Merhaba sevgili yabancılar;
Umarım iyisindir, çünkü ben kendimi çok iyi hissetmiyorum açıkcası. Bunun sebebini aslında az çok biliyorum ama bu durumu değiştirmek için elimden birşey gelmiyor ne yazık ki. Yakınmda yada çevrem de bu durumu anlayacak yada benim anlatabileceğim kimse olmadığı için, ben de kimseyle paylaşmıyorum. Paylaşmıyorudum. Ama sanırım artık bu durum beni daha kötü bir hala getirdiği için sadece birileri ile paylaşmak istedim yaşadıklarımı. Aslında öyle her basit olayı dünyanın en büyük problemi haline getiren insanlardan değilim, biliyorum herkesin benden çok daha büyük, çok daha ciddi problemleri var ama napayım benim de problemim bu. Başkaları için sorun bile teşkil etmeyecek şeyler benim için artık sorun olmaya başlamışsa, bunda benim hatam ne olabilir ki?
Yakın zamana kadar kendi kurduğum ufak bi şirketim vardı. Benle aynı yaşta olan bir akrabadan çok yakın iki arkadaş olduğumuz kuzenimle ortak açtığımız bir şirket. Şirket dediysem de öyle büyük bir yer değil, Tasarım, reklam, işleri yapıyorduk kendi çapımızda. Çok güzel umutlarımız vardı ama olmadı.2 buçuk sene anca götürebildik. Yürümemesinde ki hata büyük çoğunlukla bizimdi açıkcası. 24 Yaşında çok tecrübesiz iki genç olarak şirket açmış, ne yapacağımızı bilmiyor, kendi kafamıza göre takılıyorduk. Öğlen 11 de işe gidiyor, günün yarısını çalışarak yarısını boş boş takılarak geçiniyorduk. Zaten doğru düzgün bir gelirimizde yoktu. Hal böyle olunca kazandığımız para şirket giderlerini karşılama anca yetti, hatta çoğu zaman yetmedi bile. Bu durumda da hem aileden, hem yakın çevreden "kapatın şu şirketi, doğru düzgün bir işe girip çalışın, geçen zamanınıza yazık" tepkileri gelmeye ve her geçen gün artmaya başladı. Bizde 2 buçuk sene sonunda artık bu mahalle baskısına daha fazla dayanmadık ve şirketi kapatma kararı aldık. Bu dediğim olay 4 ay öncesi oluyor. Şirketi kapattıktan 1 ay sonra işe girdim bi firmada. Bilgiişlem olarak. Ama saçma sapan bir yer burası. Burada yeni bir sisteme geçilmeye çalışıyor ve bende bu sistemi burada kurmakla görevliyim. Yani asli görevim bu. Ama gel gör ki sistemde çok fazla sorun var yazılımcı firmadan kaynaklı olarak, o yüzden sistem hayata geçmekte, bize uygun hale gelmekte epey zorlanıyor. Ki bu sistem benim de çok yabancı olduğum bir konu. Buraya başladığımdan beri geçen 2 aylık sürede sisteme ne yazık ki hala geçemedik. Şirketimizin belli kısımları geçmesine asıl geçmesi gerekn kısımlarda ki sorunlar çözülemediği için yazılımcı firmayı beklemedeyiz. Tabi bu beklemede durumunda benim yapacak hiç bir işim olmadığından dolayı firmada bütün gün ofiste arı gibi çalışan insanların yanında boş boş ekrana bakıyorum ve bu durum her geçen saniye üzerimde daha fazla stres oluşturuyor. İşi bırakmak istemiyorum ama böyle daha ne kadar devam eder bilmiyorum, dediğim gibi boş oturuyorum 2 aydır ve bunun bütün şirket farkında. Eğer bu işten ben çıkarsam yada çıkartılırsam bi işe yaramadığım için bir yenilgi daha almış olucam. Bu işi de başaramamış olucam. Aslında genel olarak yapmak istediğim işleri bi yolunu bulup, kimsenin daha önce bakmadığı bir açıdan bakarak çözüm bulan ve o işi yapan biriyimdir ama son zamanlarda hayat pek bu şekilde ilerlemiyorum benim için. Git gide bir çıkmaza sürükleniyormuş gibi hissediyorum kendimi. Normalde hep bir b yada c planım olurdu böyle durumlar için ama şu anda yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Uzun yazdım canınızı sıktım biliyorum ama birilerine anlatmam lazımdı. Eğer okuduysanız hepsini teşekkür ederim. Şu anda aklımdan geçen şeyleri, yaşadıklarımı birilerinin bilmesi iyi hissettirdi. Teşekkür ederim.
Umarım iyisindir, çünkü ben kendimi çok iyi hissetmiyorum açıkcası. Bunun sebebini aslında az çok biliyorum ama bu durumu değiştirmek için elimden birşey gelmiyor ne yazık ki. Yakınmda yada çevrem de bu durumu anlayacak yada benim anlatabileceğim kimse olmadığı için, ben de kimseyle paylaşmıyorum. Paylaşmıyorudum. Ama sanırım artık bu durum beni daha kötü bir hala getirdiği için sadece birileri ile paylaşmak istedim yaşadıklarımı. Aslında öyle her basit olayı dünyanın en büyük problemi haline getiren insanlardan değilim, biliyorum herkesin benden çok daha büyük, çok daha ciddi problemleri var ama napayım benim de problemim bu. Başkaları için sorun bile teşkil etmeyecek şeyler benim için artık sorun olmaya başlamışsa, bunda benim hatam ne olabilir ki?
Yakın zamana kadar kendi kurduğum ufak bi şirketim vardı. Benle aynı yaşta olan bir akrabadan çok yakın iki arkadaş olduğumuz kuzenimle ortak açtığımız bir şirket. Şirket dediysem de öyle büyük bir yer değil, Tasarım, reklam, işleri yapıyorduk kendi çapımızda. Çok güzel umutlarımız vardı ama olmadı.2 buçuk sene anca götürebildik. Yürümemesinde ki hata büyük çoğunlukla bizimdi açıkcası. 24 Yaşında çok tecrübesiz iki genç olarak şirket açmış, ne yapacağımızı bilmiyor, kendi kafamıza göre takılıyorduk. Öğlen 11 de işe gidiyor, günün yarısını çalışarak yarısını boş boş takılarak geçiniyorduk. Zaten doğru düzgün bir gelirimizde yoktu. Hal böyle olunca kazandığımız para şirket giderlerini karşılama anca yetti, hatta çoğu zaman yetmedi bile. Bu durumda da hem aileden, hem yakın çevreden "kapatın şu şirketi, doğru düzgün bir işe girip çalışın, geçen zamanınıza yazık" tepkileri gelmeye ve her geçen gün artmaya başladı. Bizde 2 buçuk sene sonunda artık bu mahalle baskısına daha fazla dayanmadık ve şirketi kapatma kararı aldık. Bu dediğim olay 4 ay öncesi oluyor. Şirketi kapattıktan 1 ay sonra işe girdim bi firmada. Bilgiişlem olarak. Ama saçma sapan bir yer burası. Burada yeni bir sisteme geçilmeye çalışıyor ve bende bu sistemi burada kurmakla görevliyim. Yani asli görevim bu. Ama gel gör ki sistemde çok fazla sorun var yazılımcı firmadan kaynaklı olarak, o yüzden sistem hayata geçmekte, bize uygun hale gelmekte epey zorlanıyor. Ki bu sistem benim de çok yabancı olduğum bir konu. Buraya başladığımdan beri geçen 2 aylık sürede sisteme ne yazık ki hala geçemedik. Şirketimizin belli kısımları geçmesine asıl geçmesi gerekn kısımlarda ki sorunlar çözülemediği için yazılımcı firmayı beklemedeyiz. Tabi bu beklemede durumunda benim yapacak hiç bir işim olmadığından dolayı firmada bütün gün ofiste arı gibi çalışan insanların yanında boş boş ekrana bakıyorum ve bu durum her geçen saniye üzerimde daha fazla stres oluşturuyor. İşi bırakmak istemiyorum ama böyle daha ne kadar devam eder bilmiyorum, dediğim gibi boş oturuyorum 2 aydır ve bunun bütün şirket farkında. Eğer bu işten ben çıkarsam yada çıkartılırsam bi işe yaramadığım için bir yenilgi daha almış olucam. Bu işi de başaramamış olucam. Aslında genel olarak yapmak istediğim işleri bi yolunu bulup, kimsenin daha önce bakmadığı bir açıdan bakarak çözüm bulan ve o işi yapan biriyimdir ama son zamanlarda hayat pek bu şekilde ilerlemiyorum benim için. Git gide bir çıkmaza sürükleniyormuş gibi hissediyorum kendimi. Normalde hep bir b yada c planım olurdu böyle durumlar için ama şu anda yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Uzun yazdım canınızı sıktım biliyorum ama birilerine anlatmam lazımdı. Eğer okuduysanız hepsini teşekkür ederim. Şu anda aklımdan geçen şeyleri, yaşadıklarımı birilerinin bilmesi iyi hissettirdi. Teşekkür ederim.
1