bir şey günlerdir aklıma takılıyor; bir tartışma esnasında hissedilen panik/endişeden mütevellit, muhalefet olma amacı ile söylenen manasız, anlamsız, yerine göre gereksiz sözcüklere (cümlelere de olabilir) verilen bir ad, bir sözcük vardı türkçe'de. lakin aklıma bir türlü gelmiyor neydi.
acaba neydi?
hayır demagoji, retorik, safsata değil, bu kelimeler ile alakası olabilir de, olmaya da bilir. ama anlamı buydu.
Mugalâta mı?
manasızsa laf salatasıdır. laga luga yapmak da olur. ama bunlarda panik/endişeden mütevellit bir durum söz konusu değil ki :S bilmiyorum ben bu türkçe denen dili evet evet bilmiyorum :D
malesef mugalata, totoloji, histeri, salata yahut mıgırca değil. özellikle belirtmek istiyorum ki benzeri anlamlar taşımıyordu bu kelime, manası tam bu anlattığım gibiydi. ayrıca "anlamsız, manasız"dan kastım "konu ile anlamsız, konunun dışına taşan" şeyler, yoksa okunduğunda tabii ki bir manası olacak o cümlenin.
böyle bir kelimenin varlığından ve gördüğüm an hatırlayacağımdan eminim, ama gelmiyor akla işte.
hezeyan ve laf ebeliği birleşince sizin dediğiniz anlamları sanırım kapsıyor ama hala tek kelimeye indiremedim, neyse fazla da zorlamayım :)
laf-ü güzaf olabilir mi?