Elimizde 2 tane guzel kizimiz var.
İkisiyle de konusuluyor. Flort donemi sayilabilir.
Birisine X diyelim ötekine Y
X kizimiz oglani begeniyo ama cok da takmiyo. Kacmiyor, gorusuluyor ama kiz ilgisini pek belli etmiyor. Oglan aramazsa kiz aramiyor ama kizda da biseyler var
Kizla birlikteyken egleniliyor zevk aliniyor birlikte olunmaktan
Y kizimiz oglani begeniyor, ustune dusuyor, ilgisini belli ediyor, oglan aramazsa kiz ariyor. Kizla egleniliyor ama X kadar degil.
Yani X ve Y tam zitlar birbirlerine.
Siz olsaniz hangisini tercih ederdiniz?
Neden?
Hangisi daha cekici gelir size?
İkisiyle de konusuluyor. Flort donemi sayilabilir.
Birisine X diyelim ötekine Y
X kizimiz oglani begeniyo ama cok da takmiyo. Kacmiyor, gorusuluyor ama kiz ilgisini pek belli etmiyor. Oglan aramazsa kiz aramiyor ama kizda da biseyler var
Kizla birlikteyken egleniliyor zevk aliniyor birlikte olunmaktan
Y kizimiz oglani begeniyor, ustune dusuyor, ilgisini belli ediyor, oglan aramazsa kiz ariyor. Kizla egleniliyor ama X kadar degil.
Yani X ve Y tam zitlar birbirlerine.
Siz olsaniz hangisini tercih ederdiniz?
Neden?
Hangisi daha cekici gelir size?
Selam herkese
Ben bu yasima kadar sevgiliye ihtiyac duymadim. Yani olsa da olur olmasa da. Hatta sevgilim olunca butun devreler yaniyo bende, hayatimin akisi degisiyo ve bu durumdan hoslanmiyorum. Ona da vakit ayirmam gerekiyo, kendim kadar onu da dusuncem, surekli ilgi gostercem falan filan..
Sevgilisiz kalamayanlari da hic anlamiyorum, ilgiye alistiklari icin mi daldan dala konuyo bu tipler?
Sevdigim-sevgilim olmayinca kendimi cok daha rahat hissediyorum. Acaba ben duygularimi mi yitirmisim? Arkadaslarim ve ailem yetiyo bana.
Onlarin ilgisi ve samimiyeti benim icin cok daha onemli.
Soru:
Bu bi hastalik mi nedir yani? Benim gibi olan varmi icimizde?
Yaş:23
Edit: Mantigim duygularimdan daha üstün. Hadi diyelim sevgili adayi birisi var. sevgili adayinda baktigim ilk sey iyi bir iş sahibi mi, nerde okumus, konusma tarzi ve zekasidir.
Ben bu yasima kadar sevgiliye ihtiyac duymadim. Yani olsa da olur olmasa da. Hatta sevgilim olunca butun devreler yaniyo bende, hayatimin akisi degisiyo ve bu durumdan hoslanmiyorum. Ona da vakit ayirmam gerekiyo, kendim kadar onu da dusuncem, surekli ilgi gostercem falan filan..
Sevgilisiz kalamayanlari da hic anlamiyorum, ilgiye alistiklari icin mi daldan dala konuyo bu tipler?
Sevdigim-sevgilim olmayinca kendimi cok daha rahat hissediyorum. Acaba ben duygularimi mi yitirmisim? Arkadaslarim ve ailem yetiyo bana.
Onlarin ilgisi ve samimiyeti benim icin cok daha onemli.
Soru:
Bu bi hastalik mi nedir yani? Benim gibi olan varmi icimizde?
Yaş:23
Edit: Mantigim duygularimdan daha üstün. Hadi diyelim sevgili adayi birisi var. sevgili adayinda baktigim ilk sey iyi bir iş sahibi mi, nerde okumus, konusma tarzi ve zekasidir.