çiftler terapisine gidip faydasını gören, gitmeyip muhtemel faydalarına dair fikri olan, faydasını gören insanları tanıyan falan kimse var mı? gereksiz bir zamane salaklığı gibi mi geliyor size?
duyuruyu daha önce yaptım ama en büyük derdi <facebook'tan karşı cinse hattorihanzo yazdım bana zattirizotzot yazdı sizce napmalıyım pampişler> olan anadolu meslek lisesi öğrencisi arkadaşlara 38 tane cevap yazarken şu konuyu pek eğlenceli değil diye bilerek görmezden geliyormuşsunuz gibi hissediyorum, çok moralim bozuluyor.
neyse kimsenin fikri olmayabilir de tabi, ikinci post için özür diliyorum. selamlar.
duyuruyu daha önce yaptım ama en büyük derdi <facebook'tan karşı cinse hattorihanzo yazdım bana zattirizotzot yazdı sizce napmalıyım pampişler> olan anadolu meslek lisesi öğrencisi arkadaşlara 38 tane cevap yazarken şu konuyu pek eğlenceli değil diye bilerek görmezden geliyormuşsunuz gibi hissediyorum, çok moralim bozuluyor.
neyse kimsenin fikri olmayabilir de tabi, ikinci post için özür diliyorum. selamlar.
başlıkla alakasız bir giriş yapacağım. çok sevdiğim bir kadın vardı benim. ona olan hislerimle ilgili yüzlerce süslü püslü cümle kurmak istiyorum ama siz buraya benim cıvık aşk tanımlarımı okumaya gelmediğiniz için bu kadarla bırakıyorum, çok seviyordum. kendisiyle evlenmeyi planlıyordum, onun da bu plandan haberi vardı, çocuğun neresinin kime benzeyeceği falan gibi salak salak muhabbetler gırlaydı. bakire olmadığını ilişkimizin başından itibaren biliyordum, hoşuma gitmiyordu bu durum ama bu benim için ikincil bir meseleydi ve evlenmeme nedeni değildi. ben iki tane ilişkisini biliyordum, yani hepsi bu diye anlatılmıştı bana, anlatmak sorun değilse anlat demiştim ve böyle anlatmıştı. biri ciddi diğeri az ciddi. sen ikincisin, üçüncüsün laflarının sık söylenen yalanlar olduğunu teoride biliyoruz da, ben bizzat tecrübe ederken bu ihtimali aklıma getirmedim. ve güvendim sonra iğrenç itiraflar, geçmiş mesajların taranması falan sebebiyle sayının ikiden hayli yüksek olduğu ve bu ilişkilerin bir kısmının da açılımını yazmaya dahi katlanamadığım fb'lik çerçevesinde gerçekleştiğini öğrendim.
aylarca bunu sorun etmemeye, onunla gelecek planlama isteğimi yaşatmaya çalıştım. olmadı, gözümün önüne sürekli berbat şeyler geliyordu, hiçbir sevgi olmadan nasıl birden çok insanla bunu yaşayabildiğini anlayamıyordum. ona dokunurken kendimi özel hissetmiyordum, yaptığımız şey eli yüzü düzgün herkesle uygun koşullar oluştuğunda yapılabilir bir şeymiş ben de doğru zamanda doğru yerdeymişim gibi geliyordu. bu son cümle ayrılık nedenim tam olarak, hissettiklerimin ve benim için sorun olan şeyin özeti bu. iki yüzlü de değildim bu konuda, ben ciddi ilişkiler dışında kendim de cinsellik yaşamadım yaşama fikrini de hoş bulmadım hiçbir zaman. neyse, olmadığını görünce üç dört gün önce ayrılık kararı verdim ve işi nihayete erdirdim. moral çökük, yanlış mı yapıyorum düşüncesi var ama dönülmez akşamın ufkunu da geride bıraktım.
ben günümüzde çok normalleşmiş bir şeyi mi bu kadar büyük sorun haline getiriyorum? siz evet normalleşmiş bir şeyi sorun haline getiriyorsun deseniz de benim tepkim ve ayrılık kararım değişmeyecek çünkü toplumda normalleşti diye benim midemin kaldırması gerekmiyor. merak işte, etrafınızdaki kadınların yüzde kaçı bu tarz ilişkilere giriyor ya da girilmesini doğru buluyor mesela? hem dindar ailede büyüdüm bekaretimi korumam lazım diye saplantılı şekilde cinsellikten prensip olarak kaçmayan hem de cinselliği kendisine her ilgi gösterenle yaşamayan kadınların oranı nedir sizce mesela? bekaret saplantılı ve bunu sadece din ya da aile emrediyor diye önemseyen bir kadınla da başka başka konularda anlaşma ihtimalim yok örneğin, o yüzden soruyorum. yaş 25 yaş civarı diyelim bu arada.
sorduklarımın da ötesinde konuyla ilgili tavsiye vermek isterseniz buyrunuz, çok iyi olur.
not: itham edilebileceğim geri kafalılık, namus-bacak arası ilişkisine dair salak düşüncelerimin olması gibi şeyleri sözlükte günde 50 defa okuyorum, zahmet etmeyin.
aylarca bunu sorun etmemeye, onunla gelecek planlama isteğimi yaşatmaya çalıştım. olmadı, gözümün önüne sürekli berbat şeyler geliyordu, hiçbir sevgi olmadan nasıl birden çok insanla bunu yaşayabildiğini anlayamıyordum. ona dokunurken kendimi özel hissetmiyordum, yaptığımız şey eli yüzü düzgün herkesle uygun koşullar oluştuğunda yapılabilir bir şeymiş ben de doğru zamanda doğru yerdeymişim gibi geliyordu. bu son cümle ayrılık nedenim tam olarak, hissettiklerimin ve benim için sorun olan şeyin özeti bu. iki yüzlü de değildim bu konuda, ben ciddi ilişkiler dışında kendim de cinsellik yaşamadım yaşama fikrini de hoş bulmadım hiçbir zaman. neyse, olmadığını görünce üç dört gün önce ayrılık kararı verdim ve işi nihayete erdirdim. moral çökük, yanlış mı yapıyorum düşüncesi var ama dönülmez akşamın ufkunu da geride bıraktım.
ben günümüzde çok normalleşmiş bir şeyi mi bu kadar büyük sorun haline getiriyorum? siz evet normalleşmiş bir şeyi sorun haline getiriyorsun deseniz de benim tepkim ve ayrılık kararım değişmeyecek çünkü toplumda normalleşti diye benim midemin kaldırması gerekmiyor. merak işte, etrafınızdaki kadınların yüzde kaçı bu tarz ilişkilere giriyor ya da girilmesini doğru buluyor mesela? hem dindar ailede büyüdüm bekaretimi korumam lazım diye saplantılı şekilde cinsellikten prensip olarak kaçmayan hem de cinselliği kendisine her ilgi gösterenle yaşamayan kadınların oranı nedir sizce mesela? bekaret saplantılı ve bunu sadece din ya da aile emrediyor diye önemseyen bir kadınla da başka başka konularda anlaşma ihtimalim yok örneğin, o yüzden soruyorum. yaş 25 yaş civarı diyelim bu arada.
sorduklarımın da ötesinde konuyla ilgili tavsiye vermek isterseniz buyrunuz, çok iyi olur.
not: itham edilebileceğim geri kafalılık, namus-bacak arası ilişkisine dair salak düşüncelerimin olması gibi şeyleri sözlükte günde 50 defa okuyorum, zahmet etmeyin.
1