var. özellikle son 1-2 senede insan sevgim yükseldi.
bunda terapinin cok etkisi oldu. insanlarla daha cok empati yapiyorum ve daha kolay affediyorum. farklilara daha acik hala geldim.
small talk yapiyorum. insanlar ne kadar bir gülen yüze ve iki cift lafa aclar... yazik.
sevilen bir insan olunca her yerde sana torpil geciliyor.
gecen okulda kantinde önümdekü suratsiz gen z bisi demeden yemegini aldi gitti ben ablaya selam verdim, pozitif oldum diye bana daha cok koydu. büyük ihtimalle bunu bilincli yapmadi bile.
atik, acik, pozitif, güleryüzlü olmak her yerde kazandiriyor. basarili bircok insan sosyal, pozitif, disa dönük tipler. rockefeller gibi icten pazarlikli, monopolist acgözlüler haric.
Herkesle geçinilmez. Herkesle geçinmeye gönlüm yok. Aşırı bir insan sevgim yok, insan seçiyorum. Bence doğru olan bu. Gerekiyorsa köşeme de çekilirim tek başıma da mutluyum.
insan sevmiyorum genel olarak. bazen keşke yoldaki herkes görünmez olsa içlerinden geçsem hiçbiriyle muhatap olmak zorunda olmasam onlar da beni görmeseler diye düşünüyorum.
hayatıma aldığım insanlarla sorunum yok sevgi konusunda. şu npc diyebileceğimiz tarzda insanlara katlanamıyorum.
hayatımdakilerle de geçinicem diye kasmıyorum kafamız uyuşuyorsa, uyuşuyodur. arkadaşlığımızı bitirecek ciddi bir durum varsa bitiririm.
@rock n roll +1
Bu hale geldim daha doğrusu.
ben artık insanlara tahammül edemiyorum. görgüsüz, kaba, bencil, saygısız, toplum içinde nasıl davranılmasını gerektiğini bilmeyen insanlardan bıktım artık. minimum muhabbetle işimi görüyorum.
yakın çevremi de minimuma indirdim. sıkmaya başlayınca yol veriyorum.
insanlarla geçinmeye gönlüm yok
insan sevgim sıfır daha da kötüsü insanlara tahammülüm sıfır
insan olması önemli tabi.
Sait Faik Abasıyanık 'Bir insanı sevmekle başlar her şey' demiş. Zülfü Livaneli de, Ada adlı eserinde 'Dünyayı güzellik kurtaracak, bir insanı sevmekle başlayacak her şey.' diye bu sözü geliştirmiş. Doğrusu da bu.
İnsan sosyal bir canlıdır. Sosyal olmak zorundadır yoksa varlığını idame edemez, kendini geliştiremez.
Asosyal insanların insan seçiminde mükemmelliyetçilik söylemlerini de, ben, 'kedinin yetişemediği ciğere mundar demesi' olarak nitelendiriyorum.
Bu da tam halk sorusu olmuş :)
Benim cevabım "bir yere kadar" ölçüsü de ters tarafımı çekebilir olması ve ters tarafının benim için çekilebilir olması.