Ekşi Duyuru

Burada kim ne derse desin için rahat etmeyecek ve sadece birkaç gün daha bekleyecek dirayeti verecek sana :// Doktora git için ferahlasın sonra o kulak gerdirme ameliyatlarına falan düşme durduk yere hemen önlem alınsın. Çok sancılı geçtiğini duymuştum o ameliyatların.

Bütün arşivi senkronize ediyor yani indiriyor, tek kitap seçip bakıp indiremiyorsunuz

Çok teşekkür ederim.

alt tarafı bir kitap indirmek istiyorsanız oradaki kaynakla beslenen hattusa.org'u kullanabilirsiniz. ancak vpn ile bağlanabilirsiniz, engelli.

%1 kambiyo vergisi alınıyor.
döviz bürosunun da alması gerekiyor galiba ama bilemedim. ben bankadan alıyorum.

www.eksiduyuru.com

@her şeyi söylemek mümkün +1

Benim bu işler için taktiğim şöyle; büyük iki tane büro var yakınımda. Bunlara gidip fiyat alıyorum. Bazen pazarlık yapıyorum. İyi fiyat almaya çalışıyorum. Hangisi daha iyi fiyat verirse ondan alıyorum. Benim gözlemime göre bürodan almak-satmak her zaman daha kârlı.

Kuyumcu vergi almıyor. Serbest piyasada banka kurlarından daha yüksek kurlar. Vergi ile kur farkını karşılaştırın hangisi mantıklıysa öyle alın.

Bende de oluyor. Iyilestikten sonra tekrar inceden nüfuz etmiş bel/boyun fitigim var.

bende de son 2 ayda 3-4 kere oldu. bazen bel ağrısı sırt ağrısıyla beraber. ama sıfır his olcak şekilde değil. uyuşma tarzı. sanırım @pass'ın da olduğu gibi bel boyun fıtığı vs olabilir bende de sende de

Uyandığında kolunun üstüne yatmadığını görmen, uyanmadan 10 saniye önce üstüne yatmadığını göstermez. Hep aynı kol niye dersen, alışkanlıkların demek ki o pozisyonda rahat ediyor vücudun.

asıl sebebi boyunla ilgili. boyundaki omurlar kola giden sinirleri sıkıştırıyor. Bunun sebebi farketmediğin boyun fıtığı/ omurga problemi (skolyoz vb) de olabilir tabi, ama üzerine yatmanla alakalı değil kesinlikle.

bende bel fıtığı ve hafif skolyoz teşhisi var ve anlattığın şeylerin aynısını yaşıyorum. Sabah uyandığımda bazen sol, bazen sağ kol tamamen yokmuşçasına uyuşmuş oluyor. Sırt üstü yatmama rağmen bu oluyor. Uyanınca bir süre sonra geçiyor. Güç kaybı yok, günlük yaşamda problemim yok. Ama dediğim gibi boynun yatış esnasında aldığı şekille alakalı bence. zira yüksek yastık kullanıyorum onun da tetiklediğini tahmin ediyorum.

kormayiniz efendim. bende de oldu birkac defa.

hava soguktu. uzerime bir sey giymeyince, pijama takimi gibi, kolumu disarda unutuyordum. gecenin bir saatinde uyaninca kolumu hareket ettiremiyordum. diger calisan kolumda o kolu yorganin altina aliyordum. kol isininca uyusma geciyordu.

kolum disarida kalinca usuyordu. oda da soguktu.

olağanüstü kararnameler onaydan geçer de hemen değil meclis toplandığı ilk anda oylar.

Olağanüstü dönem KHK'lerinde olduğu gibi olacak. Ohal CBK'si yürürlüğe girecek, ancak aynı anda Meclis'e de sunulacak. Meclis Genel Kurulu, kanunları görüştüğü gibi görüşecek ve oylayacak. İlgili İçtüzük hükmünü aşağı bırakıyorum:

Olağanüstü hallerde çıkarılan Cumhurbaşkanlığı kararnamelerinin görüşülmesi
MADDE 128- Anayasanın 119 uncu maddesi çerçevesinde ilan edilen olağanüstü
hallerde Cumhurbaşkanı tarafından çıkarılan ve Resmî Gazetede yayımlandıkları gün Meclis onayına sunulan Cumhurbaşkanlığı kararnameleri, savaş ve mücbir sebeplerle Türkiye Büyük Millet Meclisinin toplanamaması hali hariç olmak üzere üç ay içinde Türkiye Büyük Millet Meclisinde öncelikle görüşülür ve karara bağlanır. Söz konusu kararnameler bir ay içinde komisyonlarda görüşülmediği takdirde, Meclis Başkanlığınca doğrudan doğruya Genel Kurul gündemine alınır. Genel Kurul, geriye kalan iki ay içinde bu kararnameler hakkında karar verir. Üç ay içinde görüşülüp karara bağlanamayan Cumhurbaşkanlığı kararnameleri kendiliğinden yürürlükten kalkar.

Ölmez ne yazık ki, ama artık iş görmediğinin herkes farkında. Bakkal dükkanı gibi babadan oğula işletilen bir meslek oldu sonuçta.

Ölmez.
Eğer girişimci iseniz gittikçe de güçlenir. Eczacılara da uzmanlık geldi, bunu değerlendirmek lazım.

Tercih arefesinde olan birisine söyleyeceğim bir şey var ;

Hangi iş olursa olsun, ama hangi iş olursa olsun,
İşini iyi yapan her daim kazanır.

Hem para kazanır, hem hayatını kazanır, hem de başarıyı kazanır.

Bu sebeple, şu ölür mü bu kalır mı yerine, ben bu mesleği yapar Mıyım, sever miyim diye sormak lazım,

Reisin iki dudagina bakar. Danismanin biri gaza getirir, market lobisi baski yapar, bir gecede eczacilar hain olur:) Ilaclar yuksek karla satiliyordu, gelismis ulkelerdeki gibi ilaci marketten alabilcegiz, bu hizmetle reis secim bile kazanir

ben eczacılikta bir hoca ve yine hoca olan eşi ile konuşmuştum. bunlar eski mezunlar tabi. eskiler iyi iş yapıyor ve kazanıyor ama yenilerde öyle bir durum yok eskisi gibi değil kazanç açısından gibi bir şeyler demişlerdi.

Belli olmaz. Özeller hukuğu, diş hekimliğini bitirdi. Sıra eczacılık ve tıp'ta. Şimdi girersin sonra bakmışsın özellerde batır batır açılıyor. Eyvah dersin ama iş işten geçer.

Eczacılık çoktan öldü. 2018, 2019 mezunlarının kaçı alanıyla ilgili bir işte çalışıyor acaba?

iyi de eczacıların hedefi bir eczane dükkanı açıp çalışmak mı ki? bazı şirketlerin bununla ilgili departmanlarında görev almıyor mu, dükkanda çalışanlara göre çoğunluğu?

buyrun örnek ders listesi. özellikle ismi farma** ile başlayan derslere bi bakın.

bit.ly

eczacılar kendi eczanelerinde veya laboratuvarda hammaddeden kendi ilaçlarını yapabilecek şekilde yetiştirilen kimyasalların etki mekanizmaları hk doktorlardan fazla şey öğrenen insanlar. bu meslek ölürse sen ben boku yedik demektir.

Ben! :) 26'da girdim ama çok uzun sürmedi. Hatta iyi ki girmişim böylece 30'a girerken hazırlıklıydım ve çok sakin karşıladım.

inanıyorum, 27ler kulübü diye bir şey var sonucunda ama sakin ol bence 40 yaşına kadar sürüyor.

- 27 civari depresyon yaygin.
- Duze cikmak cok goreceli. O zamani dertlerimin bir kismini kafamda cozdum, simdi yenileri var.
- Gecebilir
- Bilemem
- Bilmiyorum

Benimki buhranlı değildi :) Depresyon dönemim bi tek 15-17 yaş arası oldu bi daha hayata adapte olabildiğimi düşünüyorum. Ama şunu diyebilirim ki geçmeyen bir durum yok. He bazen illletlik şekilde uzun sürüyor ama yine de son buluyor.

26 da başladı 27de dip demiyim ama bayaa aşağılara düştümm :)) 28de kuş gibi hisettim gerçekten böyle bi süreç olacağını bilmiyordum. 27 yaş içinde çok zor zamanlarımda insanlar söyledi böyle bir şey olduğunu, sanırım yaşla gelen tam dönüm noktası yerlerden biri o nedenle böyle oluyor.

26 yas krizini yasadim galiba. Hic ihtimal vermedigim halde yurtdisina tasinmama, yeni bir cevre edinmeme sebep oldu. Iyi ki de yasamisim.

Ben de 28imde yaşadım, etkileri hala sürmekte. Sanırım çoğumuz bazı şeyleri baştan aşağı sorgulamaya bu yaşlarda ancak vakit buluyor, dolayısıyla ben kimim ve şu an yapmakta olduğum şeyi neden yapıyorum gibi soruların cevaplarını bulmaya çalışıyoruz. Düşünce yapısıyla ilgili birçok şeyi revize edebilirse kişi, taze bir enerjiyle devam edebilir hayatına. Ancak bu değişimlere kendisini açma konusunda cesaretli olması gerek bence.

bu topraklarda yaşıyorsan depresyonun bitmez,geçmez de .

x571 +1

bence de gecmez ya.

Bu yaşlardayım, depresyon sonrası büyük değişimler yaşıyorum. İnsan en dibi görmeden üste çıkamıyor. Bazı depresyonlara şükretmek gerek diye düşünüyorum :)

-29um son 1 yıldır falan kendini sorgulama vs garip bi dönemdeyim. hareketlerim ve karakterim hakkında çok düşünüyorum.(yani inanıyorum)
-vala evlenicem bu sene ama ondan bile emin olamaz oldum çok bozdum bu ara. çıkamıyorum
-geçer inş.
-kendini olduğun gibi kabul ederek olabilir (?)
-ben daha kendimi bilmiyorum asdfsd

şu an yalnız olmadığımı görünce cidden sevindim, 27 ile katılıyorum.
Depresyon değil ama bir hayatı sorgulama, yaptığım işin beni tatmin etmesi/etmemesi durumları, gelecekle ilgili belirsizliklerin yarattığı mutsuzluk, genel bi enerji düşüşü...

Neden böyle bir kriz grubu oluşturup kendinizi buraya dahil etmeye çalışıyorsunuz anlamıyorum. Yok abi kriz mriz. İnternette birileri krize girdim dedi diye herkes kendini kriz hacısı olmak zorunda hissediyor. Kendin bile inanmıyorsun bir depresyonda olduğuna. Ama duymuşsun bir yerden illa sen de gireceksin.

26 yaşındayım. "artık çocuk değilsin" ile "it gibi çalışıp sığır gibi yaşamaktan başka şansın yok; ipin ucunu bırakacak kadar özgür değilsin ama çalışıp bir yerlere gelecek kadar tecrübeli/önemli de değilsin" diye düşünüyor ve kendimi iki arada bir derede, faydasız, aptal hissediyorum. bunu tümüyle yaşa yüklemek doğru olmaz tabii, kendi kararlarımın ve yaşantımın da büyük payı var içinde bulunduğum durumda. farklı yaşasaydım belki şu an böyle hissetmezdim ama yine de sanırım yaş itibariyle içinde bulunduğum bu periyot ruhumu daraltıyor biraz.

sunset limited

(bkz: capernaum)

www.imdb.com

Rüzgar Bizi Sürükleyecek
Güneşli Pazartesiler

empire of the sun

system crasher

Mickybo and me

Two popes
:)

hateful eight

Inglourious Basterds - 2009

the big short

Daha çok pratik olabilir. Sınav pratiği. Zaman falan tutmalı.

sırasıyla;
- kan tahlili, eksik vitamin mineral belirleme ve tamamlama.
- abur cuburu kesmek, şekeri kesmek, sağlıklı gıdalara yönelmek.
- telefon, tablet, televizyon gibi şeylere ara vermek. mümkünse bir süre hiç kullanmamak.
- bol kitap okumak, sakince.
- meditasyon.
- kafayı başka şeylerle meşgul etmemek konusunda kişisel terbiye çalışmaları yapmak, odaklanmayı kendine telkin etmek.

ben hatırlandığımı sanmıyorum çünkü çok kişinin hayatına etki etmiş, yer tutmuş değilim. hatırlanacak kadar hayatına etki ettiğim insanlarlaysa bir şekilde irtibattayım hala. sadece bir tanesiyle koptuk, o da sözlükte entry favorilersem görüyordur diye düşünüyorum, badisiydim en son.

kendini bi düşün bakalım ara sıra aklına gelen kişiler sana iyilik edenler mi kötülük edenler mi? veye en azından sevmediğin kişiler mi? ben genel olarak sevilen, sevilmesem bile nötr olan biriyim çevremde. kimseye zararım olmaz çok nadir yararım olur o yüzden kimse hatırlamıyordur.

1 kişi haricinde hayatlarından silinmişimdir. Ara sıra ben de hatırlarım ama boş takılmaktan yine. Aşık olduğum biri olsa muhtemelen hiçbiri aklıma gelmez :)

Nö

@proletarier, genelde iyilik edenleri düşünüyorum. Ama nedense insanların unutamadıkları hep kendilerinin ebesini kovalayanlar oluyor. Kimsenin canına okumadığım için hatırladığımı düşünmüyor olabilirim. Hmmm.

Hatırlaniyorumdur bence. Çünkü bı şekilde eskide kalan zaman mekan uyumsuzluğundan denk gelemediğim insanlar arayıp soruyorlar ya da yazıyorlar, görüşmek istiyorlar vs.

Hayatına, onu güzelleştirmek adına az veya çok dokunmadığım bir tanıdığım olmadı hiç. Yüzlerce arkadaş ve on civarı dosttan kimseyle görüşmüyorum son 1 senedir. Hatırlamıyorlardır muhtemelen. Ben de uzun süredir işsiz olduğum için hatırlıyor olacaktım -ki bunu erken fark edip hatırlamama kararı aldım. Bu yüzden tüm insanlardan kaçıp tam 8 ay karavanda doğada/dağda yaşadım. Kimse kimseyi hatırlamasa daha güzel olur.

Aslında kimse unutulmaz çünkü bir şekilde zamanında iletişimde olmuşsun. Hatırlanırsın muhakkak ama herkes için farklı hatırlanırsın. Burada bile yıllar önce muhabbet ettiğim herkesi hatırlıyorum. Unutma şansın yok.

Ben baya hatirlaniyormusum, hani beklediğimden de fazla. Ama geçmişten insanlarla tekrar iletişime geçme olayıni kesinlikle öneririm.

2019 sonunda resolution diye böyle aklıma gelen insanlara mektuplar yazıp mesaj olarak atmıştım bana kattıkları, yaşadığımız şeyler falan hakkında.

Bir ikisiyle aram su an çok iyi.

bende de son haftalarda kesintisiz devam ediyor. yeni bir bluetooth kulaklık kullanmaya başladım. belki de ondan. bir süre hiç kullanmayacağım. bakalım bir değişiklik olacak mı... sonsuza dek deyip kendinizi kötü hissetmeyin, duymamaya çalışın. biliyorum sinir edici bir ses, özellikle gece yatmadan önce.

@umutlarivarolankisi entry nick uyumu. Umarım azalır. Benimki genetik de olabilir. Ama gerçekten uyku konusu kötü.

Kulaklık kullanmayı bırakıp, kulağı aşırı gürültülerden koruyarak bir kaç ay deneyin. Azalma ihtimali var, azalır inşallah.

Sadece KBB konusunda hizmet veren bir hastaneye gidin, daha ilgili oluyorlar ve alet edevatları daha teknolojik oluyor.

Geçmiş olsun.

tavsiye etmem. acaba sınava girsem de tıp mı okusam diye düşünüyorum her gün. piyasa b.k gibi. iş yok, iş bulsan hasta yok. maaşlar asgari ücret/3000 tl + prim(%5-10) civarında.

okumak masraflı değil. 5 yılda max. 5000 tl harcarsın.

zor olan iş bulmak ya da klinik açmak. anası babası diş hekimi olmayan, aşırı geniş çevresi olmayan ve kenarda 100.000 tl + 1 yılllık kirası olmayan kimseye tavsiye etmem.

atanan/atamaya başvuran oranı 7/100 civarı şuan. bir sonraki atamada 5-6 falan olur muhtemelen. sen mezun olunca 1'e kadar düşer bu oran.

Marmara Üniversitesi diş hekimliğinde en yakın arkadaşlarımdan biri okuyorv. Bölümündeki öğrencilerin yaşları çok değişken. Sizin gibi mezun öğrenciler bir iki taneden fazla. Kimse de yadırgamıyor.

Derslerinde devamsızlık sorunu var ve dersler, ödevler tahmin edilenden çok daha yoğun geçiyor. Arkadaşımın birkaç arkadaşı bölüme başladıktan sonra bu zorlu sürece dayanamayınca bölümlerini bıraktılar, dayanamadılar. Bu sene arkadaşımın ikinci senesi, galiba en az 7 bin liralık masrafı oldu. Bu sadece diş hekinlerinin kullandığı aletlerle ilgili. İki senedir devamlı sabun yontuyorlar. Başka çalışmaları var. Ben dinlerken sabredemiyorum, gözümdem inanılmaz büyüyor. Bir de diş toplamaya başladılar. Çekilmiş diş arıyor geçen yazdan beri. İstanbul'da yeterince bulamadığı için memleketine gidince oradaki hastanelere gidecek.

Bölümdekiler öğrenciler ne yazıkki psikolojik açıdan çok yoruluyorlar. İster istemez fakültede asistanlarla aralarında bir alt üst ilişkisi var. Bu açıdan sizin bahsettiğiniz itibarsızlığın zirvesine ulaşan öğrenciler oluyor. Öğrencilerin günler uğraştıkları ödevler kendilerini çöpte buluyorlar.

Sizin için diş hekimliği çok zorlayıcı olabilir. Eğer iş bulma ve maaş açısından düşünüyorsanız ne yazıkki çok sayıda işsiz diş hekimi var. Maddi açıdan da gerçekten zorlayabilir gibi sizi.

İlla diş hekimliği gibi bir hedefiniz yoksa. Mezun olduğunuz mühendislik alanı üzerine yükseklisans ve doktora yapabilirsiniz. İnsan ilişkileriniz iyiyse beslenme ve diyetetik okuyabilirsiniz. Beslenme diyetetik alanındakiler özellikle sosyal medyanın yaygınlaşması ile baya şanslı hale geldi.

Yaşınızı çok kafaya takmayın. Zaten üniversite mezunusunuz. Bu size büyük ihtimal artı sağlayacaktır.

okuyacaksan tıp oku diş hekimi olarak iş bulman zor arz fazlası var kaç yıldır

Diş hekimiyim.

Piyasayı kendin belirlersin bence. Sömürüye çok açık şu an için meslek ama kendini sömürtmeden de yaşayan çok yeni mezun var. Kendini geliştirmek çok önemli. Bunun için para harcaman gerekecek. İstanbul'daysan daha kolay ama başka illerde okursan ulaşıma dahi ciddi bütçe ayırman gerekir.

Okurken maddi olarak çok zorluk çekilmese de diğer bölümlere göre harcama yapman gereken bir bölüm. durumun yok ve başarılı isen burs bulabilirsin.

Part-time çalışan yüzlerce öğrenci var. daha 4. sınıfken yukarda yazan arkadaşların dediği paraları kazanan onlarcası var. iş sende bitiyor. Yorucu ama mümkün yani çalışmak.

o yaştan sonra okunur mu çok öznel bir soru.

kendin bir fiil çalışırsan yorucu, başkasını çalıştırırsan çok karlı bir meslek. yabancı dil ve ticari kafan varsa aylık milyonlar kazanmak çok zor değil. ama hepsi için bir miktar sermay gerekiyor.

devlete sırtını dayayıp mesleki tatmini kenara koyma durumu da belirttikleri gibi çok zor. daha da zorlaşıyor. hesapsız açılan çok fakülte oldu, kişi başına düşen diş hekimi sayısı orantısız bozuluyor.

öğrenciyken fakülte dışında hasta bakmak yasadışı.

ayrıca işsiz o kadar çok mezun hekim varken hiçbir işveren öğrenciye hasta baktırmaz, baktırmamalı da zaten.

ablam dis hekimi, muayenehanesi vardi, sonra devlet cikti. devlet cikinca muayenehaneyi kapatmak zorunlu.

her yasta her sey okunur, sizin azminize bagli.

okurken masrafliydi. okulda hocalarin cok aristokrat takilip bezdirdigini hatirliyorum. okumali dersler agirdi. bir de balkonda kuruyan dis kaliplari hatirliyorum, onlar da ayrica yorucu. saatlerce ugrasiyor, kalibi bir aciyor, bozuk cikmis vs. okulda da ayakta zibilyon sey yaptiklari icin yoruluyordu.

mezun olunca torpil yoksa devlete zirt diye girmek hayal. paran varsa muayenehane acabilirsin. para darken, cook para. o yuzden yeni mezunlar bir hekimin yaninda yuzde ile calisiyorlar bir sure. orda tam bir somuru var tabi.

muayenehane actin diyelim, ayni binada 2 hekim daha var. adam bildigi yere gidiyor. biraz esnaflik tarafi var isin. muayenehanecilik zorlu. kimi gun kafani kaldiramazsin, obur ay ac kalirsin. duzenli gelir yok.

insan faktoru sinir bozucu. adam disini fircalamadan geliyor. gec geliyor. borc takiyor. pazarlik ediyor. senden cok bildigini saniyor. kendini ifade edemiyor vs.

diploma olmadan is yapmak cok riskli. dogru da degil zaten ama biri sikayet etse bitersin. cok ispiyonculuk var sektorde. ayrica hem okuyup hem calismak icin cok isabetli bir tercih olmayabilir.

diyelim ki devlet cikti. o zaman da hastanedeki taht oyunlarinin icinde bulacaksin kendini.

ama insan tedavi etmek guzel bir sey bence.

Ben de bi ara düşünüyordum hem kamuda çalışıp hem de diş hekimliği okuyayım diye.
Üstelik eşit ağırlıkçıyım :)
Stajıydı falan zaten imkanı yokmuş. Onun yerine eczacılık düşüyorum. Okurken kolay stajı falan daha kolaydır hem. Dükkan açma sırası gelene kadar çalışmaya devam ederim.
Bence diş hekimliği hem okuması zor hem de çalışma hayatına girmek artık zorlaştı. Eczacılığı da bir düşünün, okurken çalışmanız daha kolaylaşır.

konuyla alakam yok ama diş hekimlerinin de işsiz olduğunu ya da az paraya çalıştığını duymak üzdü. Okumayanlar daha çok kazanıyor:/

Valla bu planin tutmasi icin 30 yasina kadar muhendislik yaptigin surecte para biriktirmis olman gerekiyordu.

Aileden destek sifirsa ve onlarla beraber yasamiyorsan zorlanirsin.

Diş hekimi değilim ama sektöre baya hakimim. Kendi muayenehanesinde bir asistanı ile birlikte ayda 100K üzeri ciro yapan hekimlerde var, 5-10K'yı zor yapanlarda. Ama genel ortalama diğer sektörlere göre fena sayılmaz.

Kendi iş yerinizi açmazsanız eğer; sektörde yaygın olan fix + prim usülü denen bi çalışma düzeni var. Istanbul şartlarında 4.000 + Prim konuşuluyor genelde.

Benim gördüğüm ise şu; hekimlerimiz okuldan mezun olduklarında haliyle bir "işletme" bilgisine sahip olmuyorlar. Bu yüzden olayın ticari tarafında biraz eksik kalabiliyorlar. Muayenehanede aslında tedaviyi uygulamak harici her şey bir ticarethane işletmek, o konuda kendini geliştiren veya buna bir çözüm üretenler genelde baya başarılı oluyor. Mesela benim gördüğüm iyi kazanan örneklerin bir çoğu farklı uzmanlıklardan 3-4 hekim bir araya gelip birde profesyonel işletmeci bir ortak veya çalışan barındıran yerler.

Son olarak güncel sayılar yaklaşık şu şekilde;
Toplam Diş Hekimi Sayısı :35.000
Kamu : 10.000
Fakülte : 3.000
Özel Sektör : 22.000
Toplam Klinik + Muayenehane Sayısı : 12500

Yeni mezun dis hekimi arkadasim nisantasinda bi klinikte basladi. Hocası prof sahibi bi dis cekimine aldigi para 1200 liradan basliyor. Benim arkadaşıma 3 bin veriyor. Diz kazanan tip da kazanir biraz zorlayip tip icin ugras bence.

youtu.be

soğumadım yazacağım. maksat google'da çıksın, gençlerin geleceği yanmasın.

ilk 3-5 yıl hiç para kazanmamayı dert etmememi bana tavsiye eden meslektaş(!) gördüm ben; bak az demiyorum hiç diyorum hiç, 0 (sıfır) tl yani!

adamlar köle arıyor. sekreterine 4000 tl verip, yanında çalıştırdığı hekime 2000 tl verdiğini utanmadan yazan ve bunu savunan hekim gördüm ben facebookta.

ben 2017 mezunuyum. 1,5 yıl çalışabildim. 1 yıldır işsizim. geçen sene başka birinin yanında sigortasız 3.500 tl'ye çalışıyordum. bana ve diğer çalışanlara sigorta yapmıyor land rover'ını satıp hummer almaya çalışıyordu ahlaksız patron. hummer dediğin 500.000 tl'lik yarı tank gibi bir şey yani. bana iftira attı bu, üstüne bir de meshepçilik yaptı beni kovmak için; özellikle bahane yarattı yani.

bana sakarya'da bir yer 3000 tl + prim teklif etti. birkaç gün takıldım, baktım pek hasta yok, bunlar benim paramı veremez zaten dedim bastım döndüm evime. birkaç ay sonra gördüm ki 2500 tl + prime döndürmüşler teklifi. 500 tl'nin cimriliğini yapıyorlar. 500 tl nedir ya? 1 saatte 1 kanal tedavisi yaparsın 500 tl zaten.

ben champixle bıraktım. benim "bırakmama" kimse inanamadı. eşim de hala durup durup "ya inanamıyorum, sen sigarayı bıraktın" falan diyor :)

hayvan gibi içerdim. uyanır uyanmaz arka arkaya yakanlardandım.

şimdiden başarılar.

inanmıyorum. çok içtin kesin :)

yarın 1 ay oluyor. sonuç: inanırım.

Daha önce uzun süreli 2 bırakışım var. İlaçsız. Bu sefer başlamamak üzere bırakıyorum ama. @baldan kaymak, içmedim ayrıca. Aylar öncesinden aldığım karar. Evet.

sigarayı bırakmak kadar kolay bişey yok.

sigaranın fiziksel kötü etkileri yanında , psikolojik olarak en kötü etkisi, sanki çok zor bırakılıyormuş, herkes başaramıyormuş, imkansız zor bişeymiş gibi hissettirmesi.

karar verdin mi? verdin

kendine psikolojini hazırlamak için bir zaman hedefi koydun mu? koymadıysan koy, yakın tutma 2 hafta sonra , 3 hafta sonra şu gün gibi.

ondan sonra çat diye bırak gitsin. git bi kilo olips naneli şeker al, zaten 3. günden sonra şekeri de aramayacaksın.

sigarayı bıraktım, çok canm ister sandım, hiç istemedi. çok zorlanırım sanıyordum, hiç zorlanmadım. bu kadar kolay olmasına hala çok şaşkınım.

ilaç falan hiç bişey de kullanmadım, tabi sigarayı bırakmak için devlet ilaçları ücretsiz veriyor diye kulaktan duyma bişeyim var. bırakmak istedikten sonra ilaçlı da ilaçsızda çok kolay oluyor, sana kalmış ilaç olayı yani.

İnanmam, çünkü bırakacak olsan şimdi bırakırdın.

dur o igrenc espriyi yapayim da icimizde kalmasin
ohooo daha bir sene var!

neyse birak bence de yeni bir yil yeni kararlar, hayirli olsun

odanı bi yavalandır istersen

h

ne birakiyorsun yahu, hayatta keyif aldigin kac tane sey var, neden birini eksiltiyorsun, dewam et, keske bende sewsem ben de icsem, şu boktan dunyada sevdigim birsey daha olurdu yapabildigim tek basima

bırakıp napıcan sanki.bok gibi yaşıyor sabah akşam işe gidiyorsan sağlıksız besleniyorsan iç.spor yapıyor yediklerine dikkat ediyorsan güzel bir sosyal ortam varsa içme.zaten amk ülkesinde eğlenecek adam yok herkes kafa sikiyor siagara içmeyip napacaksın.

1 saat sonra 365 gün olacak, inanın yapabilirsiniz.

5 ay sonra 3 yıl olacak. zor değil. gayet basit. yapamazsın diyenleri dinleme. gayet oluyor.

yapabilirsin. ben yaptım bir anda aldığım kararla bıraktım. sen de yapabilirsin. eksisozluk.com

Üçüncü haftam bitti. Ben nikotin bandıyla bıraktım, tahminimden kolay oldu bantla. Eğer bırakamadıyanız bantla bir deneyin derim.