Ekşi Duyuru

Benim aklıma gelenler televizyon, halı ve yemek masası. Hatta direkt oturma odası. Benim evimde bunlar yok mesela ve şimdi tam taşınma arifesindeyken dekorasyon fikirlerine bakıyorum ve pinterest’te falan beğendiğim evlerle Türkiye’de gördüğüm evler arasında çok büyük farklar var haliyle.

Yine yemek masası istemiyorum mesela. Hadi maksimum 4 kişilik bar tipi şık bir şey bulabilsem ona tamamım şu an ama anneme 6-8 kişilik masaya ihtiyacımın olmadığını anlatamıyorum mesela ya da evdeki fazla odaya yatak veya kanepe koymak istemediğimi ya da Türk kahvesi içmediğim hatta hayatımda 1 kez bile yapmadığım için türk kahvesi fincanı almayacağımı.

İnsanlar evlerinde hiç kullanmayacakları ama sırf biri gelirse diye aldıkları şeyleri bulunduruyorlar mı ya da neler bulunduruyorlar merak ettim. Siz de benim gibi gerek duymadığınız şeyleri evinize sokmama taraftarı mısınız yoksa yıllardır ailelerimizin evinde falan gördüğümüz o klasik misafire alınlış şeyler var mı evinizde? Varsa neler var?

Tabii bir de ülkede insanları bekar ve evli diye sınıflandırıp bekarlara pek bir şeyi layık görmeyip evli insanlardan mükemmel ev ve ev sahipliği bekleyen bir bakış açısı var ki ona girmek bile istemiyorum. Siz isterseniz istediğinizi yazabilirsiniz ama :)

genelde akrabalar bunlar. egitim ve zeka seviyeleri yerlerde oldugu icin sirf akrabalik kartini kullanip her turlu islerini bana yaptiriyorlardi. ama artik yapmak istemiyorum. hayatinda aramayip sadece isi dusunce bana 1,2 saatlik is yaptirmaya calisanlar, sosyal medya'da cubbeli ayetleri, reis'in sozlerini paylasan tipleri hayatimdan yavas yavas cikarmak istiyorum.

genelde telefon, sms, whatsapp ve ailem uzerimden ulasiyorlar. her turlu ayar, app, taktik vs.. verir misiniz? iphone kullaniyorum.

Yakin arkadaşlarınızla ya da yakınlarınızla paraya olan bakış açınız benziyor mu? Örneğin herhangi bir şey için 100 TL bana uygun gelirken ona pahalı gelebiliyor.Zaten her şeyin pahalı olduğu böyle bir ortamda sürekli görüşmediğiniz kişilerle bulusunca olumsuz olarak para muhabbeti geçiyor mu aranızda?

Instagram'dan tanımadığı insanlara yürüyebilen biri değilim, hiç denemedim bile çünkü çok "tuhaf(awkward)" geliyor.

Lakin birkaç aydır takip ettiğim, yaklaşık 1000 takipçisi olan ve daha çok mimari fotoğraf paylaşan(30-40 fotoda 1 tane kendi fotosu), mimarlık doktorası yapan bir hanımefendi var; uzaktan kendi kendime beğeniyorum kendilerini. Yani aslında fotolarını da beğeniyorum neredeyse hepsini, hikayelerine de bakıyorum.

Gelelim olaya; bu güzel gözlü ceylan bakışlı minik surat son 1 saat içinde hikayeme bakmış!
Beni takip etmiyor ama profilim gizli değil, aslında hikayeme bakmasına gerek yok kimim neyim anlaması için. Ama demek ki merak etmiş dimi? Yanlışkla bakması pek mümkün değil çünkü onun hikayeler akışına çıkmıyorum takip etmediği için.

Normalde pek bi ilgi belli ediyim halim yoktu ama demek ki bi gözüne batmışım ki hikayeme bakmış. Nihai fikri olumsuz da olabilir bu arada, ki hikayemde negatif bişey yoktu ama muhtemelen ilk defa ziyaret etti profilimi ve hikayeye de öyle baktı.

Sorum ise şu: hazır gündeme gelmişken mi meraba diyim yoksa üzerine meraba denicek bi hikaye ya da foto paylaşmasını mı bekliyim?

Şimdi diyeceksem: "dikkatini çektiğime sevindim" gibi, hikayeme baktığını gördüm tatlı kıss mesajıyla mı yazıyım yoksa direkt selam melam klişe şeyler mi? Klişe bişey yazasım yok ama densizlik yapma potansiyeli olan biri olarak emin olamıyorum nasıl girsem konuya diye.

Ne dersiniz, mesaj atıyım mı, şimdi mi atıyım, nasıl giriyim mevzuya?

Merhaba ben tartıştığım sevgilime hediye kutu hazırladım. Sıkıntılardan dolayı kargoyla yollamak zorundayım. Okuduğu bölümle kargo bayisi arası çok yakın. Bir arkadaşım var ve o da kargoda çalışıyor. Kargoyu alması için arkadaşım arayacak (Kargocu numarası ile)

Onu kargoyu alması için nasıl ikna edebiliriz?
Kim olduğum belli olmadan?

Bu mevzuya dair iki sorum olacak;

1. Şimdiye kadarki ilişkilerinizde sevgililerinizin ailesiyle tanışma sıklığınız ne seviyelerde oldu? Sizden bu tür bir talepte her bulunana tamamdır dediniz mi?

2. Bu tür bir aksiyonu ilişkinin mevcut zamanı itibariyle çok da gerekli görmediğinizde kırmadan nasıl izah edilebilir bu?

Nelerdi? Sadece kadın erkek ilişkisi olarak değil, genel.

sb.

yakın arkadaşım. ikimiz de zaten sürekli alışveriş yapıyoruz özellikle tekstil ve teknolojik ürün. artık baygınlık geldi :( geçen sene çanta ve bluz almıştım bu sene de twistten falan bi parça+ kolye bileklik gibi bir şey düşünüyorum. ev giyim anlamında çok merakı yok. ama çanta konusunda benim kadar ilgili değil

bilemedim belki aklıma gelmeyen bir öneri gelirse ona yönelebilirim. ihtiyaçtan hediye olmaz ok ama hiçbir şeye ihtiyacı olmayan kişiye de zor yane... bütçe 400-500 civarı. balık burcu bayanı:)))

selamlar, bir kadınla 1 ay önce 1-2 haftalık bir flört sürecimiz oldu, sonrasında da farklı şehire gittiği için biraz koptuk ve acele etmeyelim bu ara ilişki istemiyorum ama arkadaşça görüşebiliriz vs tarzı dedi, muhtemelen ilişki istemiyor gibi anlıyorum ama benim gönlümü fena çaldı diyebilirim :)

şimdi kendisi yeni bir işe başladı, üniversitede okutmanlık-ofisi de olacak. ona hem yeni şehire geldiği için hem de yeni işi için bir hediye almak istiyorum. ama tam nasıl bir şey alacağımı da bilmiyorum.aramızdaki samimiyet dediğim gibi ara ara telefonla konuşuyoruz, şuanda da aynı şehirdeyiz.

aklıma çiçek geldi ama çok klasik olacağını düşündüm. hediye olarak hem kendisini etkilemek istiyorum hem onun işine de yarasın hem de güzel bir incelik olsun. bu tarz ne hediye alabilirim ?

bütçe max 500 çok güzel bir fikir olursa 750 tl :)

p.s kendisi 26 yaşında, bakımına falan oldukça dikkat eden birisi

hayatıma dair ettiğim bir yeminin gereği olarak artık öleceğim güne kadar dünyevi zevklerden uzak duracağım (flört, cinsellik, içki, kumar, lüks...) ve oldukça sade bir şekilde yaşayacağım. Bu konuda kendini geliştirebilmiş olan, yardım edebilecek olan var mı?

Konu 1. Bir arkadaşım var annem yaşinda neredeyse. Eski patronumdu simdi komsu ve arkadas olduk. Cok zengindi ama biraz fakirlige dustu surekli biseylerinin olmadigindan yakiniyor.

Ornegin parfumu bitmis. Bunun icin sizlandi. Kendi kullandigim parfumumu verdim yazik kadin amma sizlandi ben sonra kendime baska alirim diye. Chanel bi parfumdu. Cok begendi guya. Sonra birisi gelmis parfumu ona vermis. Ama anlatirken benim ona verdigimi unutmus su sekilde anlatiyo "zavalli kiz burda parfumu kokladi ben de verdim napayim ben o parfumu" diyor.

Sonra zeytinyagim yok dedi agladi sizladi cok pahali dedi. Kendi zeytinyagimin yarisini verdim. O da urladan alinan asiri butik soguk sikim bi zeytinyagi. Markettekilerden pahali. Aylar sonra unuttu onu diyor ki annenler bana bi zeytinyagi vermisti cope attim kokuyor, cok kotu bi zeytinyagi diyo.

Iste kurban bayrami niyetine et falan veriyoruz bi gidiyorum bahcedeki kopeklere vermis. Et konusunda cok seciciymis yagli et yemezmis.

Bi elbise gosteriyo cok guzel diyo. Dogum gunu hediyesi aliyorum ertesi hafta sutcu kadina veriyor bir kere bile giymeden. Bana verse degistiririm en azindan.

Arabasi yok sen zamanini ayirip gidiyosun aliyorsun. Baska zaman birisini anlatiyo onu almis falan benzin ne kadar ki ordan oraya 25 tl ancak diyor. Onun icin yapilan biseyi kucumsuyor

Yani sen iyilik yaptim zannediyosun, kendinden fedakarlik ediyosun oysa ona bi katki yokmus gibi davraniyo.

Soru: Boyle kisilere ne denir sifat olarak? Kadin zorla bisey yaptirmadi tabii ki o yuzden bisey demeyecegim ama surekli kendini acindiriyor. Aglamasina dusmemek icin ne yapmali?


Konu 2. Tansiyonu varmis gece olse kalsa ne yapacakmis falan diyordu. Sen bende kal kal kal israr etti. Ailem de o ay memlekete gitmisti. Ben sabah ise gittim sadece aksam onda kalmaya geri dondum 7-8 gibi. Asla evininde durmadim tek basima. Bulundugumuz yer biraz yuksek ve dogal gaz yok. Bunun evinde koskocaman bir klima var. Butun gun o acik. Ben kendi yattigim odada klima falan calistirmadim hatta o calistiralim dedi kesinlikle calistirmadim. Elektrik faturasi 3000 tl geldi ona.

Gecen annemlere gitmis, annemler elektrik faturasindan yakinmis bu da kendisine 3000 tl geldigini benim hep onda kaldigimi soylemis, size nasil o kadar gelir mirabel surekli burdaydi gibi. Sizce elektrik parasina katki vereyim mi? Abi ben ona iyilik olsun diye kaldim bi de ustune borclu ciktim. Vereceksem ne kadari vereyim. Dedigim gibi sadece uyumaya gittim yalniz kalmasin diye.

Soru 3. Cok mu kucuk hesapciyim? Yani para kolay kazanilmiyor ben de asiri calisiyorum. Maddi konularda hem sizlanip hem aman bunda ne var canim gibi tavir takinmasi beni rahatsiz ediyor.

Sizinle tamamen zıt siyasi görüşlere sahip olan, bu görüşlerini dile getiren, savunan biriyle yakın arkadaşlık ilişkisi kurmayı tercih ediyor musunuz?

Arkadaşlık yürüteceğiniz kişide etkiliyor mu sizi böyle detaylar, yoksa umurumda olmaz noktasında mı olursunuz?

İşyerinde konuştuğum bi arkadaş vardı, iyi konuşurduk, nikahı gelince iş yerinde sevmediğini söylediği kişiler dahil herkese davetiye verince bi vakfa adına bağış yaptım, sonra aramıza biraz mesafe girdi, sadece iş yerinde görüştüğüm biri olduğu için pek umrumda olmadı açıkçası, şimdi daha az konuşup daha az samimi olduğum bir arkadaş davetiye verdi, insanlar genel olarak bağış tipindeki hediyeleri hakaret mi sayıyor yoksa kültürel olarak böyle birşeye uzak oldukları için mi ters karşılıyorlar? Sizce ne yapayım?

Çok uzun bir hikayesi var tabii ki fakat kısaca özet geçeceğim daha önce de babamla ilgili birçok soru sormuştum buraya. Şimdi şöyle biz iki kardeşiz, babamla zaten hiçbir zaman iyi bir iletişimimiz olmadı. Biz küçükken o hem çok çalıştı hem de başkalarıyla harcamayı tercih etti parasını. Babamın karakteri çok sorunlu, alkolik, bencil, düşüncesiz, sinirli bir insan bir de bipolar bozukluğu var. Ama hastalığını kabul etmiyor ve tedavi olmuyor, daha önce bir süre hastanede yattı ama bir katkısı olmadı. Annemi aldattı, dövdü, bize sadece maddi olarak destek oldu. Buraya kadar nasıl bir insan olduğu zaten belli olmuştur.

Biz üniversiteye başladığımızda annem babamdan ayrıldı boşanmadılar ama o zamandan beri ayrı yaşıyorlar. Annemle ayrıldıklarında annemi senelerce taciz, tehdit etti, evini bile bastı. benimle de kavga etti bana etmediği küfür kalmadı, öldürmekle bile tehdit etti ve biz 6-7 ay küs kaldık ama sonra bir şekilde iletişime geçtik ve normale döndük. Fakat şimdi babam iki senedir siroz, geçen sene hastanede yattı tedavi gördü ama alkol almaya devam ediyor.

Şu ana gelecek olursak normalde annem eskişehirde yaşıyor, babam yalovada, biz kardeşimle istanbulda. 2021 Haziran‘da babam yürüyememeye başladı ve bizim yanımıza geldi. Bizim hayatımız altüst oldu, tüm hayatımız değişti, dediğim gibi bencil olduğu için hiçbir şeyi istediğimiz gibi yapamıyoruz, dokuz aydır ne istediğimiz şeyi yiyebiliyoruz ne istediğimizi giyebiliyoruz, istediğimiz gibi eve girip çıkamıyoruz, arkadaslarımızla sevgilimizle görüşemiyoruz. Evde sürekli gergin bir hava var. Hem bize yaşattığı travmalardan dolayı biz sürekli bir olay çıkacak diye çok korkuyoruz hem de herkesle kavga ediyor bütün gün. Biz her dediğini yapmaya çalışıyoruz ama yapamadığımız en küçük bir şeyde kızıyor olay çıkarıyor. Neyse çekilmez bir insan yani kısacası ve hayatımız tamamen alt üst oldu. Daha da bir sür şey var da anlatıp okumayı zorlaştırmak istemiyorum.

Neyse hastalığına gelirsek hazirandan beri bir sürü doktora gittik, önceleri neden yürüyemediği bulunamadı. Fakat geçtiğimiz hafta kalçasının kırık olduğunu ve ameliyat olması gerektiğini öğrendik. En son olay şu şekilde çıktı, babam yürüyemediği halde bazı akşamları içmek için dışarı çıkmak istiyor, bizim evimizde asansörlü ama asansöre kadar merdiven var, çıktığımızda biz kız kardeşimle kaldırarak yukarı çıkartıyoruz. Dün tekrar dışarı çıkmak istedi ben de eve çıkarmanın zor olduğunu söyledim. Sonra kavga başladı. Babamın tartışma anlayışı da olmadığı için o saatlerce mesaj attı biz cevap vermedik. Yani bu olaydan girip daha önce içinde biriktirdiği her şeyi söylüyor çok kindar bir insan. Biz ona bu kadar zamandır bakıyoruz bir teşekkür bile etmiyor en küçük olayda ağzına geleni söylüyor. Biz bu olayin uzerine dun aksam eve gitmedik ve daha da kuruldu tabi ki

Şimdi biz bu adamla bir daha görüşmek istemiyoruz bağlarımızı koparmak istiyoruz ama hem çok zor bir süreç hem de çok korkuyoruz. Çünkü daha önce de bu süreçleri yaşadığımız için yine yaşayacağımız şeyler belli. Rahatsız bir tip olduğu için sürekli taciz, tehdit edecek. Biz evimizi değiştirsek annem ananemle kalıyor gidip onu rahatsız edecek. Kardesim benden daha cesaretli gorusmeyelim diyor ama babam zaten beni daha cok muhatap aldigi icin bu surecte ben daha cok yipranacagim. Ama bunu yapmasam da cok yipraniyorum zaten, 9 aydir hayattan hic keyif almiyorum, antidepresan kullaniyorum, terapi aliyorum ama nafile. Simdi burda bir daha gorusme bir sey yapamaz diyecek destege ihtiyacim oldugu icin yaziyorum sanirim. Ama tabi her goruse acigim.

Ayrica babama bakacak baska kimse de yok. Kardesleri var, halam bakar aslinda ama onlarin hepsiyle de kavgali onlarla da gorusmuyor. Herkese boyle davrandigi icin yapayalniz kaliyor zaten. Ben de ne yapacagim bilmiyorum

Tek eşliliğin insan doğasına uygun olmayışı bir taraftan doğru gelirken, bir taraftan da doğamız ve içgüdülerimiz dışında, insanın doğal olmayan bir çok şeye de uyum sağlayıp benimseyebilme özelliği konuyu tartışmalı hale getiriyor. Bu tarz konularda insanlarla sohbet ettiğimde yeterince objektif cevap alamıyormuşum gibi geliyor, özellikle ilişkisi olan insanlar bu konu hakkında tartışma açılmasından bile haz etmiyorlar. Ancak ben merak ediyorum, uzun soluklu bir sadakat ne kadar mümkün? Siz buna ne kadar yatkın olduğunuza inanıyorsunuz? İlişki içerisindeyken başkasını arzulama durumu hiç yaşamıyor musunuz? Neden evli erkekler evlilikten ciddi şekilde yakınıyor, büyük sebeplerden biri bu olabilir mi sizce?

Kafama takılan başka bir şey, türkiyede kadınların evlenme yaşı ortalaması 25 erkeklerin 27. 25-30 yaşında toplumun da baskısıyla insanlar aşık oldukları anlaştıkları kişileri aramaktansa elindekiyle yetinip evlilik adımı atıyor gibi. Bu yaş aralığında ciddi yığılmanın olması düşündürüyor, kararların ne kadar sağlıklı ve düşünerek verilmiş olabileceğine dair.

Sizden 10 yaş civarları daha büyük bir karşı cins. Belirli aralıklarla denk gelip konuştuğunuz durumlar oluyor. Samimiyetiniz yok. Abla/abi diyecek bir mevzunuz da yok.

O kişi size "sen" formatıyla konuşuyorsa bu durumda karşı hitap tarzınız ne şekilde oluyor?

bunu nasıl yapıyoruz? sb.

Yaptıranınız var mıdır? Deneyiminizi paylaşır mısınız

Saç makyaj ile 8bini buluyor. Pahalı değil mi ya?


online.dugunumuzvar.com

Kendi ailemizde olan biteni normalleştiriyoruz galiba.
Her zaman çocukluktan beri korku duygusu, biri bana kızacak hissi hayatın sıradan bir parçasıydı benim için. Bunun normal olmadığını ancak büyüyünce anladım.
Örneğin az evvel kardeşim aradı. Yeni uyanmıştım. İnsan gibi anlataxağı bişeyi bağırarak anlattı..suratına kapattım.
Tahminen her hafta bi büyük tartışma oluyor evde. Herkes bağırıyor. Durum böyke olunca ezilmemek için aynını ben de yapıyorum
Evdeki bu gerginlik duygusundan hoşlanmıyorum her an biri bağıracak diye tedirginim
Bu durumla nasıl baş edicem.her evde oluyor mu, ne sıklıkta oluyor?

Bu işlerden inanın zerre anlamam

önceden Tinder kullanmıştım ama orası artık leş olmuş, okcupid ve bumble indirdim eşleşiyoruz iyi güzelde bu jargonu hiç bilmediğim için iki sorum var size

1 okcupid ta eşleşiyoruz, hadi ilk mesaj atma olayını geçtim zaten artık o allahın emri biz atıcaz da, sonrasında cevap gelmiyor :) Merhaba Nasılsın yazıyorum cevap yok, e kardeşim neden eşleştin o zaman :)

2- Bumble'da ilk mesajı kadın kişisi atıyor ya, e o da eşleşiyor ama 24 saat içerisinde o da mesaj atmıyor.

Bu arkadaşlar mesaj atmayacaksa neden eşleşiyor ve yazılan Merhaba'ya bile neden cevap vermiyor :)

Nedir bu işin jargonu :)

2 yıllık, evliliğe giden ilişkimi bitirdim. Erkek arkadaşımın narsist olduğunu düşünüyorum. Tüm belirtiler ona işaret ediyor. Onun ve ailesinin yanında kendimi aşırı değersiz, mutsuz hissediyordum. Garip bir şey olduğunu fark ediyordum ama bir türlü ne olduğunu anlayamıyordum. Ben bu 2 yılda mutluluğumu, huzurumu ve kişiliğimi kaybettim :( Kendimden emin değilim. Artık güçsüz biriyim. Bir şeylere başlama gücüm yok. İşimi küçümseyerek beni işimden bile soğuttu. Şimdi benim gideceğimi bildiği ve alakası olmayan etkinliklere geliyor. Kendini gösterip beni küçük düşürücü şeyler söylüyor herkesin içinde. Gerçekten sıkıldım. Narsistle ilişkisini bitirmeyi başarabilen var mı? Çok kindar ve öfkelendiğinde çok gaddar olabilen biri. Beni korkutuyor:( Tek keyif aldığım yer o etkinliklerdi. Artık onlara da gitmeyi düşünmüyorum:( Karşılaşmak istemiyorum

İşinizi seviyor musunuz? İşinizde rahata hemen mi ulaştınız? Hemen ulaşmadıysanız ulaşmanız ne kadar sürdü? İşinizde rahatlık, maaş anlamında sıçramayı ne kadar süre sonra yaptınız?

anlamsız bir his oluyor. dışarı çıktığımda içimde kötü bir hisle dönüyorum. neden böyle oluyor olabilir?

İş yerinde, mecburen aynı ortamda bulunduğumuz bir arkadaş bu.
Ekonomik seviyeleri ortanın biraz üzerinde diye tahmin ediyorum.
Muhabbeti sürekli para ve zenginlik üzerine. Eşinin maaşını anlatır, haftasonu gittiği restoranda ödediği hesabı anlatır, çocuğunu gönderdiği özel okula verdiği ücreti anlatır, gittiği özel hastaneye ödediği muayene ücretini anlatır, arabasının fiyatını anlatır. Bunları anlatırken azıcık da böbürlenerek anlatır.
Ayrıca zenginlere büyük gıpta ile bakar. Kendi ile ilgili anlattıkları yetmez. X bir zenginin servetini anlatır , yaptığı lüks harcamaları anlatır. anlatır anlatır anlatır. Sonunu da “vay be adamların bir günde harcadıklarını, biz bir ayda ancak kazanıyoruz” diye bağlar.
Yazarken içim şişti.
Şimdi size sormak istediğim;
ben bu arkadaşı kırmadan, sürekli para muhabbeti yaptığını nasıl söyleyebilirim?
Dümdüz söylemek yerine, inceden hissettirerek kendi farkında varsın istiyorum.

Merhabalar

Sevgililer günü icin erkek arkadaşıma saat alacağım.

Sizce hangisi güzel, bana yardımcı olur musunuz

Kendisi 33 yaşında, spor sade giyinen biri. En cok Çelik saatini kullanıyor.


ty.gl Şunu cok beğendim ama plastik kordonmuş.

ty.gl

ty.gl bu da pilastik sanırım

Sizin öneriniz var Mıdır?

Teşekkürler

dün akşam iş çıkışı şahsi arabamla metrobüs durağına kadar bıraktığım bir karşı cins, bugün mesaj attı. ''dün için teşekkür ederim sıkıştığımda destek oluyorsun.'' hiçbir samimiyetimiz yok yani tam çıkış saati arayıp metrobüse kadar gelebilir miyim dedi evet dedim ben de. arabada da birkaç arkadaş daha vardı, öyle sohbet falan da etmedik pek.

yürüyor?
yürümüyor?

bana garip geldi mesajı.

edit: hangi departmanda çalıştığını, adını dahi bilmiyorum. adını bugün öğrendim yani. öyle merhaba muhabbeti bile yok. numaramı kimden almış da mesaj atmış onu da bilmiyorum.

Sorum kadınlara ama erkekler de cevap verebilir. Cinsiyet belirtirseniz iyi olur. Sevgilinize yemek yapıyor musunuz? Yapıyorsanız ne sıklıkla ve kaç yıllık ilişki söz konusu? Yemek dediğim şey, zaten aynı evde yaşayıp kuru fasulye yemek değil. Böyle tatlı olur, poğaça olur, yeni yeni denediğiniz şeyler olur, sadece sevgilinize özel yaptığınız şeyler var mı?

Üstelik inanılmaz bir lükse sahibim; zaman. Bir yerde çalışmıyorum, dışarıdan bakıldığında çok meşgul ve güya boş yapmayan biriyim fakat gerçek öyle değil.

Gün boyunca kendimce bana fayda sağlayacak şeyler yapıyorum. Erken kalk, spor yap, yemek yap, sağlıklı beslen, belgesel, podcast, yabancı kaynaklardan makaleler oku, ilgi alanlarımla ilgili videolar izle derken gün bitiyor.

Son bir yıldır yüksek lisans tezinden tut, evdeki fazla halıları satmaya kadar küçük işleri bile halledemedim. Sadece yukarıda saydıklarımı hiç aksatmıyorum, onun haricinde sürükleniyor gibiyim. Bir gün 3 saatte bitiyor gibi hissediyorum.

Benim yaşadıklarımı tecrübe etmiş ve üstesinden gelmiş olanlar vardır mutlaka. Bu direkt procrastination mı oluyor? Siz nasıl çıktınız bunun içinden?

Korona oldum ve hala semptomlar devam ediyor, kaç gündür doğru düzgün uyuyamıyorum.
Korona olmadan bir iki gün önce bin senelik sevgilim benden ayrıldı.
Hiçbir şey yolunda gitmiyor desem yalan olur ama boğuluyorum.
Şahsi, kişisel hedeflerim diplerde. Kız da terk edince iyice vurgun yedim.
Cigerlerden hırıltı sesi geliyor ama içmek istiyorum.
Bu zor günlerde geçecek biliyorum geriye dönüp okurum diye duyuruya yazayım dedim.

Sizlerde durumlar nasıl, nasıl gidiyor?

Herkese merhaba, direk konuya girmek istiyorum.

Yaklaşık 5-6 ay önce babamın telefonuna baktığımda bir akınla mesajlaşmalarını gördüm. Babam ona evde misin diye yazmıştı. O da evet demişti. Hiçbir şey demedim. Daha sonralarında yine bu kadınla olan benzer mesajlaşmaları gördüm. Babam hemen siliyordu.

Ben bu durumdan sonra babama soğuk yapmaya başladım ve farketmiş olacak ki bir süre hiçbir şey yapmadı ya da ben farketmedim.

Aradan 1 ay geçtikten sonra bu sefer başka bir kadınla mesajlaşmalarını gördüm. Mesaj geldiğinde babam yanımdaydı, bir anda aceleyle açtı ve sildi mesajları. Kadın nerdesin yazmıştı. Sonrasında ben babamın telefonuna uygulama yükledim ve uzaktan konumunu ve WhatsApp mesajlaşmalarını görebiliyordum. Bir ara yine o kadınla mesajlaştığını ve ben geldim yazdığını gördüm. Kadın da tamam birazdan eve geçiyorum yazmıştı. Bu şekilde kadının evini öğrendim.

Bu sırada sürekli kontrol ediyordum ve babamın o eve sürekli gittiğini görüyordum. Artık babamdan iyice soğumuştum ve irtibatı kestim. Asla konuşmuyordum. Yine bu durumu farketti ki kadınla konuşmadı bir süre. Ardından kadın mesaj attı. Bir haftadır ne arıyorsun ne soruyorsun. Hayırlısı olsun, hiç sormadın ihtiyaç var mı yok mu diye. Sen bilirsin demişti. Bunu görünce demek akıllandı dedim. Ama son birkaç haftadır yine çalışmadığı günlerde işe bakmaya gidiyorum diyip oraya gidiyor. Durum artık beni çileden çıkartıyor. Ağzını burnunu kırmak istiyorum. Evde telefon elinden düşmüyor. Eskiden masaya bırakırdı artık asla yanından ayırmıyor. Anneme söylesem üzülecek diye korkuyorum.

Gerçekten alıp bir kaşık suda boğasım geliyor. Artık soktaki bir adamdan farkı yok benim için. İlerde bir gün onu yüzüstü bırakacağımdan eminim. En zor zamanında yalnız kalacak. Ama suanda ne yapacağımı bilmiyorum. Yeteri kadar sabrettim. Artık sabredemiyorum. Ne yapmalıyım?

10 yıldır konuşmadığınız, yazışmadığınız arkadaşınızın doğum gününü kutlar mısınız?
Karşı cins ve hoşlanma nedeniyle olmadığını belirteyim ,hikayelerde gördünüz ve içinize doğdu diyelim:)

Yeni insanlarla tanışacak ortamım yok. Tinderı da pandemi de bir defa indirip kimseyle konuşmadan sildim. Kullanıcılar hep tek gecelik ya da takılamalık birini arayanlardan mı oluşuyor? Böyle bir amaçla girersem kezban durumuna mı düşerim.

Giriş: Tüm kardeşler memlekete gittik. Annem grip belirtilerine sahipmiş. Meğer bir hafta önce sülalece bir yemek yemişler.

Yemekte bulunan herkes sırayla covid olmuş. Babam da bunu bize yola çıkmadan söyletmiyor. Biz habersiz şekilde evlerine geliyoruz.

Gelişme: Ben oradayken tüm ısrarıma rağmen babam annemi hastaneye pcr için göndertmiyor. Sadece annemi bizden ve kendinden uzak tutmaya çalışıyor.

Sonuç: İki hafta tatil sonunda şehirlerimize döndük. Ben de, ablamın eşi de, iki gün demeden rahatsızlandık. İkimiz de pozitif çıktık. Karantinaya girdik.

Ablam aşısız. Astım hastası. Ben de ağır bir akciğer rahatsızlığı geçirdim daha önce.


Babamın bu yaptığı harekete ne demeli?

olacağı varsa olur deyip kağıt üzerinde kötü gözüken ama hayata olumsuz yansımayan bütün bilinmesi gereken özellikleri en başta söylemek mi yoksa konu açıldıkça tanıdıkça mı anlatmak lazım
mesela eski evlilik
ya da sağlıkla ilgili şeyler, gözlük yerine lens kullanmaktan, dalak olmamasına
ya da geçmiş psikolojik travmalar

şimdi kişiye göre değişir de
ya da tanışılacak kişiyi bunlara göre filtrelemek?

Günaydınlar


Erkek arkadaşıma sevgililer günü icin alacağım, sizce hangisi daha kullanışlı olur

Teşekkürler :)


1- ty.gl
2- ty.gl
3- ty.gl

Merhaba,

Avukat bir kuzenim var.Asla dinlemeye tahammülü yok.Kendi hep konuşsun.Ama asla beni dinlemek istemiyor.Toplumda nasıl davraniyor pek bilmiyorum.

Sürekli olarak aslinda beni rahatsız eden bir tavrı var.Saygisiz ve bencil bir tutum sergiliyor.Ama asıl sorun şu:ben aslinda buna tahammül edemesemde istediğim tepkiyi sırf akraba zaten senede bir kaç kez görüyorum diye tutuyorum.Kendime saygisizlik yapiyorum.

Ben alttan aldıkça o saygılı davranir görünüp,saygısızlığın dozunu farklı şekilde dozunu arttıyor.

Babamın misafiri olarak görüyorum aslinda.Cok uzak bir akrabalık ilişkimiz var zaten.

Yarın bizim bulunduğumuz ilçeye gelecek.14 saatlik bir yoldan.Pandemiyi bahane ederek,gelemem size ama geldiğimi bilin istedim demis babama.Ama beni aramadı.Ben de gelecekmis diye aramadım.Ama yarın beni arayacak eminim.

Asla buluşmak istemiyorum.Kendisi biz onun yaşadığı şehre ,gittigimizde her seferinde bir bahaneyle bulusmuyor.

Ama bulunduğumuz yer tatil yöresi olduğu için, bedava tatil icin geliyor buraya.Gecen sefer geleceğini söylediğinde gel asla demedim.

Ama kendi yaptığını anlasin diye;tam nasıl bir tutum sergilemeliyim sizce?1.Telefonu kapatayım? 2.Telefonu görmezden geleyim.3.Acip musait olmadığımi söyleyeyim.4.Sizin kendi seçiminiz ne olurdu?

Motive kalabiliyor musunuz? ben zorunda olduklarım dışında geleceğim için bir şeyler yapmaya başladığımda sürdürmekte çok zorlanıyor ve genelde yarım bırakıyorum. buna rağmen çok iyi kariyer yaptım. bu sürekliliği sağlarsam her şey mükemmel olacak biliyorum ama olduramıyorum. sizce çözümü nedir? siz yapabiliyor musunuz? nasıl?

Bir konuda objektif olamadığım için yardıma ihtiyacım var.

Etrafınızda çift olarak aynı evi paylaşan çiftler var mı? Aynı zamanda birlikte yaşama şansı olmadığı için evlenmeyi tercih eden çiftler? Oransal olarak merak ettim.

Ben uzun süre partnerimle birlikte yaşadığım ve etrafımda da benzer çiftler gördüğüm için normal, olması gereken buymuş gibi geliyor.

Buradaki kasıt; görüşme öncesi/iş görüşme evresine gelene kadar yürütülen ön iletişim süreci. Soruma kendi cevabım olarak da ben eşleştiğim kadınlarla sıklıkla anlaşamıyorum, hakikaten elektriğim çok zor tutuyor birileriyle.

Yazı dili zaten yapısı gereği soğuk olan bir şeydir, üzerine bir de hep soğuk tavırlı, zorla konuşur gibi insanlara denk gelince direkt düşüyorum. İnsanlar mutsuz ve agresif.

Bende durumlar pek parlak gitmiyor yani. Siz bu tür mecralardan konuştuğunuz kişilerle kolay uyum/anlaşma denk getirebiliyor musunuz peki?

hiçbirine de söylemedim. ama inanılmaz yük olmaya başladı. benim annemin mental bir hastalığı var ve bana da biraz yansıdı sanırım. kendime hiç güvenim yok, duygularımı ifade etmekte çok zorlanıyorum ve yanında rahat hissedemediğim biriyleysem yanımdaki insanın olmamı istediğini düşündüğüm gibi yaşamaya çalışıyorum, sürekli kaygılıyım. o insanla olmamam gerektiğini sonradan anlıyorum ve zamanımı çarçur ediyorum. sonra ilişkimde olmadığını ve olsa her şeyi düzelteceğini düşündüğüm şeyin peşinden gidip aldatıyorum sevgilimi. ve kısa süreler de değil. şuanki sevgilim ve eski sevgilimle neredeyse 1 yıl aynı anda beraberdim. hayatımın diğer alanları böyle değil ama buralarda sıçıp batırıyorum. allah kahretsin ki insanlar beni seviyor, nefret ediyorum bu durumdan kendimi sevemediğim için. şuanki sevgilim benden 10 yaş büyük ve onu sevmiyorum. ama sırf o beni sevdiği için onunla bir araya geldim. çünkü eski sevgilimin beni sevdiğine bir türlü inanamıyordum. off bilmiyorum. sizce napabilirim? şimdikinden ayrılmak çok zor geliyor çünkü bana çok aşık ve depresyon hastası, ve zaten ona çok acı çektirdim bugüne kadar. o da bir türlü bırakamadı beni. onun da pek özgüveni yok. o yüzden nasıl ayrılmalıyım? tavsiyesi olan varsa lütfen yazsın.

Özellikle minyonlarda nasıl görünüyor sizce? Bahsettiğim bakımlı, gür saçlar. Köylü diyeni duydum, çocuksu diyeni duydum. Sizce?

Fotoğraf da ekledim.

Herkese merhaba

Suyu, balıkları ve su dünyasını cok seven erkek arkadaşımla ilk sevgililer günümüz.
Daha önce akvaryuma gittik.

Hediye olarak nasıl bir şey alabilirim daha doğrusu nasıl bir organizasyon ile günü değerlendirebilirim? Fikirlerinize ihtiyacım var, teşekkürler :)

Birkaç saat evvel bir kızla bunu konuştum ve ben en fazla 3k alır derken meğerse aylık alacağı tutar buymuş. Ekim ayında başvurmuş ve şimdi bir haftadır Amerika'da.

İnsanı gece gece efkarlandırdı ve kızın şu an tek derdi sıcak bir yerde yaşamakmış(memleketi Adana bu arada). Kız henüz 25 yaşında ve her ay tonla para kazanıyor olacak(Amerika standartlarında bile), fakat o Türkiye'ye daha yakın bir yerde olmak derdinde şaka gibi...zaten hayli kibirli de bir tip, telefonda algıladığım yegane şey buydu. Yani nice Bilkent, Bogaziçi mezunu bile bu maaşa Amerika'ya kapağı atamıyorken grafik tasarımcı birinin bu kadar kolay kabul alması reva mı.

Bu kadar kazanmak sizce standart mı Murica'da ? Yaşımız dayandı 40'a ve burada hâlâ sürünüyoruz hem maddi hem de sosyal anlamda. Madem sağlam bir iş bulup gitmek bu kadar kolay biz niye gidemedik ?

İş yaptığımız bir şirketten, bize çok yardımcı olan bir hanımın iki gün sonra doğumgünü olduğu muhabbeti geçti. Dolayısıyla, bir hediye almak istiyorum ama ne sever vs hiç bilmiyorum. Normalde bir çiçek gönderip geçerdim ama malum 14 şubat, fiyatlar uçuklaşmış. Boşuna normalin iki katı ücreti, güzel olmayan bir çiçeğe vermek istemiyorum.

Şöyle herkesin sevebileceği, çok tanınmayan kişiye ne alınır sizce? Bütçe max 400 civarı...

Arkadaşlar, politik doğrucu olmadan yaklaşırsanız sevinirim, işin ezbere doğrusunu bende biliyorum. Bir erkek çocuğunu empati duygusu yüksek, sevgi dolu vs. yetiştirdiğinizde iyi bir birey katıyoruz topluma. Ama toplum kadınıyla, erkeğiyle kırıyor,eziyor bu insanı. Hırbolar ise her anlamda el ustunde tutuluyor. Ogluma iyilik mi yapmis olacagim diye kafam cok karisiyor. Ozellikle oglu olup benzer ikilemlere dusen var mi merak ediyorum.

Yatmak mı

Mesela sigara içmek isteyip uzun dönemli zararlarından dolayı içmeyen biriyim ama yakında öleceğimi bilsem içerdim. Belki yarın bir gün öleceğim ama bunu bilmediğimden istediğimi yaşayamıyorum. Bu benim sinirimi bozan bir örnekti. Sizde ne var?

Hamileyim ve her an doğum başlayabilir. Son 2 aydır eşimle kendimizi izole ediyoruz coronadan ötürü. Mümkün olduğunca dışarı çıkmıyoruz ve kimseyle görüşmüyoruz. Sadece geç saatlerde markete veya doktora gidiyoruz. Aşılıyım ama covid erken doğuma ve bebek ölümlerine neden olabiliyor. O dönemi atlattık ama şimdi de covid olursam eşim benimle doğuma giremeyebilir ve kendisine ihtiyacım var.

Ayrıca da yaşadığım yerde rs virüsü salgını var ve yenidoğanların ölümüne neden oluyor. Bebek yoğunbakımları son 2-3 aydır rs virüsü kapan bebeklerle dolu. Normalde çocukları ve yetişkinleri etkilemeyen bir virüs.

Bu yüzden yakınlarımıza, hadi doğur da mıncıralım diyenlere ilk 1-2 ay sezon geçene kadar görüşemeyebilirz diyorum ve anlatıyorum sebebini. Ama insanlar benim aşırı negatif ve pimpirkli olduğumu söylüyor. Bebeğim de hafta olarak geriden geliyor ve muhtemelen kilosu düşük olacak.

Abartıyor muyum? Bebeğimin güvenliğini düşünmem kötü mü? Elbette her şeyi kontrol edemem ama alabildiğim önlemi almak istemem yanlış mı?

maskeler vardı bende emin olamadım hatta 3-4 saat düşündüm falan hal hareketleri falan

sırada neredeyse beraber bekledik
geldi bir ön sırama oturdu arkası dönük

tanımamış olabilme olasılığı kaç? baya üzüldüm ya görmezden geldiyse 6 ay falan dipdibeydik sonra kesildi birden sebepsiz yere.