Ekşi Duyuru

30+ için çocuksu.

ben de sade seviyorum, model iyi ama rengi farklı seçmeniz lazım.

Böyle çocukça tasarımları severim, herkes sevmez tabi

Ben cok begendim ya arkadasimda da bunun mavisi var. rengi de cok tatli, tarza gore spor giyimle gayet hos duruyo.

güzel saat alınır, komik ya da çocuksu değil, çok gösterişli de değil tam kıvamında bence.

baya kötü :(

saatin kendisi de kötü renk de kötü. ucuz duruyor bir de.

swatch severim ama bu dandik çocuk saati gibi duruyor.

Elorelia ve sir gawain: swatchun olayi o zaten cogu modelinde. Renge odaklanalim, renk oksa alicam :)

Al al cok tatli, hic kalitesiz de durmuyo dedim ya arkadasimin kolunda 2 metre oteden gordum, cok begendigimi soyledim.

Bence de gayet tatlı. Seviyorum Swatch tasarımlarını, alınır

turuncu, fosforlu yesil, civciv sarisi vs..bunlar iddiali renkler.
Serra Yılmaz kafasinda bir hatunsa takan olur.
Yoksa bir $eye kelebek konmus gibi de olabilir.
tikkat etmek lazimdir.

Hocam bu çok kişisel bi karar. Kendinize güvenin. Hoşunuza gittiyse alın. Dış kapının dış mandalıyız biz. Neden burada dışarıdan görseniz tarzını beğenmeyeceğiniz insanlardan fikir alıyorsunuz. Belki de biz kısa kollu çizgili gömlek giyen, kösele ayakkabı giyen biriyiz. Gerçekten fikrimizi merak ediyor musun?

Benim fikrime gelirsek, Tarzı böyle olan insanlara bu tarz saatler çok yakışıyor. baya güzel saat, ben de alıp takardım bu rengi. Bence kotla ve beyaz renkli üstlerle falan baya güzel durur.

Swatch bence tam olarak böyle renklerle alınması gereken bir saat. Bu renk elbette her zaman her yerde kullanılmaz ama iş ortamınız elveriyorsa uygun giyimle bence gayet güzel kombine edilebilir. Hafta sonu ve tatiller için zaten harika bir renk.

Swatch az paraya güzel görünecek saatler üreten bir marka. Bu tip aykırı renkler Swatch ve benzeri markalara çok yakışıyor. bir Rolex ya da Omega alacak olsanız elbette böyle bir renk olmaz ama Swatch bu renklerin saati. Beğendiyseniz alın.

takılır ya. ben turuncu rengi seviyorum. tam bi' yaz saati bence.
e.

Öncelikle benim tarzım değil ama mümkün olduğunca objektif yanıt vermeye çalışacağım:

1- Bu serinin Sky rengini daha çok beğendim jeanslerla kombinlenmesi daha rahat olur bence ama ben bu seriden ziyade diğer serileri tavsiye ederim aşağıda başka linkler de vereceğim:
www.swatch.com

2- Dersen ki ben zaten rengi için böyle bir tercih yapıyorum canlı/renkli bir renk olsun spor olsun dersen şu nasıl bence renk olarak yakalaması zor bir seri ve orijinal bir renk:
www.swatch.com
(bu şarap rengi seriyi başka markada bile bulması çok zor mesela çok orijinal durur)

şu şeffaflılar herkes beğenmeyebilir ama bunun renk kodu da güzel mesela:
www.swatch.com

şu bütçenin bir tık üzerinde ama kadranı çok güzel :
www.swatch.com

Mesela bunların yanına gold rengi ya da beyaz incili boncuklu takıyla bile hemen sportif havayı kırabilirsin ve çok daha rahat çeşit çeşit kıyafete uyarlayabilirsin. Turuncunun kullanım alanı çok dar çünkü çizgilerinden ötürü tamamen enerjik ve sportif bir tarzı var. Kullanacağın durumlara göre karar ver.

kadınsan soruya gerek bile yok. Kadınlar her şeyi kendilerinde hoş gösterebiliyorlar. Enerjik çocuk ruhlu kadın olursun ne olacak.

Ayrıca mesela Dan Brown romanlarındaki profesörün mickie mouse'lu saat takması gibi, alanında uzman vs. biri aşırı çocuksu veya saçma bişey yapınca da cool durabilir. Senin nasıl taşıdığına bağlı.

edit: titanic kemancısı güzel örneklerle gelmiş.

TV ya da bilişim sektöründe değilsen kötü bence.

Biberiye yağını,argan veya badem yağıyla karıştırararak diplerine sürüp, dökülmeyi engelleyebilirsiniz. Yine aynı şekilde, biberiyeyi kuru olarak alıp, karanfille kaynatıp, günlük olarak, fısfısla saç diplerine sıkabilirsiniz. Banyo yaparken son suyuna, bir kapak elma sirkesi koymak da yumuşaklık ve parlaklık verir.

Mobil: ince telli ve az sacim var.

Kuaforum davines-volu onermisti. Bir bakin isterseniz. Tuzludur ama davines urunleri cok iyidir

Aklınca aşağılıyor. Her platformda var bunlardan maalesef.

kendilerini paylaşanlar da bunu yapıyor. ben 99luyum yazma bana teyzen yaşındayım falan yazıyor mesela. çok takılmayın yaptıkları bir geyik sadece

(bkz: ageism)

From

Alice in Borderland

Behind her eyes degisikti.
Cinayet polisiye the bridge (bron/broen) bayagi guzeldi ama altyazisi var mi emin degilim.
The fall da fena degildi.

Mindhunter vb cok bilinen dizileri izlemissinizdir diye dusunuyorum.

Fauda cok surukleyici

Into the Night, ilk sezonu çok iyi. Gerilim ve sürükleyici

görünce üç noktada bunu görmek istemitorum report falan yapınca insta algoritması onu önermicek bi süre sonra.

incognito tab den bakarsınız bakınca da bozulmaz.

kas rimeli dene o zaman. renk tonu olarak acik tonlara yonel siyah siyah durmasin

Bir de pudralama diye bir teknik var. O daha doğal duruyor. Dökülme vb. bir sorun varsa elletmeyin bence. Bir defa işlem yaptırınca doğal haline dönemezsiniz.

benefit'in ürünleri bence kaş konusunda en üst noktada. precisely my brow detailer ürününü öneririm aşırı ince uçlu bir şey ve çok doğal uygulanabiliyor. benefit harici denediğim ürünlerden pek memnun kalmadım ben de. microblading'in doğal durması için dağınık da olsa biraz kaş lazım bence. çok seyrekse yapay duruyor.

uzun vadede kozmikbakim.net sitesinden kaş bakım günlerinde kaş aldırmak ve maya maskesi veya tatlı badem yağı ile beslemek çözüm.
küsmüş kaşım toparlıyor bu sayede. o yüzden tavsiye ediyorum. biri iki parmak diğeri incecik :/

microblading de yapay değil mi? hani bir süre sonra kalıp boya kalıyor, gerçekten bilmediğim için soruyorum.

micro kaş kalemleri var çok ince kağıt gibi onlar daha çizik çizik yapıyor microbilading öncesi deneyebilirsiniz

hepsine üyeyim. nicelik olarak netflix diğer tüm platformları katlar.

Bende de neredeyse bütün platformlar var ancak ne zaman bir film arasam hiçbirinde bulamıyorum, sonrasında Stremio'dan açıp izliyorum. Amazonda ve Blutv'de seçenekler kısıtlı, Disney'de de izleyeceğim şeyleri bitirip durdurdum aboneliği, marvel filmlerini, star warsları falan izledikten sonra pek bir şey kalmıyor izleyecek. İçerik olarak en zengin yine Netflix ama, izleyecek bir şey bulamadığımda genelde netlixten bir şeyler bulup açıyorum.

suçlu iadesi dediği abd'li suçlu türkiye'de yakalandıysa veya tam tersi türk tutuklu abd'de yakalandıysa oluyor.

Mısırdan abdye bilerek kaçtılar. Abd suçlu iadesi konusunda en olumsuz ülkelerden. Hele ki velet Abd vatandaşıymış. Onun ki daha da imkansız. Terör suçu konusunda bile zamanında Türkiye abd'den iade isteyip hep red aldı. Yani anlayacagınız konu kapandı

akp'nin en buyuk dusmani feto'yu bile vermediler. adam saray gibi yerde ozel korumalarla yasiyor. bu bebeyi mi verecekler.

Gelirler çocuk birkaç ay yatar çıkar. 18 yaşından küçük. Gelmezlerse ömür boyu ana oğul abd de işleri zor. Teslim olurlar.

abd'nin bu paçozlardan bir çıkarı olmadığı için verebilir. zaten yatacağı max. 6 ay hapis kadın onu bile istemiyor o yüzden macera peşinde.

Çocuğun mahkumiyeti yok bu yüzden iade edilmez, şayet Türkiye'ye gelirse bir süre tutuklu kalır ve muhtemelen hagb veya adli para cezasi alır Fetö ise Türkiye Cumhuriyeti devleti tarafından terör örgütü olan edilmiş bir oluşumdur fakat ABD hukukundaki terör tanımına göre FETÖ terör örgütü değildir bu ihtilaftan dolayı şu ana kadar iadesi gerçekleşmedi fakat zaman ne gösterir belli olmaz. Ayrıca FETÖ yalnız iktidar partisinin değil Türkiye'nin baş düşmanıdır.

Abd vatandaşıysa abd hayatta vermez. Abd kendini ayrı bir dünya olarak görüyor. Kendisine faydası olmayana hiç karışmaz. Bu çocuk için görmezden gelirler.

boğazına durmuş? :) geçmiş olsun. su bulundur yanında. tosta devam. ben de tost ya da kuru sandviç yediğimde hıçkırırım, boğazıma durur hemen ilk ısırıkta. boğazına durursa suyla yardım yollarsın. tostu öksüz bırakma.

Psikolojiktir.

Bazen yutkunurken öyle olur, durduk yere boğazına durur insanın. Korkma, geçer o. Ama iyice çiğne olur mu, bir de başka bir şey düşünme yerken, yediğin lokmayı analize odaklan. Düşünceliymişsindir, ne yediğini anlamamış bişe olabilirsin.

Bu ara stres fazla sanki, biraz da kaygı mı var?

Yapay zekaya danıştım verdiği cevap:

ChatGPT:

Verilen tanıma göre, hastanız bir özofagus spazmı geçirmiş olabilir. Özofagus spazmları, yiyecekleri ağızdan mideye taşıyan tüp olan yemek borusundaki kasların ani, anormal kasılmalarıdır. Bu spazmlar göğüs ağrısına, yutma güçlüğüne ve göğüste sıkışma veya daralma hissine neden olabilir.

Özofagus spazmları, çok hızlı yemek yeme, çok sıcak veya çok soğuk yiyecekler tüketme, baharatlı veya asitli yiyecekler tüketme ve hatta stres veya anksiyete gibi çeşitli faktörler tarafından tetiklenebilir.

İki göğüs arasındaki ağrı, yutkunma güçlüğü ve daralma hissinin tanımı göz önüne alındığında, özofagus spazmı semptomlarıyla uyumludur. Bununla birlikte, diğer olası nedenleri de ekarte etmek önemlidir. Hastanızın doğru teşhis ve uygun tedavi planı için bir sağlık uzmanına danışması en iyisi olacaktır.

Gemini:

Hastanızın yaşadığı deneyim için birkaç olasılık vardır:

Özofagus Spazmı: Bu, ağzı mideye bağlayan kas tüpünün (özofagus) ani, istemsiz bir şekilde kasılmasıdır. Hastanızın tarif ettiğine benzer şekilde keskin göğüs ağrısına, yutma güçlüğüne ve göğüste sıkışma hissine neden olabilir. Bu semptomlar tipik olarak aniden ortaya çıkar ve tıpkı hastanızın yaşadığı gibi dakikalar içinde azalır.

Gastroözofageal Reflü Hastalığı (GÖRH): Bu durum, mide asidinin yemek borusuna geri kaçarak tahrişe ve iltihaba neden olmasıyla ortaya çıkar. Göğüsler arasında ağrı en yaygın belirti olmasa da bazı durumlarda ortaya çıkabilir. GÖRH ayrıca yutkunma güçlüğüne ve özellikle yemek yedikten sonra göğüste sıkışma hissine neden olabilir. Pidenin sert olması, düzgün çiğnemeden büyük bir parça yutması halinde tahrişe katkıda bulunmuş olabilir.

Bu aralar stresli, baskı altında mısın?

alerjik bir durumdan ötürü olmuş olabilir.
midedeki bir rahatsızlıktan ötürü olmuş olabilir.
ciğerlerinizde enfeksiyon vardır, o da göğüste batma yapar öyle tam ortadan vurmuştu bana geçenlerde.

yok ya düşünme bence öyle şeyler ama bir doktora görün istersen.

ayrıca daha bir sürü soru var paylaşılacak, nereye hemen :)

çok sıcak yiyince de olur, korkulacak bişi değil.
ılık su için ara ara bir süre bir şey yememek daha iyi yemek borusunda hassasiyet olabiliyor. çok sıcak ve katı şeylerden uzak durmakta fayda var bir süre.

İzlemediyseniz ve klostrofobiniz de yoksa Nowhere öneririm. Yer yer mantık hataları olsa da film sonuçta çok mantık aramaya gerek yok ben beğendim.

18imde afedersiniz kabız diye gittim hastaneye, yürüterek, ağrı sızı yok doktor bir bastırdı sol alt kısmına karnımın, dedi: 'apandisit hemen ameliyat'.

Ne olduğunu anlamadan sedyedeyim. Oyun havası eşliğinde; "bu nasıl ortam derken" uyuttular :/

ilkinde 27 yaşındaydım, 2011'de lokal anestezi ile oldum. ben çok sakin biriyim ve o zamanlar maraton koşuyorum. kalp atışlarım çok düşüyor. ameliyat sırasında internler herhalde, panik oldular. doktor hanım sordu; gabe bey siz koşucu musunuz? evet dedim. öyle rahatladılar. ameliyat bitince beni bir odaya aldılar ve saatlerce uyudum. doktor uyandırmaya kıyamadım dedi. aslında yatılı bir operasyon değildi :P

bir başkasında tam anestezi oldum. ameliyathaneye girdiğimi hatırlamıyorum. hastane odasında uyandım. tertemiz bir ameliyattı. hiç korkmam böyle şeylerden. heyecan yapmam.

5 ameliyatım var da ben de Apandisitimi anlatayım.
1000 km mesafeden evime gitmek için otobüse bindim. Biraz gittik. Şiddetli bir karın ağrısı. Arttı. Arttı.
Mola yerini iple çektim. Bir şehrin hemen dışı bir yerde mola verdi. Hemen tuvalete koştum. Tuvalet ve arkasından kusma. Ama ağrıda bir azalma yok. Mola yerinde otel var. Otobüsten eşyamı alıp otele yerleştim. Güya dinleneceğim ama ağrı şiddetlenince taksi tutup hastaneye gittim. Doktor Apandisit olduğunu, sabah cerrahın geleceğini, ameliyat olacağımı söyledi.
Bir ağrı kesici iğne vurdurup, yedek ağrı kesici alıp, ameliyatı reddedip kendi isteğimle hastaneden ayrıldığıma dair bi kağıt imzalayıp, Doktorun 'Manyaksın sen.' demesine aldımayıp bir taksi tutup 400 km yol gidip , yaşadığım şehirdeki hastaneye gidip, lokal anesteziyle, arkadaşım doktorla sohbet ede ede ameliyat oldu.
O da dedi 'Manyaksın sen.' diye.
Taksi şöförü sürekli, kötüleşirsem en yakın hastane neresi diye navigasyona bakıyordu :)

41E

gecen sene ameliyat oldum, full anestezi, bir gece yattim. 1 saatlik bir operasyondu.
bos zamanlarimda youtube'da ameliyat izleyen biriyim. Ameliyat acil falan degildi, hatta doktor 1-2 sene sonra da olabilirsin dedi ben hemen halledelim bitsin dedim.
yani baya istekli gittim diyebiliriz.

bir gece oncesinde uyumasi zor.
hastaneye girince nabiz yukseldi.
ameliyathaneye goturulurken nabiz tavan yapti.
ameliyathaneye girdim, doktor gunaydin dedi, tam cevap verecektim artik damardan ne yolladilarsa aninda salter atti, isiklar sondu.
sonra sagolsun hasta bakicinin tokadiyla uyandim, mevzu bitmisti.

lokal anestezi ile sağ ayaktan ameliyat oldum.
kıyafet giyip,sedyeye girene kadar heyecan falan yoktu.
Sonrasında lokal anestezi sırasında yapılan işlemlerin sesini duyunca ve ne yapıldığını anlayınca bir soğuk soğuk terleme geldi, tansiyonum düşüyor gibi hissettim devamında birşey olmadı.
ölüm aklıma bile gelmedi.
31E

edit:@dissendium yazdığını okuyunca hatırladım, ameliyathane bayağı soğuk gelmişti, birde dezenfaktan falan sürmüşlerdi ameliyat yapılacak bölgeye bu da ekstra üşümeme sebep olmuştu.

Annem,babam,abim de çeşitli ameliyatlar geçirdi, refakatçi olarak yanlarında bulundum, riskli ameliyatlar olmadığı için aşırı bir heyecan yoktu ancak ameliyat kıyafetleri giydirilip, sedyeye alınma, ameliyathaneye giriş süreci biraz heyecan,stres oluşturmuştu, riskli bir amleiyat olsa daha kötü olurdum muhtemelen.

1. Annem heyecanlanmıştı. Ben çok sakindim. Annemi sakinleştirmiştim. Bir şey olmaz demiştim. :D Bu kadar soğukkanlı olduğumu bilmiyordum.

2. Heyecanım ilginç bir şekilde ameliyat için yatınca geçti. Çünkü 5 10 dakika önce damardan bir şey verilmişti. Ondan büyük ihtimalle.

3. Ölüm riski yoktu. Düşünmedim.

4. Ortaokuldaydım.

Uygun bir zamanda bir daha ameliyat olmayı düşünüyorum.

Öncesinde heyecan oluyor. Hep onu düşünüyorsun. Yolda da aklında oluyor. Ne olacak, nasıl olacak.

Beni tekerlekli sandalyeye bindirmişlerdi. O kötü hissettirmişti. Ben yürürüm demiştim ama bir noktada onlara bırakıyorsun.

Bir de ameliyat önlüğünün altında sadece boxer vardı. İncecik önlükle donmuştum. Çorap yok.

Ameliyathaneye girince inceliyorsun. Farklı bir atmosferi var. Bir noktadan sonrası yok. Hatırlamıyorsun.

Bunda genel anestezi olduğu için bu kadar etkilemiş olabilir. Genel anestezi yoksa bunlar olmayabilir.

Bir ameliyattan belirli bir süre önce yeme içme bırakılıyor. O kötü. Acıkıyorsun. O zaman akıllı telefon yoktu. Çok sıkıcıydı. Şimdi internet var. Stres az olur.

Safra kesesi ameliyatı-yaş 35; bir gün ofiste çalışırken bir ağrı başladı dedim herhalde kalp krizi falan, taksiyle hastaneye gittim, bir röntgen hemen acil ameliyat dediler. tam anestezi oldu, ne ameliyat öncesini ne de sonrasını hatırlamıyorum arada bir gün kayıp bende.

2. ameliyatta 37 yaşında gözün alt kısmından. İspanyada dağ taş yürürken ayağım kaydı yüzüstü düştüm, tabi sırtımda da 10 kiloluk çanta, gözümün alt tarafı yarıldı, hemen en yakın hastaneye gittik, pansuman yapılacak diye beklerken gözyaşı kanalı kopmuş o yüzden acil ameliyat dediler. lokal anestezi ile doktorla konuşa konuşa ameliyat oldu bitti.

Ne ölüm korkusu ne de bir heyecan durumu, her ikisi de acil denildiği için öyle çok düşünüp karar verme durumu falan olmadı. Yalnız İspanyada olan ameliyatta işte şimdi sıçtım hissini çok net yaşadım. Ben ispanyolca bilmiyorum, doktorlar hemşireler ingilizce bilmiyor, resmen tarzanca anlaştık google translate falan, sonra yanımda kimse yok bir başınayım o çok sıkıntı. Nerden buldularsa bir tane ingilizce bilen hemşire getirdiler ameliyattan hemen önce, kızcağız sağolsun 24 saat boyunca ben taburcu olana kadar hep yanımda kaldı, mesaisi bitmesine rağmen gönüllü olarak bana eşlik etti, o kız olmasaydı halim haraptı

normal girdim normal çıktım
şöyle düşün. diyelim ki öleceksin. korkman veya kaygılanman bir şeyi değiştirecek mi o şeyi yapmak zorundaysan?
hiç kasma her şey olacağına varır zaten ölücez boşver kalanlar düşünsün

Lokal anestezi ile kolumdan ameliyat oldum. Yegenim plastik cerrah, o yapti operasyonu. Ipodunun kulakliklarini kulagima takti. Bir yandan coco jambo dinliyordum bir yandan da acilmis kolumun icini goruyordum. 30 dakika kadar surdu. Ayni aksam raki ictik.

annem ve babam çok ameliyat oldular. onlar ameliyata götürülürken daha odada sakinleştirici yapıldı. ikisi de asansörü bile hatırlamıyor. yani gidene kadar hep eşlik ettim. konuşuyorlar ama bilinçsiz oldukları belli.

kendi ameliyatım 33 yaş erkek, L3-L4'ten bel fıtığı ameliyatı. uzun zamandır var olan bel ağrım bacağa vurup güç kaybına neden olmaya başlayınca doktora gittim, dedi acil amliyat yarın gel. dedim yav işim gücüm var nasıl yarın geleyim. o zaman dedi pazartesi'ye kadar işini gücünü yattığın yerden toparla, 24 saatin 23 saatinde yatacaksın, felç oluyor bacak. pazartesi günü üç ameliyatım var, dördüncüye seni yazarım, akşama doğru alırız dedi.

genel anestezi için muayeneye girdim. orada fark ettim ki anestezi uzmanı doktor yazlıktan komşumuzmuş. o yaptı muayeneyi, testleri, mülakatı.

o gece heyecandan uyumak zor oldu ama dalmışım. sabah erkenden gittim. ameliyat entarisini falan getirdiler, sorgu sual. ben daha nasıl olsa akşama alacaklar diye entariyi bile giymeden beklerken sedye geliverdi kapıya gidiyoruz diye. tahminimce anestezi doktoru komşu bi hokus pokus etmiş orada, öne aldırmış beni. saat sabah 8.

aldılar götürdüler. bekliyorum ki annem babam gibi odada sakinleştirici yapılacak, hiçbir şey hatırlamayacağım. ulan daha damar yolum bile yok. geleli 15-20 dakika olmuş, aldılar götürdüler. asansörle in, kartlı kapıdan geç, ailen dışarıda kalsın. git git git. bırak sakinleştiriciyi, cin gibiyim ulan etraf ilginç ama gözlüğüm de yok, göremiyorum. "9 tane ameliyathane var, şimdi birine seni alacağız" dedi sedyeyi süren. getirdi ameliyat masasının yanına yanaştırdı ama masaya almadı. etrafta yeşil yeşil bir sürü adam, benim doktor yok. gözümde gözlük de yok gerçi tam da göremiyorum. etrafı inceleyeyim dedim, göt kadar oda. hiç öyle filmlerdeki gibi değil.

biri geldi koluma tansiyon aleti taktı, parmağıma kıskaç taktı. öteki geldi damar yolunu açtı. sonra komşu geldi elinde enjektörle, ee bora eşin hamileymiş kaç aylık dedi, 4 aylık dedim. hayırlı olsun, hadi iyi uykulaar dedi, demesiyle birlikte uyandım. başımda hasta bakıcı. saat kaç dedim, ilk sözüm bu oldu, 10 buçuk dedi. 2 buçuk saat sürmüş. millet o anestezi etkisinden hemen çıkamaz, ben bir kere ayıldım, arada kopukluk yok. hatta beni çıkarırlarken aynı odada beklediğimiz, beklerken sohbet ettiğimiz, aynı doktora aynı ameliyatı olacak adamla karşılaştık, beni götürürken onu getiriyorlardı, selamlaştık.

sonra 1 gece hastanede kalıp ertesi gün taburcu oldum.

Ne ameliyati olduguna gore degisir

27 yaş 20 cm’lik bir kist ameliyatıydı. Mutluydum ameliyat olduğum için çünkü kistin patlama ve içerisindeki kanserimsi sıvının vücuduma dağılma ihtimali vardı. Güle oynaya girdim ameliyata bu sebeple. Sonuçta ameliyatlar bizi iyileştirsin diye yapılıyor aslında sevinerek girmek lazım :))

Uyanınca da ağrı sızı çektim ama güzel bir deneyimdi benim için.

descent

ama seni uyutmayacak asıl film eğer izlemediysen rec 1 olacaktır.

A perfect murder
Jennifer8

Senin ilacın coherence

-rec +1 fakat ispanyol orjinali.
-Haute tension

Funny Games 1997
Midsommar

İzlemediysen the shining'i izle. 1980 yapımı orijinal olanı.

funny games 1997 +1

Ari Aster'in Midsommar gelmiş, Ayin (Hereditary) bunu da ben önermiş olayım.

Mobildeyim edit yapamıyorum Gokseong da güzel germişti beni ona da bakabilirsin.

Beni süresiz ücretsiz izne çıkardılar. İhtar çektim.

- iş yerinde bir senenin üzerinde çalıştıysan ve bu sene için brüt 35.058,58 TL üzerinde aylık maaş alıyorsan, her çalıştığın sene x bu tutar kadar kıdem tazminatı alırsın. çalıştığın sene küsüratı da dikkate alınıyor. yani, 2,68 sene çalıştıysan 2,68 x 35.058,58 TL. (tam gün hesabı var ama neredeyse aynı yere çıkar.)

- brüt 35k'nın altında maaş alıyorsan brüt maaşın x çalıştığın sene. kıdem tazminatından sadece binde 7,59 damga vergisi alınıyor. tazminatın neredeyse tamamı sana net ödenecek.

- ihbar tazminatı da yine çalışma sürene göre hesaplanıyor.
6 aya kadar 2 haftalık,
6 ay 1,5 sene arası çalışma süresine 4 haftalık
1,5 sene 3 sene arası çalışma süresine 6 haftalık
3 seneden fazladır çalışıyorsan 8 haftalık maaşını alıyorsun. ihbar tazminatı normal maaş gibi vergilendiriliyor. yani brüt hesaplanır ve normal kesintileri yaparlar.

iş arama izni; ihbar süresinde günde 2 saat iş arama izni hakkın var. bu süreyi iş devri gibi bir nedenle kullanamazsan toplu olarak ücret gibi alabiliyorsun. toplu olarak ihbar sürenden de düşebilir ve erken çıkabilirsin.

bunun dışında kullanmadığın yıllık izin ücretlerini de öderler. 15 gün yıllık iznin kaldıysa yarım maaş gibi düşünebilirsin. bazı şirketler her 5 güne 2 gün ekler. 15 gün izni 21 güne çıkarıp 21 günlük maaş öder ama genelde direkt gün sayısıyla ödenir. bu da brüt üzerinden maaş gibi vergi ve SGK kesintileri sonrası ödenir.

şirkete işe iade davası açar ve kazanırsan, işe başlatmama tazminatı alırsın. bu da çalışma sürene göre hakim tarafından belirlenir. 4-8 maaşa kadar tazminat alabilirsin. şirket davayı kaybedince, tamam gel kardeşim çalış diyebilir :) nadir de olsa örneği vardır. o zaman da ya gidip çalışacaksın ya da gelmiyorum diyeceksin. işe başlatmama tazminatını alamazsın bu durumda. diğer haklarını alırsın tabii.

kılıf uydurabilirler ama ispatı pek mümkün olmaz. istifa dilekçesi vermezsen, sorun olmaz. ibraname (çıkış günü imzalayacağın borcu, alacağı yoktur yazısı) imzalayacağın gün ödemeyi yaparlar. yapmazlarsa yaptıklarını ispatlayamazlar yine mahkemede kazanırsın. çok dert etme burayı. sadece istifa etme, dilekçe verme.

haklı fesih yapabilirler. bunun için haklı fesih şartları oluşması lazım. internette araştır istersen, epey uzun bir liste var ama normalde kolaylıkla ispatlanabilir bir ahlaki, suç unsuru bir şeyin yoksa haklı fesih çok zor.

para elden verilmez.

son olarak, ara buluculuk sistemi var. şirket sözleşmeni feshettiğini sana bildirdikten sonra ara bulucu ile alınacak tazminat üzerinde şirket ile anlaşmaya varabilirsin. uzun sürecek bir davayı beklemek yerine daha az bir tazminatı hemen almak isteyebilirsin.

Araya kaynak yapıp soru sorayım. İnternette ihbar süresinde iken yıllık izin kullanılamıyor diye okudum. Kullanılamaz mı gerçekten :)

ailesinde oykusu olana bir arkadasim duzenli cektiriyor, ne yapacaginizi bilemem ama bilgi olarak soylemek istedim.
ancak ailenizde oyku varsa ve bilmiyorsaniz mutlaka ama mutlaka elle kontrol yapmayi ogrenin iyi bilen birinden, duzenli onu yapmayi ihmal etmeyin. hatta herkesin ogrenmesi lazim da iste... sevgiler.

Kassiopela: arkadasiniz 40 yas alti ve mamografi mi cektiriyor yani duzenli olarak?
Elle muayeneye gerek yok, bakiyorum ama ben zaten her yil mem ultrasonumu cektiiriyorum yillardir. Su an mamografi olayi kafami karistirdi

40 yaş altıysanız ve fibrokistik meme tipine sahipseniz 6 ya da 9 ayda ultrason yeterli. 40 yaş sonrası mamografi yapılır. Fibrokistik bile değilseniz gerek yok. Elle muayene beni çok gerdiği için 6 ayda ultrason gidiyorum.

sanirim 38 ya da 39'da basladi. dedigim gibi ben detaylarini bilmiyorum sadece cektirdigini biliyorum. siz akli basinda birisiniz, saglik konusu buradan boyle tanimadiginiz insanlarin gerekli, gerekli degil, ben yaptiriyorum, yaptirmiyorum onerileriyle alinacak kararlar degil. sizin iciniz nasil rahat edecekse oyle yapin, gerekiyorsa doktorunuzla tekrar gorusun, baska gorus alin ve kendinizi dinleyin. boyle seyler cok kisiden kisiye, doktora, ne konusulduguna, o kisinin nasil bu durumu ele almak istedigine gore cok degisiyor.

Merhaba ben radyoloji hekimiyim ailesinde kanser oykusu olanlarda daha erken baz amacli bir cekim yapilabiliyor dr unuzun dedigini yapmalisiniz .

Tam olarak aynı şeyi yaşadım.

www.eksiduyuru.com

Bıraktım ben de terapiyi :)

EK: Bu arada aynı kişiye gitmiş olabilir miyiz acaba? :)

devlete gidinsene hocam. orda da boş geçiyor gerçi. en azından paranız telef olmaz.

Kukuleta: size yazmistim ben. Benim gittigim kisi iyi biri o acidan. Sizinki kaba biri. Ben aslinda biraz memnunum ilk kez de gitmiyorum ama arada boyle seanslar oluyor ve bu seferki en bos seansti.

bu hizmeti alanların büyük çoğunluğu senin gibi düşünüyor ve hissediyor. her ay bu tutarda hediye alsam daha mutlu olurum diyen var :)

eğer çok ciddi bir sorunun yoksa ara vermeyi deneyebilirsin.

Dernek kurmak lazım sanırım.
Sadece duyuru da gördüğüm son mesaj buydu yakın zamanda. İnterneti taramaya gerek bile yok.

www.eksiduyuru.com

psikoloji biliminin bu kadar geri kalmasının sebebi öncelikle yetersiz meslek çalışanları. ben bir psikolog olarak üzülüyorum insanları kendimize bu kadar konuşturduğumuz için ama meslektaşlarımda her belgeyi alıp her konuda yetkin olmaya çalıştıkları için danışanları yönlendirip tatmin edemiyorlar. bunu yapabilmeleri için iyi bir eğitim ve terapi eğitimi almak lazım. Türkiyede meslek yasası dahi olmayan psikoloji artık merdiven altına düştü. bunda en büyük suçlu olanlar da psikolog ve psikiyatristler.

biraz bizim konu/sorun/olay belirleyip gitmemiz gerkiyor
keyifsiz ya da konusuz isek o seansı önceden iptal etmek daha mantıklı

bir de verilen paranın maddi açıdan koymadığı bir ücret belirlenmesi sağlıklı olanı

konuşcak şey bulamadığın duruma geldiysen terapi sıklığını düşürmelisin, hatta belli periyodlara yaymayıp ihtiyacın oldukça randevu alıp gidebilirsin.

terapinin ne olduğu bilinmediği/anlaşılmadığı için çıkıyor bence bu sorunlar. her gün daha iyi hissettirecek ya da her seans harıl harıl konuşulacak diye bir şey yok. bunun bir süreç olduğunu bilerek her gün bir adım gittiğinizi düşünmek daha yerinde olur.
ücret bence çok fazla ve titri için verdiğiniz ücret terapiste güvenmenizi de sağlamamış. o ücretin yarısına terapi veren çok iyi klinik psikologlar var. ayrıca seans aralarını uzatmak da bir seçenek +1
danışanlar olarak bunları düşünmek zorunda olmamalıydık ama bu ülkede hayatta kalabilmek için kendi araştırmamızı yapmamız gerekiyor. bitirdiği okullar, o okulların niteliği, varsa makaleleri/yazıları, seçtiği ekol ünvanından çok daha önemli. ve seans içinde yönlendirme yapıp yapmadığı, sorular sorup sormadığı da onun terapi yaklaşımıyla alakalı, belki bunu bilmek de iyi gelir. aslında bence, danışanların çok fazla şey bilmesi de gereksiz ama en azından terapistin yaklaşımının bilincinde olup azını ya da çoğunu beklememek işe yarar...
benim bir terapistten beklentim, teknik bilgisinin çok iyi olması. bundan eminsem kendimi ona bırakır enerjimi de tamamiyle orada olmaya harcarım.

Magnezyum kullan,magnezyum eksikliğinde oluyor.

birincisi rahat degil.
ikincisi dayanıklı degil. 3. ay yanlardan patlamaya başladı. adidasın ayakkabısı 2 senedir ayagımda siz düşünün.
Sosyal medyada influencerler neyin peşine düşerse arkasındaki sürü de onu takip ediyor hepsi bu

hiç bir özelliği olmayan bir ayakkabı. ona 5 bin verene kadar gider gore-tex veya yastıklaması olan bin kat rahat kaliteli ayakkabılar alınır.

görüntü olarak güzel duruyor bence, ben de almayı düşünmüştüm. arkadaşım 5-6 ay giydi bu ayakkabıyı, yanlarındaki bez söküldü patladı, tüketici haklarına başvurdu ama geri dönüş olmadı. ben de bu sebepten adidas response cl aldım. rahat ve şık tavsiye ederim.

Fors. Insta'da, arkadaş gruplarında fors. Fors itemi. Bunu alacağına Puma Milenio Tech al.

new balance zaten çöp değil mi ya. 5bine gider merrel falan alırsın mis gibi.

Şok görünüyor ama fos +1


Ben kız arkadaşıma yurt dışı bir outletten 60 Euro’ya almıştım mayıs ayında

Ayakkabi bence cok rahat ama hic dayanikli degil. Kenarlari file oldugundan ve altinda hicbir ekstra kumas/deri bulunmadigindan sokulmeye basliyor. Bence bu ayakkabi cok fazla ayakkabisi olan, 530'u da ayda yilda bir giyecekler icin uygun, diger turlu 3 aylik omru var.

Bu tarz bir sey ariyorsaniz Adidas Response CL cok daha iyi gorunuyor bence.

Yillarca dad shoes olarak dalga gecilen modeldi. Itelediler millete.

pr'ın büyülü gücü. Popülizm sizin algılarınızla oynayıp en kötü ürünü "statü sembolü" haline getirerek sizi cezbeder. FLO, Kinetix, Greyder gibi yerli firmalar reklam harcamalarına fazla bütçe ayıramadıkları için ne yazık ki popülize olamıyorlar. O sizin bilinç altınız firmaların reklam kampanyalarına ayırdıkları bütçe ile paraleldir.

Tanışılmıyo valla. İş değiştirince anca.

twitter

burası daha ifade odaklı bir mecra olduğu için kafa dengi insanlar bulmak kolay

Büyük şehirde olsam full aktivitelerle tanışırdım küçük yerlerde zor oluyor, atıyorum bi treking grubu, dans kursu, veya daha spesifik kurslar ilgi alanlarınıza göre en temizi böyle

sözlük

gymde, koşu ve dans klüpleri gibi organizasyonlarında tanışanlar da oluyor.

bende aynı sorunu yaşıyorum :) yaşıyordum bence kısmet bu sorunun yanıtı. nereden çıkacak hiç bilinmez
arkadaş çevrenizi kullanın

Kendi ilgi alanlarinizi kesfedin, kluplere kurslara katilin. Bu klasik. Bumble'in friend secenegi var, oradan arkadas edinebilirsiniz (dating olayindan apayri, hic ona girmeden). Bir de yalniz turlara katilin, yurtici yurtdisi aktif (bisikletle x gunluk x yeri gezme, x gunluk x yeri yuruyus ile gezme), genclere yonelik, ailelerin ve yaslilarin olmadigi turlar var, cok guzel insanlarla tanisabilirsiniz.

Arkadaşlık için spor. Grup pilates derslerindeki kadınlarla bir anda dışarıda da görüşmeye başladık. Bana anlamsız geliyor hatta bir anda bu kadar samimiyet. Ama görüşmekte israrcilar, grubun frekansı oyle geldi, kimse iletişimi koparmak istemedi. Yaşlar +30. Hatta 1 aylık yazılıp grup muhabbeti sarmazsa mekan ya da grup değiştirin:)

Kassiopeia +1

yaş 32

- konserler
- metal barlar
- expat etkinlikleri
- ingilizce quiz nightlar
- arkadaş arkadaşları

şehir romanya'nın 2. büyük şehri

benim tanımadığım insanlar beni tanıyor acayip bir biçimde hatta

Kaliteli tekno müzik mekanları. Bağrı açık beyaz gömlekli kekolar ile kokoş karıların dolduğu dum çık dum çık mekanlar değil ama.

Dans mans ayağına yanaşıp birbirine yürüyorsun. Tavsiye ederim.

Arkadaşlarımı iş hayatinda sevgililerini sözlükte tanıyorum. 15 yıldır hep böyle oldu bu. İyi ki de böyle oldu.

Bu kadar muzdarip kişi varsa, Ankara da yaşayan duyurudaşlar olarak bir buluşma mı yapsak?

%100 olmaz yalandır. nerde yazarsa da inanma. paketli gıda %100 doğal olamaz. dışarda biri sıkar hemen satar anca öyle olur.

Dimesin organik nar, portakal serisi var. Iceriginde baska bir sey yok. O tur bir urun ariyorum.
Bazi yuzde yuz yazanlarin aslinda oyle olmadigini biliyorum yoksa.

pfanner var metroda 50% diyor sanirim

2 hafta önce septoplasti oldum. Benimki biraz şanssız oldu. Örnek teşkil etmesini istemem. Sözlükte (bkz: septum deviasyonu) başlığını oku. Orada her şey var.

3 ay önce oldum. Estetik yok, hafif kemik eğriliği düzeltildi ve konkalar alındı. %70-80 oranında nefes alma kalitem arttı. Ameliyat öncesi korku dışında bi sıkıntısı yok ameliyatın. 2-3 günlük bi sıkıntıya değecek bir rahatlık. Nefes alışımın düzgünleşmesi ve geniz akıntımın azalması dışında başka bir artısı olmadı

önceden kavga falan olursa daha cesaretli olurdum. şimdi burnuma bir şey olur diye çekiniyorum :P

14 ay önce estetiksiz deviasyon ameliyatı oldum. nefes gerçekten fark ediyor. ameliyattan hiç korkmadım. ameliyathaneye giriyorsun sonra bir bakıyorsun, hastane odasındasın :) hiç ciddi ağrısı da olmadı. ne kadar erken yaptırırsan, o kadar iyi.

ilk 4-5 gün yatakta dik oturur vaziyette uyuyorsun. sürekli buz tedavisi. aynada şiş şiş yüzün çok fena. ikinci hafta şişlikler %70 geçti. ama tam olarak geçmesi daha yeni yeni.

ameliyat sonrası aldığım nefes bambaşka bir şey.

Özet geçiyorum

Profesor bulursan kendine cok iyi olur parasini dusunme ilerde cok mutlu olursun

Ameliyata girmeden once damardan uyutuyorlar ve hayatinin o anini hatirlamiyorsun aci fln hic bisey yok hatta doktor deseydi yapmadim ameliyati inanirdim bu arada ozelde oldum ilgi alaka iyiydi otel gibi memnun kaldim

Neden profesor dedim cunku ben onceden iki defa ameliyat olmustum
Sikinti yasamistim askerde ve gene ozelde ama fakirimsi biyerde olmustum. Son doktorum profesor eksikler var onlarida duzelticem diyince ben anladim zaten diger vasat ameliyatlari.

Ameliyat sonrasi 1 hafta sabredeceksin ondan sonra ne varsa cikaritiyor doktor.

Ben konka + rino olmustum.

Son durumum mukemmel memnunum yuzde yuz nefes alabiliyorum hayatimi degistirdi ama seni bidaha uyarayim heyecana gelip direk bi doktora gitme arastir. Ben hastanenin websitesinde doktorlarin gecmisini okumus oyle secmistim doktorumu. Sevgiler bol sans

Korkmadım.

En ucuz yapan kbb doktoruna yaptırdım. 3-5bin bişeydi. yaptıralı 6-7 yıl oluyor.

Ben biraz kaderci yaklaşıyorum bu tarz durumlarda çünkü benim yaptırdığım zamanda bile 20bin yaptırıp yamuk kaynayan falan oluyordu veya memnun olmayan oluyordu hatırlıyorum.

Ameliyata giderken de bişey olursa olur ne yapıyım ben iyi düşüneyim diye güvenerek girdim. Öncesi ve sonrası gayet güzel geçti. Sadece bir kaç gün sonra şişlik ve morluk artıncaki süreç gıcık ilerlerdi.

Çünkü mimiklerini düzgün kullanamıyorsun, düzgün gülemiyorsun, oturur pozisyonda yatıp uyuman gerekiyor. Sürekli deniz suyuyla burundan su fışkırtıp kanalları temizlemek gerekiyor falan. İlk bakıp süreci biraz zahmetli geçiyor.

Ama sonrasında iyi ki yaptırmışım diyorum. İç tarafta kanallarımdan birinde yamukluk ve darlık vardı hem o düzelmiş oldu hem de kemerim vardı o giderilmiş oldu.

Hatta sonra burnumda hafif bi şişlik vardı sol tarafta, öyle kaynamıştı. Doktor 6 ay sonra falan bu sefer lokal anestezi yapıp burnumu tekrar açıp düzeltmişti.

2. den sonra görünüş olarak da hiç bir sorun yaşamadım. çok doğal oldu kimse estetik olduğunu bile anlamıyor ki öyle istemiştim. Önceden burnum osmanlı padişahlarınki gibiydi.

2. local olana da güle oynaya gittim, bir yandan sohbt ediyordum yüzüme bir şey örtmüşlerdi ben işlemleri görmüyordum ama birazdan çekiçle vurucam korkma falan diyodu :D ben gönder gelsin hocam falan diyordum. his yoktu ama vurdukça kafa oynuyordu tabi ister istemez. ilkinde komple uyutmuşlardı hiç bir şey hissetmemiştim. Ama diğerinde bile rahattım nedense böyle durumlarda kendimi türk hekimlerine emanet ediyorum modunda gidiyorum ameliyathaneye.

septoplasti oldum. estetik amaçlı değildi, şekline hiç ellenmedi. hiçbir faydası olmadı, ameliyat öncesi nasılsa sonrası da öyle. O kadar fark etmedi ki acaba açıp bir şeye ellemeden geri mi kapattı diye şüphe ediyorum bazen :( Bari onca zahmet çekmişken şeklini de yaptırsaymışım.
Ameliyat sonrası tamponla geçen günler sıkıntılıydı, onlar çekilince bir sorun kalmıyor.

Aman ustume geliyorlar: hicbi sey anlamadim. Era'nin ogrenci sikintisi vardi, uk'nin de para. Uk igrencileri eraya mi gecti. Uk silindi mi piyasadan? Sizinki tahmin ayrica. Onu ben de ustteki gibi yapabilyorum iste :))

bahçeshir koleji ile ugur'un sahibi ayniymis. uk'de universitesi vardı diye biliyorum bahcesehir'in.

Orası Uğur Koleji'ydi. Her yerde gördüklerimiz ise Uğur Okulları. İkisinin sahibi farklıydı. İlk başta Uğur Koleji olarak iki kardeş tarafından açılmış, daha sonra iki kardeş ayrılmış. Uğur Koleji tek bir kolej olarak devam etti, diğerleri uğur okullarina evrildi.

Eşimin ablası da bu ilk Uğur Koleji'nin müdürlerinden biri. Yaz başında lisesinde öğretmen ihmali yüzünden bir patlama oldu. Okul bayağı haberlere falan çıktı. Eylül başında bir anda öğretmen ve müdürlere bile haber vermeden okulu Era Koleji'ne sattılar.

Kisacasi uğur okulları olduğu gibi devam ediyor; ilk şube olan Uğur Koleji ise artık yok. Era Koleji'ne satıldı.

fraise'in yazdıkları kafamı karıştırdı, şöyle bi ek bilgi vereyim: gaziosmanpaşa'daki uğur okulları'na giden karşı komşunun çocuğunun okulu geçen ay era koleji oldu.

Brkylmz, büyük ihtimalle denk gelmiştir zira dediğim gibi direkt içinde olduğum için durumu iyi biliyorum. Duyuru'da bahsedilen uğur koleji'nin satilmasindaki neden o patlama. Diğer okullari bilemem.

Brkylmz: Evet fraise hakli uk baska, ugur okullari baska. Uk bir tane. Tesaduftur o eraya gecis.

Bi ara yerli filmler izliyordum. Kemal Sunal filmleri vs. Şu an çok fazla toplantı yaptığım/2-3 kişi beraber çalıştığımız için dinlemiyorum. Tek başıma çalıştığım günlerde belgesel, TV veya podcast açtığım oluyor.

Eskiden hep müzik dinleyerek çalışırdım, onu bıraktım ama niye bıraktım bilmiyorum.

Son zamanlarda sesli kitaplara sardım.

Değişiyor, bilgisayarda çalışırken genelde dosya, belge işleriyle uğraşıyor oluyorum o zaman sessizlik istiyorum yoksa kafam karışıyor. Çizim yapıyorsam müzik açıyorum.

Bilgisayar başında değil de labda malzemeyle uğraşıyorsam bilgisayardan bi bir tv kanalı falan açıyorum arkada ses yapsın diye. Bazen de podcast ya da sesli kitap dinliyorum.

Bir süre son kafa şişiriyor. Ondan dinlemiyorum. Yaşlanmış olabilirim. Kafam kaldırmıyor.

Ben sizi psikolog ya da pdr gibi bir mesleğiniz var sanıyordum. Yanlış hatırlıyor olabilirim. Bunu neden dedim diye sorarsan bu sorduğunuz sorunun cevabını belki siz daha iyi bilirsiniz diye yazdım. Yanlış biliyorsam da kusura bakmayın, aklıma gelmişken yazmak istedim.

Müzik dinlerken çalıştığını sanarsın. İnsan sevdiği şeye odaklanır. Olay "müzik dinlerken çalışmaya çalışmak" olur. Bazen çok nadiren yaparım. O da aklıma şarkı takılmıştır ya da keyifliyimdir, işim azdır. Bu dediğim ayda bir olur. Onun dışında asla müzik dinlemem.

sabah fatih altaylı'yla başlıyorum akşama kadar bişeyler dinliyorum. hem izleyip hem dinleme olmuyor bende izleyemiyorum.

Podcast ya da youtubedan video.

evden çalışırken, salondaki tv'den appletv üzerinden youtube'da yer alan aşağıdakine benzer müzikler açık durur. salondan çalışma odama hafiften gelmesi yeter.

www.youtube.com

www.abc.net.au

Müzik dışında bir şey dinleyemiyorum. Izlemek söz konusu bile değil. Podcast ya da olay örgülü dinleme kanallarında oraya odaklaninca işimi yapamıyorum.

2 hafta once kesim 1000, fon 200 seklinde odedim.
Asiri costu fiyatlar, cok abartili bence.

pandemiden beri kendim kesiyorum. ilk keseceğim zaman çok kendi kendine saç kesme videosu izledim bi cesaret kestim. şimdi kırıldı bayağı elim güzel de oluyor. :)

Erkek kişisi olarak 350.

350. erkek kesimi. ünlü bir yer.

istanbul - istanbul dışı olarak sorman gerekiyor. büyükşehirlerden birinde aralıkta 125 idi, o aralar kapısında yazana göre 80'e de vardı. şimdi 150 falan olabilir erkek için. sakal, bakım girince artar.

istanbul - 400 tl. saç sakal.

Geçen hafta 1700 tl ödedim ünlü bir kıvırcık kuaförüne. Fön falan yok tabii ki. Fiyatlar çıldırmış durumda katılıyorum

İyi bilinen bir semtte mahalle arası diyebileceğim kuaföre birkaç ay önce 200 TL verdim kesim için. Ama sanırım eski müşteri olduğum ve çok basit bir saç modeli olduğu için (tüm işim 15 dakikada bitiyor) bana fiyatı biraz düşük veriyor. Kısa ve dümdüz saçlı olduğum için fön yok zaten.

Şimdi girdim geldim

Toprağa bas?

www.wikihow.com.tr
burada çeşit çeşit öneriler var :)

Bu mevsimlerde hep olur bana ya, pikachu gibi dokunduğum her yerde çarpıla çarpıla gezerim. Yani kendinizi topraklayın, giydiğiniz kazak yün falansa ondan olabilir.

acilen kullandığınız ayakkabınızı, terliğinizi ve/veya montunuzu bırakmalısınız:) şaka bir yana kışın montlardan dolayı bu durum artıyor ve farkediyoruz.
bir de ayakkabı tabanı önemli. mesela iki skechers ayakabım var ikisi de fena. özellikle marka verdim çünkü bu marka ayakkabıların tabanları böyle.

Artci sarsinti +1

Benim bir botum var, giydigim an ofiste carpiliyorum çünkü ofiste yerde hali var. Sadece o botun tabani sebebiyle.

Ayağınızda ne vardı, kauçuk tabanlı botlar falan da olabiliyor.
Ben daha geçen hafta otomatiğe basarken tüm apartmanın sigortalarını ana kofradan attırdım, zannediyorum bu dönem birçok kişide oluyor.

Bir şey olmaz.
Ama yüzü bu sabunla yıkadıktan sonra kuru ve soğuk havalarda dudaklarda çatlama olma ihtimali akla geliyor.

3 - 4 yıldır saçımı, yüzümü ve vücudumu sabunla yıkıyorum. Saçlarım gayet sağlıklı, cildim de öyle. Kozmetik ürünlere tonla para döken arkadaşlarımdan daha iyi durumdayım. 30/Erkek olmamın bir etkisi var mı bilmiyorum, ama sanırım içinde 150 içerik olan temizleme ürünleri biraz yalan geliyor. Yanıldığım konusunda bilimsel temelli bir argüman sunanları dinlerim, gerekirse yaptığımdan vazgeçerim. Durum bu.

Beyaz sabun inanılmaz kurutuyor cildi. Tavsiye etmem.

Kurutur. Yüze kullanmayin, yüz çok hassas.

Herkesin cildi farklı. Sizinki güzel tepki vermiş devam edin bence. Çok kurursa nemlendirirsiniz. Jel mel aha bha ıvır zıvır hepsi yalan dolan bence :D

Bende de kuruluk yapıyor sabun.

Sizin cildiniz yağlanıyorsa belki o etkiyi sert şekilde ortadan kaldırdığı için iyi gelmiş gibi hissettirebilir ancak düzenli kullanıp kuruluk fark etmeye başlarsanız bırakırsınız.

erkek kişisiyim.
normalde yüzüm -sanırım çok terleyen bir birey olmamın da etkisiyle- aşırı yağlı bir yapıya sahip. t bölgesi, alın kısmı ve göz altı/burun yanı kısımlarım resmen ışıkta parlar.

hacı şakir kalıp sabun bende yağlanmanın miktarını azaltmadı ama, zamanını uzattı.

şöyle açıklayayım;
normalde yüzümü yıkadıktan sonra veya banyo/duş sonrası kurulandıktan sonra diyelim ki ilk paragrafta yazdığım parlama noktasına kadar diyelim ki 2,5-3 saat geçiyor.
hacı şakir bu süreyi 4,5-5 saate kadar uzatıyor.

dediğim gibi, finalde gene vıcık vıcık yağlı yüze ulaşıyorum ama 2,5-3 saatten ziyade 5 saate yakın bir süre rahat ettirmesi benim için önemli bir avantaj.
nereden baksam 2 katı daha yavaş yağlanıyor diyebilirim.

kışın ara veriyorum ama. kışın hem daha az terlediğim için, hem de yağlanmam daha kabul edilebilir olduğu için.

Bence sen değersiz değilsin öyle düşünme. Ben de mesela kendime karşı çok hoşgörülü değilimdir hatta kendimi en çok ben eleştiriyorum ama başkalarına daha hoşgörülü davranıyorum. Belki de mükemmelliyetçiyimdir. Bu arada ekleme yapayım, bence sen kendini değersiz görmüyorsun sadece potansiyelinin üzerine çıkmaya çalışıyorsun o yüzden sert davranıyorsun. Kendini kusursuz görseydin o düşüncenin arkasında değersizlik duygusu yatıyor olabilir. Çünkü kendini aşırı değerli görmek aslında hissedilen değersizlik duygusunu maskelemekmiş.

var var, çok. narsist olabilirim.

gerektiği zaman sesini çıkarabilmek, hakkını savunabilmek mental olarak sevgi ve saygıya en güzel örnektir. dexter gibi belli prensiplerle yaşayan insanın kendine saygısı vardır, denilebilir.

bunlar olumlu pekiştirmelerle mümkün. bir ortama girdiğinde zekanla, konuşmalarınla sivriliyor musun? bir sınava girdiğinde kolaylıkla ilklerde yer alıyor musun? bazılarına göre çok zor olan konular senin için çok kolay mı? disiplinli bir şekilde amacına ulaşana kadar çalışabiliyor musun? hepsi olmasa da buna benzer kendin ile gurur duyabileceğin tecrübelerin varsa, başka bir konu önüne geldiğinde, herkes yapıyorsa ben daha iyisini yaparım de. buna bir çok örnek verebilirim. araba kullanmam gerektiğinde, bunu herkes yapıyorsa ben daha iyi yaparım dedim. şimdi çok iyi araç kullanıyorum. yabancı dilde de böyle, işte de böyle. örneğin yüzmek. koşmak. hayatın her alanına yetişip bir de haftada 70-100 km koşuyorum, mesela. yapman gereken adım atmak, çalışmak. çoğu insan hiç bir konuda istikrarlı bir şekilde çalışmaz. yaparsan, emek verirsen, olur. bu mottoyla, kendine güvenerek giriş hayat önüne ne çıkarırsa.

kendime hayranım

Kendini sevmemek nasıl oluyormuş yav böyle psikologlara da ayar oluyorum. Bence bir insana kendisinin verdiği değerin hiçbir anlamı yok çevre size değer verse siz de kendinizi değerli hissedersiniz, yani insan kendi kendini nasıl üzebilir ki

Gabe h coud anlamadim ne dedigini.
Basariyla alakali bir konu degil ki bu. Oyle olsa kendimi sevmem gerekirdi.

Var tabii ki. Mesela geçen gün iş yerinde birinin eşie diyabet tanısı kondu. Benim de kafamın içinde konu konuyu açtı, pankreasımı düşündüm. Dedim yani, canım pankreasım, seni ne kadar çok seviyorum, ne kadar güzel çalışıyorsun beni yaşatıyorsun.
Kendinle alakalı bir değersizlik hissin varsa sana bunu hissettirmiş/hissettiren birileri olmuştur hayatında. Üzgünüm ama bunu kronik hale getirecek kadar etkilendiysen, muhtemelen senin değer verdiğin biri(leri)dir bu/nlar.
Belki annen, belki baban?

Konusma ben konusuyorum: evet oyle bi durumum var. Bence de kaynagi o.

Kendimi seviyorum, kendimi tanıyorum. Ne iyi geliyor, ne iyi gelmiyor biliyorum. Bazen rahatımın yerinde olması yüzünden daha fazlasına kavuşabilecekken gereksiz bir gevşemeyle yerimde sayıyorum ama olsun.

Önce kendini tanıman lazım. Dışardan bakan birisi seni senden iyi görebilir ama en az onlar kadar kendini görebilmen lazım.

seviyorum kendimi. hatamla doğrumla, sevabımla yanlışımla :)
saygım büyük ölçüde var gibi ama yer yer kendime yeterince dikkat etmediğim zamanlarda başta kendime saygımı sorgulayıp toparlanmaya gayret ediyorum. ikili ilişkilerde taviz verdiğim, alttan aldığım durumlardan sonra düşündüğüm oluyor. ama ilerleyen süreçte başımın ağrımaması için yaptığımı söyleyerek kendimi telkin ediyorum...

Kendisine sevgisi ve saygisi olan insan sinir koyabilen, ona neyin iyi gelip gelmedigini bilen ve buna gore tercih yapan, kendine verdigi sozu tutan, kendini koruyan ve kollayan insandir. Bunlar baskasinin size verdigi degerden bagimsizdir, zaten siz bunlari yaptikca ve tercihleriniz bilincli oldukca yani sizi kendinize iyi davranip, oz sevgi ve sayginiz arttikca size boyle davranmayan insanlardan da dogal olarak uzaklasirsiniz. Kendi ozgun/otantik benligini bilir ve sahip cikar, toplumun dayattigi inanclari degil kendi degerlerini ve inanclarini belirler ve ona gore yasar.
Kendi degerini, baskasinin ona verdigi deger uzerinden tanimlayan insan gucunu baskasina teslim etmis olur, herkesi memnun etmeye calisan bir bukalemun haline gelir, boyle insanlara da kimse pek saygi duymaz ztn. Insanlar otantik insanlara saygi duyarlar. Bunun patalojik narsisizmle bir alakasi yoktur, saglikli ego dedigimiz seydir.

Ultra elestirel birisiyim, kendimi de cok elestiririm.
Kendimi pek sevdigim soylenemez, cikis noktama bakilirsa kendimi baya basarisiz birisi olarak goruyorum zaten.
Su anda cok farkli bir noktada olmam gerekirdi.
Bununla nasil basa cikiyorum? Kismet degilmis diyip kendimi rahatlatiyorum arada. Bir de cymbalta 60mg bu aralar iyi geliyor.

Kendime karşı sevgim ve saygım var.
Elimden geleninin en iyisini yapmaya çalışıyorum olmuyorsa da nerede eksik kaldığımı tespit etmeye çalışıyorum.
En sevmediğim huyum insanları kırmak pahasına da olsa daha fazla hayır diyememem. Onun haricinde kendimle aram oldukça iyi :)

kendine güven yoksa kendine sevgi ve saygı da yoktur, diye düşünüyorum.

Sevgim de saygım da var. Bunlar benimle ilgili olan pek çok şeyi şekillendiriyor.

Karar almam gerektiğinde kendime danışırım :)
Şaka gibi gelse de böyle bir durum var. Kararım anlık rahatlığımı mı destekliyor veya uzun vadeli mi olacak? Neler olmasını bekliyorum ve neden gibi kendine karşı içten ve sorumlulukla hareket etmek. Kendimi dinlerken yargılamamak ve sınırlarımı bilerek oluşabilecek olumsuz dönemlere hazır olacağımı ve gerçek sorunları anlık huzursuzluklarla maskelemeyeceğim konusunda öngörü ve kabul oluşturmak için kendime vakit ayırırım.

Evet canım kendim.

Ben de kendimi çok eleştiriyorum ama üstüme de çok fazla gelmiyorum. Düzeltmeye çalışıyorum, daha iyi olmaya çalışıyorum, hedefim neyse ona ilerlemeye çalışıyorum.

Bir zamanlar pek yoktu. Bu aralar normal.

Geçen sene acayip kendime karşı bir sevgim ve saygım vardı. 10 üzerinden 9'du kendime olan sevgim ve saygım.

Dediğim gibi normal bu aralar. Standart diyebilirim.

hacırotti +1
douchebag -1

oysa sorun kendi içinde +1
suç başkalarındadır demiyorum, bazı süreçler-sebepler neticesinde insan bi tuzağa düşüyor, takılı kalıyor orada. kendi başına çıkan çok az

kendine güven yoksa kendine sevgi ve saygı da yoktur -1
kendime güvenim çok. kendime saygım yok. çalışmadı formül.

mizaç bence. üstteği 2 örneğin 2şer versiyonunda da mizaçları, ırsi mirasları ve onların akıp yolunu bulmasını kounşuyoruz. bence.

Bence yok ya şimdi de başka birinin peşinden gidiyorum.

Bir gün ölecek olmak huzur veriyor. Allah kötü ölüm göstermesin. Çok kötü ölüm şekilleri var. Ölümün bile hayırlısı gerçekten.

Onceden cok dusunurdum. Bi suredir hiiiiic dusunmuyorum. Ölüm yokmus gibi yasiyorum kafamda.

Ama bu tarz sorular gelince dusundugum, bir gun ölmekten ziyade öldürülecekmişim gibi geliyor. çeşitli saçmalıklardan dolayı böyle bi his yerleşti aklimin bi kosesine.

Yapabileceklerimi yapmaya çalışıyorum imkan varken. Yeni deneyimler, gezmesi, yapması, etmesi.

@dissendiuam +3

bir gün ölecek olmak fikri beni inanılmaz rahatlatıyor. yaşıyor olmak daha sıkıntılı hatta.

Uyarın iyi oldu. Senle uçağa falan binmem Kittie.

Ben uykuda pat diye öleyim, kimselere muhtaç olmayayım.

Bir gün olecegimi bilmek hayattan daha çok zevk almamı sağlıyor.

Nasil olmek istersiniz?
> Bir gece uyuyup uyanmamak istiyorum. fark etmeden.

ölümden sonra yaşama inanmadığım için aklıma gelince dehşete düşüyorum. ölümden sonraki yaşamdan emin olsam umurumda olmazdı.

ben sevdiklerimin kaybından çok korkuyorum. yani şöyle birbirimize sitemli gitmeyelim. rıza makamı çok önemli deniyor ya. birinin benden razı olmadan gitmesi beni çok ürkütüyor.


bence ölüm bizim bildiğimizden çok farklı. çünkü ölüm kalanlar için denilmiş. hiç ölmedik, ölenlere de sorma şansımız yok. bence azap kalanların.

bir gun olecek olmak degil sevdiklerimin olmesi korkutuyor beni.
bunu yazmistim facebookta. 1 ay sonra en yakin arkadasim kalp krizi gecirdi, sonra da kaybettik.

onun olumunden sonra acaba ben de olsem iyi mi olur diye dusunmeye basladim. her seyi beraber yaptik, bunu da beraber yapmisiz gibi olsun.

kendi olumumle ilgili en buyuk cekincem, arkamdan annem ve kardeslerimin uzulmesi olur... yakin arkadaslarim da uzulsun istemem ama bunun sonu yok tabi... bir de arkamdan esyalarimin toplanmasi... cok ivir zivirim var...

ben olum sonrasi bir hiclige gittigimize inanmiyorum.

Burda bir palyatif bakim unitesi var. 4 yakinimi orda kaybettim. Hatta biri ben odadayken vefat etti. 4/4 olum tecrubesi de cok dingin ve huzur icindeydi.

Palyatif bakim unitesi ormanin icinde. Odalarda bir duvar tamamen camdan ve dogaya bakiyor. Olume yakin olanlar yataklarindan karli ormandaki tilkileri, rakunlari, kuslari gozlemleyebiliyor. Doktorlar, hemsireler inanilmaz guler yuzlu. Psikolog var, rahip var, olecek kisinin yakinlari icin ortalikta dolasan terapi kopegi ve kedisi var. Ne olup bittigini kavrayamayan cocuklar icin oyuncaklar. Yakinlarinin olmesini beklerken cani sikilan yetiskinler icin somine yaninda piyano var. Acikanlar icin mevye tabaklari ve dolu bir dolap var.

Olmek uzere olanlardan cani aciyanlara rahatlatici ilaclar veriliyor. Isteyen sek vodka da icebiliyor muhtemelen raki istesen onu da bulup getirirler. Olmesine saatler kalmasina ragmen torunlariyla hockey maci izlemek isteyen dede bile gordum.

Kimse aglamiyor. Cunku herkesde inanilmaz bir farkindalik. inanilmaz bir olgunluk var. Sakalar yapiliyor. Insanlar gulumsuyor. Hersey cocuklarin gozunun onunde oluyor. Kimsenin kimseden sakladigi bir sey yok. Cocuklar oteki odaya itilip kakilmiyorlar. Sureci erken yaslardan biliyorlar.

Ben de sanirim bu palyatif bakim merkezinde son noktayi koyacagim.

Buyuk babamin oldugu an aklima gelince... Turkiye'de ayni surec cok daha kaotik ve depresif sekilde ilerliyor.

Çok soğuklarda Diz üstü çorap giyiyorum ben. Merino yününden olanlar daha ince oluyor ve ısıtıyor. Tayt gibi sıkıp bunaltmıyor. Alırken üst lastiğin sıkı olmasına dikkat edin yoksa bacaktan kayıp dizde toplanıyor.

Ortaokul lise yıllarında henüz pantolon giymesine izin verilmeyen kız öğrenciler olarak Eskişehir kışlarından termal taytla sağ çıkardık. Ek olarak Penti'de de olan içi polarlı dışı ince çorap görünümlü çoraplar da epey sıcak tutuyor.

erkegim, termal tayt mükemmel bir sey. kalitesine ve kullanim alanina göre uygun bir sey alirsaniz cok rahat edersiniz.

öncelikle birisini önerecek değilim ama şimdi psikolog bir arkadaşıma mesaj atıp bu konuyla ilgili çalışmış bir tanıdığı var mı diye soracağım.

ikincisi benzer şeyleri ben de yaşadım hatta hala yaşıyorum diyebilirim. belli ki hayatınızda yolunda gitmeyen bir şeyler var ve bu da depresyona yol açmış, boşluğa düşmüşsünüz. bu boşlukta da insan bu konulara çok kafa patlatıyor. aslında hepimiz ölümden korkuyoruz ama çoğumuz bunu bastırmış durumdayız. günlük hayatın temposunda kimsenin aklına gelmiyor. işte sizde ortalama bir insanın günlük temposu olmadığı için bu tarz şeyler düşünüyorsunuz.

benim tavsiyem ölüm korkusunu yenme üzerine değil de bunu ortaya çıkaran sıkıntıya odaklanıp çözmeniz. eminim ölüm dışında da başka kaygılarınız vardır, zaten tüm korkuların ana sebebinin ölüm korkusu olduğu söylenir. yani sizi bunu düşünmeye itecek sorunu, depresyona girmenize sebep olan sorunu çözmeniz lazım, bu olunca tüm sıkıntı da geçecektir.

Emdr terapi deneyin, altinda mutlaka bir sey vardir. Cok net sonuc aliniyor.

Her şeyden önce insan kendini doktorudur, sizi sizden iyi kimse anlayamaz.
Önce kendinizi tanıyacaksınız, tüm düşüncelerinizi kağıda yazacaksınız ve parçalara ayırıp ele alacaksınız.
Gerekirse chatgpt uygulamasına yazıp , analiz etmesini isteyin size fikir verecektir.
Çoçukluğunuzdan başlayarak yazın, travmalar, baştan geçen kötü olayalar vs. her şey kağıtta olsun.

Ara ara tekrar okuyun ve üzerinde düşünün bunların bir sebebini kendinizde bulabilirsiniz bana göre.

Eğer olmadı, bu gibi korkuların ilacı insanlara yardım etmektir, eğer inancınız varsa, dernek, vakıf vb. gibi sosyal
yardım kuruluşlarına başvurun görev alın, oda olmuyorsa belirli tutarlarda yardım gönderin.

Bu sizi vicdanen rahatlacak , yaptığınız iyiliklerin karşılığını alacağınız düşüncesi ağır basacak bu korkunuzu yenmenizde
büyük faydası olacak diye düşünüyorum.

Ayrıca hormon ve vitaminlerinizi kontrol edin, yediklerinize dikkat edin, doğal beslenmeye çalışın, çeşitli ve bol miktarda
baharat tüketin.

Terapist olarak ta bir kedi edinin ki sürekli yanınızda olsun ve enerjinizi düzenlesin.

Panik atak gibi. Psikiyatriste gitmelisin

iki dişi bir erkek kedi besleyen birisi olarak erkek diyorum. dişiler biraz daha soğuk ve hırçın olabiliyorlar ama her dişi böyle oluyor diyemeyiz.

hocam bu kedinin cinsiyetinden belli olmuyor ya da tüy renginden belli olmuyor

yavru kedi bakmak güzel ama içinden ne çıkacağı belli olmuyor, kedilerin karakteri iki senede oturuyor, sakin huylu mu, soğuk mu belli oluyor

ayrıca kısırlaştırma sonrası da kedilere bir sakinlik geliyor

özetle iki yaşını doldurmuş ve kısırlaştırılmış kedi sahiplendirme ilanlarına bakın, uysal sakin huylu, eşyalara bile zarar vermeyen koltuk perde tırmalamayan bir kucak kediniz olsun süpriz olmasın :)

bence hayvanlar biraz da sahibinin cinsiyetine gore tavir aliyor, o yuzden ben erkek olarak kedi alacak olsam disi kedi alirim. kadin olsaydim erkek kedi alirdim.

Kesinlikle sahibine gore fikrine katiliyorum :) cinsiyetle alakali muthis degisimler oldugunu dusunmuyorum. ilk kedimiz olan disiyi huysuz zamnederdim ama baska bi erkek kedim oldu seytan gibi bisi hepimizden nefret ediyor(ben haric!!!). 5 erk kediyle donem donem ilgilendim, dunyanin en huysuzu da asiri kendini sevdiren ilgi manyagi da erkekti

erkek kediler baş belası ya:)

ben sokakta gordugum her kediye selam verip mumkun oldugunca seviyorum. birkac tanesi haric tum disi kediler bana cinsiyetci yaklasip pati atti. pati atmayanlari da zaten gobegini severken anladim disi olduklarini. hatta bir tane turuncu kedi var mahallede cinsiyetci diye sesleniyorum. :))

bizde 1 erkek 1 dişi var valla ikisini de küçük yavruyken sokaktan aldık aynı dönemlerde 10 yıl önce. erkek olan biraz yabani. yemeğini istemeye gelir yanımıza sadece onun dışında pek takılmaz eve biri falan gelirse bir yere saklanır saatlerce çıkmaz (yatılı gelen olursa anca ertesi sabaha normalleşmeye başlar). bir de çok uyuşuk ve tembel. dişi olan da tam tersi acayip insan canlısı temas bağımlısı ilgi arsızı. sürekli kendini sevdirme derdinde kucakta yatar paso çok daha hareketli ve canlı. misafirlere bile hemen yaklaşır.

beslemek için tercihim dişi olur bu arada ama yukarda yazdıklarımdan bağımsız, bunlar cinsiyetten ziyade kediden kediye değişebilecek şeyler diye düşünüyorum ben. esas cinsiyetin fark yaratabildiği konu erkeklerde işeme problemi olabiliyor kısırlaştırıldıktan sonra bile. yerde havlu, kıyafet, terlik merlik görsün affetmez bizimki dişilerde böyle bir problem yok.

çok değişiyor galiba ama benim arkadaşlarımın erkek kedileri agresif tiplerken, dişi kediler sevecen hanım hanımcık tiplerdi. Ben o sebeple dişi isterim herhalde.

şimdiki aklım olsa 2 yaşında kısır kedi sahiplenirdim geçtiğimiz 1 senedeki yavruluk dönemi gözümün önünden geçtide, annesi bırakmıştı bizimkini önce çok minnoştu sonra bir anda deli manyak bişey oldu, hala öyle 2. yaşını özlemle bekliyorum. benim manyak ellere ayaklara çok sevecen kesinlikle tabi kendince

Mesela benim evin orada iki kedi var ikisi de dişi. Birini eve alıyorum çok sakin. Aylarca evin içinde dolaşmadı bile. Bir sene sonra yanıma oturmaya ve kendini sevdirmeye başladı. Ancak dışarı çıkmak isterse ve ben başka yerdeysem dikkatimi çekmek için miyavlar. Diğeri o kadar sık gelmiyor ama beni her gördüğünde kafayı yiyor sürekli tiril tiril ses çıkarıyor, üstüme tırmanmaya çalışıyor. Gidiyorsam sokağın sonuna kadar takip ediyor ya da eve dönüyorsam içeri girmeme izin vermiyor illa sevdirecek kendini. İkisi de dişi ve karakterleri tamamen zıt. O nedenle cinsiyete bağlı değil diye düşünüyorum.

LİNK görünmüyor.

Bizim kızlar şu etekle giyiyorlar

www.oxxo.com.tr

Kahvedesu: link koymadim. "Su" asagidaki tanima atifti :)

hafif kisa paca skinny jeans

yeni bir film arjantin yapımı, film malum yerlerde var

www.imdb.com

A Dark Song

goodnight mommy. amazon prime'da var şu an.

kill list

www.imdb.com

en ucuz sıfır araba hyundai i10 manuel en düşük paket 675000

ben ikinci el 2004 model peugeot 206 desire otomatik vites satıyorum. 400 liraya veririm

Kittie sen bize kaç para odeyebilecegini soylersen daha iyi olur.
Çünkü şu an elinde 300 bin mi var 900 bin mi anlamiyoruz.
Para durumuna göre her araç onerilebilir. Sonuçta sahinler bile hala yolda bu ülkede.

Bu arada evet; maaşlı çalışanın herhangi birikmişi yoksa araba alması imkansiz. Burada maaşlı calisandan kastım 100 bin lira alan adam değil.

araba çok büyük bir ihtiyaç mı?
aksine türkiye gibi toplu taşıma ağının yaygın ve çeşitli olduğu ülkeler için lükstür.
öncelikle bu fikrini değiştirmen lazım.
ayrıca araba almakla herşey bitmeyecek. bunun mtvsi var, kaskosu var, zorunlu trafik sigortası var, muayene ücreti var, lastiği var, servis bakımı var varda var.
bu seferde bi maaşla bunları nasıl karşılayacağım diyeceksin.


fiyatlar çok şişirildi haklısın ama fiyatların bu duruma gelmesine sebep olanlar arabayı yatırım aracı görenler ve arabasız yapamamcılar.

en ucuz sıfır i10. 650*700 arası fiyatı var. kredi falan yok. kredi 3 aydır yok.

3 aydır kredi olmamasına rağmen aylık 100bin adetten fazla araç satılıyor. esnaf ve kendi işini yapanlar için piyasa hiç bir sorun yok. tarihi satış rakamları muhtemelen gelmeye devam edecek. bizim burdaki restoran mesela adam yine zam yapmış hayrola abi dedim, ocakta asgari zammı olacak ondanmış. muhtemelen ocakta bir turda asgari ücret belli olunca zam patlatır. üstüne bir de vergi borcu vs de silinir seçim ayağına. hal durum böyleyken maaşlılar boşuna beklenti ya da hayale girmesin.

piyasa bozuk, çok acil almak istiyorsan, çok lazımsa fiyatlarına bakıp ucuz olan neyse almalısın. 175k km geçmesin, kesin alırım dersen iyi bir ekspertize sok mutlaka aracı, bolca pazarlık yap.

Hayatımda hiç gitmedim. Temiz bulmuyorum. Evim dışında askerlik dışında banyo yapmadım hayatımda.

cemberlitas'ta dikilitasin karsisinda var tarihi bir hamam, liseme yakinken gitmistim. onun disinda bir de florya'da xx health club adinda bir yere gittim havuzundan, tuz odasina bayagi seyin bulundugu.

bana kalirsa ikisi de ayni hamam olarak bir fark yok, ben arkadasimla gittim isteyen icin keseleyen de vardi. tecrube olarak iki hamamdan da cikarken uzerime ceketi giydigim zaman inanilmaz bir temizlenmis modundaydim. tabii ne kadar hijyenik ya da ne kadar temizlendim bilmiyorum, 8-10 sene yurtta dus alinca onemini yitiriyor zaten hijyen. denk gelirse tekrar dusunmeden giderim.

Hijyenik olduğu söylenemez bence ama bazı hamamlar daha temiz, bazıları daha pis oluyor. Temizlik konusuna bakarak giderseniz çok rahatsız olmazsınız bence.

Kese paralı olur. Özellikle istemezseniz kimse yapmaz. Kendi başınasınız.

Bazı hamamlarda ortada havuz oluyor bazılarında olmuyor.

Nemli, buharlı bir ortam. İçerideyken biraz bassa da çıkışta çok rahatlamış oluyorum ben. Özellikle çıkınca havlulara sarılı olarak ayran, soda filan içmek çok iyi geliyor.

Maraş'ta çıkışta çiğ köfte ikram edildiğine denk gelmiştim. Bursa'da da bazı hamamların çıkışında turşu suyu satılır. Böyle hamam çıkışı ritüelleri güzel oluyor bence.

Bir de tek başına zevkli olmaz gibi, bir arkadaş grubuyla daha eğlenceli.

Son olarak bazı hamamlar suyu ısıtır, bazı yerlerde de doğal olarak sıcak olan kaplıca suyu olur. Doğal sıcak suları tercih ederim.

üsküdar'da adini unuttugum tarihi bir hamama gitmistim. bölme gibi yerlerde killi göbekli ciplak dayilar tellaklara kendini dövdürüyordu, icerisi asiri sicak ve havasizdi. bir de ortam pis gelmisti. yarim saat sonra kendimi disari atmistim.

Bir kere şu tarihi çemberlitaş mıydı tam ismi neyse oraya gitmiştik. Bizim dışımızda herkes yabancıydı. Yağlı masaj,kese vs değişik türlü ücretlendirme vardı. Kese çok sert değildi ama belki yapana göre değişiyordur. Kese deriye iyi gelen bir şey ama hamam ortamını genel olarak hijyenik bulmuyorum. Çıkışta da gazoz,kahve filan içmiştik. Deneyim olarak güzeldi ama tekrar gitmeye gerek görmedim.

Kese köpük 300 tl çoğu yerde.
Kendi kesenizi aktardan veya mağazalardan alıp gitmeniz daha hijyenik olacaktır.
Ciltte ki ölü derilerin tellak marifetiyle temizlenmesi işlemine , "kese-köpük" derler ve keyiflidir :)
keseden sonra,Göbek taşında biraz dinlendikten sonra , taze portakal suyu veya soda ikram edilir.
Bebek gibi olursunuz :)

Valla gitmedim ama merak ediyorum. Annem "git bi kendini çitelettir" deyip duruyor :)

Antakya' da askerde iken arkadaslarla gitmistim.

Kese falan olayı istemediğin sürece yok. Yani kesinlikle sağlam bir temizlenmiş olma hissi veriyor ama tek gitmem istemem cok sıkıcı gelir.

pek matah bulmuyorum.

Eskiden çok giderdim pandemiden beri hiç gitmedim. öyle aman aman bir şey yok. Bazı yer daha temiz bazısı pis gelebiliyor. Kese yapacak birileri olur muhakkak. Bazısı şov yapmaya kalkıp canını yakarsa yavaş lan dersin dikkat eder. Ben baştan uyarırdım diz kapağımdan yukarıya geçme diye mesela. Ayarsızlar oluyor haldır huldur dalıp huylandırıyorlar insanı. Git bi tecrübe et kötü bir şey değil.

bir cok hamam deneyimledim, bence temiz hamam diye bi sey yok. temizdir de, gerek yok

kesinlikle cok havasiz. ve icerdeki kitleye gore durum cok degisiyor

su israfindan baska bir sey degil

birde ben iceride konusulan seyleri gram anlamiyorum. muhtesem bir yanki var

Hamamda büyüdüm denilebilir.
Annemlerin nesil de öyle büyümüş. Hijyen konusunda bir sıkıntı olsa idi o zamanlarda çıkardı diye düşünüyorum kaldı ki onların gittiği hamamlar sıcak havuzlu.
Ama şu an gittiğimde bana da pek hijyenik gelmiyor :D
Gidilir yani iyi gelir gevşersin temizlenirsin.
Sıcak havuzlu olanlar daha bir rahlatıyor. Ayrıca kaplıca suyu ise bir çok hastalık ve rahatsızlığa faydası da olduğu da söyleniyor.

Annemlerin Amasya'lı Havza ya çok yakın oturuyorlar. Sabahtan gidip akşam dönerlermiş bizi de öyle yetiştirdiler.

Havza'da kaplıca suyu var. Atatürk de gittiğinde girmiş, fotoğrafları falan vardır.

İstanbul'a yakın tuzla taraflarında ve yalovada kaplıca ve hamamlar var. Oralardakiler denenebilir.

Ben sıcağı çok sevmiyor çok duramıyorum ama insan yine de yumuşuyor rahatlıyor ne yalan söyleyeyim.

Yani öyle kendimden korkup bir yerlere tutunacak kadar olmadı hiç ama evet bahsettiğiniz hissi biliyorum.

"Atlama isteği" değil de oradan düşme ihtimali bulunduğu gerçeğini bi an idrak edince, hani böyle bir şeyin sıcak olup olmadığını anlamaya çalışırken bi tereddütle elinizle hızlıca dokunup çekmek gibi bir tepkinin devreye girmesi korkusu geliyor. Anlık bir ürperti.

(bkz: call of the void)

olur öyle arada.

Psikolojik anlamda kötü hissettiğim dönemlerde bu tarz hisler ve fobiler bende artış gösteriyor

(bkz: l'appel du vide)

Korkudan ziyade sanrı oluyordu bir ara. Atlarsam sonrasında ne olur diye. What If, kafamda canlıyordu.

Sen ucuruma bakarsan ucurum da sana bakar.

koşa koşa psikiyatriste koşa koşa.

Yurtsuz john: soyle isinin ehli birini bi bulsam kosa kosa gidicem de...

Bana da oluyor bu, hele metroda anlattığınız her seferinde oluyor. Adı da "intrusive thought" bildiğim kadarıyla. Türkçesini bulamadım.

normalde canım tatlıdır, canımı yakacağını bildiğim herhangi bir şey varsa sağlık açısından elzem olsa dahi yapmamak veya kaçınmak için elimden geleni yaparım.

ama bu durum bende de oluyor; vapurdayken aniden aşağı atlama, metro gelirken önüne atlama, balkondan ya da yüksek katlı bir yerin penceresinden aşağı bakarken atlama isteği geliyor. ayrıca bunu YAPMAK KESİNLİKLE İSTEMİYORUM ama mesela bebek tutarken, bıçak tutarken vs de tehlikeli şeyler aklıma gelebiliyor. Sonra da insanların ne kadar aciz olduğunu ve kolayca ölebileceğini görüp çok üzülüyorum açıkçası.

Bende sonradan sonraya yükseklik korkusu gelişti. Bendeki en azından "call of the void" gibi. Maazallah ya düşersem, korkusu. Ama bir yandan da dibine kadar gidip bakıyorum.

Her gun en az bir defa gunes kremi suruyorum. Ofise gidersem bir iki defa tazeliyorum, odamda ruh halime gore birkac gunes kremi var her zaman. Isikta yuzum gozum burusmasin diye gunesli havalarda disari ciktigimda gunes gozlugu takiyorum. Yazin gunes gozlugune ek sapka. Genel olarak cok vakit gecirmem guneste.

Estee Lauder'in, Clinique, kiehls'in falan parasina degecek bir etkisi yok. 3-5 ay kullansan bir fark gormezsin yani. Kirisik basliyorsa cozum botoks.

Yuz yikama jeli Cerave'nin nemlendiren modeli. Nemlendirici genelde elime ne gelirse ama mevcutlar bitince gene Cerave'den alirim. Nemlendiriciyi bol kullanirim, fazlasi zarar degil.

Duzenli Yuz yogasi, gunes kremi, badecanlar.com, simyaevi.com, cok guvendigim bir yerden aldigim zeytinyagli sabun ile de yuzumu temizlerim, gercekten iyi sabun gozenekleri tikamaz.

Saydigin markalari uzun zamandir evime sokmam. Botoks buyuk konusmayim yaptirmam.
Ayrica hyaluronic acid supplement ve kolajen suplement.

29 yaşındayım yakında 30 olacağım.. Gündüzleri avene termal su ve güneş kremi olarak basit tutuyorum. Akşam çift aşamalı temizlik önce yağ bazlı sonra su bazlı temizleyici. Sonrasında sırasıyla chamos tonik - thermal su - vichy hyaluronic asit serum - azelaic asit - avene cicalfate..

nemlendirici olarak kesinlikle haftada 2-3 cicalfate öneririm. her gün kullanım için clinique 72 saat nemlendirici önerebilirim. Aydınlık etkiyi kesinlikle asitlere başladıktan sonra yakalayabilirsin. Ben azelaic asitten sonra o parlaklık etkisini aldım. asit hiç kullanmadıysan youtube'da Çisem Çakır a bakmanı öneririm.


Bunun haricinde adına redditte community lerin olduğu tretin adında retinoik asit kremine merak saldım. Araştırmalarım sonucunda 20lerin sonlarında başlanırsa güneş kremi desteğiyle baya bir yaşlanmıyorsun. Bir cilt doktoruna gidip sorduktan sonra kendime de aldım.(sadece eczanelerden alınıyor) Geçen kış başladım yaz geldiğinde ara verdim. Şimdi tekrar devam edeceğim. Tabii cildinizin asitlere alışık olması lazım. Bir de soyucu krem olduğu için öncesi ve sonrasında yoğun nemlendiricilerle cildi korumaya alıyorsunuz. Herkese uymuyor ama uyanlarda sonucu mükemmel.

Bu tarz size uymasa bile retinole başlamanızı kesinlikle tavsiye ederim. Başlangıç olarak retinal daha uygun. By Wishtrend - Vitamin A-mazing Bakuchiol kremine bakabilirsiniz.

Rossmann'dan da aşırı kuruluk yaşadığım ve ne sürsem cildimin kustuğu bir dönemde nemlendirici serum almıştım. Mucize gibiydi resmen o kuruluk zamanını onunla atlattım. İsmi Isana Med Beruhigendes Intensiv Serum. Diğer ürünleri de içerik okunarak denenebilir sonuçta alman malı.. :)

yalansavar.org

emf önleyici olarak aratırsanız kolyeler, telefonun arkasına yapıştırılan stickerlar ve evde zeolit bulundurmak gibi şeyler görüyorum.

Hiçbir önlem almıyorum. Bu kadar dikkatli olacaksak evden dışarı çıkmamamız lazım.

her türlü radyo dalgasından uzak durman lazım ki günümüz dünyasında pek mümkün değil.

Büyük teyzem kimya hocasıydı.

Radyasyondan olabildiğince kaçtı.
Akıllı telefona hiç geçmedi.
Evine tv almadı.
Bulaşık makinesi falan çalışırken önünde durmayın derdi.
Hep köyden ürünlerlerle beslenirdi.

Önce meme kanseri, sonra cilt kanseri, sonra akciğer, en sonunda da beyin derken kaybettik.

Son 10 yıllık kanser mücadelesinin ilk yarısında şey dediğini hatırlıyorum;

"Ben de kansere yakalandıysam o zaman alayım gelin çocuklar bana tv ve akıllı telefon beğenin"

Yani kaçış pek yok gibi duruyor bomba imha ekibi gibi giyinip gezmek dışında.

bu konu iyonize radyasyon ve iyonize olmayan radyasyon farkını bilmemekten kaynaklanıyor.

iyonize radyasyon radyoaktif elementlerden yayılan çok yüksek enerjili parçaçcıklar. bunlar tehlikeli ama gündelik hayatta bunlara doğal nedenler dışında denk gelemezsiniz. iyonize radyasyon dna sarmalındak moleküklleri yerinden oynatabilir ve bu da hücre ölmü veya mutasyonlara sebep olabilir.

iyonize olmayan radyasyon radyo dalgaları gibi elektromanyetik radyasyon ve ışık evet bildiğimiz ışık.

iyonize olmayan radyasyon enerjisi düşük olduğu için böyle bir olasılığı yok. zaten radyo dalgası yüksek enerjili bir parçacık da değil.

radyasyondan bu kadar endişeliyseniz granit mermer tezgaha asla yaklaşmayın, radongazı riski olduğu için bodrum katlarda yaşamayın, uçağa binmeyin vs.

Hedefin 10 kilo vermekse ve 5 kilo verdiysen ve hala 10 kilo fazlan varken aldığın kaloriyi alıyorsan kilo vermezsin bence en mantıklı nedeni budur, alman gerrken kalori miktarı değişmiştir.

kilo verince vücudun harcadığı kalori düşer.
Tahminen aldığın kalori yaktiginla aynı oluyor.
Şu anki kilo ile kalori hesaplayip kalori takibi yapmak lazım.
Bir de insanlar sporun katkisini abartiyor. Bir saat koşsan bir hamburgeri anca yakarsin misal. Zaten öyle olmasa evrimsel olarak hayatta kalamazdik.

Tdeecalculator'dan kalorini hesaplayip myfitnesspaldan takip et.

bu yaygın ve genel bi durum;
weight-loss plateau diye aratırsanız ingilizce kaynaklar bulabilirsinz.

kas yoğunluğu artıyordur ki bu iyi bir şey
kiloyu değil görünüşü takip edebilirsin

Motivasyonunuz düşmesin. Diyetisyen yardımıyla 48.günde -9kg'dayım. İlk iki hafta 4-5kg verdim. Bir hafta on gün kadar kilo kaybı durduğu oldu bende de ancak bir aydır o kilodaysanız kesinlikle bir şeyi yanlış yapıyorsunuzdur.
Yok ben her şeyi düzgün yapıyorum diyorsanız vücudunuzda bir şeyler yanlış gidiyordur (Şeker-tiroid vs).

yediklerinizi arttirmasaniz bile kilo verdikce temel metabolizma hizi dusecegi icin bir noktada ayni seyleri yeseniz bile harcanan alinan enerji esitlenebilir bu durumda da kilo veremeyebilirsiniz. bu kadar kafaya taktiysaniz kalori takibi yapmanizi oneririm.

onun haricinde zaman zaman kilo verme sirasinda bu tur platolar olabilir. beslenmede bir kac degisiklik yapmanizi tavsiye ederim orn haftada 2 gun daha fazla karb tuketmek vs gibi.

Profil fotosu varsa, engellememiş. Yoksa, engellemiş.

İlki telefon numaranızı silmiş de olabilir. sadece kişileri onun profil fotosunu görüyordu, siz kayıtlı olmadığınızdan göremiyorsunuz.
Bunun cevabı googleda vardır

birinci kişi : engellememiş, engellediğin kişinin durumunu göremezsin. senin durumuna bakıyorsa engellemiş olamaz. profil resmini tamamen kaldırmış olabilir. profil fotoğrafını "şunlar hariç.... görsün" şeklinde ayarlamış olması daha kuvvetle muhtemel.

ikinci kişi : engellememiş, durumunu da profil fotosunu da görüyorsun. bu durumda engellemiş olamaz.

İstanbul - Bükreş 640 km.

İzmir Ankara gibi yani. Hiç uzun yol yapmadıysanız uzun gelebilir ama ülkenin yarısı bu mesafeyi senede birkaç kere yapıyor. Göz korkacak bir şey yok.

Ben iki defa otobüsle avrupa turu yaptım 20 gün süren interbus şirketiyle. 2 gecede bir otelde kaliyoduk diğer geceler otobüste uyuduk. Bence kafa dengi birileri de varsa turda, ki illa ki bi şekilde denk gelir, baya keyifli oluyor otobüs turları. O kadar korkulacak bi şey de yok ya, arkadaşın dediği gibi Türkiye içinde uzun yol yapmak gibi çok sıkıntılı bir uzaklık değil. Şoförler de deneyimli oluyor yani sıkıntı olacağını sanmam

Eskişehir-Adana 670 km.
Böyle değerlendirebilirsiniz.

trafik olacağını hiç sanmıyorum

hayatimda ilk kediyi 35 yasimda evime alinca elledim, dunyanin en tembel adamiyim. sorumluluk disinda hic bir zorlugu yok. Sorumlulugu da kopek ya da kusa gore daha az diyebilirim.

Bir kere kıl. Her yer kıl oluyor elini attıgın her yer ama.
Onun dışında gece uykusuna hasret kalıyorsunuz. Kapıyı kapatsanız kapıyı tırmalar bagırır girmek için açsanız uyumaz dolanır tepenizde.

Tabi her kedinin karakteri farklı yani şans meselesi kimi kucaktan inmez kimi dokunulmaktan bile hoşlanmaz ısırır hemen.
Bence kuş daha iyi. Yavru bir muhabbet kuşu alın. Çok kolay alışır size. Güzelce egitirseniz konuşur üstünüzden bile inmez. Bakması da çok kolay. Gece asla sesi çıkmaz kafesinde uyur
Sabah güneş doğarken dışarıdaki kuşların cıvıltısını duyarsa ötebilir. Mevsim geçişlerinde biraz tüy döker. Onda da kafesine tül geçirince çözülür

kediler gece uyur. hatta insandan daha erken uyur. sadece nerdeyse gündoğumuyla uyanırlar bu biraz sorun olabilir.

yavru zamanları güzel ama içinden uysal bi kedi mi manyak bir kedi mi çıkacağı belli olmuyor

bu yüzden sakin huylu karakteri belli olmuş, 2 yaş civarı, kısırlaştırılmış bir dişi kedi sahiplenmenizi öneririm

Bizimki sokak kedisi degil. Gunluk yemek masrafi $8 civarinda. Deri koltuklarin canina okudu. Veteriner masrafi yuksek. Arka bahcede takiliyor cani isteyince eve giriyor. Ben kedi almazdim ama pandemiden dolayi cocuklari kiramadim. Biraz sevdirdi kendini, aile icinde yer edindi, aile fotolarina girdi. Yazlari tuvalet olayini arka bahcede nerede hallediyor bilmiyorum. Kislari bodrum katindaki kumunu kullaniyor. Evim 3 katli ve buyuk oldugu icin sansliyim, Apartman dairesinde olsaydim kedinin kakasini yaptigi kum dolu tepsi/kap neyse onunla ayni ortamda bulunmak istemezdim.

Tüy döküyorlar evet ama buna karsi önlemler alabilirsiniz. Robot süpürge+ kurutma makinesi evin demirbaşı oluyor. Ayrıca kaliteli mamalar yerse ve sıkça taranirsa tüy sorununu büyük ölçüde halledebilirsiniz. Tabii ki kedinin cinsi de burada önemli; İran kedisi gibi bir kedinin tüy bakımı çok zordur mesela.

Bizimki bize 40 günlükken geldi. Kedinin karakteriyle de ilgili bir durum ama çok kucuklukte biraz da eğitim ile istediğiniz kıvama geliyorlar. İlk geldiği günden beri yatak odasına almıyoruz mesela, ilk zamanlar istiyordu ama öyle ağlamaları filan olmadı. Sonrasında da alıştı. Şimdi 6 yaşında, biz istesek bile gelmiyor yatak odasına. Geceleri öyle haldir haldir oyun oynayan bir kedi değildi hiçbir zaman. Dolayısıyla uykuyla ilgili biz asla sorun yaşamadık.

Bebekken gündüzleri evde kalıyordu yalnız ama 4-5 saatten fazla bırakmamaya çalışıyorduk biz; büyüdükten sonra 2-3 gün yalnız kaldigi da oldu. Maksimum o kadar bıraktık ama.

Bunun dışında uzun uzun düşündüm; o kadar çok seviyorum ki zorlukları gözüme görünmüyor sanırım. Ama genel olarak sorumluluk sahibi oluyorsunuz. Yakın zamanda yurtdışına taşındık; bizden çok onun işlemleri sürdü, maddi olarak da bayağı para döktük mesela. E kaliteli mamalarla besliyoruz, senelik kontrollerini atlamiyoruz vs derken bunların hepsi maddi olarak yük. Dolayısıyla sorumluluğunu alabilecekseniz bu işe kalkismakta yarar var. Yoksa migrostaki kalitesiz mamalarla kedi beslemek kediye yapılan en kötü şey gibi geliyor bana mesela. Sonuçta o hayvan gelip sizi secmiyor, siz onu alıyorsunuz. O zaman een iyi şekilde bakmak gerek. E tatile vs gidecekken bakacak biri olmali, en az 10-15 yil yaşayacağını hesaba katmalisiniz. Sıkıldım göndereyim diye bir şey yok.

Kedinin mizaci diye bir gerçek var ama eğitilebilir olduğunu da düşünüyorum. Bizimki doğuştan sakindi, her bebek kedi gibi hareketli olduğu zamanları oldu. Ama bazı kuralları da ogretebildik. Ben 6 yıldır evde bir tane biblonun yerinin değiştiğini bilmem mesela. Küçükken alırsanız kolay eğitim verebiliyorsunuz. Yine de kendi mizaclari var. Bir de büyüdükten ve kisirlastiktan sonra ister istemez sakinlesiyorlar.

Tuvaleti kokar derler. Koku konusunda aşırı hassas biri olarak şunu soyleyeyim; o kedinin sahibi temiz değilse evleri de leş gibi kokuyor evet. Ama iyi kalite mamayla beslenirse, iyi kum kullanilanirsa ve tuvaleti günlük temizlenirse koku filan olmaz. Ben sık sık 'sizin ev kedili gibi değil ya. Hem kötü kokmuyor hem de tüy yok ortalıkta çok fazla' sözünü isitirim. Dediğim gibi iş sizde bitiyor.

Tırmalama için de çok küçükken tahtasına alistirdik, başka hiçbir yeri tirmalamaz. Düzenli tırnakları da kesiliyor.

Son olarak titizlik konusunda terapi alması gereken kıvamda olan annem birkaç ay kedimizle yaşadı. Tüy sorunuyla bir şekilde baş edebildi. O kadar çok benimsedi lo'annem annem' diye dolaşıyordu peşinden. Öyle bir sevgi.

O yüzden kendinize güveniyorsanız alın derim çünkü çok başka bir sevgi.

Bonus olarak da her yere çocuğunun resmini koyan ebeveynler gibi ben de minnoşumun resmini şöyle ilistireyim; hizliresim.com

Gece uyurlar ya adapte oluyorlar insanlı yaşama, gelip kıvrılıyor üzerimde uyuyor ha sabah 5 gibi kalkıp yemeğini yiyip tekrar yatıyor.


Apartman inletecek kadar bi bağırtıları yok (bağırsa dahi)
Yalnız kalma konusunda en başarılı hayvan ama minikken (karakterine göre) biraz daha düşkün olabiliyorlar insana.

Alışkanlıkları gelişir tabii size güvenmesi vs ama uysal, sevecen, kucak kedisi tamamen karakterine göre. Bir kedim omzumdan inmezdi, şimdiki muhterem 4 sene sonra kucağa oturmaya başladı. Yalnızca yerde ve ayakta kucakta mıncırttı kendini uzun süre gibi gariplikler :D

İnsan yavrusunun 10'da ya da 15'te 1'i kadar zorluğu var. Sorumluluklar benzer. Avantajı zorluğundan fazla. Yavruyken uyandırmaz. Birlikte yatmak hayvanın gelişimi için de ilişki için de daha iyi. Zaten senden benden temiz hayvanlar. Gündüz yalnız kalabilir ama gelince oynatman lazım. Kedinin karakteri belli olmaz ama yetiştirmek de önemli. Mesela bizim çocuklardan biri geldiğinde hırçın ve yaramazdı ama hayvana düzgün davranırsan senden öğrenir. Artık azıtmıyor, masaya çıkmıyor, mutfağa girmiyor falan. Bunlar eğitimle oluyor.

Kedi sevmeyen ya da kedi alerjisi olan arkadaşlarla iletişim, etkileşim sorunu yaşarsınız diye başlanabilir sorunları saymaya.

kedinin götünün dibinden ayrılmayıp öğreteceksiniz, koltuk mu tırmalıor yanına gidip şşşt yapacaksınız ve oradan çekeceksiniz, el mi ısırıyor şşşt yapacaksınız.
geceleri uyumaları için siz yatmadan 1 saat önce 1 saat kadar oyun oynayıp yoracaksınız hayvanı ki o da gece uyusun.
uyumuyor miyavlıyormu şşşt gelecek
bebekse yanınıza alın sizinle uyusun
gündüz evde yalnız kalabilir ama kırılacak atlayacağı şeyleri ortadan kaldırın eve güvenlik kamerası alın koridora koyun
neçıkarsa bahtına benimki saldırgan çıktı elleyemiyoruz herkes kendi başına takılıo evde
zorluk yazın tatile gitmek en fazla 4 gün yalnız bırakabiliyoruz

Bin yıldır böyle bu. Genelde çantadan bir şey tek el kullanılarak alındığı için daha kullanışlı. Ben neredeyse hiç görmedim fermuarlı kadın çantası.

çok güzel kumaş çantalar var ama ben de güvensiz olacağı için kullanamıyorum

bahcedekisandal:bez kumas cantalarda normal de digerleri anormal

metro market'in markası diye biliyorum. metroda vardır mutlaka.

kofteci yusufta gordum

hiwell ile ilerliyorum tavsiye ederim.

a54 iyi. al. ben s23 aldım, sonrasında a54 alsam da olurmuş dedim.

Piyasada 5 yıl 7 yıl gidecek bi tel yok. Çok abartmadan işini görecek ortalama Bi Android al 3 4 sene sonra değiştirirsin yine. En iyisini alayım 7 sene götürsün olayı kalmadı pek planlı eskitme var eziyet çekersin.

S20 fe'den yazıyorum bu entry'i. S23 256 gb olanını al. Onda ufs desteği yeni. Seneler sonra buraya bakıp, haklıymış dersin.

Yanlış bilmiyorsam ananeniz almadiysa o yol kapalı.
Ananeniz vatandaş olsaydı anneniz hayattaysa o alir sonra siz alırdınız.

Ama ananeniz hayatta değilse ve almadiysa o yol kapalı.

anneniz hayatta ise o alabiliyor. ancak meşakkatli ve pahalı bir süreç. biz 8000 eurodan fazla harcadik, yeni yemin edebildik. romanyada bu işleri yapan türkler var (tonlarca evrak gidip geliyor, mahkemeler vs.)

Nedense ben ölüm anının acılı olacağını düşünüyorum. Bu ve bilinmezlik beni korkutuyor.
Bir de bunu izlemek iyi gelir belki

youtu.be

Bu hayatta tamamlayamadigim işler için tekrar tekrar dünyaya geleceğime inanmıyorum, bir tık biliyorum.

Korkmamız gereken ölüm değil layıkıyla yaşamamak.

Değer verdiğimiz bir şeyi kaybedince bile çok üzülebiliyoruz. Bir insan canını nasıl kaybedebilir? Bana akıl almaz geliyor. Korkuyorum. Umarım hayırlı bir ölüm olur.

Ölümden korkmuyorum, hayatla ilgili beklentim baya düşük sanırım ondan. Hayallerimdeki gibi hayat yaşasam belki daha çok korkardım. Ruha hiç inanmıyorum, bilinci ruhla özleştirmiyorum yani. İnsanı diğer canlılardan çok ayrı bir varlık olarak göremiyorum, alet yapabilen ve dil geliştiren bir primatız çok özel bulamıyorum. İnancın toplumsal düzeni sağlamak için evrilmesi oldukça mantıklı, benim gibi inançsızların hayatını kendi kendine anlamlı hale getirmesi gerekiyor. Dine inanmayı, sığınmayı isterdim ama mantığıma yatmıyor. Yine de araştırdıkça fikrim değişebilir bilmiyorum.

Ruha inanmıyorum. Bence zaten tüm dinlerin çıkış noktası insanların ölümden sonra hayat arayışları, buna bağlı olarak ruh kavramını geliştirmeleri. Ama bence ne ruh var ne de ölümden sonra hayat. Ölünce bilinç gidecek. Fişi çekilmiş bilgisayar gibi olacağız yani :)

Ölümden korkma değil de ben öldükten sonra yaşanacak olayları kaçırma korkum var. FOMO'nun ekstrem seviyesi gibi :d yani öldükten sonra ne kaçırmışsın tabii umrunda değil de ölmeden olabildiğince şeye şahit olmak istiyorum. Ölümden ziyade uzun ve acılı süreç yaşamaktan korkuyorum. Felç, depremde enkaz vs vs. Öyle bir ölüm yaşamadıktan sonra ölümle ilgili çok korkum yok.

Hatta yıllar önce yine sanırım burda bi soruya denk gelmiştim. Bir tuş var ve basarsanız tüm dünya bir anda yok olacak acısız bir şekilde, basar mıydınız diye. İlk okuduğumda 18 yaşlarındaydım sanırım ve niye basayım ya demiştim. Şimdi en azından basan niye basar onu anlayabiliyorum :d

Edit: çocukluktan beri tamamen pozitivist kafada, tüm metafizik konuları reddeden, bilim takıntılı biriyim. O yüzden ölü geldi, hayalet falan hepsi ya yalan ya halüsinasyon. Birinin 1 birinin 100 yaşinda ölmesi de enteresan bir şey değil. İnsan sadece neokorteks geliştirmiş, baş parmağını kullanabilen bir hayvan. Herhangi bir hayvan nasıl bebekken de ölebiliyor yaşlanınca da, bizde de durum farklı değil

hem de nasıl

Hayatı seviyorum ölmekten korkmuyorum acaba nolacak diye merak içindeyim :)

Bu akşam mistik bir kafadaysan andy weir'ın the egg diye bir öyküsü var, kurzesagt kanalı bunu 7 dakikalık bir animasyon haline getirmişti sana uygun
youtu.be

Türkçe altyazısı da var seçeneklerde

başlarda inançlıydım baya ahiret inancım da vardı haliyle. Ona hazırlık yapıyoruz zannediyordum.

sonra bir dönem dogmatik bilgilerimizin geçmiş yaşamlarımızdan geldiğini veya yaşadıklarımızın atalarımızın yaptığı şeyler yüzünden olduğunu falan düşünmeye başlamıştım.

yakın geçmişte de hiç bir inancım yok. bu tarz kurguların tamamen insan beyninden çıktığını düşünüyorum. kitleleri inandırabildiğin, mantığa yatırabildiğin kadar yayılıyor bu tarz düşünceler.

ölüme gelirsek, korkum değişken ya. bazen hiç korkmuyorum, sadece ben ölürsem üzülecek insanların üzülmesini düşünmek bir miktar üzüyor. Keşke ölümlere alışsak da kimse üzülmese.

bazen de geleceği görememek, son, bilinmezlik, hiçlik gibi şeyler korkutuyor.

ve de uçlarda da olsa, tamam dinlere inanmıyorum insan icadı olduğu için ama içimde bir yerlerde evrenin kendi kendine oluşması mantığını çok yatıramıyorum. Yani bir yaratıcı olmuş olabilir ve farklı bir gerçekliğe uyanabileceğimizin ihtimalini de bulunduruyorum.

Tabi bunun alışageldik öbür dünya tasvirlerinden farklı olacağını düşünüyorum eğer olursa da.

Hiç mal varlığım yada borcum kalmadı bugün. Hiç korkmuyorum artık.

hiç umrumda değil. zerre korkmuyorum.
sadece çaresizce veya öleceğini bilerek ölmek istemiyorum. örneğin depremde bir enkaz altında kalıp ölümü beklemek gibi. veya yoğun bakımda bilinçli olarak kalmak, ölümü beklemek şeklinde olursa...

Yunus emre'nin ruhunu cagirip muhabbet etmisler. Erol sayan anlatiyor. murat bardakci da az degil o da zamaninda katilmis 30 40 kere seanslara.

Ilginc bi muhabbet; youtu.be

jsgflkjhsdf hayatimda ilk kez olum korkusunu bu sabah 5te yasadim. normalde korkmazdim hic. optimistik bilimkurgu gorunce dun gece ters tepki yapti bende.

dindar degilim ruha da inanmiyorum o yuzden yok olacak olma fikri delirtti beni. ne hakla yani madem yok olucam neden varoldum.

mesela yetmedi, eger benim canim bu kadar kiymetliyse, diger canlilarin da oyle degil mi dedim. sabahtan beri et yiyemedim ki bir gun uzun bir sure. 2-3 gune et yemeye donerim ama hos degil.

bi tik da anne babama sinir oldum neden beni boyle bir sonucla randevulasmak uzere dunyaya getirdiler ki. bilmiyorum. korkunc. yok olma fikri bence cok aci bi sey

karanlıkta kalıp acı çekeceğimizi hiç düşünmüyorum. ölümden sonra bir bilinç-ruh devam eden bir süreç bence yok. var olduğuna inanıyor olmamız tamamen insan egosu ve dinlerin ölümden sonraki hayatı pazarlayarak çıkar elde etme stratjisi.

birkaç hayat yaşama da hindistandaki kast sistemi-sömürü düzeni. şimdiki hayatta sürünüyorsun ama sabret bak bir sonraki haytatta kral olacaksın yalanı.

Caner taslaman ruh ölüm diye youtube ta aratinca guzel seyler var.

olum anindan degil de olume giden yolun farkindaligindan korkuyorum. sanirim olumun kendisi bir daha uyanmayacagin bir uykuya dalmak gibi olacak. hissedecegimizi falan da sanmiyorum. ama mesela kanser oldun ve 3 ay icinde yavas yavas oluyorsun. hayatin muhasebesi falan. iste o kotu. veya enkaz altinda yavas yavas olmek...

olumden sonra bir sey olacagini sanmiyorum, ruha inanmiyorum. vegas'ta olan vegas'ta kalacak gibime geliyor. kainat, varolus bunlar askin kavramlar ve asil devam edenler bunlar olacak. biz bu karmasikligin anlik kopuklerinden ibaretiz gibi geliyor.

yani dalgali denizde olusan kopukler gibi. denizin kendisi devam ediyor ama olusan kopukler patliyor ve yerine yenisi olusuyor. sonsuza kadar devam eden bir bilinc fikri cok asiri absurd. asla patlamadan devam eden bir kopuk gibi. kaldi ki bilincimiz, benligimiz ve ben dedigimiz sey materyal dunya ile etkilesimler sonucu degisen, gelisen; dolayisiyla maddeden farkli bir varolus duzeyi olsa da bir yandan da nedensellik bagiyla onlara da siki sikiya bagli.

bazen yuksek farkindalik anlarinda, yalniz basima dusuncelere kapilmisken oha lan bir an gelecek ve butun bu bilinc olmayacak, ben dedigim bu seyin sonu gelecek diye anlik bir aydinlanma yasadigim oluyor. bu fikir bireysel olarak korkutucu tabi, ama hayatin karmasikligi bu korkunc gercekle yuzlesmemizi erteliyor. gercekten olumle yuzlesmeden olumle yuzlesebilecegimizi sanmiyorum. o yuzden bunlarin cogu laf. olumden korkmuyorum diyen adami elinin ayaginin bosalmasi ufak bir kazaya bakar.

Doğumdan öncesini hatırlamadığım için ölümün de aynı olacağını ve fişi çekilmiş bir makine gibi bir anda olmayacağım ve bunun da farkında olmayacagim.

Ben de yavaş yavaş ölmek ve olecegimi bilmekten biraz korkarim. Ama bir anda olsem bunda korkacagim tek sey esim, ailem ve yapamadigim şeyler olur.

Ne ruha ne farklı hayatlara inanıyorum. Farklı hayatlarin falan zenginlerin ve güç sahiplerinin şükür etmek, karla, öteki dünya gibi fakirleri kontrol altinda tutmak için çıkardığı şeyler olduğunu düşünüyorum. Başka dünya olmadığı inanilan bir düzende insanlar daha çok reaksiyon verirdi. Ya da şükür etmek gerekmediği zamanda. Bunlar hep işte topluluklarin kontrolu.

Hepimizin ortak bilincten geldigi ve ortak bilince gidecegimiz, bu dunyadaki gorevimiz tamamlanana kadar defalarca dunyaya gelecegimiz dogu felsefesinde fazlasiyla anlatilmis, deneyimlenmis ve kabul edilmis bir gorus. Ben de katiliyorum. 'Near death experience' yasarsaniz fazlasiyla huzurlu bir sure olacagini gorursunuz, o asamaya kadar aci cekip cekmeyecegimizi bilemeyiz. Kendi adima tam olarak Anita Moorjani'nin anlattigi gibi deneyimledim.

Korkuyorum. Ölümsüz olmak istemem; ama uzun yaşamak istiyorum.
10 yıl kadar önce ölümün ucundan döndüm. Bilincim kapanmadan önceki son anlarda en büyük endişem "ya Tanrı yoksa, ya her şey bitiyorsa" kaygısıydı. İnançlı bir insanım; ölüme o kadar yaklaşmışken şüpheye düşmek çok ilginç gelmişti sonradan. Genelde tam tersinin olacağı farz edilir.

evet olumden korkuyorum ciddi sekilde. Olumden sonra nasil bir ortama gidecek olursam olayim olumden korkarim. Normal olan olumden korkmaktir zaten bana sorarsan.

Yani su hayaytimda olumden daha cok korktugum bir sey yok, bununla kiyaslanabilecek bile bir korkum yok.

ölü olmaktan korkmuyorum.

ölüm sürecinin kendisinden, öldüğümde sevdiklerimin yaşayacağı üzüntüden çok korkuyorum ama. çaresi olmayan bir hastalığımın olması, 3-5 ay veya 1-2 yıl sonra öleceğimi bilmek; arkamda bırakacaklarımın yaşayacağı acılar... bunun kadar ürkütücü, perişan edici çok az şey var bence. bu cepte.

ama "ölüp gitme" fikrinden korkmuyorum, zaman zaman özgürlük ve güç verici nitelik taşıdığını bile söyleyebilirim benim için. düşünsene türlü türlü şey. gurur, kibir, aşk, meşk, geçim sıkıntısı, şu, bu... bir gün geliyor zort. üstüne toprak atıyorlar, artık yoksun. baybay. bitti gitti. şahane bi olay bence.