Ekşi Duyuru

Hiç kimseyi aldatmadım bugüne kadar, aldatılsam feci üzülür ve sinirlenirim. Ama buna rağmen hep bi aldatma potansiyelim var gibi birilerini. Yani bazen neden olmasın diye düşünürüm.Karşıdaki kişiye de bağlı tabi bu. Karaktersiz bi insan mıyım sizce?

Evli çiftlerin ne kadar da bir sevişmesi normal yahu? Haftada 2-3 gibi bişi duydum, çok değil mi bu? Kim uğraşcak o kadar? Çocuk filan olunca işler değişir tabi ama bu işin normali nedir? Bu bilgi benim için önemli, ona göre evlenirim belki.

Suanki sevgilinizle veya eski sevgilinizle nasıl tanıştınız. Aq sabah aksam toplu taşımada canavar gibi kızlarla kesişiyorum ama adım atmıyorum. Halbuki hayvan gibi ozgüvenim var ama neden atmıyorum bilmiyorum. Belki siz atmışsınizdir feyz alim sizden

kız aldattı(teşebbüs etti ya da), üstüne terk etti. yine de seviyorum. niye böyle oluyor? fabrika hatası mı?

olayı özet geçiyorum bir sabah kalktım ve baktım ki tek kelime etmeden oğlan beni her yerden engellemiş feys, insto whatsapp fln. ben de aradım nedenini sorcaktım açmadı. 5 gün sonra whatsappta ppye yeğenimi koymuştum "bu kim" yazdı. hiçbir şey yok gibi. ben de mavi tik bile yapmadan sildim hehe sonra tekrar engelledi. neyse bunun üzerinden de bi hafta geçti whatsapptan engelimi kaldırmış ama numaramı silmiş. ne yapayım ki yazsın bu. içimde kaldı da.

herkese az yürümeli günler duyuru ahalisi;

duyuruyu sürekli takip edenler bilecektir ki kız arkadaşımdan ayrılalı 3 hafta oldu. ben de geçenlerde liseden bir kız arkadaşımın da fikrini almak için onunla konusuyodum, hani karşı cins sonuçta ve az çok anlar diye dusunuyordum. neyse ben bu durumdan çok kıllandım, bana mesela diyor ki; boşver o kızı, benim peşimden kimse böyle koşmadı, sen benim peşimden böyle kosacaksin da ohoo vs.
bu tarz şeyler yazdı, ben de savuşturdum ve bu mesajlardan sonra çok ciddiye almadım. ertesi gün mesaj attı; bu konyada hukuk oluyor, bana diyor ki seneye çukurovaya geleceğim artık kafaya koydum süper olur filan, neyse buna da eyvallah dedim hatta araya bir ortak arkadaşımız var okuldan İbo diye, onu turnike olarak kullandım ve "evet yaa ibo da var güzel olur senin için" dedim.

şimdi de mesaj atıp duruyor napiyosun diye, hani diyorum gerçekten niyeti temiz ve durumumu bildiği için yanimda olmak istiyor ama fazla pollyanna gibiyim sanki. napim şimdi sizce yanlış mı hissediyorum? direkt muhabbeti kesesim var ama ya niyeti öyle değilse ayıp olmasın da kıza. halbuki daha önceki muhabbetlerimiz için hiç öyle biri de değildi, kanka muhabbeti var yani normalde.

bu arada evet kız arkadaşım hala dönmedi.


edit: zaten tek amacım kız arkadasimla barışmak, ondan başkasıyla da böyle bir şey düşünemem artık, yani bu kızı def etmem gerek tabiri caizse çünkü sülük olacak gibi.

Eski sevgilim, 5 yil gibi uzun bir sure birlikteligimiz olmustu, 3 yil once ayrildik. 3 yildir ne bir telefon, ne bir mesaj, hicbir sekilde iletisime gecmedik. Bugun mesaj atmis, seni hic affetmedim, affetmiyorum, yalancisin bencilsin vs. vs seklinde. Ben simdi buna bir anlam veremedim. Siz bunu nasil yorumluyorsunuz?

Suanki yaslarimiz ben 28, o 30. Ben kadin tarafiyim, o erkek tarafi

erkek arkadaşım mimar ve bu aralar çok yoğun ilişkinin başında haftada 3 gün buluşurken şimdi 2 buçuk ay oldu haftada 1 e indi buluşma günümüz. ne olursa olsun zaman yaratıp görebileceğini düşünüyorum. fakat o da bunun geçici bir durum olduğunu söylüyor. hatta her hafta bu konuyu konuşmanın mantıksız olduğunu söyledi. ne yapmam gerekiyor. bu durumdan ciddi anlamda rahatsızım. ilişkinin başı böyle oluyorsa sonu kimbilir nasıl olur. yol yakınken dönsem mi ???

sabahtan beri 7 göbek akrabalarım, arkadaşlarım kutladı annem babam kardeşimden ses yok. eşim de sabah bişey demeden gitti sonra watsaptan yazmış bir mesaj öyle kutlamış. annem aradı yalnızca kardeşine söyle eve gelirken ekmek almayı unutmasın ben ulaşamadım dedi kapattı. babamdan hala ses yok. kardeşimin de dahil olduğu watsap grubunda bütün kuzenlerim yazmış, kardeşim görmesine rağmen bişey dememiş. facebookta girmiş bişeyler paylaşmış orda muhakkak görmüştür yine yazmamış. babam da eminim ki görmüştür amcamların falan kutladığını o da sallamamış. zaten dün kandil için görüştüğümüzde de biz hepimiz işten geç çıkıcaz pazar günü anneler günüyle beraber kutlarız aradan çıkar dediler, peki dedim ben de mecburen.

hiç sanmıyorum ama hadi diyelim ki anlaştılar, akşama sürpriz yapıp bize gelecekler kutlayacağız falan, eee beni bütün gün umursamamış gibi yapıp üzdükten sonra napiyim ki ben akşam yenilen pastayı, üflenen mumları. onun yerine vakitlice arayıp iyi ki doğdun, iyi ki varsın demek çok daha güzel değil mi? ben öyle yapıyorum mesela, yemişim sürprizini deyip arıyorum sevdiklerimi. mesaj bile fazla mesafeli geliyor direkt arayıp söylüyorum imkanım varsa yüz yüze görüşmeye çalışıyorum ilk fırsatta.

genel olarak zaten doğum günlerini gereksiz ve depresif bulan biriyim. hiç umduğum gibi bir kutlama yaşayamadım. en basiti geçen sene de işten güçten yorgun argın geldim, saat 7ye doğru annem aradı size yemeğe geliyoruz diye o yorgunlukla mutfağa girip 6 kişilik yemek hazırladım koştura koştura. hediye alma olayı da pek olmaz aramızda, asla bugün senin günün modunda olmadılar zaten de ne bileyim insan bazen bir gün bile olsa gerçekten değer verildiğini hissetmek istiyor. ben bugüne kadar ne doğumgünlerini, ne anneler gününü, ne babalar gününü kutlamasız geçirtmedim onlara. muhakkak hediye, pasta aldım mutlu etmeye çalıştım. ben de bir kez olsun çiçekçi benim için gelsin ya da kargocu bir kez olsun benim satın almamış olduğum bir şey getirsin bana istiyorum.

gittim kendi hediyemi bile kendim aldım bugün. çok zamandır görüp beğendiğim atlı karınca şeklinde pembe müzik kutusu vardı ne gerek var deyip duruyordum, bari ben şımartayım kendimi dedim. ailemden de hiç ümidim yok sürpriz yapacaklarına dair, aynı evdeyken bile pek umursamazlardı çünkü ama yine de az da olsa beklenti içindeyim ve bu beklenti beni daha da yıkacak gecenin sonunda biliyorum. eşim de iş çıkışı spora gidip öyle gelecekmiş evde yemek yeme yemek ısmarlayacağım sana dedi. sağlıklı yaşam önemli tabi dedim.

yine de hayat güzel. ailem üzse de telefonlarım susmadı, mesaj kutularım doldu taştı, işyerinde arkadaşlarım dilim dilim pastalar yedirdiler bardak bardak kahve ısmarladılar bana. iyi dostlar biriktirmişim.

yine de ailem için de keşke iyi ki doğsaymışım...

Sevgiliniz olur esiniz olur ex iniz olur. Saatte 3-4 defa eğer çok yoğun bir iş yapmıyorsam.

Tam da gönül isi değil ama isin içinde o da var.

Dersanede bi kız var, ben buna ortak bi arkadasimizdan hoslandigimi söyledim. Ama o hoslandigim elemanla konusmuyorum, kavgaliyim. Şimdi bu kiz bahsettiğim elemanla surekli yan yana. Ve beni nerede yakalasa bu çocukla alakali ya agzimdan laf almaya çalışıyor ya konuyu surekli oraya ggetiriyor ya da çocukla ilgili gereksiz enformasyona boguyor beni. Bir de böyle dalga gecer gibi konuşuyor surekli. Ayar oluyorum kıza? Neden bu kadar kurcalıyor bu durumu? Beni çok saf mi gordu? Kendince aramızı yapmaya mi uğraşıyor? Dedikodu malzemesi mi topluyor? İsguzarlik mi yapıyor? Sinir olmak da haksız mıyım? Ona ne sanki, konuşacak başka sey mi kalmadı? Acayip asabimi bozuyor ya. Bana onla ilgili soru sorma desem kabalık etmiş mi olurum?

Kız akrep, ben balık. Oğlan koç. Yaşlar 25+

i.hizliresim.com

küfür, argo, tebrik, yorum serbest :)

ben (damat olan)

not: düğün yazın dostlar, bu sadece nikah töreniydi.

evet

ateistsiniz diyelim. deli gibi de aşıksınız kız arkadaşınıza. kız arkadaşınız çok dindar biri değil. mini etek giyer, alkol alır vs. rahattır yani ama yine de müslümandır. siz bu rahatlığa güvenip ateist olduğunuzu açıklarsınız korkarak. sevdiğiniz kızın yüzü asılır ve ertesi gün bu iş olmaz diyip sizi terk ederse ne hissedersiniz? öfke? eziklik? hayalkırıklı? mutsuzluk? nefret?

ben şu an ne hissedeceğimi bilemiyorum. çok karışık duygular içersiindeyim. küfür etmek istiyorum edemiyorum, sevdiğimi söyleyip yalvarmak istiyorum gururum izin vermiyor. napayım ben şimdi?

Begenmediginiz bir tiple yatar misiniz? cevaplayanlarin cinsiyet ve yas belrtilmesi rica olunur?

ne zaman unutuyosun?
youtu.be

sevgilinizle çok yakın bir arkadaşınızın evine ilk defa gidiyorsunuz ve sevgilinizin telefonu şifreli wifiye otomatik bağlanıyor.

ne yapardınız?

Bu kız alamanya da yaşıyor .İnternetten tesadüfen tanıstık ve hergün telefonla falan konusuyoruz.Beni çağırıyor oraya ciddi olduğunu falan soyliyor.Kız güzel de simdi boyle senaryolarla gidenler napıyor oralarda ? Ben daha önce gittim Almanyaya .Gidip evlenip geleyim mi ? Kız ciddi baya

ileride onun işine gelmeyecek herhangi bir durumda beni tehdit etmeyi planladığını farkettim. sırdaşım diyerek paylaştığım türlü türlü konudaki şeyleri aileme açık ederek. annem, babam yaşlı insanlar. kendilerini böyle bir olayın içinde bulurlarsa kaldıramazlar.

farkettiğimi farkettirmedim. ortada henüz tehdit vs yok. ama ince ince planladığından eminim. şu an ona hissettirmeden ne yapabilirim? önüne geçebilir miyim?

özet olarak;
çok değer verdiğim, çok uzun zamandır hayatımda olan, çok desteğini gördüğüm bir insan.
sevgiliden öte arkadaşım, dostum, sırdaşım.
diğer yandan hayatında ve psikolojisinde ciddi sorunları olan, maddi-manevi çok destek olduğum biri.
çok sorunlu bir ilişki. ailemin hep karşı çıktığı ama benim savunduğum bir ilişki. kesinlikle affedilmemesi gereken olaylar ama aşk. 5+ yıl.

abi bu ne ya kendinizi gerçekten bu kadar komik duruma düşürerek mi yürüyorsunuz?

inanılmaz ya. sanki rönesansta yaşıyor.

bunu cidden yapıyor musunuz olm inanılmaz merak ediyorum ya, bu şaklabanlıklara giriyor musunuz? :)

neredeyse tek başıma yaşadığım, fazlasıyla çabaladığım bir ilişki geçti başımdan, bittiği zaman "artık kimseyi istemiyorum" dedim. sonra ne olduysa oldu, üzerinden bir ay geçmeden yeni biri girdi hayatıma, birden yeni bir ilişkinin içinde buldum kendimi. her şey iyi güzel de ben bu ilişkiye veremiyorum kendimi.

sanırım önceki ilişkimde gereğinden fazla uğraştığım ama sonuç olarak uğraşmaya değmediğini gördüğüm için içimden hiçbir şey gelmiyor artık. ne hevesim var ne de çabam. oysa hevesli olmak istiyorum, böyle saman yavanlığında devam etmek istemiyorum. bu şekilde olunca hayatımdaki insanı çabalayan konumuna koyuyorum ve bu hoşuma gitmiyor, acımasızca geliyor. ara vermem gerekirdi iki ilişki arasında, fabrika ayarlarıma dönmem gerekirdi; fırsatım olmadı. yeni birine hazır değildim. bunların hepsini kendisine de açık açık söyledim.

siz iki ilişki arasında ara verme ihtiyacı duymuyor musunuz? duymuyorsanız nasıl becerebiliyorsunuz bunu? ben nasıl yapsam da heves sahibi olsam yeniden? eski ilişkimin yorgunluğunu, bıkkınlığını nasıl atsam üzerimden de yeni ilişkime sarılsam? nasıl ha?

Öncelikle çok eğlenceli ve güzel bir geceydi, herkese teşekkürler,
Yorumlarımızla birilerini istemeden de olsa kırdıysak affola efendim.
ifşalar eğlence için yapıldı ve diğer ifşalara göre nitelikli oldu diyebiliriz.

bu geceden aklınızda neler kaldı?

Çoğu kişi ifşasını da kaldırmış.

Hayatımız internet olmuş, kafamızı ifşa etsek ne olur?

dl2.pushbulletusercontent.com

harcamayın

olmus mu?!

s31.postimg.org

hizliresim.com


hizliresim.com

Abi-kardeş nba izlerkene...
i.hizliresim.com

Ayrıca her zaman ifşalar öyle özenle seçilmemeli ifşa sırasında laps diye çekilmeli demek istiyorum, sevgiler...

naptınız ya herkesin ifşası gelmiş bugün, bitmeden bende yetişeyim.

buyrun;
i.hizliresim.com

3 gün önce göbeğim ve ben datçadaydık.

pazar bunalımında iyi gider biz de eksik kalmayalım dedik :D

Torbacı diyenlere inat

hizliresim.com

nasılım sizce?

Ikisi birden niye olmuyor?

Merhaba, bizim sınıfta sadece bazı bölümlerden erkeklerle çıkan kızlar var. Bazıları onların tabiri caizse kaşar olduğunu ve daha fazla para kazanma potansiyeli olan erkekleri seçtiklerini söylüyor. Sizce onlara böyle demek doğru mudur?

şu anda hoşlandığım bi kız var, ciddi ciddi kanka gibi davranmıyorum yani hissetmiştir o da illaki, ama yine de sormak istiyorum masada şöyle bi diyalog geçti ve nasıl yorumlayacağımı bilemiyorum.

...

ben: doğum günüme 4-5 gün var ya benim de.
o: aaa dur hemen telefonuma not olarak yazayım ya.

umursamasa takmadı deriz, umursayınca da böyle triplere gidiyoruz. yardıma açığım. :/

Geçen sene belli bir süre vakit geçirdiğim (flört) bir arkadaşla bellihuysuzluklarımdan dolayı görüşmeme karari almistik. Arada karsilastiğimizda ayaküstü sohbet muhabbet oluyordu ancak sonra uzunca bir süre ne karsilastik ne de arastik. Ancak son zamanlarda siklikla kafami kurcalar oldu.Daha fazla görmeye başladım bir de. Yürüsem mi yürümesem mi diye düşünüyorum.İlgisiz davranmıyor öyle sayılmaz yani. Ama kararsizim. En son gördügümde bir kafede bir kizla flörtlesiyordu.Benim de yanımda ortak bir arkadaşımız vardı ve o arkadaş sorular sormasına rağmen pek cevap vermedi yanımda. Saygısızlık etmek istememiştir diye düşündüm, sonuçta iyi kötü bir geçmişimiz vardı. Sonra da yanımıza geldi, ayaküstü biraz muhabbet ettik o kadar.Sizin fikirleriniz neler?

Edit : İmla ve detaylar.

merhaba. şu ana kadar hiç sevgilisi olmayan bir insanım. evet hiç tatmadım o duyguyu. (karşılıklı şekilde yani.) sevilmedim ben. sevdim ama birilerini.
şu sıralar bir kişiyle takılıyorum, çoğunlukla nereye gelmesini istesem geliyor benimle. oturuyoruz, yemek yiyoruz, takılıyoruz felan.
ben hiç tatmadım ya sevilme duygusunu, bulmuşken bu sevilme ihtimalini; kaçırmayayım diyorum.
ancak kahretsin ki mükemmeliyetçi bir insanım, bu şey bildiğiniz takıntı bende. bundan dolayı; sözkonusu kişinin hayatımda olacak olası sevgililer arasında en iyi seçim olmadığını düşünüyorum.
bu yüzden kıza hiç açılmadım.
öte yandan onun zamanını çalmak da istemiyorum böyle takılarak.
açılsam ve sevgili olsak; ve sonra bir şekilde ayrılsak eğer; ben yediremem bunu kendime çünkü ömür boyu konuşabileceğim, vakit geçirebileceğim bir kişi olarak kalsın istiyorum bu kız.
bilmiyorum; böyle bir çıkmazın içindeyim işte. ister öneri verin; ister beni eleştirin.

kendinize çok iyi bakın!

bir hatun var. ben hoşlanıyorum çok net ama ondan bir sinyal alabildiğim yok açıkcası. normalde bir kadınla yakınlaşmam çok çok kısa sürelerde oluyordu, şimdi uzadıkça daha da garip hissediyorum. benim hakkımda ne düşündüğünü de bilmiyorum. arkadaş olarak mı görüyor acaba diye kafayı yiyorum bütün gün. ergen gibi bir şey oldum!

geçen hafta bi akşam birlikteydik, neredeyse güneş doğana kadar oturduk, içtik, muhabbet ettik. sonra birden iletişim azaldı yine. arada sırada arıyordu beni ama ben hiç aramıyordum sadece mesaj yazıyordum, telefonda konuşmayı sevmiyorum pek.

dün arkadaşıma anlattım o arıyor arada diye. sen de arasana arada öküz müsün dedi. retorik bi soru tabii ki, öküzüm ben. aradım akşam yarım saat falan konuştuk.

dün şirketten bir kadın yürüdü bana ve istemediğimi net bir şekilde belli etmeme rağmen akşam whatsapptan falan da yazdı. işim dolayısıyla kadınlarla çok fazla zaman geçirmek zorundayım ve istemediğim durumlar oluşuyor sık sık (kadınların fazla ilgisi, yürümesi gibi). bunu biliyor o da, aynı sektördeyiz çünkü, telefonda konuşurken sanki bu durumdan rahatsız oluyormuş gibi "ooo iyi işte yemeğe çıkmışsınız" falan gibi şeyler söyleyip durdu. o muhabbette resmen konuşup anlatamadım bile derdimi.

neyse, sinyal yaratmaya çalışıyorum gibi geliyor kendi kendime. şu an yazarken farkettim :)

aramaya devam etsem mi? naapsam?

ne zamandır görmüyoruz haydi başlayın :)

/ aşık olabilir mi?

güzin ablalar ve gülşen abiler;

sadece fotoğraflara bakarak ve mesajlaşarak oluyor mu böyle şeyler?

gençlik, haytalık zamanlarından kalma şeyler değil mi bunlar yoksa bir hayale karşı 'his beslemek' ten mi ibaret?

yani o kişiyi bizzat hissetmeden, nasıl koktuğunu bile bilmeden olur mu böyle bir şey?

Başlık açıklayıcı zaten, biraz detaylandirayim.

1. Evlilik/uzun süreli beraberlikte (birlikte yaşama durumu) ideal cinsel birliktelik sıklığı ne olmalı?

2. Sizin ilişkinizde durum ne/neydi? (Fazla kişisel bir soruysa sizin için bunu atlayın lütfen.)

3. Birlikte yaşadıktan sonra evlendiyseniz evliliğin bir etkisi oldu mu?

4. Cinsiyet?

5. Partneriniz sizden daha sık ya da daha seyrek birliktelik istiyorsa bunu sorun eder misiniz?

Sevgili duyuru dostları,

Uzun bir aradan sonra gönül işleri sorum ile yeniden sizlerleyim.
Aslında çok spesifik bir soru değil ama yine de sizlere danışmak istedim. Uzak mesafe ilişkisi gerektiren mesleklerde (gemicilik, pilotluk, hosteslik vs) nedense hep uzun soluklu bir ilişki olamıyor ya da ben yaşatamadım.
Sorum ise şu, ben uzaklardayken beraber olduğum insan nedense ben sürekli gezip eğleniyorum yada alemlerdeyim zannediyor. Bir süre sonra da terkediliyorum. Uzakta değilken de instagram yada facebook gibi mecralardaki fotoğraflarıma ilk görüşte nedense "çapkın, piç gibi" damgalar yiyor :) Hatta ekşibition günlerinde millet spor salonu seksisi diye takılırdı :)) Neyse bu karakterde olmadığım halde tekmeyi yiyorum. Ya da baştan reddediliyorum.

Bu ilk intiba yada insanların kafasındaki kötü imajımı nasıl silebilirim?

Herkese iyi ve güneşli bir pazar dilerim.

bahsettiğim ilişki "gönül ilişkisi" olduğu için sorma ihtiyacı hissediyorum.

babası vefat etmemiş fakat küçük yaşta terk edilmiş kişiler diğerlerine göre daha travmatik bir dönem yaşıyorlar.

karşı cins kadın.

böyle büyüyen kadınlar erkeklerde daha çok ne arıyor?

güven? sadakat?

tam olarak nasıl yaklaşılır ve motivasyonları (motivasyon diyorum çünkü böyle derdi olduğu çok belli oluyor) nasıl artırılır?

26 yaşında, çalışmıyor, çalışmama nedeni iş bulamamak değil, çalışmak istemiyor, kişilik olarak uygun değil diyelim. entelektüel yönünü geliştirmeye önem vermiş, elalemin izledigi futbol maçı kadar kitap okumuş, edebiyat, sinema, tiyatro eleştirileri gazetede basılacak kalitede.
doğaya saygılı, hayvanları sever, gösteriş düşkünü değil vs. böyle uzar gider ama en çok merak ettiğim baştaki özellikler. iyi bi insan ayrıca.

özellikle entelektüel yön konusunu pek umursamayan kadinlarin görüşünü merak ediyorum.
tüm görüşler kabulüm, ameliyatlı yerime de vurabilirsiniz.
evlilik tekliflerini buradan yapmayın lütfen, pm atınız.

ekleme:
cevapları okumadan aklıma geldi, çünkü daha cevap yok.
Yakışıklılık ortalama diyebilirim, ama boş anlamsız bi suratım yok.
maddi geçim konusu şimdilik ailemin üzerinde ama ömür boyu bakamazlar, maddi konularda evleneceğim kadina güveniyorum.

ön bilgi: bu duyuru, herhangi bir cevap, yorum talep etmiyor, sadece bir içimi dökme fasilitesi, tabii ki değerli fikirlerinizi sunabilirsiniz, memnun olurum. fakat bu duyuru nezdinde, elzem değildir.

evet, bugün ayrıldık. son 1 aydır sancılarını çekip acaba düzelir miyiz desek de olmadı, olduramadık. işin daha üzücü kısmı ise severek ayrıldık. tam ilk kez öpüştüğümüz noktada, bir tesadüf eseri bu kez ayrılık konuşmamızı yaptık. birbirimize sarılıp hüngür hüngür ağlayarak. evet işte biz bugün böyle ayrıldık.

onunla ilk tanıştığım gün olan 20 ekim 2014'den bu yana nereden baksanız 600 gün geçmiş, 600 koca gün. neler yaşamadık ki arkadaş biz, beraber nelere gülmedik ki?
ona attığım ilk mesaj, o ilk diyaloglar hala duruyor, üzerine yüzbinlerce yazışma, binlerce dakika konuşma, milyonlarca kez gözgöze bakışma.

o benim arka bahçemdi be arkadaş, yanında en rahat hissettiğim, en kolay saçmaladığım, en esnek davranabildiğim insandı, o bendi aslında biliyor musun, çünkü ben ancak kendimle o kadar rahatımdır.

bu güzel masal, son 1 aydır sık sık sallantıdaydı, ben hiçbirşey olmamış gibi devam edebilirken o edemedi, o bizi kandıramadı, beni seviyor, bundan eminim, onu seviyorum, bundan da eminim ama ayrılmak zorunda kaldık, her ne kadar açık kapı bıraksak da ardımızda, artık bu bir ayrılıktı.

bir kere o kadar güzel o kadar romantik anları, o komik konuşmaları, o gülüşmeleri nasıl sileceğim hem zihnimden, hem de akşamları bize ev sahipliği yapan telefonumdan. ona gönderdiğim ondan aldığım o fotoğraflar, hepsi birer anı. şimdi birileri kalkıp benden bunu silmemi istiyor sanki, ama elim gitmiyor.

keşfettiğimiz mekanlar, yemekler, öyle çok ekzantrik bir ilişki değildi bu, ha istesek en alası olurdu ama öyle değildi, daha amatör daha bizden daha saftı, kebapçılar keşfederdik kebabın başkentinde, amaçsızca yürürdük şu şehrin sıcağında, kışın bi tarafımız donar, hemen ceketimizle ısıtırdık birbirimizi.

ona istediği ilgiyi veremedim, istediğinden binlerce kaz fazlasını hissettim ama vermedim, farkettim sonra bunu, fakat artık çok geç olmuştu, benim içimde akan o şelale, artık gözüme vurdu, çünkü ben o saf, o berrak suyu doğru zamanda doğru yere akıtamadım. istediği gibi bir adam da hiçbir zaman olmadım, planlar yaptı baltaladım, bok var gibi eve tıktım kendimi, ona daha fazla zaman ayıramadım.

sonra ona taktığım isimler ne olacak, kime nero diyeceğim artık, kime ökkeş diyeceğim, kime energizer tavşanım diyeceğim, nerolet bile diyordum, onu o kadar çok seviyordum ki isimler yetmiyordu hep daha sevimlisini hep daha güzelini arıyordum.

her konuda sakinliğini, soğukkanlılığını ve hatta gevşekliğini koruyan ben, erkekler ağlamaz gibi budalaca bir söze rağmen hüngür hüngür ağladım ona sarılırken bu gün, salya sümük oldum.

bana istediği zaman tekrar kucak açabileceğini söyleyerek oradan ayrıldım, otobüsten indiğimde ise yine hüngür hüngür ağlamaya başladım, caddenin neresinde daha az insan varsa tetris misali oraya geçtim, sırf ağladığımı kimseler görmesin diye, ben ağlıyorum, hem dışım hem içim kan ağlıyor, ama inanıyorum, bu masal tekrar başlayacak ve oradan sonsuza uzanacak.

çünkü o benim dayanağım, o benim her noktam.

Yani bariz gay gibi gay olanlarından değil hafif meyilli olanlardan (böyle çok konuşan, dokunmatik, kadınsı hassasiyetleri olan, jest mimikleri çok erkeksi olmayan, açık renk giyinen, yakışıklı erkekleri farkeden vs) acayip hoslaniyorum. Hatta bi keresinde gorustugum bi erkek şarkıcı tan in klibini izlerken "Off şunu bana bi verseler var ya!" falan demişti, hoşuma gitmişti bayağı. O çocuk sonra erkeklerle çıkmaya başladı zaten.

Çok mu garip sizce? Bende de hafiften bi biseksuelik eğilimi var. Onla ilgisi olabilir mi?

Romantizmle aranız nasıl? Kendinizi ya da sevgilinizi romantik olarak tanımlar mısınız? Romantizm sizim icin ne kadar önemli? yoksa ben ugrasamam düz adam seklinde taķılıyorum mu diyorsunuz? Kadında olabilir tabi.:)

Artik yok. En ciddi, en cok sevdigim ,en guzel, en ozel. En ne denirse oydu. En cok sevdigim. Cok seviyorum. Cok uzuldum. İcim aciyor resmen. Caresizim bi de.

O benden buyuk. Evlenmek niyetinde isteginde. Ben de hep oyle dedim ona. Evlenicez, evlenmek istiyorum.

Sorun su ki. Ben yapamam. Onu kaybetmemek icin erteledikce erteledim acmadim bu konuyu. Soyleyemedim. Kendime bile.

Ben 26 yasindayim. Yeni ise basladigi gunun oncesi aksami kardesiyle uyuyan biriyim. Tek uyuyamadim. Okb var. Hayal dahi edemeyeceginiz takintilar, araliksiz kesintisiz korkularim var. Hep ama. Ozguvensiz asosyal ayni zamanda.

Herkes evladinin evliligini gormek ister ya. Benim annem hayattaki herseyim. Annem bile dedi ki, evet sen evlenmezssin, evlenemezsin.

Ben kalamam birinde. Gece eve, evime, yuvama donmek isterim. Yarin erken kalkicaksam bugun disari cikamam. Daha yazamayachim neler var. Sozlukte, twitterda gercek olmayan bi goygoyum var. Sanirsam cok genis ozguvenli rahat vs vs.

Cok doldum konusacak kimsem yok. Tuhaf. Su an bunu anlatabilecegim arkadasim yok.

Ben hep korktum. Hep ama. Oyle yasadim. Cekindim. Ne yaparsam yapayim hep elimden geleni yaptim. Hep iyi niyetli oldum. Onu da cok sevdim. Hep mutlu ettim. O da beni cok sevdi. Ben onun hayatini caldim belki de. Onu kaybetmenin uzuntusu.. bu konuyu cuma konusmamizin sebebi de artik ona karsi ne oldugumu ve neden evlenemeyevegimi anlatmamin sebebi. Onu cok sevdim. Onu kandirmak miydi yaptigim bilemedim. Soylemek istedim.

Cevap bekliyorum diye degil. Cok doldum. Yazmak icimi dokmek istedim. Bogrum aciyo. İyi aksamlar.

acayip takılmış durumdayım. kıza ilk mesajı attığımızda naber, iyiyim sen ve sağol ben de iyiyimden sonra bir şey soruyorsun kız da cevap veriyor ya, nasıl devamını getiricez ya. ağzı laf yapan arkadaşlar yardım ederse.