif tripli oluyorum. sevgilim de "pms misin sen? taam gel seviyim" diyor. o kadar anlaşılıyor ama öyle kırıp dökmeler, kalp kırmalar, zırıl zırıl ağlamalar yok.
ağrınız çok oluyor mu? benim ağrım çok az oluyor. ondan kaynaklanıyor olabilir.
Benim herkese gıcık olma durumum oluyor. Hislerimi insanlara belli etmiyorum, pms geçince de zaten gıcık olmakta hatalı olanın kendim olduğunu anlıyorum geçiyor :)
kadınlara sormuşsun ama ben de dertliyim arkadaş!
hayır anlamadığım şu, bak sen de ne güzel demişsin "bak çakıs, hormonlar seninle oyun oynuyor buna alet olma" diye...
bunu biliyorsunuz, abarttığınızın farkındasınız ama buna engel olamıyorsunuz. tamam, duygusallaşın kabul, reklamlara falan da ağlayın, o da kabul. ama neden saçma sapan sebeplerle etrafınızdaki insanları kırıyorsunuz arkadaş?
Ben hiçbir şey yapamıyorum o durumda. Elim kolum bağlı çaresizce geçmesini bekliyorum. Kendimi ne kadar ikna etmeye çalışırsam çalışayım kar etmiyor, o dönemde bambaşka bir insana dönüşmemi engelleyemiyorum.
@lordoz
kimse bilerek isteyerek birini kırmıyor zaten, ayrıca o anda mantıklı gelebiliyor yaptığın hareket ya da verdiğin tepki - tüm dünya sana karşıymış gibi hissedebiliyorsun ya da normalde kırılmayacağın bir olaya kalbin çok kırılabiliyor ve tepkin de buna göre yoğun oluyor. memnun olmuyorsun sen de bu halinden ancak elinden gelmiyor işte. insanlar lohusa dönemlerinde intiharın eşiğinden dönüyor.
Ben cok sert ve ters olabiliyorum ama oyle aglama, uzulme gibi seyler olmuyor. Sadece sinirli oluyorum :D
O kadar :D
zamanında çok çekerdim bu pms'ten.
her şeye ağlayan, psikolojisi bozuk, abartan falan bir insana dönüşürdüm.
her şeye sinirlenirdim.
düzenli meditasyon yaparsanız düzeliyor.
bu konuda şuna inanıyorum. bu doğanın bir parçası. kadınlar bununla kadınlar. anlayış önemli sadece. o yüzden uçlaştırılması itiyor beni. yani ne her durumda "ee o pms döneminde" diyip "aman dokunma, aman alttan al, aman her dediğine evet de" gibi bir üst-özenme hali gerektiriyor, ne de "yemişim pms'yi, bana ne" diyecek kadar bencillik. ikisi de gözümde aynı yerde. pms'li diye normalden çok daha hassaslık gösterecek kadar prenses gibi görmek de haksızlık, bazı şeylerde alttan alamayacak kadar katı olmak, akışkan olamamak da... kısacası bunu "silah" olarak kullananları gördüğümde itiyor beni. gerçi seksi de ödüllendirme olarak görenler de hayatını buna göre şekillendirip, kendilerini özel hissedenler de aynı şekilde itiyor.
Geçmesini bekliyorum ve mümkünse önemli günleri o tarihlere denk getirmemeye çalışıyorum, kendime mantıkla hissettiğim olumsuz duyguların geçici olduğunu hatırlatıyorum sürekli ama yine de dünyanın sonu gelmiş gibi hissetmeme engel olamıyorum.
uzun zamandır kuzenime kılım, dün aslında çok da büyütülmeyecek bi durumdan kavga çıkarıp kızla muhabbeti bitirdim, pms olmasaydı o olaya tepki vermezdim o kadar . gerçi iyi de oldu ya. ben kırıp döküyorum sonra da kedi oluyorum özellikle de sevgilime