Uzadıysa kusura bakmayın. Çevremde benim arkadaş olarak gördüğüm ama benden hoşlandıklarını hissettiğim birkaç kişi (erkek) var. Ben bu insanlarla yakın olmak da istiyorum seviyorum da onları ama arkadaş olarak sadece. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Yanlış anlamalarını da istemiyorum kesinlikle çünkü bir gülümsememden, gözünün altındaki kirpiği almamdan, bir sohbetimden anlam çıkarıp ısrar eden işi tacize vardıran biri oldu geçmişte. Bir de güler yüzlü sempatik biriyim ve herkese sıcakkanlı yaklaşıyorum istemsizce engelleyemiyorum bunu. Bugün bir tanesine günaydın dedim örneğin ve gözleri parladı adamın. Onlar çok belli ediyor ve ben de anlıyorum bu yüzden kendimi suçluymuşum gibi hissediyorum. Onları üzüyor gibiyim. Fazla mı hassasım bilmiyorum. Daha önce de taciz olayı beni çok yıpratmıştı ve bu yüzden biraz da korkuyorum yine biri yanlış anlayıp musallat olacak sen de benden hoşlanıyorsun inkar etme diyerek diye. Nasıl davranmalıyım bu insanlara? İletişimi tamamen kesmek de olmaz. Kötü davranamam veya asık suratlı da olamam ki. Bu durumda onlara güler yüzlü olmak, gülerek sohbet etmek falan imkansız mı yani yanlış mı anlarlar mutlaka? Nasıl davranmak doğru olur?
1