(15) 

Hayatım iyice çekilmez hale geldi ne yapmalıyım sizce?

cekikgozlubiri #1376155 
Fazla uzatmadan olabildiğince kısa yazmaya çalışacağım. 21 yaşındayım, lise birinci sınıfta iki defa kaldım. Nedeni ise tamamen aptallık,bilinçsizlik. Bu süre içerisinde amcamın yanında sanayide işe girdim. Kaynakçı oldum, Amcam müdür bu arada. 2014 yılının sonlarından beri çalışıyorum. Bu süre zarfında sanayiden nefret ettim ve bu böyle olmaz diyerek açık liseye yazıldım. Ve şuan son bir sınavım kaldı. Lise mezunuyum diyebilirim, sorun şu ki ben son birkaç senedir ciddi anlamda işten sıkıldım, iş yoğunluğu bir yana sürekli birbirlerine gülüp arkasından söven tipler, insanları birbirine düşürmeye çalışan tipler, patron yalakaları gibi sebepler. Ancak daha önemlisi ciddi anlamda psikolojik sorunlar oluştu bende, yaşıtlarım üniversite bitirecek ben hala buradayım vb. Gelecekle ilgili gerçekten güzel planlarım var. Ingilizce öğretmenliği istiyorum, amacım işten ayrılıp öküz gibi üniversite sınavlarına hazırlanmak. Ancak şöyle bir durum var. Ben şubat ayında amcamdan 10 bin lira gibi bir borç almıştım. (Ameliyat olucaktım ve bana kredi vermedikleri için amcam çekmişti kendi adına) bu borç mart ayında bitecek. Maaşımdan 800 lira kesiyor her ay, ancak benim amacımda bunu 2ye katlamak vardı yani her ay 800 yerine 1600 verirsem aralıkta kapanıyor borcum. Kafamdaki plan aralığa kadar bu borcu verip öyle çıkmaktı. Ama planlarımda değişiklik yapmaya karar verdim. Aslına bakarsanız psikolojim cidden darmadağın, ancak bir tatil iyi gelir izne çıksam belki iyi olurum dedim ve bayramdan önce izne çıktım. Bayramla beraber bu 2 hafta oldu ancak geri döndüğümde her şey hala bok gibiydi. Öyle ki tatilim bile işyerini düşünmekle geçti. "13 gün sonra işe gidicem off 1 hafta kaldı. 2 gün sonra iş var." gibi şeyler düşündüm hep. Şimdi benim aklımdaki şey şu

Önümde 4 ay var malum, ve bu 4 ay içerisinde sadece borca çalışacağım. Bir boka da yaramayacak zaten. Kaynakçıyız sözde. Yersen. Aldığım maaş asgari ücretten 3 kuruş 5 kuruş fazla anca. Düşünüyorum da bu 4 ay içerisinde ne kendime param kalacak ne de eve para veremeyeceğim, amcamla konuşup işten ayrılmak istediğimi söyleyeceğim. Tazminatım ne ise kredi borcumu ordan kırpıp, kalanını bana vermesini ve işsizlik maaşı almam konusunda bana yardımcı olmasını isteyeceğim. Biliyorum bu şekilde çıkarsam kıdem tazminatı hakkım olmayacak, ancak işyerinde 1 2 sene çalışan ve kendi isteğiyle ayrılan insanlara dahi para verildi. Amcamın bu konuda beni mağdur etmeyeceğini düşünüyorum. Aslına bakılırsa aralığa kadar çalışıp borcu temize çekmek daha makul, ancak cidden yaşam enerjim sıfır, psikolojim berbat, sabah söverek uyanıyorum, bir şey olsa da biriyle kavga edip gitsem diye bahane arar oldum. Bu konuda düşünceleriniz nedir acaba sizce en mantıklı olan nedir? Fikirleriniz gerçekten çok önemli benim için. Bu arada babam emekli, annem ve abim de çalışıyor. Yani işten ayrılmamın o kadar büyük bir sıkıntısı olmayacak. Zaten işsizlik maaşı, tazminat vb derken eve gerekli yardımı yapabileceğime inanıyorum.
1

mobil görünümden çık