'' herkese iyi akşamlar. okuyacaklara teşekkürler.
96 doğumlu bir gencim. anadolu lisesi mezunuyum. ilk senemde (2014) sınava girdiğimde ygs 65k mfler 70k tmler 60k geldi. yaz bitti. eylülde çalışmaya başladım. dersaneye yazıldım. hedefim ilk 2 ay ankara hukuk idi. hedefim hukuktu çünkü kazanması tıp,itü,odtü'ye göre daha kolaydı. dersanede sayısal sınıftaydım. sonra ygs denemelerim iyi gelmeye başlayınca hukuk hedefimden saptım, yüksek puan hedefim oldu. neyse girdik ygs'ye ygs1 14k ygs2 11k geldi. hayatımdaki en mutlu gündü. dersaneden arkadaşlarla pub'a gidip geceye kadar içmiştik, sanırım bir daha o günkü kadar mutlu olamayacağım. hedefim tıp olmuştu. çalışmaya devam ediyordum ama denemeler düşük geliyordu. neyse girdik lys'lere.
mf3(sağlık) 23k. okul puanıyla 29k
mf4(müh.) 31k. okul puanıyla 37k
istediğim yerler gelmiyordu. hukuk yazdım ben de. ortalama bir devlet üniversitesinde hukuk geldi. yazın 3 ay boyunca üzüldüm bu duruma tekrar hazırlanmayı düşündüm hep. eylül ayında hafiften başladım gene çalışmaya. okul açıldı. lys kitaplarımı okula götürdüm fakülte kütüphanesinde çalıştım. 3.gün akşamı durup düşündüm napıyorum diye. psikolojim kaldırmadı, kitaplarımı yatağımın altına attım. ygs lys çalışmasına son verdim. hayata bir kez geliyorum üniversite hayatını yaşayım dedim.
okula servisle evden gidip geliyorum aylık 300 lira. kyk kredisi aldığımdan beri ailemden harçlık almıyorum.
okulda çevre kuramadım. dışlandım, reddedildim. bu durum üzüyor beni. hiçbir isteğim gerçekleşmedi. bu arada belirteyim, tıpı kazansaydım ama yine de dışlansaydım falan sorun olmazdı benim için, hatta kendimi derslere verir ortalama yapardım.
martta ygs'ye çalışmadan, ne durumdayım acaba girdim sayısallar 40 bin geldi. puanım kırılacağı için pek bir işe yaramaz. ygs'ye girdiğim günün akşamı ağladım. geçen senenin nisan mayıs ayını düşünüyorum hep. hayattan bir beklentim vardı. her şeyi mahvettim.
yazın göğsüme ağrı giriyordu geceleri bu konu yüzünden. bunları yazarken de ağrımaya başladı.
seneye okulu bırakıp hazırlanmak delilik mi olur? hedefim tıp bu arada. avukat olmaktan korkuyorum çünkü pek malımız mülkümüz yok. tek hayalim pratisyen olup aylık 4 5 bin kazanmaktı.
teşekkürler. ''
Bu kadar karamsar olmamanı dilerdim. Unutmamak lazım ki bir sürü kişi için hukuk ilk tercih olarak istenen bir yer. Yani, kötü bir okulmuş gibi düşünmemek gerekir. Ben olsam okuluma konsantre olurdum.
Fikri sabit yapmışsın biraz, güzel bir durumu kötü bir durum gibi algılayıp kendini heder ediyorsun. Dilerim ki hayatında küçük ama güzel bir şey yaşarsın ve algın olumluya doğru değişir.
üzülmenin nedeni daha çok: kaçırılan fırsat, geçen zamanın geri gelmemesi vs. bu gerçekten de hayatta yaşanan çok ağır duygulardan birisidir ama dediğim gibi fikri sabite dönüşüp hayatı zehir etmesine izin vermemek gerkeir.
96'lı biri için baştan başlamak için çok geç değil. 1. öncelik ilerleyen yaşantında hangi mesleği yaparken mutlu olacaksan onu seçmen olması gerekiyor. sırf sosyal statüsü için bölüm seçmek çok yanlış.
Tek hayali pratisyen olup aylık 4-5 bin kazanmak isteyen biri bu kafayla fazla ilerleyemez bence. Büyük şehirlerde işe giren iyi eğitimli mühendisler de 4-5 bin TL alıyor. O zaman mühendis olmayı da mı denemek lazım? Bence önce istediği mesleğe karar versin, ondan sonra sınava tekrar girebilir. Ki bana göre Ankara Hukuk gayet iyi. Tıp mezunlarına zorunlu hizmetiydi, tusuydu derken çok yükleniyorlar.
Hayalin pratisyen olmak mi 4-5k kazanmak mi? Iyi para kazanmak okudugun okuldan ve bolumden ziyade kendine ne kattiginla ilgili. Ilgin olan bi bolumde okursan bu daha kolay olur evet. Ama seninki daha cok tibbin icinde ukte kalmasi gibi geldi bana. Gercekten istiyosan daha cok gencsin calisip yaparsin. Ama once ne istedigine karar vermen gerekiyo.
Herkes istedigi universitede istedigi bolumu okuyamiyo sonucta. Sen cok kisinin hayali olan bi bolum kazanmissin, firsati kacirdim diye yuklenme kendine.
tek derdin 4-5k ise otur dersine çalış iyi avukat ol 4k rahat kazanırsın. tıbbı parası için isteyenler uzman hekim olup 10-15 kazanmak için istiyo, senin hayaller küçükmüş. 4bin lira için tekrar sınava girmek sonra 6 sene tıp okumak hiç çekilmez. illa memur olucam avukatlık yapamam diyosan hakim savcı ol.
'' öncelikle cevaplar için teşekkürler. ankara hukukta değilim. batıda ortalama bir devlet üniversitesi. istanbul değil ama ısparta da değil.
bir insanın en güzel yılları üniversite yılları derler ama benim üniversite hayatım lise hayatımdan da kötü. ders arasında kitap okuyorum ya da müzik dinliyorum. bu yıllarım bir daha geri gelmeyecek. kendimi geliştirebileceğim bir ortam yok ya da ben bulamadım. fakültemdeki insanlar da bölümden soğumama baya yardımcı oldu. lisede asosyal bir arkadaşımın bile üniversite hayatı güzel geçiyor, kendisi pek değişmedi ama yine de güzel vakit geçiriyor. ben ise her gün hem sosyal hem de mesleki açıdan çürüyorum orada.
hukuk alanı ilgimi çekmiyor. medeni falan neyse bir nebze katlanabiliyorum ama anayasada, hukuk metodolojisinde falan dayanamıyorum dersin yarısında çıkıyorum. yani bilmiyorum boşu boşuna okuyorum gibi geliyor hiçbir bilimsellik yok. aç kanunu bak bunun için 4 sene mi okunur anlamıyorum.
tıp istememin nedeni, hem okuması zor hem de işime yarayacak şeyler öğrenirdim. okumanın zor olması bana göre iyi çünkü böyle boş boş yatıyorum ama tıp okusaydım ders çalışırdım. ders çalışmaktan zevk alıyordum geçen sene. böyle aileme ihanet ediyormuşum gibi geliyor.
mühendislik için yaşım geçti hem de meslek garantisi yok. hem zaten o meslekte başarılı olamam. okulu bile bitiremezdim. matematik, fizik ve geometri yapamazdım lisede de. matematiğim ve fiziğim iyi olsaydı şuan tıp fakültesindeydim zaten. kimya ve biyolojiyi ezberleyip yaptım.
neden hukuk yazdın diyecek olursanız, 9 eylül fizyoterapi, ege mühendislikler tutuyordu ama hukuk okumak bunlardan daha mantıklı geldi. keşke izmiri yazsaydım, mis gibi şehirde okurdum hem sosyal hayatım da olurdu. ''
dedi.
o halde neresinden dönerse kârdır. kaydını her ihtimale karşı dondursun. dershaneye yazılsın. sonra ciddi şekilde ders çalışıp şansını bir daha denesin. 1 yıldan hiçbir şey olmaz.