Ekşi Duyuru

Sevdigim ve bir kac aydir beraber oldugum kadin kisisi ona gercek anlamda ilgi duyduguma bir türlü ikna olmuyor. En alakasiz sekillerde ufak bir davranisimdan ya da söyledigim bir sözden dolayi da ikna olmamak icin kendince kanit yaratiyor. Ben de onu telkin etmekten yoruldum, sevdigim insandan tavir yemekten dolayi hafiften bir burukluk hissediyorum icimde ve kendisiyle ilgili tereddütler yasamaya basladim. Bunu hissedip bu sefer daha da fazla ikna oluyor onu istemedigime. Sacma bir döngüye girdik. Sevdigimi ve sevildigimi biliyorken ayrilma fikri de cok sacma geliyor ama isin icinden cikamadim. Cok büyük bir jest falan yapmaya niyetim yok, ben kendi normal halimle ilgimi, sevgimi, sicakligimi elimden geldikce gösteriyorum, duyarsiz ve kötü niyetli bir insan degilim. Nasil cikilir bu durumdan?

Eger aliyorsaniz arabaniz oldugu icin mi karsiliyorsunuz ?

Arabaniz yoksa da gidiyor musunuz ?

20 yıllık arkadaşların yer aldığı 10 kişilik bir erkek WhatsApp grubumuz var. Doktoru, avukatı aklı başında insanlardan oluşuyor ama konu futbola gelince -ki sık sık da gelir- durumlar fena. Üyelerin tamamı fanatik futbol taraftarları, farklı takımları tutanlarımız da var. Durum böyle olunca da futbol üzerine çetin tartışmalar, rakibine laf sokmalar, incitmeler hiç eksik olmuyor :D Ben bu kısır muhabbetleri sevmiyorum ama bataklık gibi içine çekiliyorsun.

Açıkçası çabuk sinirlenen ve keyfi kaçan yapıda bir insanım, kulübümle ilgili saldırılar, iftiralar okuyunca ve karşılık verme moduna girince bayağı sinirleniyorum. Kafam kaldırmıyor artık, gruptan çıkayım diyorum. Ayıp olur mu diye de düşünüyorum ama, bilemedim.

Siz arkadaşlarınızın olduğu bu tip WhatsApp gruplarında yer alıyor musunuz, yoksa hiç bulaşmıyor musunuz? Eskiden yer alıp da çıkanlar var mı?

NOT: Futbolla, kulüp taraftarlığıyla pek ilgilenmeyenlere yönelik bir soru değildir. Siz en güzelini yapıyorsunuz. Bizimkisi iflah olmaz bir zehir işte.

Malesef covid dönemi kafayi yedi.
Zaten aşı karşıtıydi ama bütün dönem;
Kisir kalacaksiniz
Yukarıdan ucaklarla chemtrail yapıyorlar.
Bill gates cip ile kontrol edecek
Bunlar hep para için
Bütün dünyayı big pharma yönetiyor.

Diye diye basladi, yavaş yavaş herkesin saygisini kaybetti. Gittiği yemeklerde falan da insanlar "ok" diyip geçiyor.
Benim esim kendisini çok severdi, onla konuşmayı falan. Babasiyla daha az konuşurdu. Şimdi babasiyla konuşup annesiyle muhatap olmuyor bu konularda agzini açınca.

Geçen misafirler olan yemekte Türkiye konusuldu, Fransa da aynisi farki yok dedi. Burada da kimin başkan olduğu önemsiz, ülkeyi big pharma yönetiyor diye başladı. Sonra ülkelerin seksi cocukluga indirip pedofiliyi yasal yapacagini falan söyledi.

Bütün ailecek deli muamelesi görüyor ve eşim çok üzülüyor durumuna :(
Buradan dönüş olur mu ya?

Kötü şeylerden kastım ortaokul zamanında birkaç kez gaza getirmeleri sonucu kavga etmiştim birileriyle anlamsız yere.Durduk yere birilerine zarar verdim yani. 14 yaşından önce.

Bunların şu anki hayatımıza etkisi nedir sizce ?

Artı eksi sevgilinizde beğendiğiniz beğenmediğiniz özellikler nelerdir ? Olmazsa olmazınız karşı cinste nedir ?

Samimi olarak böyle davranan insanlar yani. Alışverişlerde, iş hayatında böyle insanlar pozitif mi geliyor, yoksa sevgi pıtırcığı gibi mi duruyor? Şimdiden teşekkürler.

kendime bir sey alacagim zaman veya bi tatile gidecegim zaman her seyi bikac kez dusunuyorum. cogu zaman da vazgeciyorum.

konu baskalari olunca da hic dusunmuyorum.
yakin olmadigim ama samimi olarak zor durumda oldugunu bildigim birine bile 4 basamakli bir sayi hibe ettim gecenlerde mesela. cok mutlu oldum hatta isi goruldugu icin. ona bi katkim oldugu icin.

veya annem ameliyat oldu. pahali bi hastane icine sindi. ben karsiladim. kabul etsin diye de baya dil doktum. o kadar istekli oluyorum hem de.

kendime bi ayakkabi almaya karar vedim cunku ihtiyacim vardi, dusunmedim aldim. gerci boyle durumlarda bile indirim kovaliyorum ve bazen sirf 500 lira az diye daha az icime sineni aliyorum.
bazi seylerde ise iste hic yokum.
mesela bu sene bi altin zincir almaya karar verdim bi kiyafet icin aksesuar lazimdi. 2 bin liraya alabiliyordum o donem ama cok istememe ragmen almadim. imitasyon bi sey uydurdum onu kullandim.

veya issiz arkadasimi disari cagirdigimda hic dusunmeden yemegi ismarliyorum. yemek de midpointte falan yeniyor.
ama kendim olunca konu cok cimriyim iste.

not: hani kiyamadigim seylere ayiracagim para da beni zora sokmayan paralar oluyor.

benim olayim ne sizce?

simdi tatil bakarken paraya kiyamadigimi fark etmemle actim duyuruyu. ve altin zinciri de hala istiyorum. hadi simdi 3 bin olsun. yok bosa para diyip elim gitmiyor yine. birine simdi 3 bin lazim olsa cikarir veririm ama off

izin gününüzde görünmez biri sizi takip etse, her saniye peşinizde ama siz farkında değilsiniz. Görünmez dedik :)

Hakkınızda söyleyeceği şey ne olurdu?

yani sizi nasıl tanımlardı?

Tek kelime ya da kısa olsun tanım.

Çok basit bir olay örneği vereyim;

kyk borcum vardı aylar önce tebliğ kağıdı geldi hepsi biliyor bunu anlatmıştım. aradan birkaç ay geçti muhabbeti açıldı. ben de dedim ben yapılandırdım aylık 100 lira ödemesi var artık.

abi böyle bir şey olamaz ikisini çekip vursan bu kadar üzülmezler. bir anda yüzleri düştü sessizlik oldu biri soğukça vay be dedi diğeri iyiymiş anlamına gelen mimiği yaptı. ben de sonra farklı bir konu açtım.

Yeni üniversiteye başladım. Bu işlerden hiç anlamam. Birkaç kişiden böyle bir tavsiye aldım sizce saçma mı olur?

Ya da garip değildir bilmiyorum.

-Bir arkadaşım var çok samimiyetimiz yok

-Bir de ortak arkadaşımız var onunla da çok samimiyetim yok ama daha yeni tanıyorum ve muhabbetini sevdim, ben yeni tanıştım bu ikisi yıllardır tanisiyor

Ortak arkadasin sevdiği birisinin başına kötü bir şey geldi, ben de mesaj atıp çok üzüldüğümu yapacağım bir şey olup olmadığını her zaman yanında olduğumu soyledim

Arkadaşa dedim böyle böyle olmuş, o da ben de aradım konuştum evet bence sen de ara dedi. Attığım mesajı görsün o zaman ararım demek ki müsait olmuştur ki dedim, yok ara ne bekliyorsun dedi.

(Böyle durumlarda işte kaza bela vefat vs doğal kaynaklı şeylerde insanları kendi haline bırakırım, çok yakın değilsem, kendi yaşadığım sorunlarda da böyleyimdir, cenazemi kendim kaldiririm kimsenin haberi olmaz, ameliyat olurum vs, ha yanımda olmak isteyen gene olur ama ben ihtiyaç duymam. Etrafıma da böyle yaklaşıyorum)

Ben de aradım çünkü ortak arkadaşı çok tanımıyorum belki benim durumumun aksine yakın olsun olmasın herkesin aramasını ilgilenmesini isteyen yalnız hissetmekten hoşlanmayan birisidir, ki neden olmasın çok dogal.

Ortak arkadaş açmadı, sonra da kısa bı mesajla sağol yazmış.

Ben de arkadaşa dedim aradım ama açmadı kısaca cevap verdi herhalde müsait değil sık boğaz etmek istemiyorum. (Haberi olsun diye)

Sonra arkadaş dedi ki: adam büyük bir acı yaşıyor kendi haline bırak istersen, şokta şu an

Tam olarak bu diyaloğu yaşadık, ne şimdi bu? Bana zorla aratiyorsun, sonra rahat bıraksana diyorsun. Beynim yandı ne oluyor? Bir şey demedim cevap vermedim sen ara diye ısrar ettin diye, ama acayip uyuz oldum sanki ben taciz etmişim gibi. Bende mi sıkıntı var?

En yakın arkadaşıma kınada birşey takıcak mıyım çünkü nikaha da gideceğim muhakkak ki iki tane mi takmak gerekiyo? Para taksam kötü mü durur?

Kim olursa olsun bir insan işyerinde veya kendiyle ilgili konularda yapması gereken şeyi gününde yapmıyorsa üstüne bir de dert yanıyorsa yavaş yavaş iletişimi kesiyorum.

Unutmuş olabilirsin ama sonra gelip benim için çok önemliydi demesi beni bitiriyor. Madem bu kadar önemli neden unuttun ve neden gelip bunu burda anlatıyorsun.

sb

Aile düğünlerine sevgilinizle mi gidersiniz? Şayet bunu yapmak için ilişkide belirlediğiniz bir eşik noktanız varsa da o nedir?

Bir arkadaşım var. İşle ilgili olmayan bazı kültürel çalışmalardan dolayı onunla olduğu 10 kişilik bir gruptayım. Bu arkadaş karşı cins fakat aramızda duygusal vb bişey yok.

Bu arkadaş beni sevdiğini, bana bir çok sırrını anlattığını, onun için önemli olduğumu filan söyler yeri geldiğinde. Fakat davranış şekli buna göre değil.

Bişey anlattığımda anlattığım uzun olmasa bile bir süre sonra başka yere bakıyor kafasını çeviriyor hatta ben konuşurken başkasıyla konuşmaya çalışıyor.

Ben bişey söylediğimde “ya hayır aslında öyle değil” diye başlayıp yine benimkine benzer bir şey söylüyor. Asla haklı olduğumu yada doğru söylediğimi kabul etmiyor.

Aynı ekipte favori başka bir arkadaşı var o varken onunla takılıyor. Ne zaman ki yalnız kalıyor o zaman benim yanıma geliyor.

Buna benzer, benim moralimi bozacak özgüvenimi düşürecek çok şey yapıyor. (Ki zaten yeni yeni yükseltmeye çalışıyorum)

Tam bir taktik insanı, bir kaç defa söylediği şeyin beni üzdüğünü söyledim o da bunu bilerek yaptığını üzüleceğim bildiğini söyledi. Hatta birinde eski sevgilimle ilgili bişey söyledi, duymamazlıktan geldim. Bir süre sonra yanıma oturdu ve tekrar aynı şeyi söyledi. Bilerek mi yapıyorsun dedim evet dedi. Sürekli insanlara karşı “şöyle yaparsam böyle davranır” gibi planlar yapıyor.

Acayip bir hırsı var. Gücü elinde olanla takılmaya bayılıyor. Zayıf gördüklerini ciddiye bile almıyor. Grupta bulunan bir arkadaşının yüzüne “sen benim arkadaşım değilsin” diye çemkirmiş biridir kendisi. Ki hepimiz eskiden beri tanışan arkadaşlar olmamıza rağmen.

Aslında duygusal açıdan zayıf, hassas noktaları var. Bunu kapatmak için güçlü ve iyi görünmeye çalışıyor. Sürekli güzel olduğunu filan vurgulayan bir tip.

Bugüne kadar asla onun silahıyla vurmadım onu. Sadece bir defa ne tepki vereceğini öğrenmek için yaptığımız işte mükemmel bir performans sergiledim ve onun etrafında herkes benden bahsetti ne kadar iyi diye. O günden sonra epey bi bana sorular sordu, benimle sohbet etti filan. Ama bir süre sonra ben herkes tarafından övgü almaya başlayınca yine bana duygusal anlamda vurmaya kötü davranmaya başladı.

Bu aralar nispeten soğuk davranıyorum. Gelip konuşursa konuşuyorum. Konuşmazsa hiç oralı olmuyorum. Ama ben kötü hissediyorum.

Aklımda iki plan var;

1- Ortamdan elimi eteğimi çekip bir daha o grupla takılmamak
2- yine devam edip onu ortamda yok saymak

Veya sizlerin önerileri, sizce nasıl davranmam lazım?

Yakın zamanda nişanlandım. Seneye de düğün planımız var. Nişan sürecinde takılar dahil olmak üzere her şeyi kendi birikimimle yaptım. Borçlu olmayalım diye beyaz eşya ve elektronik tüm aletlerimi şimdiden alıp taksitlerini ödedim. Şu ana kadar yaklaşık 150 bin TL civarında bir harcamam oldu ve ailem 1 TL bile yardım etmedi sağ olsunlar. Halbuki oturdukları evi bile ben aldım onlara. Hâlâ kredisini ödüyorum hatta. Ben evlenirsem kiraya çıkacağım. Aileme bu konuyu da dile getirdim. Arabamızı ve bir miktar altını bozdurup benim için bir ev alalım kiralar çok yüksek dedim. Araba lazım olur satamayız dediler. Düğünden gelen takıları falan bozdurup evlendikten sonra evinizi alırsınız dediler. Ben hiç böyle hayal etmemiştim bu süreci. Ailem maddi olarak her şeyimi halleder ben de paramı biriktiririm diye düşünmüştüm. Sizce bende mi bir problem var? Ailemin evlilik sürecinde bana maddi olarak yardım etmemesi garip değil mi? Nişanlımı ve ailesini de çok seviyorlar. Kesinlikle onaylamama gibi bir durum da olmadı. Aileme neden böyle yaptıklarını da soramıyorum yanlış anlamasınlar diye. Ne yapayım be sözlük?

.

çok fazla aktarma ve yürüme olduğu için vakti iyi değerlendiremiyorum

bir tek bir metroda 20 dk oturma imkanı oluyor sakin
burada bir şeyler okuyabiliyorum

diğerleri youtube bir şey açayım ya da müzik dedim
tecrübeli arkadaşlardan içerik önerisi alabilir miyim
odaklanmak zor oluyor çünkü

bir de aratabilriim ama daha önce araştırmış olan varsa daha iyi olur
dikkat çekmeyecek fiziksel egzersiz ne yapılabilinir
boyun hareketleri veya elimle kapatarak çene egzersizleri vs.
bunlar yapmaya çalıştıklarım

açıkçası yolculuk süresi kısa metrolarda daha çok aktarmalarda yürüyen merdivenlerle, sonraki aktarmaya yetişme endişesiyle geçiyor
bu noktaları çözemedim

düşüncelerinizi merak ediyorum?

hiç eksiği olmayan bir yaşantının eksikliğinden şikayet etmek normal mi sizce?

tutkulu bir ilişkiyi, yeni ilişki tekliflerini, onlarca sosyal etkinlik davetini, sıkı akrabalık ve aile iletişimini ve kariyerinee henüz bugün denk gelen bir yönetici pozisyonu teklifini neden reddeder insan?

ne bekler hayattan, amaçsızlıktan şikayet ederken tüm bu amaçlarına ulaşma fırsatı doğrudan çabalamadan önüne sunulduğu için mi mesela?

siz sadece olması gerektiği gibi davranıyorsunuz ve bu tavrı kimseden göremeyen insanlar, üzerinize her türlü imkanı atıyor ve siz bonkörce reddediyorsunuz.

onlar gibi olabilmek için tüm bu tekliflere katılıyor olmak mı normal olan?

kabul etmek istemiyorsunuz fakat yaşam devam ettikçe kabul etseydiniz olabileceklere de kederleniyorsunuz.

ucundan tutsanız iyi yaşanacak bir hayat var gibi önünüzde ama elinizi kaldırmak istemiyorsunuz kısaca.

selamlar, bir suredir amerikada yasiyorum, cogu zaman calisiyorum fakat bos zamanlarim da oluyor. sosyallesmek adina ne yapabilirim tavsiyesi olan varmi ? sosyallesmek derken yeni insanlarla tanismak.

dating uygulamalarini kullaniyorum ama pek verim alamiyorum su ana kadar

Bana da ilham olur belki. Teşekkürler.

Merhaba,

Sade bi nikah yapıp geçince problem olmuyor da düğünde acaba takılar takıldıktan/sandığa atıldıktan sonra ne oluyor? Sandık müşahiti mi atıyoruz gece boyunca başında beklemesi için?:)

Takı merasimi bitti diyelim düğün devam ederken açılıp sayılma/listeleme gibi bir usul var mı? Ya da düğün bittikten sonra gelinle damat takıların sayılmasını mı bekliyor misafirler gittikten sonra djdjd

Düğün gecesi takılar kimde kalıyor mesela?

Teşekkürler

Merhaba,
3 aydır devam eden bir ilişkide yaz tatiline çıkılacağı zaman bu ücretin kim tarafından karşılanması gerekir? bölüşülür mü yoksa erkek mi öder? iki tarafta çalışıyor, yaşlar 30+

teşekkürler.

İnsan, hayvan harici. Sb.

Sevgili ile buluşunca dışarıda ne yiyorsunuz aynı gün hem kahve hem yemek tatlı vs vs yapıyor musunuz ? Yoksa sadece yemek sadece kahve şeklinde mi gidiyor buluşmalar ? Yemek olarak ne tercih ediyorsunuz zincir fast food yemek kötü bir izlenim mi bırakıyor yoksa restorantlara mı gidersiniz? Evli olanlar eşlerinizle restorant mı tercihiniz yoksa fast food menüleri yer misiniz ? Bahşiş bırakır mısınız ? Ana yemek yanına salata ve küçük küçük atıştırmalıklar alır mısınız ? İçecek söyler misiniz ?

dün burda bi soru gördüm ben de artık içimi dökeyim dedim.
Lütfen aklı selim yorumlarla gelin canlarım, dokunsanız ağlayacak gibiyim.

yaşlar 30+
sevgilim başka şehirde yaşıyor ve yabancı (dutch) ben de schengen zonde'yım bu arada. 1 yıl civarı oluyor başlarda short term falan kafasındaydım ama ilişkiye dönmesini isteyen, şekillendiren o oldu yani.
çok seviyor vs ailesiyle arkadaşlarıyla tanıştım, herkes ben neyim napıyorum farkında. aylardır türçe öğreniyor falan, buralarda bi sorun yok.

eski sevgilisiyle hala yakın arkadaş gibiler. bu insandan sonra başka ilişki denemeleri de olmuş yani çok uzun sürmeyen 2-3 kız daha var mesela sonrasında.
bu arada kız hayatını hala tam düzene sokamamış, başka biriyle bir düzen kurmaya çalışan (ama çocuk bunu terkedecek muhtemelen)... işini vs tam kuramamış, master teziniyle meşgul falan böyle bir durumda bi tip.
bizimkinden daha yalnız ve arkadaş edinmekte bence daha çok zorlanan yani özetle daha yalnız biri anladığım kadarıyla. kızın yaş 40, o da başka şehirde yaşıyor ama 1 saat uzaklıkta, ve o da dutch evet.

ben bu sürekli görüşmelerinin nebileyim kızın kendi hayatıyla ilgili (mesela güncel ilişkisiyle ilgili akıl danışmak için aramalar vs) bu kadar yoğun olduğunu en başlarda farketmemiştim, zaten uzaktayız sürekli yan yana değiliz falan gözlemleyecek bir durum olmamıştı. farkedince çektim kenara konuştum; pardon ama böyle yaparsanız bana yer kalmıyorki falan dedim o da kızla konuştu. hatta kız bozulmuş işte aman dostlukları (!) hasar görecek diye. bu konuşmada asla kıskanmakla ilgili bir durum olmadığını (ki gerçekten yok), sadece eski sevgiliyle bu kadar yakın arkadaş olmanın aklıma yatmadığını yani onun buna neden gerek duyduğunu sorguladığımı vs anlattım.
görüşmelerinde bir problem görmüyorum, ben de tanıştım zaten bu konuşmadan önce, bana kalsa double date'ler veya kızın benimle de "ayrıca" arkadaş olma ihtimali vs gayet makul, hoşuma gitmeyen sevgilimin eski sevgililerinden biriyle yok ortak arkadaşları yok bir takım etkinlikler vs derken böyle bir sosyalleşme içinde ve bir tür "özel alan" içinde olması.

her neyse, konu tabi sen kafanda kuruyorsun, bana güvenmiyorsun, olmayan bişeyin aksini nasıl ispat ederim, neden spesifik olarak bir tek o arkadaşım(?)la görüşmeyeyimki noktasına geliyor. veya işte biz daha çok buluştukça bu durum kendiliğinden azalacak, zaten zamanım fırsatım kalmayacak gibi şeyler var iddianamesinde :D


soru şu ki ne olacak böyle?
ve beni üzen rahatsız eden ne tam olarak?
haksız mıyım? evet böylesi bir arkadaşlık, herkesin anlayabileceği bişey değil, bazı insanlar saçma bulur bazı insanlar da normal karşılar vs o da bunun farkında.
ama yine de beni rahatsız ediyor yani. üstelik kız buna zemin hazırlarken; atıyorum ortak kalabalık etkinliklerde bile bir anlamda kavalyesi benim sevgilim oluyor gerizekalı sevgilim de bi dkka buraya beraber gitmesek mi ya da atıyorum sadece ikimizin görüşeceği şeyler yapmayalım vs kafasında değil(çünkü zaten kesinlikle arkdaşım diyor ya ondan.) yani sözde biraz azalttı da azalttı dediğim acil durumlarda kızın evinde kalmıyor artık falan! :D

ne yapacağım? :(

Yanımda biri yoksa dışarı çıkmak için yeterli motivasyonum olmuyor siz bunu nasıl yapıyosunuz?

Mesela ben şu an biraz çakırkeyif, beşiktaş’ta bir telefoncunun önünde tabureye oturdum. Elimdeki aynaya bakarak ruj sürüyorum. Arkada canlı müzikte köfn çalıyor.

ne bir aile kurabildim,
ne adam akıllı bir kariyer var elimde

hiç bir şey üretemediğim bir işim var. elle tutulur vücuda getirdiğim hiç birşey yok inanır mısınız?

modern kriterlere göre başarısız birisiyim. geleneksel kriterlere göre de başarısızım. bir taşı bir taşın üstüne koyamadım yani..

niye böyle oldu :(

Merhaba,

Hayatım boyunca astrolojiye inandım.
Hiçbir zaman çok detaylı incelemedim, özel olarak ilgilenmedim ama gerçek olduğuna ve bilimsel olduğuna hep inandım.

Ama şimdi size anlatacaklarım inanmaktan fazlası, doğrudan astrolojinin üzerimdeki etkileri hakkında.

Bazen sebepsiz yere aşırı gergin ve depresif oluyorum. Böyle sanki beynimde yanan ışık sönmüş de ben karanlığa gömülmüşüm gibi hissediyorum. Dokunsan patlayacak, müthiş mutsuz bir ruh haline bürünüyorum.
Bir de bu dönemde regl tarihim de yakınsa aşırı sinirli oluyorum ve gerçek anlamda patlayacak gibi hissediyorum.

Bu durum genelde 2-3 gün, maksimum 1 hafta böyle sürüyor ve sonra bir anda sanki bulutlar dağılmaya başlıyor, ben hafifliyorum.

Bu arada sırada ve sebepsiz oluyor.

Son 2-3 seferdir bu durum başıma GELDİKTEN SONRA benim o depresif olduğum süreçte önemli bir astrolojik olayın yaşandığını duydum. Yani mesela retro ya da bir gezegenin farklı bir burca geçmesi vb gibi.

Astrolojik olaylar birinin ruh halini gerçekten bu kadar yoğun bir şekilde etkiler mi sizce?

Sizde de bu tarz etkiler oluyor mu? Hiç farkettiniz mi?

nedir?

ne sizi hayatta tutuyor? Neyi bekliyor, neyi arzuluyor, ne icin yasiyorsunuz?


yasamak icin nedenleriniz nelerdir?

Merhaba, ortak zevklere sahip insanlara ulaşmak için hangi platformları kullanıyorsunuz arkadaşlar? Şöyle şöyle grubumuz var gibi laflar duyuyorum da ben en son facebook gruplarında kaldım... Öneride bulunabilir misiniz? Bir de işin nasılını da kısaca söyleyen birileri çıkarsa sevinirim. Şuna üye ol sonra şuradan ilerle gibi gibi
Sevgi & saygı

bu saatte bulaşık yıkadım, mutfağı pakladım. ne okuyasım ne bi şey izleyesim var. siyasi analizlerden beynim sucuğa döndü. yarın işimin başına dönüp odaklanmalıyım, ne kadar mümkün bilmiyorum.

siz ne alemdesiniz?

Kimisi markete giderken bile izin alır kimisi sadece tatile giderken gece başka yerde kalırken vs vs siz hangi konularda izin alıyosunuz yaşınız kaç ?

Kendinize iyi enerjiyi çekmek için kullandığınız telkin içerikli cümleler nelerdir?

Bir erkek ve kadın birbirleriyle çok iyiler, mutlular. Evlenmek istiyorlar. Taraflardan birinin ailesi seküler yapıda, diğerinin ailesi ise ağır muhafazakar.

Aileler arası bu türdeki farklılıklarının evlendikten sonraki süreçte bir takım sıkıntılara sebep olabileceğini düşünür müsünüz?

bu yengeç erkeği muhabbeti nedir? görseli de görünce aklıma geldi.

resmim.net

Çok eski arkadaşlarıma diyebiliyorum ama yenilere hemen kanki kanka moduna geçemiyorum ismiyle hitap ediyorum.

Gerçi zaman geçince de diyemiyorum. Onlar arada diyorlar ama ben ne münasebet sen sonradan geldin gibi tribe giriyorum.

Bunu aşabilen var mı? Özellikle iş arkadaşlarıma karşı oluyor. Onlar hemen kankalıyorlar ben Ahmet bi bakar mısın, Mustafa bi gelir misin diye dikkat çekiyorum sanki dilim varmıyor.

Bunu yaşayan var mı bende mi bir tuhaflık var?

iyi gelir diye çıkılan 2 haftalık yıllık izin sonrası benzer duygularda kalmak normal midir? iş ortamı güzel, mobing yok, iş 1-2 sene önce hayali kurulan bir iş. ama bir isteksizlik var. nasıl motive olabilirim? teşekkür ederim.

Merhabalar herkese,

Yarın (teknik olarak bugün) 2 yıldır birlikte olduğum kız arkadaşımın annesi ile tanışacağım, bir kafede görüşeceğiz.

İlk defa böyle bir tanışma gerçekleştireceğim, çiçek ya da başka bir şey almak gerekir mi? Evlerine gidiyor olsaydım ev hediyeleri alırdım fakat dışarıda buluşacağız, uygun olur mu bilemedim. Hiç fikrim yok açıkcası.

Ne önerirsiniz, ne yapmak lazım?

Yaş: 35

öncelikle bu duruma erişmek isteyen herkese başarılar diliyorum.

kariyer sürecim kendiliğinden böyle gelişti ve şuan istediğim bir pozisyon ve iyi bir gelir sahibi oldum.

fakat bu süreç bana düşündüğümden çok çok fazla boş zaman bıraktı.

farklı bir iş değişikliği düşünmediğim için bu konfor alanı beni çok rahatsız ediyor artık.

iş dışında; flört, seks, alkol, resim, sinema ve müzik gibi uğraşılarla oyalandım ama artık tatmin olmuyorum.

öyle bir hal ki artık ertesi gün olsun, vakit geçsin der oldum. oysa yaşam süremiz bu kadar bonkör olmaya elverişli değil.

sizce bu düzeni nasıl değiştirebilir ve zamanı kıymetli hale getirebilirim?

Dün first date’e çıktım. Sosyal medyadan tanışmıştık. Önce kahve içelim diye konuşmuştuk ama mekan belli değildi. Buluşunca gözümüze kestirdiğimiz bir cafeye oturduk. Menüye bakarken kahve fiyatlarına söylendi soğuk kahve içelim demiştik ama galiba fiyattan dolayı seçimini değiştirip filtre kahve istedi. Tatlı falan söylemedik. Bu arada tek kahve diye sözleşmiştik ama birkaç saat oturduktan sonra “bir şeyler mi atıştırsak” diye konuştuk ve burda oturmayalım kalkıp bakalım etrafa dedi. Bingo kampanya dönerci gördü ve oraya girmek istedi. Bu durum itici geldi çünkü herşeyin yolu yordamı var. Seçim yaparken sadece fiyata bakması beni soğuttu. Bu tutumlu normal bir davranış mı yoksa cimrilik mi

6 Şubat depremini Adana'da yaşadım, yaşadığım mahalle yıkımın ve ağır hasarli binaların en çok olduğu mahalle. Bizim binada çatlaklar var ama durumu net değil, bilgim yok ağır ya da az/orta hasarli. Neyse 6 Şubat sabah 9, ben sırtımda çanta üstümde pijama, enkaz ve ağır hasarlı binaların arasında mahallemi geziyorum. Bu arada 30 kusur yaşındayım, 20 kusur yaşında, Ankara'da yaşayan bir arkadasimla depremle ilgili yazistik, mahallemi, sokagimizdaki yıkılan binalari gösterdim. yazistiktan sonra bana Ikea'dan aldığı nevresimlerin fotosunu attı wp'dan, ben de 'derdini' yazdım ve bu mesajıma çok bozulduğunu bügun söyledi. Ben o mesajimla ona çok duygusuz birisi gibi olduğunu hissettirmisim ve çok olumsuz etkilemisim, benimle konuşmayi, iletişimi kesmeyi düşünmüş.

Şimdi size de sorayım dedim, ben mi haksizim yoksa o mu? Ben o durumdayken bana atılan nevresim fotoğrafları sonrası hafif ve kibar dille tepkimi gösterdim sadece ama arkadaşıma göre onun yaptığı çok normal ve ben onu kırmisim..

İnternet, iş, okul harici. Sb.

Kurgu kitaplar yani roman okuyamıyorum, film seyredemiyorum. Sıkılıyorum, dikkatimi toplayamiyorum

Kitap okuyacaksam araştırma vb kitaplar okuyabiliyorum. Tarih, siyaset, finans, kişisel gelişim vb kitaplar okuyabiliyorum.
Film izleyemiyorum ancak belgesel izleyebiliyorum.

Niçin böyle oluyor? Hayal gücüm öldü ve sadece gerçekci şeyler mi ilgili çekiyor artık? İlerleyen yaş ile ilgisi var mıdır?

telefon daha mahrem geliyor ama bilemiyorum yakininiza, sevgilinize bilgisayarinizi verir misiniz? siz yokken kullanabilecegi sekilde açik midir her sey?

ben 1 gün çıkmayınca afakanlar basıyor. siz en çok kaç gün evde kaldımız? kalınca nasıl vakit geçiriyorsunuz?

İçinde bulunduğumuz ahval ve şerait ışığında ayrı bir nostalji yaşadım videoları görünce. Lise 1'deyken, program sonrası üzerimi değiştirmeyip, kırmızı tişört-eşofman altı, beyaz eldiven ve şapka ile şehir merkezinde gezmekten gurur duyduğumu anımsadım. Bi yandan dersten kaçmak için fırsat gibi gelirken kutlama günü o anma ve coşku hissinin yarattığı bilinci anımsadım. O toplu hissiyatın bir parçası olmak hoşuma gitmişti, gurur duymuştum.

Siz katıldınız mı stat gösterisine, kule yapmış mıydınız mesela? Var mı enteresan bir anınız. Anlatın da azıcık emekli subay gibi, permalı cehape teyzesi gibi hassaslaşalım.