sizi hayata bağlayan şey nedir?
amacım yok yaşayıp gidiyom işte
30 yıl sonraki küresel krizi görebilmek.
Başarılı bir öğrenim döneminin ardından mesleğinde parmakla gösterilebilecek birisi olmak.
Basond +1
Ben bunu sorgulayabilecek lukse sahip olmak istiyorum. Butun dertleirm, sorunlarim bitsin ve "hayattaki amacim nedir acaba?" Diyebilmeyi istiyorum.
CARPE DIEM
carpe diem diyenin ağzına vurmak için kürek aranıyor
henüz o amacı arıyorum.
Yaşayabildiğim kadar uzun yaşamak. 100 yaşına bile gelsem yetmez. Anneannem 75 yaşında parise gitti geçen hafta. İdolüm.
uzun yaşamak tamam da ben içini nasıl doldurduğunuzu merak ediyorum? aşkın mı peşinden koşuyorsunuz, ya da yeteneğinizi geliştirmenin mi, ya da maddi şeylerin mi? ciddi bir tatminsizlik yaşıyorum, sorunum bu.
Maddi şeyler geçici mutluluk sağlıyor. Anne tarafımın hayattaki tek amacı mal mülk edinmek ama inanılmaz bir mutsuzluk var. Benim derdim yurtiçi/yurtdışı gezmek gibi şeyler. İleride bana kalan malı mülkü satıp bir yerlere giderim muhtemelen. Eğer olurda yapamazsam küçük bir yerde amaçsızca kedimle köpeğimle çocuğumla yaşamak. Mümkünse evden çalışmak vs. Hiçbir şey yapmayınca da çok mutlu oluyorum gerçi.
Doğrudan bir amacım yok. Hayata bağlayan iki şey var: İlki nefes alıp vermeyi, nefes alıp verdiğimi hissetmeyi çok seviyorum. 'Olmaya cihanda bir nefes sıhhat gibi' demişler. Hazır sıhhat yerindeyken nefesten daha güzel bir şey yok. Nefes almaktan delicesine bir tatmin alıyorum. İkincisi merak. Hayatımn her gününü dizi bölümü, arkası yarın gibi merak ediyorum. Her gün elime mısırı alıp hayatımı izliyorum. Çok drama ve entrika yok, Aşk-ı Memnu gibi değil; Bizimkiler ile bir sit-com karışımı gibi sakin ve durağan ama onun içinde bir şeyler geleceğe akıp gidiyor.
İkinci soru, bunların içine ne dolduruyorum kısmı. Her gün bir şey öğreniyorum, aslında üsttekileri motivasyon olarak söylesem, öğrenmek için yaşıyorum. O da merakın bir parçası. Bir şeyler öğrenmek çok tatmin ediyor beni ama biliyorum ki öğrenmek istediğim şeyleri öğrenmeye ömür yetmeyecek. Bir ömre sığmayacak.
Bu soru beni derin dusuncelere gark etti. Oyle ki, calistigim masanin basindan kalkip daha rahat bir pozisyona gectim dusunmek icin.
Ayni seyi gecenlerde dusundum ve defterime soyle yazdim, kendimden alintiliyorum. Neyse biraz ozelmis, alintilamaktan vazgectim. "Beni bu hayatta tutan ne var? Neyi seviyorum?" diye soruyorum kendime. Kayda deger cok bir sey bulamiyorum. Yani cok ufak tefek ve anlik seyler var. O yuzden beni bu hayatta mutlu bir sekilde tutacak seyleri yapmaya karar verdim. Saglikli ve duzenli bir hayat. Amacim bu. Bunu yapmak icin cabaliyorum. Ana amac buysa, buna giden alt amaclari siraladim. Simdi onlari yapmak var. Iste bu zor kisim. Cunku bunlari yapacak motivasyonu bulamiyorum. Burada da zaten basa donuyoruz. "Bunu yapmam icin bana ne motivasyon olabilir?" -Bilmiyorum. Cevabi bulunca baslayacagim.
oks denen zımbırtıda ilk bine girince, beşiktaş'ta deniz gören evimizden bakıp bakıp ben bu ülkeyi yöneticem diyordum.
şimdi azıcık uyuyum başka ihsan istemem diyorum.
zaten derece de gitti. okul da. boktan bir okulda boktan bir bölümde öğrenciyiz.
sokakta yakalayıp mıncırdığım kediler.
hayattaki tek amacım mutlu ve keyifli bir yaşam sürmek. yemek, içmek, gezmek. görebildiğim kadar çok yer görmek ve bolca seyahat etmek. bu yolla arınmak ve şahane hissetmek. kısacası keyif p..venkliği.
Evlenmeden önce her boku yiyip sonra evlenip bir kız bir oğlan babası olup onları sevgimle büyütmek.
Bir de motosiklet, seks falan.
bence tüm bu hırslarımız, kavgalarımız, yalan dolan ile birbirimizi aldatmaya uğraşmamız boşuna. bir gün ölüp doğaya karıştığımızda her şey son bulacak. hayatı bir kuş basitliğinde yaşamak gerek. şurada yemek var yiyeyim, kakam geldi yapayım, çocuğum oldu koruyayım basitliğinde.
porsche jipim olsun, marmariste yazlığım olsun, karım güzel olsun, paris'e gideyim eyfelde fotoğrafım olsun vs. böyle şeyler çok komik görünüyor bazen.
kendime ait net bir hedefim olmadığı için her sabah uyandığımda bana dayatılan hedeflere ulaşmak için çabalamaya devam ediyorum. ama aslında bunların hiçbirini istemyiorum. imkanım olsa sakin bir deniz kenarında bahçeli bir evde tüm gün okumayı isterdim sanırım. hiçbir insanın, hiçbir yalanın, aldatmanın, hırsın olmadığı bir yerde.
Kendimi anlamak. Bedensel ve zihinsel sınırlarımı öğrenmek. Bu arada başkaları icin işe yarar bir şey olmaya devam etmek.
Hayata tam anlamıyla bağlı olamayacagimizi öğreneli zaten cok oldu.
Kendi ayaklari uzerinde durabilen, ahlakli iyi evlatlar yetistirebilmek.Baba olmadan once bakis acim farkliydi.Ancak suan varsa yoksa o ve gelecek olan ins.
Para kazanmak için tırmalamamı gerektirmeyecek bir nakit akışı sağlayıp finansal özgürlüğe sahip olmak.
Sorun bu zaten, finansal ozgurlukten sonrasi