Ekşi Duyuru

Merhabalar,
Aklıma bir şey takıldı. Ben fil hafızalı bir insanımdır. Birinin bana söylediği güzel şeyleri de kötü şeyleri de (ama özellikle de kötü şeyleri) hiç unutmam. Daha doğrusu söylenilen şey karşısında yoğun bir şey hissettiysem (mutluluk veya öfke gibi) o olayı unutmam.

Mesela en yakın arkadaşımın bana bundan 10 sene önce söylediği ve çok kırıldığım bir şeyi hala hatırlarım. Ama şu an arkadaşlığıma devam ediyorum. Konusu açıldığında da "Bak sen bana böyle bir şey demiştin, nasıl gıcık olmuştum sana" falan derim hafif sitemkar bir tavırla ama devam ederiz hayatımıza. Yani o olayı tekrar hatırlatıp tavır koymam ya da misilleme yapmam. Arkadaşım bundan dolayı bana kincisin sen diyor. Sizce bu kin duygusu mudur?

Bence kincilik bu değil. Ona kin duymuş olsam intikam almak isterim ya da misilleme yapmak isterim ya da arkadaşlığıma devam etmem. Ben bunları yapmıyorum. Sadece hafızam çok kuvvetli ve insanların bana hissettirdiklerini çok net hatırlıyorum.

Siz ne düşünüyorsunuz? Ben kinci miyim size?

Tavsiye ettiginiz gunluk burc yorumu yazari varsa onerilerinize acigim anonlar.

basketbol maçına gidicez haftasonu orda artık kıza açılmayı düşünüyorum.

daha önce 1 basketbol maçı,1 sinema, 4 kahve, 2 konser'e birlikte gittik ama bunlar arkadaş ayağına gibiydi. daha önce aynı iş yerinde çalışıyoduk sonrasında 1.5 yıldır farklı iş yerlerindeyiz. arada bi yerlere gitmeyi teklif ediyrum kızda kabul ediyor ama daha gık diyemedim kıza. yaşım 31 kız 28

işler yolunda giderse maçın arasında filan diyalog şöyle..

elif senin erkek arkadaşın var mı? yok derse

ben seni uzun süre görmeyince özlediğimi farkettim. senin içinde uygunsa seninle daha fazla vakit geçirmek isterim. ( burda kızda bende isterim derse )

doğrusu ben bir kaç aydır uyuyamıyorum, gece aklımdasın, sabah uyanıyorum aklımdasın. senden hoşlanıyorum.

sizce nasıl teklif için. allahım sen yardım et.

Beni almaya geldi evime ama beni bugun cok kirdigi icin gitmedim onunla. O sirada tartistik ve sanirim kalbini kirdim. O da arkadaslarinin yanina gitmis nargile cafeye. Donuste beni al o zaman dedim, tamam dedi. Simdi onun gelmesini beklemeden supriz yapip yanina gideyim mi? Rahatsizlik vermis olur muyum? Erkeklerle birlikte ve benim oturabilecegim bir yer degil cunku

Kaç günde bir değiştiriyorsunuz iç çamaşırınızı?

Biliyorum, aseksüellerin internette pek çok beynelmilel forumda bir araya geldiklerini; ama Türk toplumunda bambaşka bir norm yapısı olduğu ve özel hayata dair, dünyanın hiçbir yerinde görülmeyecek baskılar bu ülkeye özgü olduğu için Ekşi Duyuru'ya sormak istedim.

Doğuştan aseksüelim. Bir travma sonrası olmadı yani, hiçbir cinse en ufak bir ilgim yok. Ayrıca ne kadın ruhu taşıyorum ne de erkek.

Buna ek olarak aromantiğim. Hiç kimseye aşık olmadım.

Dolayısıyla çok dikkat çekiyorum. Etrafımdaki herkes: "Evlenmeyecek misin, sevgilin yok mu? Ne zaman düğün?" diye sıkıştırıp duruyor. Nasıl cevap vereceğimi şaşırdım artık! Belki eşcinseller kadar baskı görmüyorumdur ama neredeyse ona yakın bir toplumsal ayıplanma batağına düştüm. Ben hiç ilişkiye girmeden ve hiç sevgili edinmeden yaşamaktan SON DERECE MEMNUNUM ama başka insanlar, ne hadlerineyse, memnun değiller ve beni zorlayıp duruyorlar.

Biriyle birlikte olmak, benim asla katlanamayacağım bir durum. Seks yapmayı denesem sanırım kusarım. Öpüşemem bile! İğreniyorum, şöyle düşünün: Dışkı yeme düşüncesi nasıl iğrenç geliyorsa, bir aseksüel olarak seks düşüncesi de benim için tıpkı öyle tiksinti duyguları uyandırıyor. Bunu seksi hor görmek veya diğerlerini aşağılamak için demiyorum, sadece içinde bulunduğum durumun anlaşılması için belirtiyorum. Hiçbir romantik ve erotik güdüm yok.

Baskıcı, meraklı insanlara ne diyeceğimi bilemiyorum, cinsel yönelimimin farklı olduğunu açıklamaya korkuyorum. İnsanlara dedikodu malzemesi olma fikri beni çok ürkütüyor çünkü... Ha, bu yalnızlığımla zaten yeterince dedikodu malzemesi oluyorum da bir de arkamdan insanların aseksüelliğim hakkında atıp tutmasını göze alamam. Yalnızlığıma bile kafayı takıp beni her fırsatta eleştiren yığınlar, "gerçek ben"i bilseler kim bilir ne pis dedikodular yaparlar...

Ne yapılır, bu baskı nasıl aşılır sizce? Ne yapayım da atlatayım bu insanları? Ölene kadar insanlara bahane sunmakla uğraşacağımı düşündükçe yıpranıyorum.

3 hafta falan takıldığım bi kız vardı. İşler ciddileşmeye yeni yeni başlıyordu ki ben bunun olgunluktan biraz uzak olduğunu fark ettim. İnstagramda tanımadığı erkeklerle takipleşmeler, benden önce tinder kullanması ve oradan tanıştığı erkeklerin hala sosyal medya hesaplarında ekli olması ve kızın fotolarını beğenmesi falan... tamam kız o erkeklerle iletişim kurmuyor olabilir ama bu sanki yedekte birilerini tutuyormuş gibi hissettirdi bana.
Bu durumu dile getirip ayrıldım. Biraz da sert çıkıştım heralde. 1-2 gün kavganın ardından iş bitti. Biraz yalvardı etti, ağladı falan. O da kendince bana laflar saydırdı. En son dedi ki son sözünü söyle. Ben son bi kere daha saydırdım. Sonra her yerden engeli yedik :D (saydırdım derken küfür kötü söz falan yok.)

Şimdi üstünden 1 hafta geçti. Engeli yiyince kendime yediremedim heralde. Mesaj atasım var. Yedekler as’ın yerini tutuyor mu şeklinde.
Atayım mı? Atayım di mi? Bi yoklamış oluruz.

Malum butonu arıyor gözleriniz biliyorum ama cidden kafama bu takılıyor. Evlenmedik diyelim ailenin tüm bireyleri de öldü. 60 yaşındayız, yalnızız, kedimiz olabilir, bi anda ateşimiz yükseldi hastalandık yatak döşek düştük. Evde kendi kendimize sürünerek geberip gidecez mi? Bu mudur?

Ulkedeki siddet olaylarina bagliyorum, tamam, haklilar. Ama orada da hanzo yok mu? Merak ettim. Birebir tecrube etmis kadinlardan dinlemek isterim.

erkeklerin kadinlar hakkinda goruslerini ve yorumlarini duydugumda,okudugumda kadinlardan soguyorum. uzaklasiyorum. bu illaki cinsel anlamda degil, bir elbise hakkinda ayakkabi hakkinda da olabilir. kadinlar hakkinda herhangi bir sey olabilir. olumlu-olumsuz-guzel veya guzel olmayan her dusunce bu davranisima sebep oluyor.

neden boyleyim?

delay fuze, yanlis anlamissin. sadece kadinlar.

bi kızarkadaşım ayrıldığı erkek arkadaşından hamile kalmış olabilir. test yapmış 2 çizgi çıkmış. bu akşam da gebelik testi için hastaneye gidecek.

arkadaşa nasıl destek olabiliriz ?

bir de kötü haber çıkmasını beklyiiruz. bu haber sonrası eldeki seçenekler nedir ? kürtaj yapabiliyor mu yoksa doğurup evlatlık mı vermek zorunda ?

istanbul türkiye.

Özlediğiniz zamanlar ya da insanlar var mı? Bu duyguyu zaman zaman hissettiğim oluyor ve çok tuhaf geliyor.

Malum biliyorsunuz ilişkilerde ilk anlar ilk buluşma çok önemli mimikler konuşma tarzı vs. fakat gittiğiniz bir cafe de hesabı erkek mi ödemeli yoksa alman mı yapmalı yada gün içinde diğer aktivitelere göre kız da ödeme yapmalı mı ?

selamlar,

karşılıklı mektup yazmak için mektup arkadaşı arıyorum. nereden bulurum?

mektup arkadaşı arayan varsa yeşillendirebilir mi?

teşekkürler.

kutlayabilirsiniz :)

Selamlar arkadaşlar insanlar dile getiremedikleri duyguları jest ve mimikleriyle anlatir. Geyiğini hepiniz biliyorsunuz dostlar. Şimdi çalıştığım kurumda bir hanımefendi var ne zaman konuşsak, bir araya gelsek her konuşmada elleri sürekli üzerimde istemsiz olarak dokunuyor farkındayım. Sizce ne yapmalıyım yani bunu yapmamasıni daha dikkatli olması konusunda onu uyarmalı miyim yoksa kalbini kırmaya gerek yok mu belki sadece fazla dost canlısıdir sizce?

Telden yazdım kusura bakmayın Türkler gelecek

Saçımın önleri katli kesimdi bide kahkuller uzayinca sacma sapan bir sekil aldı. Dün biraz kestirdim öndeki katlar gitti şimdi de kahkuller çok göze batiyor. Kahkul hizasindan beyaz cizginin oldugu yerden kestirmek istiyorum ama yuzum biraz yuvarlakça ve saclarim pek hizli uzamiyor. Ne yapayim kestireyim mi cok kötü görünüyor mu böyle?

eksiup.com
eksiup.com

Çevresindeki insanları sıktıklarının farkinda degiller mi yahu?
Yanlarından kırmadan nasıl kaçacağımı şaşırıyorum.

An itibariyle gelen istektir. Yanlar 3 üstler 5 olacak şekilde.

www.strawpoll.me

Akşam buradan çıkan sonuca göre hareket edicem.

Edit: oylama sonucu gereği saç 3e vuruldu. Teşekkürler.

Herhangi bir sitede burcunuzun kişisel özelliklerini okuduğunuzda evet bu benim diyor musunuz? Bugün hayatınızın erkeğiyle/kadınıyla tanışacaksınız tarzı günlük yorumlardan bahsetmiyorum genel özellikler sadece. Her insana uyacak yuvarlak şeyler yazmamasına rağmen beni tanımlıyor çoğu zaman ve tanıdığım bir çok insanı da.

Geçenlerde biriyle tanıştım hayatımda ilk defa birisinin doğum tarihinden burcunun özelliklerine baktım ona göre davrandım adam tam bir insan sarrafı olduğumu söyledi:)

Selamlar,

Birine onu istemediğinizi söylüyor musunuz?

Diyelim bir date'iniz oldu. Tanışma amaçlı olsun. Baktınız kişi istediğiniz gibi değil. Ama o görüşmeye devam etmek istiyor.

Ne yapıyorsunuz? İlle söylemek mi gerekiyor? Bu çok kaba bir davranış değil mi? "Pardon ben senden hoşlanmıştım ama sen hoşlanılacak gibi değilmişsin. Aklında olsun hani yanlış anlama."

İlle friendzone'a almalar, mesaj vermeler, böyle mi yapmak gerek?

İnsanlar neden ısrarcı olur? Siz nasıl davranıyorsunuz? Bu konuda yaşadığınız uç örnekler var mı?

Ben erkeğim ama hem erkek hem de kadın tarafından nasıl göründüğünü merak ediyorum. Eyyorlarsanız sevinirim.

Teşekkürler.

Birkaç aydır takıldığım bir erkek var. Geçen gün yanlışlıkla bir kazaya kurban gittik ama hallettik. Sonra geyikle karışık çocuk istediğini söylemeye başladı. Bebeğimiz göndermeleri falan yaptı baya. Daha önce takıldığım biri böyle şeyler söylememişti hiç. Bir anlamı var mıdır sizce? Ben bile çok soğuğum bu konularda.

bunun istatistiğini tutan var mı? ifşa sorup da şey gibi kalmak istemiyorum da.

ayrıca nispeten eli yüzü düzgün insanlar başlatınca devamı geliyor, benim gibi ayılar finale yakın çıkmalı galiba momentum açısından, yoksa başlatırdım valla.

danke.

Bir erkek size şunu dese ne düşünür/hissedersiniz?

"Oooo x hanım bu ne şıklık. Ölüyü diriltirsiniz haaa""

23 yaş üstü olup 2 seneyi geçen çiftlerdenseniz sorum size. Neden evlenmiyorsunuz ya da evlenmediniz?

Selamlar, soru başlıkta. Birkaç gün önce 29'a bastım. İnsanların 29'da neler yaşadıklarını, 29'un neler getirdiğini, 29'un ne olacağını bekleyip de olmadığını falan merak ediyorum. Haydin rastgele.

çünkü doğru düzgün kimse kutlamadı. beşiktaşta tek başıma bira içiyorum, aslında sosyalimdir de..
mesleki ve özel hayatımda istediğim yerde değilim. 3. birayı alacak param yok ve mühendisim güya...20ker güzel geçti,2. yarısı çok sıkıntılıydı. canımın canını 6 ay önce toprağa verdim.
buruğum ahali, 30lara dair umudum yok pek, biraz da korkuyorum.
30 üstü yaşta olup, daha iyi olduğuna inan birileri varsa belki yazar diye buraya yazmak istedim.
Biri bana umut versin lan.

komikli dediğim, karikatür, komik caps/video falan.

sadece onu sevdiğiniz için bir ilişkiye başlar mısınız? içinde kapatamadığı konuları, affedemediği şeyleri aşması için zaman verir misiniz?

Az önce zevkine tinder açtım. Ama kadın profiliyle. Profil resmine de bir adet kadın eli koydum. Bakın sadece el.
Sadece 5 dakika içinde 100+ beğeni geldi. Agalar bu nasıl bir açlıktır.. bu insanlar ne yapmak nereye varmak istemektedir. Eğer el koyunca böyle oluyorsa hiçbir özelliği olmayan kızlar sıradan 1-2 foto koyunca binlerce kişi düşüyordur. Sonra neden türk kızı rus-ukraynalı güzel kızlarda olmayan egoya sahip... ee sebebi bizim erkeklerin açlığıymış?

Ben mesela son bir kaç yildir mobil oyunlar ve sosyal medyayla ömrümü harcadığımı farkettim. Gercekten zaman akip gidiyor ve biz o ekraa bakarken bunu farketmiyoruz. Ozellikle mobile legends adli oyuna takmistim. Bilmeyenler icin 5v5 mantiginda ortalama yarim saatlik maclarin oynandigi bir oyun. Bir oyun daha bir oyun daha derken 5-6 saatimi yiyordu. Bu sabah kalktigimda ilk isim oyunu silmek oldu ayni saatte uyanmama ragmen bir sürü isimi halledip üstüne zaman arttirabildim. Mucize gibi geliyor suan bana bu durum.

Sizim yeni yilda aldığınız kararlar neler ve garceklestirmek için harekete gectiniz mi?

Aranan: İlk ailemi aradım.
Arayan: Eski sevgili. Çok içmiş xd.

yeni yılda şans getirsin vs. diye

nabersiniz?

umarım istediğiniz şeyler gerçekleşir 2019 yılında...

pederle rakı yapıyoruz. herkese iyi seneler!

i.hizliresim.com

i.hizliresim.com

bankayla hesapları tutturdum, mali yılı kapattım. son zamanlarda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. akşama kendime lahmacun ısmarlıycam. siz nasılsınız?

Ortak yılbaşı mesajları yolluyor musunuz? Yolluyorsanız niye böyle bir şey yapıyorsunuz? Yakışıyor mu hiç? Tabi duyuruda açılan duyurular için söylemiyorum. Bunlar güzel şeyler. İyi seneler

İnsanları izliyorum ve bunca çift olduğuna göre herkes mi zeki, akıllı da bu kadar ilişki yaşanıyor, onlar nasıl başarıyor, bende eksik olan ne, benim bir türlü bulamadığım ne sorularının içinden çıkamıyorum. Sorun güzellik/yakışıklılık da değil burada, o kısmı geçtiğimizi (geçemediğimiz insanlar da oluyor tabii ki) varsayarak devam ediyorum. 2018'in son günündeyiz ve ben hala ikili ilişkileri çözebilmiş değilim. Üstelik sadece karşı cinsle de değil ama bu ayrı bir duyuru konusu. Bu konularda yeteneksiz ve yeterince akıllı olmadığımı düşünüyorum, kapasitemin karşı cinsle çoğunlukla flörtleşmekten iler götüremeyeceğini de. Tabii ki sevgililerim, beni seven insanlar oldu ama artık ne zaman bir ilişkiye başlamak istesem bu sorunlarla karşılaşıyorum.

Birbirini seven, birlikte eğlenen bir sürü insan harika anlar yaşıyor, mesela bu gece birbirlerini buldukları için ne kadar şanslı olduklarını bile farketmeden eğlenecekler ama ben ve eğer varsa benim gibi insanlar hala kendilerinde neyin eksik olduğunu, neden onlar kadar şanslı ya da akıllı olamadığını düşünerek kapatacaklar bir yılı daha.

Başarmış insanlardan tavsiyeler almak, hikayeler dinlemek için bu duyuru açtım. Umarım bir çare bulunur, bir ışık yanar.

sb.

bu.

kıza biraz yürüyorum sonrası yok. ondan da adım gelmiyor. çok sık karşılaşılan ortamda değiliz, denk gelirse merhaba merhaba.

kendi kendine bir şey olmayacak onu biliyorum. abartmadan, zaman kaybetmeden nasıl etkili bir sonuç elde ederim?

detaylı bilgi ve yardımcı olmak isteyenler pm pls.

tikler peşindir.

ne olabilir sizce? bir tanıdık bunu yaşıyor da ve konuştuğu kişilerin çok üzerine düşüyor, onları bunaltıyor...

bu tür bir teklifi yapanlar var mı aramızda? varsa, olumlu cevap alma yüzdeniz ne seviyelerde oldu?

böyle bir sevgiliye siz olsanız ne yaparsınız?
Tamam hala sevmiyor ama tam olarak da unutamamış. Hatta o arada 2 ilişkisi bile olmuş. Geçen adam buna dostane bir şekilde watsaptan yazmış. Konuşmaları gördüm ciddi bir şey yok. Bi şeyler sormuş sadece. Sonra instadan takip etmiş bizimki de kabul edip geri dönmüş. Bunu fark edince yol verdim. İyi yapmış mıyım? Özür diliyor yalvarıyor dönmek için ama telefonlarını açmıyorum mesajlarına cevap vermiyorum. Aklımı çelmesine izin vermeli miyim?

Her sağlıklı birey çocuk sahibi olmalımı ki?

Bir soruya yanıt arıyorum. Net bir yanıt olmasa da en azından fikirlerine ihtiyacım var insanların. Zaman itibariyle zaten 2 ya da 3 tane en fazla güvenebildiğimiz, bizi anlayan kişi var artık çevremizde.

35 yaşında bekar bir erkeğim. Bir idealim ya da hayalim vardı diyelim bugüne kadar. Lakin 4 ay kadar önce birden bir aydınlanma mı diyelim ya da farkındalık seviyesinde artış mı ya da durum analizimi ne dersek işte. O türde bir şey yaşadım. 5.5 yıl çalıştığım işyerinden ayrılmıştım. Aylardan yazdı ve bende yazlığa aile yanına gittim. O esnada eşiyle beraber öğretmenlik yapan ablamın da yazlık da çocuğuyla beraber 3-5 ay tatil yapmak da olmasıyla yeğenle baya bi kaynaştık.

Ulan ne güzel şeymiş bu çocuk dedim, 1 ay kadar beraber vakit geçirince çocukla (1.5 yaşında) baya bi bağlandım kerataya. Tekrar iş görüşmesi için ayrıldım ailemden ve yaşadığım şehre döndüm. İşe girdim ve o aydınlanma anı oldu;

belki, belki de bu videonun etkisinde kaldım ha?

www.instagram.com

bilemiyorum :)

neyse nerede kaldık. "İşe girdim ve o aydınlanma anı oldu" demiştim demi :)

35 yaşındasın ne yapıyorsun sen? Bu yaşına kadar olmadıysa zaten istediğin hayat biçimi, artık kendine başka bir yol çizmelisin dedim. Ulan benim evlenmem lazım dedim. 2 gün kadar bunu düşündüm paso. Ben ne yapıyorum, ben ne yaptım, elime ne geçti?

Cevap: hiçbir şey geçmemişti. Edindiğim maddi birikimlerle bir evim vardı, bir de işim. Ama istediğim işi yapmıyordum. Her dakikasını artık bitsin diye saate bakarak beklediğim bir işte çalışıyordum. Ki çalıştığım iş dünyanın en zor 2. işi diye de bilirim senelerdir (call center elemanlığı) köye haber saldım. İzlediğim türk filmlerinden olsa gerek, ne yapabilirim bu evlilik konusunda deyu düşününce bu geldi aklıma :)

Evet aradım köydeki büyükleri, böyle böyle yaşım bu, evim var, işim var evlenmek istiyorum var mı çevrede iyi, güzel bir talip? Bakalım dedi görüştüğüm 2 teyzem de. 1 ay geçti haber çıkmadı. Ben aradım, "gülüm yaşı küçük kızların ama bakıyoruz bakalım" yanıtını aldım. Ee haliyle yaş 35 olunca zor oluyor tabi dedim içimden. Tamam teyze haber bekliyorum sizden dedim kapadım telefonu.

o esnada işyerinden bir kızla tanıştım, güzeller güzeli! (ya da bir dakika, benim için güzeller güzeli diyeyim. Çünkü ben aşık oldum. Sonradan arkadaşlarıma sorduğumda, orta güzellikte bir kız olduğunu yani onlara öyle geldiğini söylediler) kızla da bu durumu konuştuk. Ben böyle hızlı girince kız da birden ben bu çocuğu kaçırmayayım telaşına kapıldı sanırım, hemen o da evlilik çocuk muhabbetine girdi. Hızla gelişen olay sonucu evlenme de teklif ettim. Derken kız bir anda soğudu, 360 derece ters yöne gitti. Var böyle ilişkiler. Her şey iyi giderken (hatta yıllarca süren ilişkilerde bile) birden kadın tarafı buz gibi bir soğuklukla kesip atabiliyor bir anda her şeyi. Nedenini sordum, anlatmadı. Aşık olduğum için bende üzmek, onu sorgulamak, baskı yapmak istemedim. Bir gün anlatmak istersen dinlerim dedim. Daha hala bile ne düşündüğünü bilemiyorum ama önemli değil. O iyi olsun yeter. Görüşmüyoruz da sayılır zaten.

Call center’da 6 yıl çalışmak artık psikolojik ve bedensel olarak bazı zararlar verince işten ayrılmayı tekrar düşündüm. Zaten aşık olduğum kızı da hergün orada görünce ve onunla aynı şeylere gülüp, aynı şeylere eğlenemedikten sonra, diğer türlüsü acı vermeye başlamıştı. Başka bir çocuktan hoşlandığını gördüm. Eyvallah dedim içimden ama o da acı vermeye başlayınca 3 ay çalışıp oradan ayrıldım ve çağrı merkezi sektörüne bi daha dönmemek üzere o sayfayı kapattım.

Sonradan tekrar ablamın yanına gittim, yeğeni göreyim dedim. Beni görünce kerata sarıldı, hoş geldin dayı dedi öptü. Konuşmayı da sökmeye başlamıştı. Birkaç gün kaldım. Baktım ulan bu çocuğun bakımı ayrı bir dert. Ablama baktım. Okuldan eve geliyor sırf çocukla ilgileniyor. Çişiydi, üstünü değişmesiydi vb. bir gün çıktık enişte ben yeğen ve abla. Ablam orada dedi ki; herkes çocuk yapmak zorunda değil bence. Yani çocuk yetiştirmek ayrı bir hayat biçimi. Ya da bu minvalde bir şeyler anlattı. Bende şimdi tekrar yalnız yaşadığım evime döndüm. Dönerken tren yolculuğunu seçtim. 2 saat kadar sonra arkadan gelen çocuk sesine bir ana sesiyle uykulu halimden uyanır oldum. Çocuk aptal suptal şeyler konuşuyordu kendi kendine (ee çocuk haliyle) annesi de “ee sus be!” şeklinde tüm vagonu olmasa da vagonun yarısının duyacağı şekilde nefretini dile getirdi. Ula bir ablamı düşündüm bir de bu kadını. Ablam hayatta çocuğuna böyle bir nefretle bağırmaz. Demek ki böyleleri de varmış hmm. Sanırım ablam haklıydı dedim

ve baktım benim öyle pek çocuk ister bi halim yok. Yani olsa da olur olmasa da derler ya hani. O ayak işte.

Şimdi asıl mevzuya gelirsek, benim gibi düşünen birinin hayatında çocuk olmalı mı? Olmaz ise bunun 45’i var 55’i var. İlerki yıllarda ulan keşke zamanında çocuk yapaymışım tarzı bir depresyon durumu olur mu lan? Kafama takıldı yine 2 gündür. Kafa da deli sorular! Bir de iş işten geçtiği için şunu da belirteyim. Başta yazdığım, idealim olan meslek müzisyenlik di lan! Evet bir müzik grubunda gitaristlik yapıp geçimimi sağlamak, benim her saniyesinden zevk alarak yapacağım bir işti. Bu da ayrı bir hikaye :)

Merhaba. Ciddi görüştüğüm biri var ama kendisi kedilerim için hayatta olmaz diyor. Evimde 5 tane kedi var. İstanbul'da yaşıyorum. Ankara'dan gelecek evlilik olursa. Benim evime gelecek yani. Ama evimdeki kedilerden huylanıyormuş hanımefendi. Bana söylediği şey:
"beni gerçekten seviyorsan kedilerini bırakırsın."
Bu durumda ne dersiniz? kedileri bırakmakla sevgi arasında ne alaka var? bir kişi neden böyle bir şey ister?

Soru çarpık oldu, Farkındayım.
Tanıdık bir kadın var ve aldatılıyor, hem de bir hayat kadınıyla. Bu hayat kadının oturma izni yok ama aldatan koca kendisine ev tutmuş.
Bilgiler bunlar.


Kadın üç küçük çocuk sahibi. Boşanmak seçenek dışı.
Tek sanrısı ve çare olarak gördüğü şey şu ki bu yabancı hayat kadını şikayet edilip sınır dışı edilirse sorun çözülecek.

Polise gidip ne yapmalı bu kadın?

Herkese merhaba! Dışarıdan bir bakış açısına ihtiyacım var.

Ben [23K] onunla [30E] Kasım ayında Tinder'da tanıştım. Uygulamayı kuzenimin ısrarıyla ilk kez indirmiştim. Bir süre uygulamada sohbet ettik, sonra birbirimize numaralarımızı verdik. Onunla konuşmak güzeldi. İkimiz de burada yabancıyız. Ben birkaç aylığına okumak için bu ülkedeyim. O burada çalışıyor. Birkaç ay sonra kendi ülkesine transfer isteyebilir. Ben de Türkiye’ye döneceğim ama sonra ne yapacağıma tam olarak karar vermiş değilim.

Birkaç kez benimle buluşmak istedi ama ya seyahat etmekle meşguldüm ya da buluşmak istemeyerek bunu bahane ettim. Yine de konuşmaya devam ettik. Eğlenceli birisi. Onu etkilemek için çok uğraşmadım ama benimle ilgilendi, iltifat etti, beni anlıyordu. Sınavlarımı, sunumlarımı destekledi. Kendimi asla olmadığım biri olarak göstermedim. Tamamen doğal davrandım ve o da gerçek benden hoşlandı, bu durum gerçekten hoşuma gitti.

Gezilerimden fotoğraflar göndermemi istedi, zaten bu nedenle Whatsapp’a geçtik. O da bana çektiği manzara fotoğraflarını gönderiyordu. Attığı gün batımı manzaralarına bayıldığımı itiraf etmeliyim.

Günlük hayatımız, ailemiz, gelecek planları, eğitim vb. konuştuk. Ben yakında mezun olacak bir tıp öğrencisiyim. Her zaman başarılıydım. Onun gayet iyi bir işi var ama parlak bir öğrenci olmadığını söyledi. Gerçekten pek umrumda değil. Sanırım bu konuda biraz özgüvensizdi. Eğitimim, hobilerim vb. nedeniyle birkaç kez onun için fazla iyi/zeki olduğumu söyledi. Tam bir klişe. Ayrıca yaş farkı var ama çocuk akıllı olduğunu söyledi. Bu gerçekten doğru olabilir.

Her nasılsa 3 hafta boyunca mesajlaştıktan sonra, bir haftalığına şehir dışına çıkmadan önce onunla buluşmaya karar verdim. Mekanı ben seçtim. Bu benim ilk randevumdu. Bir arkadaşımla buluşuyor gibiydim ama tabi bir arkadaştan daha fazlası da olabilirdi. Biraz gergindi. Bir buçuk saat kadar konuştuk. Randevunun iyi gitmediğini düşündüm ama eve gider gitmez bana mesaj attı. Utangaç olduğunu ama benden hoşlandığını, bir dahaki sefere daha konuşkan olacağını söyledi. Bu Kasım ayının sonundaydı.

Ertesi gün bir seyahate çıktım, güvenle varıp varmadığımı sordu. Ben oradayken ilk birkaç gün mesajlaşmaya devam ettik. Bulunduğum yerin gerçekten çok güzel olduğunu söyledim. “Şimdi geleyim mi?” diye sordu ve şakayla karışık “Hayır onu kastetmedim.” dedim çünkü arkadaşlarımla anakaradan 1500 km uzakta, okyanusun ortasındaydım. Evet desem bile geleceğini sanmıyorum. Sonra bir arkadaşını ziyaret etmek için birkaç günlüğüne ülkeden ayrıldı ve ondan eskisi kadar sık ​​haber alamadım. Ben ona çok güzel fotoğraflar gönderdim. Evini hatırlattığını söyledi. Sonra iki fotoğraf gönderdi. Hepsi o.

Geri döndüğümüzde, ertesi gün ne yaptığını sordum çünkü izin günümdü, bir arkadaşıyla buluşacağını ve ardından futbol oynayacağını söyledi. “Ah, şimdi meşgul olan sensin” dedim. “Sanırım öyle.” dedi. Başka bir şey demedim. Üzülmüştüm çünkü beni görmek için zaman ayırmadı. Eskiden meşgulüm diyen bendim, bu yüzden birini gerçekten önemsiyorsan onun için zaman yaratabileceğini biliyorum.

Önceden her gün mesajlaşıyorduk ama bu olaydan sonra sessizdi. Hiçbir şey yazmadım. 3 günlük sessizlikten sonra tekrar çok güzel manzaralar gönderdi. O günden sonra, yine sık sık mesajlaşmaya devam ettik. Sohbeti o başlatıyordu. Akşamları güvenli bir şekilde eve döndüğünü söylüyordu. Bir gün sohbet arasında keman çaldığımı söyledim. “Benim için çok çok akıllısın.” dedi. “O kemanı almamam gerektiğini biliyordum.” dedim. “Demek istediğinde ciddi misin emin değilim.” dedi. Ondan hoşlanmış olabileceğime ihtimal vermiyor gibi. Yine de bir daha hiç buluşmadık.

Neredeyse 2 hafta önce ailesini ziyaret etmek için ülkesine gittiğini ve yeni yıla kadar geri dönmeyeceğini, Aralık gezilerimin tadını çıkarmamı söyledi. Belki de Ocak ayının ilk haftası dönecek. Bana evinin ve ailesinin videolarını gönderdi. Yeğeniyle oyun oynadıkları sevimli bir video atmış. Ailede herkes turuncu saçlı olduğu için şakayla karışık bu iş olmaz diye güldüm ama aslında turuncu saçı çok severim. Güldük, bana iltifat etti. Bir iki gün daha konuştuk ama çok geç cevap veriyordu. Ailesi başka bir yere gittiği için işlerle tek başına ilgilenmesi gerekiyordu. Meşgul olduğunu düşündüm. Bir hafta sessiz kaldı. Ben hala seyahat ediyordum.

Cumartesi günü ona seyahatimden güzel bir video gönderdim. Onun arkadaşını ziyarete gittiği şehre gideceğim için önerilerini sordum. Hızlıca yanıt verdi, ancak konuşma hiçbir yere gitmedi. Ailesiyle birlikte olduğunu biliyorum ama ondan haber almayı özlüyorum. Eve güvenli bir şekilde dönüp dönmediğini bilmek istiyorum. Güzel bir şey gördüğümde onun da görmesini istiyorum. Gittiğim yerlere benimle gelmesini istiyorum.

Aşık değilim ama onu umursuyorum. Bir arkadaş ya da biraz daha fazlası olarak.

Bu noktada ne yapacağımı bilemiyorum. Hiç erkek arkadaşım olmadı, çünkü yakınlaştığımızda geri çekilme eğilimindeyim. İnsanların hayatıma kolayca girmelerine izin vermiyorum. Duygusal olarak incineceğimden korktuğum için ilk başta bir ilişkiyi hiç başlatmıyorum. İlk defa cesur davranmak istiyorum. Şimdi özgürüm, geleceğimle istediğim her şeyi yapabilirim. Yurt dışına çıkabilirim ya da ülkemde kalabilirim. Kimseye bağlı değilim, bu yüzden insanlarla çıkmıyorum ama ilk defa onun için bunları göz ardı edebilirim. Diplomamı almak için 2 ay içinde ülkeme dönüyorum ve yanımda herhangi bir drama götürmek istemiyorum. Ortada bir ilişki bile yok ama uzun mesafe ilişkisi kolay değil.

O kadar uzun yazdığım için üzgünüm. Metni baştan Türkçe yazmadığım için biraz farklı gelmiş olabilir. Birileriyle paylaşmam lazımdı. Buraya kadar okuduysanız bir tebriği hak ediyorsunuz. Teşekkür ederim.

Soru: Ne düşünüyorsunuz? Ne yapmamı önerirsiniz? Bizden bir şey olur mu? Hala benden hoşlanıyor mudur?

Şöyle bir geçmişe gidiyorum...

Lise'de bir kızı çok severdim. Kız beni yakın çevresinde tutardı. Ama "umutlanma" derdi. Sırlarını verirdi, sohbet ederdik, gezerdik. Evime gelirdi, odamda birlikte vakit gecirirdik. Herhalde bu yüzden çok zaman efsunlu gibi etkisinde, kuyruğunda dolaştım. Çok sonra, üniversite yıllarında çıkabildim tesirinden.
Ama daha bebeyken bile anımsıyorum o halimi. Bu kızcağızı sevmek icin kendime adeta telkinde bulundum. Güzel kız, tatlı konuşuyor, şiirden anlıyor, kafa dengidir, vesaire.

Üniversite'de bir kızla aynı ortama girip çıkıyorduk. Sanırım aynı şeyi yaptım orada da. Yalnızdım, öbür kızın tesirinden kurtulmak istiyordum. Bu kız için de kendime telkinde bulundum. Şirin kız, müzik zevkimiz uyuşuyor, sanattan anlıyor, vesaire. Sonra kapıldım biraz. Kısa bir süre kız arkadaşım oldu. Ama çok çocuktum. Yürümedi. Ayrılık o vakitler beni duvara çarpmış gibi sarsmıştı. (Şimdi bakınca gülüp geçiyorum, sallamıyorum)

Sonraki yıllarda kızlarla münasebetim, daha ziyade kızların isteği üzerine gelişti. Kendimi pek kasmadım. Ama duygu yoğunlugu, kalp çarpıntısı hissedemedim.
Şimdi uzun süreli bir ilişkim var. İyi gidiyor.
Ama arada aklıma takılıyor, insanın kalbinin çarpmaması normal midir?

Öyle ise ben hiç sevmemiş sevilmemiş miyim ey gönül?
Geçen günlere yazık mı etmişim ey gönül?

Kimse bana hediye almıyor, ben alıyorum ama kimse bana almıyor.

ben de kendimi şımartmak adına zippo 1935 replika aldım (replica: 1935 model zipponun yeni cıkarılmış versiyonu). Dışardan mafsallı harika orjinal bişi. Yanında çakmak taşı da aldım, benzin de aldım, bi de onları hediye paketi yaptırdım..


Zavallılık skalasında (0:şirin yalnızlık- 10:iflah olmaz zavallı) kaçımdır?