Ekşi Duyuru

bir sürü kişi benzer durumdadır benimle diye dertleşmek istedim.

evden çalışıyorum ama işler bitmiyor bu da sürekli ekstra çalışmam demek oluyor. sadece işlerin çokluğundan da değil İngiltere ile çalışıyorum ama Türkiye tarafında da yapılacak işler var yani mesaim sabah 9'da başlıyor ama benim ingiltere tarafından gelen mesajlar email'lerden kurtulmam akşam en erken 9'u buluyor. 6'da işi bıraksam bile oh mesai bitti diyip rahatlayamıyorum sürekli mesajlar emailler gelince acil dönüş beklenen. ee noldu akşam 9'dan sonra biraz rahatlama dinlenme derken birkaç saat sonra yattım uyudum ertesi gün yine aynı.

haftasonu geliyor bi dışarı çıkıp nefes alamıyorum nasıl geçtiğini bile anlamıyorum o yüzden haftasonlarının. sanki daha dün akşam cuma akşamıymış gibi geliyor. evden çalışınca bitmeyen işlerin beni 2 adım ötedeki bilgisayarda bekliyor olması da çok geriyor. bir ofis olmayınca ev=ofis olunca evde olduğum her an bir sürü yapılacak iş olması gerginliği oluyor üstümde. bu sizde de var mı mesela yoksa benim toyluğum mu?

markete çıktığım veya yürüdüğüm zamanlar hariç insan görmüyorum bırakın iletişimi. benzer durumda olan var mı acaba ben mi fazla mızmızım yoksa bu kadar kafayı yiyecek duruma gelmem normal mi?

Merhaba,
Ankara'da ilk tanışma için yer/fikir önerebilir misiniz?

Sizi görünce sevinecek birine nası sürpriz yapabiliriz? Bir iki fikrim var ama eminim daha iyileri vardır sizde =) Elimizde bol miktarda doğa, dere yatağı, ağaçlar, Bungalovlar falan var bir de 3 4 eleman.

Gıcık oluyorum bu söze. Bir anne olarak hiçbir zaman meme vermek için bebeğimin ağlamasını beklemedim. Çünkü değer veriyorum, gözlüyorum, üzerine düşünüyorum ve ihtiyaçlarının farkındayım. Evet ağladığında da verdim ama bunu beklemedim.

Canımı sıkan şu. Zam ayındayız, patron yine enflasyon oranında, performansa, ihtiyaca, gidere bakmadan herkese eşit ve dandik bir zam yapacak. Geçinemiyoruz, bu sene bakıcı ya da kreş masrafı olacak ve yapacakları minnacık zamla bunu karşılayamayacağız. En basiti gidip konuşmak, ağlamak, iyileştirme istemek.

Firmada 50 kişi bile yokuz çalışan, herkes herkesin her şeyini biliyor. Patron da o kadar yakından biliyor ki, ev kira, araba yok, bebek var, zar zor geçiniyoruz. Elinde imkan varken neden üç kuruşa mahkum ediyor bizi. Başa dönüyorum, çünkü değer vermiyor, üzerine düşünmüyor. İlla ağlayacaksın bak buradayım ve sana ihtiyacım var diye.

Öleceğimi bilsem bir bardak su istememem ekstradan. Diğerleri burnu aksa peçeteyi firmaya aldırıyor. Bu yüzden de diğer çalışanlara nazaran sürünüyorum.

Müstahak mı bana?

görünce, duyunca, koklayınca veya aklınıza gelince içiniz acıyor mu? after all this time?

Ayrıldık ağustos ayında ve o günden beri hiçbir şekilde ne iletişim ne başka birşey olmadı ve karşılaşmadık. Ayrıca aklıma dahi gelmiyor( bu normalmi bilmiyorum ) üzülme süreci değil adeta rahatlama yaşadım gibi bişey oldu. Herneyse...
Aklımda olmayan birini sürekli rüyalarımda görüyorum anlamıyorum neden görüyorum genelde rüyalarımda ya evleniyoruz ya imza filan atıyoruz hep böyle pozitif şeyler açıkçası rüya yorumlayan biri olsa ona bile danışmak istiyorum.
Sebebi nedir bu denli onun tarafından rahatsız edilişimin? Nasıl yorumlarsınız?

Bir çocukla tanıştım, güzel gidiyordu. Haftaya tekrar yüz yüze gelme şansımız oldu ama İstanbul’da her yer kapalı. Ve haftaya hava kötü de olacakmış gibi gözüküyor, yağmur, kar vs.

Hem sosyal mesafeye dikkat edip, hem de kendisiyle rahatça konuşabileceğim bir yer öneremez misiniz?

Taşınabilir sandalyeyle çimlerde otururuz demişti ben ama yağmurdan dolayı mümkün olmayacak.

bi kız arkadaş vardı arada bizim öğrenci evine gelir giderdi. en son bizim elemanla flört etmeye başladılar. flört etmeye başladıtan sonra gediği bir gün gecesinde arkadaşın işi çıktı evden gitti, kız evde kaldı. salonda tv izlerken bu kız arkadaş salona geldi. uyku tutmadı uyumamadım dedi. bir az durdu gitti. sonra yine geldi uyuyamıyorum dedi sohbet açtı. dertliymiş biraz ailesinden dert yandı. ben de dinledim akıl vermeye çalıştım. sonra gitti.

geçen gün bizim elemana olanı biteni anlattım senin kız hala dertli mi o gün bana tv izletmedi dedim. o da kız sana yürümüş dedi. benim kafam basmadı. yalnız bu kız arkadaş nasıl desem sevişmeyi seven bir arkadaş, takılır kafasına göre. hakketen yürümüş mü buna?

EK: 26 yaşındayım ve bu işlerden hiç anlamam. kesişmek nedir, bakışmak nedir bilmem. bir kaç yıl evvel bir kız arkadaş açıktan ilgi göstermiş ben olayın farkında bile değildim. benden için çok aptal salak demiş falan. yani bilmiyorum bu tür şeyleri. arkadaş öyle deyince acaba arkadaş abarttı mı diye düşündüm.

1-2 hafta önce yeni telefon aldım, eskisini de koydum çekmecede duruyo.

Bugün bi program için eskisini kullanmam gerekti, oyuncak telefon gibi geldi elime alet. Halbuki daha bir ay öncesine kadar kullanıyordum ve pilinin az gitmesi hariç bir sorunu yoktu. Biraz "eskidi artık" diye laf olsun diye değiştirmiştim, nasıl bu kadar çabuk alıştım yenisine anlamadım valla.

İşin garibi aynı duyguları bu eski telefonu aldığımda, ondan bir önceki telefon için de hissetmiştim. Unutmuşum işte şimdi yenisini alınca tekrar etti, hatırladım.

Aynı şey bilgisayarı değiştirdiğimde, daha iyi ayakkabı, daha iyi mont, daha iyi araba aldığımda vs. vs. her seferinde gerçekleşiyor. Yeniye karşı değilim, daha iyisi güzeli olsun, konfor sonuçta, ama o konfora çok çabuk alışıp eskisinin "kötü" olduğunu düşünmek/hissetmek bana problemli gelmeye başladı.

Çünkü yeni/iyi aletlerin hayatıma kattığı şey en fazla biraz daha konfor, "olmasa da olur/nice to have" kategorisinde bir şey, ama bu kadar çabuk alışıp sonrasında eskaza eskiye dönmem gerekirse mutsuz olacağımdan çekiniyorum. Kaldı ki bu konfor için daha çok para harcamam gerekiyor, gelirim zamanla artsa bile aynı oranda para harcadığım için yine durmadan çalışmam gerekiyor. Üstelik bu yeni "konfor" hissi düzenli bir mutluluk da sağlamıyor, kısa bir süre sonra alışıyorsun, normalin o oluyor.

Yani sonuçta çok fazla mutlu etmeyip, potansiyel mutsuzluğu artırıyorsa bu bir şeyleri upgrade etme işinin anlamı ne? Yapmasak daha iyi değil mi? Zorunluluk olunca yapılır da, zorunluluk değilse kaçınmak lazım gibi geliyor. Ne dersiniz?

Çok basit bir şeyden bahsediyorum belki ama o eski telefonu elime alınca bunları hissettim birden. Size de fikrinizi sorayım dedim, ne düşünüyorsunuz diye. Çünkü bazı duyuruları hatırlıyorum, "aylık 100 bin lira geliriniz olsa napardınız" gibi, "daha iyi kıyafetler/arabalar alırdım" vs. yaygın bir cevaptı. Şu an bunu istiyorsunuz ama aldığınızda size bir şey ifade etmeyecek, ya da ben bir şeyleri kaçırıyorum, eğer öyleyse neyi? "Lifestyle upgrade" kalıcı mutluluk sağlayabilir mi?

Ciddi cevaplar lütfen:) ben kısa süreli ziyaretler dışında yaşamadım, genel yorum yapamıyorum. Çok tatlı bir insana denk geldim ve kendimi çimdikliyorum “bu gerçek olamaz” diye. İnsanları analiz etme kabiliyetime güvenmediğim için orada yaşamış insanların yorumları iyi olurdu.
Şu yüzden soruyorum; sözlükte herkes “Alman günahını germez” , “çok sokıcı”, “hiç romantik” değil falan denmiş. Daha önce böyle numaraları yemiştim, yine mi yiyorum?
Somut örnekler welcome:)

Merhaba arkadaşlar,

Çok uzun bir süredir gözüme takılıyor ama son zamanlarda iyice artmaya başladı. Güzel kadınların yanında gördüğüm erkek tipleri gittikçe kalitesizleşiyor. Nerede çakal çukal, serseri, suç sabıkası olan, at hırsızı, okumamış, cahil tipler varsa onlarla takılmaya özen gösteriyor gibiler. Erkeklerdeki "Nefes alsın yeter!" kafası sanırım artık kadınlarda da baş göstermeye başladı.

Bakıyorum evrenin patroniçesi olabilecek, cemaati olsa müridi olabileceğim kadınların yanında böyle vasat altı tipler var. Sanki önceden bu kadar zevksiz değillerdi. Çoğunun yanında yakışıklı, kültürlü tipte beyefendiler görüyordum. Görünce de "Vay lan helal olsun!Birbirlerini hak ediyorlar!" diyordum. Örneğin şu linklerdeki birbiriyle uyum oluşturmuş ünlüler gibi.

hips.hearstapps.com

hips.hearstapps.com


Biliyorum bu örnekler biraz abartı olabilir ama anlatmak istediğimi ifade edebildiğimi düşünüyorum.

Bir de son zamanlarda sugar daddy mevzuları çoğalmaya başladı. Taş gibi kadınlar parası var diye harika bir midesizlik örneği göstererek babaları, dedeleri yaşlarında adamlarla birlikte oluyorlar. Tamam mevzu paraysa, rahat bir yaşamsa bunu vaad edebilecek bir sürü zengin genç var, neden onları tercih etmiyorlar da gidip normal zamanda köpek çekeceği adamlarla birlikte oluyorlar? Nedir bu yozlaşmanın sebebi? Düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

Hiçbir zaman sevgililiğe dökülmese de birkaç yıl önce flörtvari bir havada olduğumuz bir arkadaş vardı. arkadaştık ama fazlası da var gibiydi. kısmet değilmiş sanırım, olmamıştı. (ben kadın, o erkek)

yıllardır pek görüşmedik, denk gelemedik.

sosyal medyada, ortak arkadaşların hikayelerinde falan görmeye başladım birkaç kere.

aklıma düştü, aradım. çok mutlu oldu. 1 saati aşkın sohbet ettik. yüzyüze de görüşelim dedi. saatine gününe kadar kararlaştırdık. buluşmayı konuşurken heyecanını, mutluluğunu sesinde hissettim. 1 hafta sonra olacaktı. o işten çıkıp gelecekti, o nedenle o arayacaktı.

aramadı. buluşacağımız akşam yine bir ortak arkadaşın hikayesinde gördüm.

aradan 2 hafta geçti. başta ben aradığım için, sonrasında o haber vereceği ama vermediği için ben de tekrar aramadım. abartmamak için.

kendisi görüşmeyi teklif edip mutlu da olmuşken neden sonrasında hiç aramamış olabilir?

Merhaba duyuru ailesi. Bugün bir anda, bir süredir mutlu olmadığımı fark ettim. Biraz daha düşününce, son birkaç yıldır bir kez bile (anlık küçük birkaç şey hariç) hiçbir şeyin beni mutlu etmemiş olduğunu fark ettim. Bu gerçekle yüzleştiğim andan beri çok kötü hissediyorum. Yaşamanın hiçbir anlamı kalmamış gibi hissediyorum. Neden mutlu olamıyorum sizce? Lütfen "yaşam böyledir, zordur, küçük şeylerle yetinmeyi öğrenmelisin" demeyiniz. Elbette ben de isterim, yoksa neden olmayayım?

Ne izliyor, ne dinliyor, neyi takip ediyorsunuz? Bizimle de paylaşın.

Çok şey kaçırıyor muyum?

ailelerinizin çocuk yapın baskısıyla nasıl başediyorsunuz?

2.5senelik evlilik öncesinde 5senelik bi ilişki. nerdeyse ilişkinin tamamı hastalıklar&vefatlarla geçti doğru dürüst birbirimize zaman ayıramadık.evlendik bu sefer işten ayrılmak zorunda kaldım ve 2 sene çalışmadım(bulunduğumuz yerde mesleğimle alakalı iş olmaması sebebiyle) şimdi iş olanağı olan bi yere geldik onda da corona patladı iş yok neyse sonuçta psikolojik olarak çocuğa hazır değilim.(2 sene daha evde oturmaya gücüm yok)

dün eşimin anneannesi aradı iyi yıllar vs dedikten sonra ben artık ölücem yaşlandım torun sevmek çok istiyorum dedi. eşimde inşallah vs diyip geçiştirdi(her aradığında söylediği için) sonra bombayı patlattı ve eğer olmuyorsa doktora gidin dedi.inanılmaz zoruma gitti ya neden bilmiyorum ama bu saygısızlık değil mi? (eşim benim duyduğumu bilmiyor)

Cidden artık yıldım ya. Birileri bunlara çirkefleşiyor. Bunlar doğru düzgün sesini çıkarmıyor. Hani korkudan falan da değil. Korkacak bi durum yok ortada. Bunlar bakarız moduna geçiyor. Ortaokulda babam 600 lira dersane parasına laf ediyordu, eve gelen adamlar konuştular ettiler 1 koli kitaba bin küsur lira için babama senet imzalatmışlardı. Niye böyleler cidden anlayamıyor. İşin kötü tarafı ben de küçüklüğümden beri çevrem tarafından hep saf bulunuyorum okulda 1. olsam bile. Napıcam ben...

Merhaba sayın duyuru sakinleri,

Benim 41 yaşında abim gibi gördüğüm bir büyüğüm var. Kendisi işinde gücünde, çok kibar ve mütevazi öyle çok sosyal biri olmadığı için hayatında pek bir kadın olmamış.
Doğal olarak bu pandemi döneminde biraz yalnızlığı kafaya taktı ve hafif depresyona sardı. Bu abimize hayırlı bir kısmeti nerelerden bulabiliriz ?
Neler yapabiliriz acaba ?

Not : Yaşadığı şehir Kayseri.

Neden yaşıyoruz?
Daha saygın biri olmak için mi?
Genlerimizi diğer nesillere aktararak insan soyunun devamını sağlamak için mi?
Herhangi bir dini inancı olmayan bir insan olarak neden yaşıyorum sorusuna cevap bulamıyorum. Belki de yoktur cevabı. Her yaptığım eylemin nedenini sorguladığımda en son neden yaşıyorum sorusuna ulaşıyorum.

sb

Eskiden okcupid'de kriterlerine göre arama yapılabiliyodu
Şimdi değişmiş galiba yapaamiyosun.
ALgoritm karşına kimi getirirse onu ya sağa ya sola kaldiriyosun anca. Tinder gibi olmuş sanki.
Doğru muyum yoksa ben mi bulamadım?

Bir de 15 kişi beni beğenmiş güya ve ne hikmetse algoritma bir türlü beni beğenen kişileri çıkarmıyor karşıma. Illa "para say" diyor uygulama yani.

Bu arada erkeğim ve 15 hatun beğenmiş, hemcinslerime soru: sizde de gizli like sayısı alıp başını gidiyor mu? Keriz avı değil mi resmen?

Gönül işlerine dair merakınız mı var? Biz de bolca merak ediyoruz. Beş psikoloji öğrencisinin 18-35 yaş arasındaki erkek katılımcılarla yürüttüğü mezuniyet çalışmasına katılarak gönül işlerine daha da gönül vermesini ister misiniz? Size sadece bir tık uzaktayız. Hepinize güzel günler dilerim.
forms.gle

Neden bu uygulamalar hep bir flört etme üzerine kurulu? Ortak ilgi alanlarına sahip kimselerle bir arada olup konuşacağın fikir alışverişi yapacağın bir platform hedeflenmiyor, tutmayacağı düşünülüyor sanırım. Siz ne düşünüyorsunuz?

selamlar. flörte yılbaşı hediyesi alınır mı? alınırsa ne alınır?

ben e(22) o k(23)

Bir kadının senin yanında kendimi güvende hissediyorum demesi ne demektir? Sadakat anlamındaki güven mi yanında huzur buluyorum anlamında mı yoksa koruyup kollama anlamında mı? Hepsi de mi olabilir? Kadınların burda kastı nedir gerçekten çok merak ediyorum.

bir "oksimoron" değil demi bu?

biri transeksüel olduğunda (erkekten-kadına diyelim. veya nasıl tabir ediyorsanız),
bir kadından hoşlanabilir değil mi?

transeksüellik kendini farklı bir cinsiyete ait hissetme durumu,
diğeri ise cinsel yönelim sanırım. o yüzden ayrı mevzular.. mı? doğru mu düşünüyorum?

bugün 27 oldum ahali. şöyle bir bakıyorum da hani pandeminin etkisi midir emin olamamakla birlikte yalnız bir doğum günü geçirmek üzdü. :( yaşlanıyor muyum nedir?

çok saçma gelecek biliyorum ama bunu düşündüm geçen gün. anne babalarınız evde, yanınızda vs birbirlerine sevgilerini gösteren bir çift mi? kucaklaşma, yanak yanağa öpüşme, birbirine nazlanma vs. şahit olur musunuz? özellikle ebeveynleri 50 yaş üstü olanlar cevaplarsa sevinirim.

hikayenin öncesini okumak isteyenler için:
www.eksiduyuru.com
www.eksiduyuru.com

tldr; yazın bana ilgisini gösterdikten sonra tek gecelik bir ilişki yaşadık ve ben uzun süreli bir ilişkiye hazırdım ama sonra o çok uzun bir ilişkiden çıktığı için duygusal bir bağ istemediğini söyledi.

2-3 hafta yeniden konuşmaya başladık. 2 kez evine gittim 1 kez de o bana geldi. bu sefer cinsel bir şey olmadı sadece film falan izledik. bir kez de dışarda buluştuk. son 2 buluşmamızda ayrılırken sarıldı bana falan. ben 1 haftalığına babamla tatile gitmiştim. tatildeyken nerdeyse her gün mesaj attı bana ne yapıyorsun falan diye. 1 kez de saçını kesmiş onun fotoğrafını attı. son 3 gündür ben yazıyorum. birbirimize çok yakın oturuyoruz. o yüzden sokağa çıkma yasağı problem değil.

sizce bir şeyler olcak gibi mi yoksa çok umutlanmayayım mı? bugün ne yapıyorsun diye mesaja atıp bu hafta beraber bir şeyler yapmayı teklif edeyim mi?

Var mı bunu yaşayan?
Bir daha aynı şeyleri bir başkasına hissedemeyecrğim diye korkuyorum.

İyileşme, tekrar aşık olabilme süresi ne kadardır?

merhaba, dışarda biriyle görüşmek istesek oturabileceğimiz hiçbir yer yok mu? napıcaz avm'de yürüyecek miyiz?

1 saat görüşme için eve çağırmak istemiyorum. ne yapalım?

Neler yapıyorsunuz?

Sorum aslında gününüz nasıl geçiyordan öte, bu uzayıp giden belirsizlikle başa çıkmak için neler yaptığınız.

Bir süredir beni ciddi olarak zorlamaya başladı. Haberler zaten iç karartıcı; birbirinin aynı olan flu günler, uzayıp giden mesai saatleriyle geçip gidiyor gibi. Bir yandan evde olmaya şükrederken işten arta kalan zamanda hiçbir şey yapmak istememe.. Karantina başlarındaki Netflix'ler Houseparty'ler ev yapımı ekmekler falan da çoktan miladını doldurdu sanki.

Ne dersiniz?

biriyle konuşuyorum bir süredir, çok ciddi bişey değil. fark ettim ki kız sürekkli benimle bir yarış halinde. bunu bir hırsla yaptığını düşünmüyorum ama ben işle ilgili bişeyden bahsediyorum mesela "haa evet onu ben de yaptım" "onu biliyorum ben ya" gibi tepkiler veriyor.

beni başlarda "havalı" gördüğünü biliyorum ama o zaman tanışmıyorduk bire bir. dışarıdan bakınca öyle bir "bilmiş" havam var, bi yandan hoşlanıp bi yandan da kendini "ben de onun kadar bilgili, kültürlüyüm" moduna sokuyor sanırım. çünkü o da kendi çevresinde "bilgili, kültürlü" bilinen biri ama objektif bakınca bu konularda benden biraz geride. (bunu dedim diye bana "sen de onunla kendini kıyaslıyorsun" demeyin, ben onun neden böyle düşünüyor olabileceğine dair bir kanıt olarak söylüyorum bunu. yoksa benim için önemli değil benden daha bilgili, kültürlü" olması)

bu tutumu haset olarak yansımıyor bu arada, yani beni kendine rakip almış gibi değil de, daha çok altta kalmamak için yapıyor gibi. ya da "bak ben de senin gibiyim" mesajı sanırım, ben böyle yorumluyorum belki sizin yorumunuz farklı olur.

böyle biriyle birlikte olur muydunuz? ne gibi sıkıntılar doğabilir ileride? bunu bile bile devam etmek sanki samimiyetsiz bir iletişim oluşturacak gibi geliyor.

1-10 arası ölçekte kaç puan alır?

Sevgilinizle, eşinizle en fazla kaç gün küs kaldınız? Aranızın bozuk olması değil de karşılıklı çok konuşmama biçiminde soruyorum. Soruyu birkaç gün sonra silebilirim. Teşekkür ederim cevaplar için.

biri size birden verse mahvolurum dediğiniz bir haber var mı? birinin ölmesi, iş veya para kaybetmek mesela. elinizdekilerle sınırlı olacak, "bir milyon lira borçlandın." gibi bir şey değil.

20li yaşlarının sonlarında olan karşı cins (kadın) ile arada bir buluşup sohbet ediyoruz. Kendisi Türk değil. Instagram ve Twitter dahil hiçbir sosyal medyayı kullanmıyor ve google aramalarında da çıkmıyor. (Ailesi bir nebze tanındık olduğu için ailesiyle ilgili haberler, hatta ayrıntılı wikipedia sayfaları falan çıkıyor ama kendisinde dair hiçbir online iz yok) Kullandığı ismin gerçek olduğundan son derece eminim.

Google Imageslerde hiçbir fotoğrafı yok. Resmen kız internette yok. Hayatında hiç film vs. indirmemiş, biraz oldschoolum bu konuda diyerek DVD satın alıyor. Whatsapp'ında bile fotoğrafı yok. (Neyse ki kullanıyor)

Biz mi türk milleti olarak sosyal medyayla çok içli dışlıyız yoksa bu özel bir durum mu diye merak ettim... Ve esasen bu durumun insanın karakteri hakkında size ne söylediğini merak ettim.

Daha önce bu kadar anti-internet ve datasını pek açığa çıkarmayan biriyle görüştünüz mü? Şayet görüştüyseniz bu konudaki gözlemleriniz nelerdir?

Dinlemek isterim.

Kız arkadaşıma evi için gayet hoş tasarımlı bir dekoratif masa saati alacaktım ki, ürünü detaylıca incelerken üzerinde "Made in China" yazdığını gördüm. Ama saat güzel de bir şey. Kıza Çin malı hediye almak haneye eksi puan yazar mı, ne dersiniz?

Malum, yılbaşı yaklaşıyor...

Söz konusu olan şey özel gün hediyesiyse(sevgiliden), gerçekten "önemli olan düşünülüp bir hediye alınmış olması" mıdır, yoksa düşük fiyatlı bir hediye verildiğinde "ne ucuzcu ya" diye içinizden bir memnuniyetsizlik yaşar mısınız?

Sb

bir kiz neden ara sira hesabini disari kapali yapar ve acar ? (not:iliskisi olan ve evlenmek uzere olan biri kendisi)

Ya mesela düşünüyorum karşıdaki kişi sizinle zamanında bir şeyler yaşamış, bir şeyler olmuş ve bitmiş. Sizinle birlikteyken ya da ayrıldıktan sonra ne zaman olduğu önemli değil bir süre sonra tekrardan iletişim kurmuşsunuz ama sanki ruh gibi, yolda görse şöyle kafa selamı verip geçecekmiş gibi davranıyor.

Mesafe kısmı ne alaka diyecek olursanız eğer ki ya düşünüyorum bu kişi bana olduğu gibi diğer kişilere bu kadar soğuk değil. Birlikteyken bile arkadaşları daha kıymetliydi(Çünkü onlar yakındı diye mi?) Hatta 'eskisi' ile iş bile yaptı zamanında. Yani arkadaşlık seviyeliklerini bilemem ama ''Hadi bir şeyler içelim'' deseler buluşabilirler hala ama bende ne sorun varda bu kadar ruhsuz ve nötr anlamıyorum. Neden hep yakın olanlar daha kıymetli?

Sen git bu kişiden zamanında(Bu kişi sadece bir örnek) ufak çaplı şiddetleri yaşa ama hem iş yap hem de bir şey olmamış gibi yoluna devam et. Gitsen sorsan ben daha değersizimdir :d Kendimi garip hissediyorum bazen arkadaşlar. Bendeki sorun ne anlamıyorum. Birkaç sene iyi kötü bir şeyler yaşadığınız insanın hayatında şiddet yanlısı insan kadar da mı yerimiz yok anlamıyorum(Bu arada uzak mesafe ilişkisi pişmanlıktır diyerek konuyu kapatıyorum) Normal arkadaşları bile benden değerli(değerliydi)

Neler yapiyosunuz cok merak ediyorum. Kime sorsam hep bir verimli gecirme laflari, online egitimler, sporlar, hobiler girla ama pek inandirici gelmiyo acikcasi. Hic kimse sadece yiyip icip yatmiyo mu mesela?
Benim mesela motivasyonum tamamen bitti bu isler icin artik, pandemi kosullari ciddi zorluyor beni son zamanlarda. Sizi merak ediyorum, yalniz miyim bu konuda?

Belli aralıklarla rüyalarımda vücudumda garip sivilceler çıktığını, daha doğrusu bunların içinden çıkanları görüyorum. Mide bulandirmamak için çok ayrıntı vermeyeceğim ama fazla miktarda bir çıkış oluyor. Bunun ne anlama geldiğini merak ediyorum açıkçası. Bayağı grotesk, rahatsız eden ve tekrarlayan bir şey çünkü.

Yakınlık derecenizi ve yaşınızı da belirtirseniz çok güzel olur.

Ben ilkokul ve ortaokulu farklı yerlerde okudum ve görüştüğüm bir kişi bile yok bu ikisinden. Liseden de sadece bir arkadaşım var görüşüyoruz diyebileceğim ama onunla da saçma bir ilişkimiz var. Bazen aylarca konuşmuyoruz ama bir anda karar verip Fransa’ya tatile gittiğimiz de oldu. Tatilden sonra yine 6-7 ay hiç görüşmedik. Yüzeysel sayılabilecek bir ilişkimiz var yani. Üniversiteden de sadece 2 arkadaşım var düzenli görüştüğüm ki bu ikisi de yıllardır en yakınım olan kişiler. Sürekli arayıp sorduğum sadece bu iki kişi kaldı okul yıllarımdan.

Aslında liseden ve üniversiteden birkaç kişi daha vardı ara ara telefonda konuşup aynı şehirde denk gelebilirsek görüşmeye çalıştığımız ama sebebini bilmediğim bir şekilde hiçbirini arayıp sormaz oldum ve haliyle kimse kalmadı.

Bazen çok uzun yıllardır arkadaş olan insanları görünce kendimi sorguluyorum neden kimseyle ilişkimi devam ettiremiyorum diye ama bir yandan da istemiyorum çevremde fazla insanı. Köklü ve güzel birkaç arkadaşlığım daha olsa güzel olurdu ama üşeniyorum galiba birilerini arayıp sormaya ya da başkalarının da hayatlarıyla ilgilenmeye. Diğer insanların bu konularda nasıl olduğunu da merak ettim. Siz nasılsınız bu konuda? Var mı böyle eski güzel dostluklarınız yoksa benim gibi misiniz siz de?

Zamanınızı nasıl geçirdiniz?
Neler yapılabilir?

sormak istedigim su: tinder kullanan cop insandir tinder'dan sevgili bulunmaz, tinder'da takilanlar bes para etmez caresiz ruh hastalari olarak nitelendiriliyor yaygin bir sekilde.

ben bunu hic siberalem kullananlar icin duymadim zamaninda, neredeyse 20 sene once. neden? 20 senede neredeyse her sey internetten olmaya baslamisken, siberalem kullananlar da ayni anda 3-5 kisiyle konusurken onlar niye bos, cop insan olarak nitelendirilmedi?

kacirdigim ne var? lutfen aydinlatir misiniz?

tinder'in amaci seks, siberalem'in amaci ciddi iliski cevabiyla gelmeyin ama.

Yeni yıla girmek üzereken Hayalleriniz, Hedefleriniz ve Arzularınız ne durumda? Senelik olur, uzun vadede olur.

Sabah 8 akşam 5 masa başı kurumsal firmada çalışıyorum, sene sonunda 7 yıl bitmiş olacak.

Yaş düz hesap 32. Şahsen 40 yaşıma geldiğimde düz klişe bir beyaz yakalı tipi olmak istemiyorum. Aylar sonra bugün ofise gittim, bir dertlendim yav.

Geriye dönüp baktığımda iyi bu hayatı yaşadım diyebileceğim bir hayat istiyorum kısaca. Bir şeyler yapmaya da çalışıyorum.


Kitap okuyan biriyim. Sene 2017 filan. Yaş 28 o zaman. Dedim 35 olduğumda, sahip olduğum tek şeyin kitaplar olmasını istemiyorum. Nitekim de olmadı. Birkaç sene içerisinde elimden geldiğince yaptım bir şeyler. İşte yurtdışı gezmesi olsun, İngilizce olsun, sinmeası tiyatrosu.


Bu sene yalan oldu. Gene bir şeyler yaptım ama ne bileyim, geçen seneyi özlüyorum.

Seneye neler yapabilirim bilmiyorum. Spora gitmek en büyük niyetim. Konuşma bozukluğum var. R, L ve Y harflerine dilim dönmüyor. Pandemi azalırsa bu ikisine odaklanabilirim.

Sizin neler?

Selamlar,

10 yaşında bir erkek kuzenim var. Son zamanlarda ciddi uyum sorunları olduğunu gözlemliyoruz ailece. Annesi çocuğun iyiliği için yapmaması gereken şeyleri söyledikçe babası annesinin dediğinin aksini söylüyor çocuğa. Çocuk anneyi kötü, babayı iyi olarak görüyor ve anneye karşı saldırgan tavırları var, asla söz dinlemiyor. Çocuk epeydir bu vaziyette ama babası ortada bir sorun olmadığını söyleyerek hiç uzman yardımı almaya yanaşmamış. Baba sürekli ''Ben de küçükken hırçındım, sonra geçti'' vs gibi ultra bilimsel yaklaşımlar sunuyor. Bu durum yüzünden karı kocanın da araları çok kötü. Anne daha önce çocuğun rehberlik hocasından rica etmiş eşimle beni çağırsanız da konuşsak diye, ama baba oradan da sıvışmış bir şekilde.

Baba anneyi delirtmeye mi çalışıyor, çocuğuna sorunu mu konduramıyor... nedir yani anlamadık. Yazık çocuk yıpranıyor arada. Annenin de psikolojisi iyi değil. Nasıl bir yol izlenebilir sizce? Çift terapisi, psikolog, pedagog vs yardımı almaları için ne yapmak gerekir? Babanın bu inadı nasıl kırılabilir? Koca koca insanları da zorla bir yere götüremezsin.. Bunaldım duyuru halkı ya önerilere açığım. Teşekkür ederim şimdiden.

bundan önce 5 yıllık bir ilişkim vardı, ortak bir yaklaşımla "yılbaşı hediyesi" olayına ikimiz de girmiyorduk.

şimdi 3 aylık yeni bir ilişkim var, kararsız aldım :)

sizler sevgiliyle yılbaşı hediyeleşmesi yapıyor musunuz?