Sevgiliniz (kadın) yakın arkadaşlarınızı (üç kişi ve hepsi erkek) çok sevse, onlarla çok iyi anlaşsa bunu sorun eder misiniz?
Birkaç ay oldu daha tanışalı ama sevgilimin arkadaşlarını çok seviyorum, hepsi çok tatlı çocuklar. Genelde birlikte takılıyoruz, haliyle hemen samimi olduk ve benimkine de hep derim ne iyi çocuklar diye. Geçenlerde bir arkadaşıma anlatıyordum bunu, sevgilimin ve arkadaşlarının belli etmeseler de bundan rahatsız olabileceklerini söyledi ve devamında çevremizdeki birkaç kişi de destek verdi bu düşünceye. Bana çok saçma geldi. Sonuçta kardeşim gibi onlar, ayrıca adamların hepsinin sevgilisi de var. Onların sevgilileri pek bize katılmıyorlar, benimki beni arkadaş ortamına çok soktuğu için ben bu kadar girdim içlerine. Sizce bu bir sorun mu yahu? Gereksiz yere kafaya takmaya başladım.
Birkaç ay oldu daha tanışalı ama sevgilimin arkadaşlarını çok seviyorum, hepsi çok tatlı çocuklar. Genelde birlikte takılıyoruz, haliyle hemen samimi olduk ve benimkine de hep derim ne iyi çocuklar diye. Geçenlerde bir arkadaşıma anlatıyordum bunu, sevgilimin ve arkadaşlarının belli etmeseler de bundan rahatsız olabileceklerini söyledi ve devamında çevremizdeki birkaç kişi de destek verdi bu düşünceye. Bana çok saçma geldi. Sonuçta kardeşim gibi onlar, ayrıca adamların hepsinin sevgilisi de var. Onların sevgilileri pek bize katılmıyorlar, benimki beni arkadaş ortamına çok soktuğu için ben bu kadar girdim içlerine. Sizce bu bir sorun mu yahu? Gereksiz yere kafaya takmaya başladım.
Yargılamadan cevaplayalım.
Yaklaşık dört yıl önce ailemin ağır baskıcı ortamından zorla, binbir sancılı süreçle özgür bir hayata adım attım radikal kararlar alarak. Bu hayatta büyük oranda dinin yeri yoktu çünkü soğumuştum, artık kendimi oraya ait hissetmiyordum. Önceden ne kadar saf, ne kadar gözü kör, aklı uyutulmuş olduğumu fark etmiştim ve o halden kurtulduğum için şükürler etmiştim.
Son zamanlarda yakınımdaki birkaç kişinin beyin yıkamasına maruz kalıyorum ve bundan kaçamıyorum, psikolojik olarak da baskı yapıyorlar ve bunları bildiğim ve beni etkilemeyeceğini düşündüğüm halde etkilendiğimi düşünüyorum. Son zamanlarda o eski pembe dini düşüncelere geri döndüm, sanki olumsuz taraflarını görüp soğumamış ve baskısını hiç yaşamamış gibi.
Nasıl kurtulabilirim bundan? Sanki tekrar sempati duyuyor gibi hissediyorum, saf çocuklar gibi "ama aslında öyle değil" demek istiyorum haklı itirazlara. Korkuyorum eski halime dönmekten. Bu insanlardan kaçamam, aynı ortamda olmak zorundayım ve ister istemez dediklerini duyuyorum.
Ne yapmalıyım? Demek istediğimi anlatabildim mi bilmiyorum çünkü kafam çok karışık, umarım anlatabilmişimdir. Dini kaynak önerisi, dini tavsiyeler vs. verecekler yazmasın lütfen.
Yaklaşık dört yıl önce ailemin ağır baskıcı ortamından zorla, binbir sancılı süreçle özgür bir hayata adım attım radikal kararlar alarak. Bu hayatta büyük oranda dinin yeri yoktu çünkü soğumuştum, artık kendimi oraya ait hissetmiyordum. Önceden ne kadar saf, ne kadar gözü kör, aklı uyutulmuş olduğumu fark etmiştim ve o halden kurtulduğum için şükürler etmiştim.
Son zamanlarda yakınımdaki birkaç kişinin beyin yıkamasına maruz kalıyorum ve bundan kaçamıyorum, psikolojik olarak da baskı yapıyorlar ve bunları bildiğim ve beni etkilemeyeceğini düşündüğüm halde etkilendiğimi düşünüyorum. Son zamanlarda o eski pembe dini düşüncelere geri döndüm, sanki olumsuz taraflarını görüp soğumamış ve baskısını hiç yaşamamış gibi.
Nasıl kurtulabilirim bundan? Sanki tekrar sempati duyuyor gibi hissediyorum, saf çocuklar gibi "ama aslında öyle değil" demek istiyorum haklı itirazlara. Korkuyorum eski halime dönmekten. Bu insanlardan kaçamam, aynı ortamda olmak zorundayım ve ister istemez dediklerini duyuyorum.
Ne yapmalıyım? Demek istediğimi anlatabildim mi bilmiyorum çünkü kafam çok karışık, umarım anlatabilmişimdir. Dini kaynak önerisi, dini tavsiyeler vs. verecekler yazmasın lütfen.
1