Ekşi Duyuru

Bu ara büyük bir telaşın içindeyim. Resmen üstüne çaba sarfedip amaç belirleyeceğim bir ilgi alanım yok. Bir bütünselliği yok hayatımın. Üniversiteyi çok uzattım ve mezun olmak üzereyim. Meslek edindiren bir bölüm değil. Severek okudum ama 7 senede bitirecek oldugum için bölümü sevdiğime de inanmıyorum. Hafta içleri arkadaşlarımla buluşuyorum, kitap okuyorum sıkılıyorum spor yapıyorum. Ama tamamen günleri geçiriyorum. Üst üste koyduğum hiçbir şey yok. Çevremdeki insanlar ilgilendikleri alanlarla ilgili, işleriyle ilgili uzmanlaşıyorlar. Ben napıyorum ve napıcam diye stres içindeyim. İlla para kazanacağım bir şey de aramıyorum. bir şeye bu da benim tutkum diyebilmek istiyorum. Her şeyi azar azar seviyorum. Soruma gelecek olursam. Bu ilgisizlik, alansızlık, tutkusuzluk ile ilgili deneyimlerinizi ve önerilerinizi paylaşır mısınız?

Fake bir insta profili ile baktım da. Anlamaz di mi ben olduğumu d

Yaşım 29 hala ciddi bir ilişkim yok ve gerçekten nasıl evleneceğimi bilmiyorum.Zor da beğenen biriyim.Nolucak sizce ?

Şimdiden belli olan bir planınız programınız var mı yoksa daha erken mi diyorsunuz :)

Selamlar. İk aydır çalıştığım okulda son birkaç haftadır insanların aralarındaki yakınlık seviyelerini ve kimin kimden hoşlanmadığını, kimin kimin arkasından konuştuğunu falan az çok anlamaya başladım. Görünürde her şey ok ama satır aralarında birbirlerine ciddi bilenen taraflar var gibi.

Benim kimseyle yakınlaşma çabam olmadı pek. Öğretmenlerden çekinirim. Biraz boşboğazım, şaka maksatlı söylediğim bir şeyi çok başka şeylere dönüştürebilirler. Hatta başıma da geldi böyle bi şey. Yaşları 22 - 23 olan iki öğretmen arkadaşla gayet konuşur ederken bence gayet komik olan ama onlara herhalde creepy gelen bir şey anlattım. Selam alıp vermemeye, yüzlerini dönmeye falan başladılar. Ben de selamı sabahı kestim.

Yani o kadar gereksiz şeyler anlatacağım ki şimdi, sabrı olan devam etsin okumaya. Gerçekten lüzumsuz işler. Devam ediyorum.

Şimdi bir de gayet sevimli, iyi niyetli ama yalnız ve mutsuz bir kadın hoca var. Biz bu hocayla da oturup konuşmaya, dertleşmeye çalıştık. Bana gayet sevecen, güleryüzlü davranıyordu. Yukarıda bahsettiğim yirmili yaşlarındaki iki kızla da arası bayağı iyi. Ben yukarıdakilerle selamı sabahı kestikten sonra bu da bu hafta yok yere beni azarlamaya girişti. Ben de cevap verdim. Sonra bu da çok görmemeye başladı beni.

Ve son olarak, bizim zümreden bir erkek hoca var. Bunla da geçen hafta belli bi samimiyet kurmaya başladık. Fakat bu herif de bir üst paragraftaki mutsuz kadın hocanın kankası. Bugün okula gittim, herife selam veriyorum, aa ne okuyorsun falan diyorum, yüzüme rahatsız olmuş gibi bakıyor.

Sizce dev bir gıybet zincirine konu mu olmuşum yoksa tüm bunlar tesadüf ve ben alıngan ve paranoyakça mı davranıyorum.

Meslektaşlarımın tavırlarına anlam veremiyorum. Bu konuda gerçekten çocuk gibiyim. Boş sohbetle kafanızı şişirdiysem özür dilerim ama kafama takılıyor. Öyle ortamlarda işler nasıl yürüyor.

İmza: sosyal zekası düşük değil ama az biraz asosyal birey.

2-3 hafta once tinder'dan bir hanimefendiyle tanistim. bu aksama dek sevgilinin alti, flortun ustu sekilde devam ediyorduk.

bugun biz hanimefendinin evinde demlenirken annesi geldi (oncesinde telefonla konustular, ucumuz de denk gelineceginden haberdar olduk) tanistik, ettik. anne beni biraz ovdu, aramiz iyiydi. bir sure sonra: "nasil tanistiniz?" dedi. ben de "tinder'dan" dedim. -fade out-

kisa sure sonra biz disari ciktik (tinderella ile) hanimefendi gozleri dolu bir sekilde bir daha gorusmek istemedigini soyledi. oyle dememeliymisim, bu patavatsizlikmis. ebeveynler cocuklari boyle bi' uygulamada biriyle tanissin ister miymis! (benimkiler biliyor ve herhangi bir beis gormuyorlar uygulamada) ben de onceden boyle, gelmesi olasi bir soruya karsi herhangi bir uyari almadigimdan rahatlikla soyledigimi deklare ettim. "yine olsa yine soylerim, saklayacagin seyleri onceden bildirmelisin" dedim.

%'lik dilim vererek kime yakin oldugunuzu soylerseniz sevinirim. soylemezseniz de uzulmem.

Sık sık "kötü hissediyorum, ayrılmak istiyorum" deyip ayrılan, sonra geri dönen bir kadın var. Karşıdaki adam hiç takmıyor ayrılmaları ve her seferinde sorun etmeyip kaldığı yerden devam ediyor görüşmeye. Bu arada bu ciddi değil de daha çok cinsellik üzerine bir ilişki. Adamın her seferinde sorun etmeyip barışması kadını hiç ciddiye almadığını mı gösteriyor?

Burada son derece dürüst cevaplara ihtiyacımız var duyuru halkı. Dilerseniz mesajla da yazabilirsiniz cevaplarınızı. Merak ettiğimiz, çocuk sahibi olunca, çiftler anne baba rolüne bürünüp, birbirleriyle olan cinsel çekimleri, aşkları, özel hayatları sekteye uğruyor mu? Yoksa her şey tamamen eskisi gibi kalıyor mu? Konudan sapmazsak çok sevinirim, çocuğun sevgisi her şeye bedeldir eminim. Ama sorduğum şey bu değil. Aranızdaki ilişkiyi değiştirdi mi çocuk. Bunu merak ediyorum.

Bonus soru: bu daha da cesaret gerektiren bir soru. Çocuk sahibi olmadan önce daha mutlu bir hayatım vardı diyen var mı?

Cevaplara çok ihtiyacımız var.

eşim yakın zamanda telefonlarımızın şarjları yarım gün bile gitmemeye başladığı için kendine de bana da telefon aldı. telefonu aldığından beri de aklında akıllı bileklik almak var. mi band 4 akıllı bileklikleri incelemiş, çok beğenmiş evde sürekli alsam mı, almasam mı, çok da güzel ama yav falan diye sayıklıyordu. benim de aklımda ona yılbaşı hediyesi olarak almak vardı.

az önce mesaj atmış senin bana alacağın yok ben verdim siparişi diye. sonuna da eklemiş senin beğendiğin ya da beğeneceğini düşündüğüm neye denk gelsem ben sana hemen alıyorum, ilk kez senden bir hediye bekledim onda da almadın çok üzüldüm demiş.

şimdi üzülmekte haklı ona bir şey diyemem ama açıkmamamı yaptım. evdeki bütçemiz şu şekilde kurulu. benim maaşım tamamen 2 krediye, bakıcıya, kredi kartı ve mutfak alışverişine ve faturalara gidiyor. hatta haftalık harçlığımı bile eşim veriyor çünkü onun maaşıyla sadece kira ve ekstralar ödeniyor. ekstralar dediğim aylık rutin şeyler değil de işte şu bozuldu almamız lazım gibi şeyler. kısaca benim elimde öyle sürpriz yapmalık bir para olmuyor.

ama bu ay bakıcımız 15 günlük izin istedi. önümüzdeki ay maaşını yarım ödeyeceğimiz için ben de aralık ayının maaşından elimde artanın bir kısmıyla da ona yılbaşı hediyesi olarak o akıllı bilekliği alırım diye hesaplamıştım. bu ay alsam elimdeki ödemeyi yetiştiremeyeceğim yine ondan destek istemem gerekecek. ona alıp ona ödetmektense nakitle alırım hediye ederim diye niyetlendim.

ona da bu şekilde açıkladım ama inanmadı açıkçası ve çok zoruma gitti. çünkü gerçekten yoğun şekilde çalışıyorum ve eşim vermezse maaşımdan elime harçlık bile kalmıyor. üstelik maaşımla ödenen 2 kredinin yüksek meblağlı olanı da onun abisiyle girip batırdığı işin borcu. işe girerken ortak girdiler ama batınca bütün borç bize kaldı kısaca. bununla ilgili tek kelime etmedim. 15 ay kadar daha da bu düzen böyle gidecek üstelik 3 senemi bankaya ipotek ettim ses çıkarmadan ama zaten yapacağım bir sürpriz için ben sana şunu şunu yaptım da sen bi şunu alamadın gibi sitem duymak canımı yaktı.

gerçekten hediye konusunda çok zariftir o bir gerçek. hani hediye derken de hep pahalı şeyler olarak değil. soğuktan dudaklarım çatlamış kanıyor diye ben günde 8 tane eczanenin önünden geçip gidip aklıma gelmezken o gidip dudak nemlendirici alıp hediye ediyor mesela. ince düşüncelidir hakkını yiyemem. ama bu ay elimde para olmadığını bile bile benden bunu beklemesi de kendini boşa beklentiye sokmak değil mi? senin düşünüp alman lazımdı ben zaten onu sana ödetmezdim diyor ama yine de nasılsa o öder diye almak da bana saçma geliyor. benim ona hediyemse ben ödemeliyim çünkü kese ne kadar ortak olursa olsun.

neyse çok uzatmayayım. hak da veriyorum ama halimi de biliyor. bu şartlar dahilinde ben yine de borç harç alıp hediye etmeli miydim, eşeklik mi etmişim?

ben kadın tarafıyım bu arada.

cevap verenlere şimdiden teşekkürler

he?

tüm kötü sözleri üzerine alınan sadece ben miyim, size de olduğu oluyor mu bazen de olsa. allah'tan bunun absürt bir durum olduğunun farkındayım da kendi içimde tısısı diye gülüp geçiyorum dışa vurmadan?

Sb.

Afrika ve ortadoğu coğrafyalarından müslüman olan hangi ülkenin kadınlarını beğeniyorsunuz? Fiziki olarak...

Not: türkiye ve bosna hersek konu dışı.

Öncelikle konu çok saçma biliyorum ancak sizden, bu saçma konuya mantıklı cevaplar vermenizi rica ediyorum. Çünkü ben ne kadar mantığına oturtmaya çalışsam da birilerinden mantıklı cevaplar duymadan özümseyemiyorum. Günümüzü ve erkek zihnini hiç anlayamayanlardanım. Ben böyle yeşilçam kafasında birini sevdiğinde başka kimseyi gözü görneyenlerdenim. Öyle bir kapatıyorum ki kendimi cinsel anlamda bile onun dışında kimseden tahrik olmuyorum. Ancak bu durum erkeklerde çok nadir oluyor. Gönül ister ki hayatımdaki insan da benim gibi olsun ancak değil. Onun elinde mi bilmiyorum o yüzden size soruyorum bunu kontrol etmek mümkün mü? Yani gidip başkasıyla beraber olmuyor ya da her açık seçik fotoğraf gördüğünde bir uyanma durumu söz konusu değil ancak geçenlerde birlikte film izlerken elleri malum bölgenin üzerindeydi sanki orayı bastırmak durdurmak istercesine. Erkekler daha iyi bilirsiniz bu hareketin anlamını. İzlediğimiz film de erotik bir film değildi en açık sahnesi sadece bikinili ancak üst tarafı gözüken bir iki kızın olduğu sahnedir. Her neyse işin özü, hayatında biri varken kendi isteği veya istediği dışında birinden tahrik olmak onu sevmediği anlamına gelmiyor değil mi yani bu gayet doğal olağan bir şey. Mühim olan hala hayatındaki insanla birlikte olması mı? Şimdiden teşekkürler

Sizden daha iyi şartlarda olması sizde de kötü bir hisse (özgüven kaybı, yetersizlik, ona layık olmama vs.) sebep oluyor mu?

Daha iyi şartlardan kastım, sadece mal mülk yani maddi durum değil. Evet ınu da kastediyorum ama bunun dışında mesela sizden daha yetenekli olması, belki daha güzel/yakışıklı olması, ekstra hobilerinin veya ilgi alanlarının olması gibi. Ben hoşlandığım kişinin sürekli seyahat etmesi dünyayı dolaşması her fırsatta gezmesini çok kıskanıyorum mesela. Kesinlikle çok hoşuma gidiyor ama ben bunu istediğim halde bir şeyleri bahane ederek yapamadığım için ezik hissediyorum karşısında. Yetersiz ona layık değilmişim gibi. Ben hiç yurt dışına çıkmamışken o dünyayı geziyor. Napsın ki beni falan diyorum. Ya da onun arabası var mesela Ben metrobüse biniyorum gibi.

Sizde de oluyor mu böyle şeyler? :/

merhaba ben yeni geldim duyuruya bir kaç yıl önce biriyle tanıştım sosyal medya üzerinden arkadaş gibiydik o da benim oturduğum şehirde oturuyordu ara da bana uyudun mu yalnız mı yasıyorsun gibi şeyler soruyordu anlam veremiyordum sonra taşındı sehirden biz hiç buluşamadık nedense arada konuşmaya devam ediyorduk havadan sudan şeyler hayatını hiç bilmezdim sonra ben bir gün hayatımın kötü gittiği bir dönemde ona sacma mesajlar attım sacma espriler vs (depresyondaymışım haberim yoktu o zamanlar) o da bana sen çok mu yalnızsın diye mesaj attı son mesajı oldu bu mesajdan sonra ghost oldu telefonunu değiştirdi kişi bana mesaj attığı zamanlarda baskasını seviyormuş tesadüfen öğrendim bir de herşeye olsun ne olacak diyordu hayatımla ilgili önemli birşey söylediğimde simdi bu kişi yedek mi yaptı yoksa yara bandı mı beni ya da öylesine konuştuğu birimiydim ben hiç birşey anlamadım hala merak ediyorum kullanıldım mı diye

yahu cidden ruhum çürümüş herhalde, milletle ilgili tek düşüncem "aa bu güzelmiş, tatlıymış, iyiymiş, hoşmuş bla bla" oluyor. o ışık yok, hiç aşık olamayacakmışım gibi.
bu yüzden de hiç heyecan duymadığım ilişkilerim oldu.

bu döngüyü nasıl kıracağım heyecanlandıran biri çıkmazsa? evli, ilişkide olup da mutsuz olan var mı bu yüzden aranızda? sonra naptınız?

nerede yaa bu adrenalin?

danke.

silerim sonra

Mümkün mü sizce.

Aşkın en babasını yaşamış, yaşayan bir insan bunu tekrar yaşayabilir mi kalan ömründe?

Anamlar bugün bi falcıya gitmişler. Yanlarında tabi benim vesikalık fotoyu götürmüşler habersiz. Ben böyle şeylere inanmazdım ama gelince beni aradı bi gelsene diye.. gittim anamın yanına..

Anam ''bir foto göstersem size'' demiş ve benim fotoyu uzatmış. herif almış benim fotoyu, arkasına adımı yazmış geri vermiş. Ne merak ediyorsun demiş, anam ''evlenecek mi'' demiş dsakopds adam benim için bu evlenmez, sanatçılar gibi anlık yaşıyor, ilişkileri de hayatı gibi anlık oluyor. Özgür ruhlu, asi, inatçı o yüzden evlenmesi zor demiş. Sonra geçen aylarda kafasına birisini takmıştı, çok üzülmüş falan demiş. 2 arkadaşı var, burak ve gökhan bunlarla her gün görüşüyor ama dikkat etsin bunlara demiş.. Lan?

Adma ne dediyse doğru bilmiş benim için. Adımı duymadan adımı bilmesi, arkadaşlarımın adını bilmesi. Ki *bnedir bunlar biliyorum :D Ayrıca 2 ay önce kafama taktığım kızı.. Hatta buraya yazmıştım :D Anam için yine bir sürü şeyler söylemiş ve tutturmuş.

neyse, nasıl biliyor la bu herif bunları?

kız arkadaşım kol saati takmadığımı bildiği, bu şekilde bir alışkanlığım olmadığını daha önce de konuştuğumuz halde bana kol saati almış. şimdi, alışırsın umarım falan diyip takmamı bekliyor. ben bu saati daha doğrusu hiçbir saati takmak istemiyorum. karşımdakini de kırmak istemiyorum ne yapmam lazım? ya bu konuyu konuştuk üzerine inat eder gibi saat almış sinir de olmadım değil hani:(

Bu işlerden pek anlayan biri değilim. Flört 2 hafta falan sürmez mi?
Flört döneminde el ele tutuşma sarılarak yürüme falan olur mu?

Hoşlandığım kişiye sürekli sarılma isteğim var onun benim varlığımdan bile haberi yok büyük ihtimalle ama böyle gördüğüm yerde gideyim sarılayım o bu şoku atlatamadan kaçayım diyorum. Böyle saçma bir şey yapmam tabiki ama bu nasıl bir sevgi bu nasıl bir istektir yarabbim. Sizde de oluyor mu bu ben platonik oldugum için mi böyle hissediyorum?

lisedeyken başladı. üniversiteye gidince geçer dedim, geçmedi. işe atılınca geçer dedim, geçmedi. girmediğim ortam, tanımadığım insan, görmediğim olay kalmadı. "evlenince geçer belki." dedim, evlendim geçmedi. iş hayatında beklediğim başarıları elde edince de dolmadı o boşluk.

olmuyor. dolmuyor. sürekli bir olmamışlık hissi.

ne yapmak gerek bilmiyorum. 30'a gelince bir de üzerine "artık yaşlanıyoruz." tribine girmeye başladım. bugüne kadar boş bir hayat yaşadığımı söyleyemem asla, ama olmuyor. bu da beraberinde mutsuzluk getiriyor.

yazayım dedim öyle.

Nasıl gidiyor? Çalışanlar, iş arayanlar, arayıpta bulamayanlar, hedef belirleyip ulaşanlar-ulaşamayanlar. Nasılsınız ya hu ? Sıkıldınız mı bu durumlardan?

3 ay önce sosyal medyadan konuşmaya başladık. Aynı liseden mezunduk. 2 aydır buluşuyorduk. Bana hayatımda görmediğim ilgiyi gösterdi. Dün itibariyle kesin bitirdik her şeyi. Çok güzel bir kızdı. Hayatımda başka kimse yok, hatta hayatımda hiçbir şey yok. Arkadaşım ortamım falan yok her şeyim oydu. Tek yaptığım dizi film izlemek ve onunla görüşmekti. Devam zorunluluğum olmadığından okula da gitmiyorum. Mezun olmama 2 sene var ve mezun olana kadar hiçbir şey değişmeyecek. Dün ağladım. Kaç haftaya unuturum? Uzun zamandır sevgilim flörtüm falan olmamıştı.

var mı böyle birşey? varsa nasıl önüne geçiliyor?

Keko diyor. Bu normal mi yahu?

bir kaç sene önce ciddi düşündüğünüz ama bazı sebeplerden ayrıldıgınız ilişkileriniz ne sıklıkla aklınıza geliyor?
aslında iyiydi, daha iyisini bulmadım, bulamam, hata ettim, haksızlık ettim diye düşünüyor musunuz?
veya kızgınlıkla mı anıyorsunuz?
veya hiç umursamıyor musunuz? ciddi ise umursamamak olmaz, illa ki bir şekilde akla gelir diye düşünüyorum.

Dilim a2 seviyesinde. Yazıya gelince translate falan idare ediyorum ama özgüvenim nereden geldiyse buluşma ayarladım hollandalı bu kızla:)

Kendisi türkiyede yaşıyor ve ingilizcemin pek olmadığını söyledim, deneriz dedi :/

Soru: rezil olur muyum? Cem yılmazın ingilizcede uzun cümle kurulunca cümle çözümlemesi durumunu yaşıyorum. Kız terk eder mi?

akademide nasıl bakılıyor? yüksek lisans yapıyorum ve lisanslarla muhattap olmamam gerektiğini hissediyorum. hocalar özele inmedi ama sınavlarda gözetmenlik yaparken asla muhattap olmayın, en fazla yerlerini değiştirin diyorlar.

iyi gözle bakmazlar gibi geliyor, tavır alıp önümüze taş koyarlar mı?

oncelikle kadinim, kol killarimi almiyorum, almayi da dusunmuyorum pek cunku hic aklima gelen bir yer degil, ne kendimde ne baskasinda bakmam, dikkat etmem vs..

siz ne dusunuyorsunuz? kadinlarin kol killarina bakar misiniz? alinmali mi?
kadin erkek herkes yazabilir, sadece merak ettim acikcasi.

stalk olayına yeni girdim.
farkettim ki o kadar çok iz bırakıyoruz ki.
sevdiceğin 2006'da itibaren her şeyine erişebiliyorum.

flicktr
instagram
facebook

bunları geçtim, açtığı bloglarda, yazdığı saçma yazılara kadar her şey ortada.

sizin erişebildiğiniz en büyük detay ne?

sb.

Şöyle ki; yaklaşık 5 yıldır devam eden bir ilişkimiz var ve küçük sorunlar dışında genel olarak sorunsuz mutlu bir yaşantı oldu. Her şey yolunda zannederken geçen gün şöyle bir tokat yedim: Yaklaşık 2 haftadır bunun üzerine düşündüğünü ve artık ilişkimizde eskisi kadar çok bir şey paylaşmadığımızı bu yüzden ciddi olarak ayrılık olayını düşünmeye başladığını söyledi. Son 2 yıldan beri böyle olduğunu hissettiğini ve son 2 haftadır üstünde iyice düşündüğünü söyledi. En başta kesin ayrılık noktasındayken şimdi "birbirimize süre verelim, beraber yaşamaya devam edelim, sıkıntılarımızı açıkça birbirimizle paylaşalım" durumuna geldi konu. Üstünde düşününce haklı olduğuna karar verdim. Çokça şey paylaşıyoruz. İşten geriye kalan vakitlerimizi ya beraber ya arkadaşlarımızla ya da ayrı ayrı kendi arkadaşlarımızla geçiriyoruz(evde ya da dışarda). Cinsellik konusunda da hiçbir problemimiz olmadı. Öğrenciyken daha çok vaktimiz olduğundan daha çok şey paylaşabiliyorduk gibi geliyor bana. Mezuniyetten sonra ikimiz de iş hayatı falan derken azaltmış gibiyiz paylaşımları. Öğrenciyken ayrı yaşıyorduk. 3 yıl. Mezuniyetten sonra beraber yaşamaya başladık. Neredeyse 2 yıl oldu.

Çok değer verdiğim biri ve ilişkide ikimizin de büyük emeği var. Bu şekilde bitebilecek olması canımı ne kadar acıtıyor anlatamam. Buraya kadar okuduysanız sizden isteğim, bunu nasıl canlı tutabilecegimize dair düşünceniz nedir? Herhangi bir şey, bir öneri... Her şeye açığım.

Not: Ben erkeğim, sevgilim kadın

Okuyan herkese teşekkür ederim.

Bütün sohbetleri bu çevremdeki herkesin. Onu aldım bunu sattım.
Şu surda bunu bu kadara aldı, onlar bunu sattı. Faize yatırdım, hisse aldım.
Gına geldi artık bu sohbetlerden. Sizde durumlar nasıl.

Çok kötü giden, karşılıklı travmalar yaşadığınız ve yaşattığınız ancak sürdürmeye devam ettiğiniz ilişkiler oldu mu? Nasıl travmalardı? Nasıl sonuçlandılar?

Lewandowski adlı kullanıcının instagram profili herkese açık.
Ben onun instagramda arkadaşı değilim.
Yayınladığı hikayeye kendi hesabımdan baksam,
Lewandowski'ye hikayesine bakanlar listesinde benim kullanıcı adım da görünür mü? Danke şön.

Not: Lewandoski ne alaka diyenlere, aklıma ilk o geldi onu yazdım,

napıyorsunuz böyle durumlarda? bunu sürekli yapan kişilere yaptırım uygular mısınız?

Kendimi sürekli huzursuz, mutsuz, kaygılı hissediyorum. Kendimi bildim bileli böyle bu. Sürekli yasta gibiyim. Hayat ışığı içimde hiç yanmadı benim. Çocukluğumda böyle değildim elbette, ergenliğimle birlikte yaklaşık 20 senedir böyle ama. Depresyona girdiğiniz ya da kendinizi tükenmiş, yorgun hissettiğiniz zamanlarda içinizde heves, heyecan kalmaz hiçbir şeye karşı. Hayatı sürüklersiniz yalnızca. Ben kendimi bildim bileli böyle. Ayda bir iki kez intiharı düşünüyorum ama cesaret etmedim henüz. Durumunun düzeleceğine dair umudum yok, kendimi tamir edilemez şekilde bozulmuş görüyorum. Böyle bir hayatı nasıl sürdürmeli?

Yani işe git gel, faturalarını zamanında öde, iki günde bir duş al, onun dışında uyu gibi pratik çözümler sunmanızı bekliyorum. İlaç, terapi gibi şeylerden gönlüm geçti yıllardır.

İnançsız, isteksiz, motivasyonsuzluk, hevessiz bir hayat nasıl götürülür sizce? Onu merak ediyorum. Bana umut vadetmemenizi rica edicem, umut aramıyorum. Düzelir, doktora git falan demeyin lütfen.

Sorumu gerçekten anlayacaklar olacaktır. Diğerleri ağzımın payını vermeye uğraşacak. İlk grubun söyledikleri için şimdiden teşekkürler.

Bir önceki ilişkim kopma sürecinde erkek arkadaşımın başka birisi ile sevgili olmasıyla sonlanmıştı. Biri olduğunu hissetmeme rağmen somut kanıtım yoktu.

Geçen sene bu zamanlarda gerçekten bana çok değer verdiği belli olan ve bana emek veren biriyle bir şeylere başladım. İki ilişkimin arası aşırı yakındı ve ona iyi olmadığımı beni anlamasını söylüyordum. Çok sabır gösterdi. Benden hiç iyi şeyler görmese de hiç kötü davranmadı. Ama benim bu huysuzluklarımın ve tavrımın düzelmemesi onun da artık sabrım taşıyor demesine sebep oldu. Benden vazgeçmedi ama yine de eskisi gibi ilgilenmiyor. Çünkü bana güveninin gittikçe düştüğünü ve tarafımdan kırıldığını söyledi.

Ben de ister istemez bazı hareketlerini biri mi var diye yorumlamaya başladım. Birkaç kere açıkça sordum daha doğrusu saldırdım resmen. Bunun onu çok rahatsız ettiğini fark ettim. Ne zaman böyle birisi oldun gibi şeyler söylediğinde de üzüldüm.

Şimdi ne olsa biriyle flört ediyor biri var beni aldatıyor gibi gerilim yaşıyorum. Ne yapsa ama. Belki aldatıyor belki aldatmıyor bilemem ama yine de sürekli buna göre öfkelenip sapık gibi kadınları incelemenin hastalıklı olduğunu hissediyorum. Bunla nasıl başa çıkılır? Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Benim ona karşı tavrıma başkası olsa değil 1 sene 1 ay kimse dayanmazdı. Sürekli sözler verdim tutmadım. Aylarca görüşmedim. Çok ciddi bir süreç. Bunların onu bana karşı kapattığını düşünmek yerine aldatıyordur diyorum sürekli. Ya da sevmiyor diyorum. Tüm huzurum kaçıyor.

Gerçekten ne yapacağım bilmiyorum.

kız bunu istiyorum her şeyin bi başlangıcı vardır diyo ama çok hızlı oldu genel olarak korkuyorum görüntülerimi alıp şantaj falan yapma gibi bi ihtimal var mıdır nedir?

Hangi ünlü olmak isterdiniz deseler bu adamı seçerdim düşünmeden. Sizce de öyle değil mi?

beynimden vurulmuşa döndüm. 1 saat daha çalışacağım. sizin nasıl gidiyor?

Etraftan aldığım feedback'lere göre aşırı poker face bir insanmışım. Yeni tanıştığım insanlar 3-4 ay sonra "ya sen çok ciddi duruyordun, başta senden çok çekinmiştik" falan diyorlar. Halbuki karakter olarak ciddi bi insan bile sayılmam yani, işim gücüm goygoy.

Sinirlenince, kızınca falan da anlamıyorlar. O yüzden bi "çok sakin birisin" feedback'i alıyorum ama değilim de aslında.

Bunun bi çözümü var mıdır? Ayna karşısına geçip pratik mi yapayım ne yapayım?

Not: Güzel yönleri de var aslında, toplantıları trolleyebiliyorum rahat rahat, ya da karşımdakiyle taşak geçiyorum ama anlamıyor falan. Ama artık 10 yıllık arkadaşım bile "abi sen ne zaman ciddisin ne zaman goygoy yapıyorsun anlamıyorum" dediğinde üzüldüm biraz. Kendi yüzümü görmüyorum ki dışarıdan ne bileyim.

Bu insanlarla ne alıp veremediği var sözlükçülerin? Niyeyse sürekli bir gömme çabası var.

Kızlara sorum flört dönemindeki erkeklerle konuşmayı en çok sevdiğiniz konu nedir?

Erkeklere sorum flört etmeye başladığınız kızlarla konuşmayı en çok sevdiğiniz konu neydi?

Genel cevaplar vermezseniz sevinirim, sadece 1 2 örnek istiyorum.

Ben 22’de farkettim. Metroda tek başımayken fark ettim hatta. 22’yi yeni doldurduğum günlerdi yani geçen sene.

Hiç türk yahudisi yada rum bir arkadaşınız oldu mu? Nasıl taşınabilirim?

merak ediyorum ilişkiniz boyunca harcanan giderleri nasıl bölüşüyorsunuz? genelde erkek mi ödüyor yoksa sevgilinizle de alman usulü falan mı?

Artık en çok yapmayı sevdiğim şey eve gelip ağlamak en başta evde olduğum için ağlıyorum zannediyodum ama sonraları farkettim ki alternatif planlardansa evde yalnız depresyona girmeyi tercih ediyorum? Bu mümkün olabilir mi?