[]
içinden çıkamadığım psikoloji
ne desem nasıl başlasam bilmiyorum ama toparlamaya çalışacağım.
öncelikle yaş 36 kadın. istanbul’da ortalama bir özel üniversitenin mühendislik fakültesi mezunu alelade bir mühendis. yabancı dille her zaman problemi olan tamamen mezuniyet için ingilizce bilen(sonrasında buna asla kafa yormayan)hayatının hiçbir döneminde araba kullanmaya merakı olmayan(ehliyet dahi almamış olan) biri. bunları niye mi söylüyorum son zamanlarda yaşadığım “hiçbir şeyi beceremeyen” melodi’yi daha iyi anlatmak için….
5 yıllık ilişki sonrası(aynı evde yaşamayı tecrübe etmiş) 4 yıllık evlilik. eş durumundan evlenerek işten ayrılma istanbuldan küçük bir ilçeye taşınma ve kötü sürecin başlaması. öyle veya böyle baya birbirimizi yıpratarak. 2seneyi orada geçirdik bu süreçte eşimin annesi vefat etti. 2 senenin sonunda görece büyük bir yere kendi isteğimizle tayin istedik benim çalışabileceğim bir yer hayaliyle. ancak pandemi-süre olarak burada ne kadar kalıcağımızın belirsizliği-eşimin mesleği vb gibi şeyler sonucu iş bulamadım.burada da 2 yıl bitti evet artık karı-koca olarak sıkıntılarımızı çözdük ama işsizlik beni psikolojik olarak çok yıprattı. maddi olarak herhangi bir beklentiyle değil sadece psikolojik olarak iyi hissetmek için çalışmak istedim. bu süreçte güvensizliklerimde arttı tabi ki artık “bilmem kimin eşi” olmaktansa kendim bir birey olarak ortamlarda bulunmak istedim ama olmadı.
evlenmeden önce çocukla alakalı fikirlerimizi açıkca beyan etmiş olmamıza rağmen eşim çocuk istediğini söyledi. bunu konuşmuştuk dediğimde sanırım bu yüzden boşanmak zorunda kalacağız dedi ilk defa. ben daha kendimi bulamadım ki… hamilelikten,doğumdan,sorumluluktan çok korkuyorum.
çok yıprandım. uykusuzluk,bazı günler çok uyuma, geçmeyen mide ağrıları artık yoruldum. hayatta hiçbir şeyi başaramadım. iyi evlat olmayı,eş olmayı,anne olmayı,çalışmayı. eşimi geçtim ailemin üzülmeyeceğini bilsem aklımda deli saçması bir sürü şey geçiyor ama değer mi diyorum.
diyeceksiniz mi bu 4 yılda kendini geliştirmek için ne yaptın.HİÇBİR ŞEY koskoca hiçbir şey. istemedim içimden gelmedi zaman geçtikçe de yaşama beni bağlayan şeyler azaldı şu son 2 gündür bitti.
öncelikle yaş 36 kadın. istanbul’da ortalama bir özel üniversitenin mühendislik fakültesi mezunu alelade bir mühendis. yabancı dille her zaman problemi olan tamamen mezuniyet için ingilizce bilen(sonrasında buna asla kafa yormayan)hayatının hiçbir döneminde araba kullanmaya merakı olmayan(ehliyet dahi almamış olan) biri. bunları niye mi söylüyorum son zamanlarda yaşadığım “hiçbir şeyi beceremeyen” melodi’yi daha iyi anlatmak için….
5 yıllık ilişki sonrası(aynı evde yaşamayı tecrübe etmiş) 4 yıllık evlilik. eş durumundan evlenerek işten ayrılma istanbuldan küçük bir ilçeye taşınma ve kötü sürecin başlaması. öyle veya böyle baya birbirimizi yıpratarak. 2seneyi orada geçirdik bu süreçte eşimin annesi vefat etti. 2 senenin sonunda görece büyük bir yere kendi isteğimizle tayin istedik benim çalışabileceğim bir yer hayaliyle. ancak pandemi-süre olarak burada ne kadar kalıcağımızın belirsizliği-eşimin mesleği vb gibi şeyler sonucu iş bulamadım.burada da 2 yıl bitti evet artık karı-koca olarak sıkıntılarımızı çözdük ama işsizlik beni psikolojik olarak çok yıprattı. maddi olarak herhangi bir beklentiyle değil sadece psikolojik olarak iyi hissetmek için çalışmak istedim. bu süreçte güvensizliklerimde arttı tabi ki artık “bilmem kimin eşi” olmaktansa kendim bir birey olarak ortamlarda bulunmak istedim ama olmadı.
evlenmeden önce çocukla alakalı fikirlerimizi açıkca beyan etmiş olmamıza rağmen eşim çocuk istediğini söyledi. bunu konuşmuştuk dediğimde sanırım bu yüzden boşanmak zorunda kalacağız dedi ilk defa. ben daha kendimi bulamadım ki… hamilelikten,doğumdan,sorumluluktan çok korkuyorum.
çok yıprandım. uykusuzluk,bazı günler çok uyuma, geçmeyen mide ağrıları artık yoruldum. hayatta hiçbir şeyi başaramadım. iyi evlat olmayı,eş olmayı,anne olmayı,çalışmayı. eşimi geçtim ailemin üzülmeyeceğini bilsem aklımda deli saçması bir sürü şey geçiyor ama değer mi diyorum.
diyeceksiniz mi bu 4 yılda kendini geliştirmek için ne yaptın.HİÇBİR ŞEY koskoca hiçbir şey. istemedim içimden gelmedi zaman geçtikçe de yaşama beni bağlayan şeyler azaldı şu son 2 gündür bitti.
İş başvurusu yapıyor musunuz mesleğinizde? 36 genç bir yaş. Hiçbir şey bitmiş değil. Bazı ilanlarda kadın mühendis istiyorlar özellikle. İyi kötü demeden başvurun.
- dissendium
(08.09.22 18:00:48)
Psikolog ya da psikiyatr değilim ama kendi kendinize içinde çıkamayacağınız bir psikolojiye bürünmüş gibisiniz. Bence mutlaka terapiye başlayın. Hatta çocuk meselesi üzerine çift terapisine de ek olarak başlanabilir. çok uyuma, ve uykusuzluk depresyon başlangıcı gibi geliyor kulağa. Hatta başlangıcını da geçmiş olabilirsiniz.
- himmet dayi (08.09.22 18:11:51)
bu şey değil mi ya, ben. kendi buhranlarımı anlatıp sizi darlamayayım çoğu aynı zaten :') ama öncelikle terapiyi düşünün derim ben de. bu yaşananlar çok yıpratıcı, sağlıklı düşünmeyi ve karar vermeyi zorlaştırıyor. sonrasında bi yol haritası çizersiniz daha sakin bir zihinle.
- pide
(08.09.22 21:34:31)
bir an once profesyonel yardim almaya baslamanizi oneririm. icinden cikilmayacak bir derdiniz yok gibi anlasiliyor ama harekete gececek gucu bulamiyorsunuz anladigim kadariyla. zaman gectikce ve siz adim atmadikca kendinize olan inanciniz iyice sarsiliyor.
baskici bir aile/es ya da parasizlik gibi yasaminizi kokten kisitlayan bir etken yokken, yarin sabah kalkip bir ehliyet kursuna kayit olmanizin onunde kendinizden baska ne engel var?
yardim alirsaniz o gucu kendi icinizde bulabileceginize inaniyorum.
baskici bir aile/es ya da parasizlik gibi yasaminizi kokten kisitlayan bir etken yokken, yarin sabah kalkip bir ehliyet kursuna kayit olmanizin onunde kendinizden baska ne engel var?
yardim alirsaniz o gucu kendi icinizde bulabileceginize inaniyorum.
- sanxis (08.09.22 21:56:35)
cok klise cevap olacak ama bence de terapi size yardimci olabilir. gittiginiz ilk terapist yardimci olmasa bile denemeye devam etmelisiniz. cocuk tabii ki yapmayin. esiniz sirf onun icin bosanacaksa bosansin.
- hot potato (08.09.22 22:06:03)
Öncelikle bir psikiyatriste görününüz. Geçici de olsa bir ilaç desteği size fayda sağlayabilir.
Kendinizle ilgili diğer arkadaşların dediği gibi bir terapistle farkındalık üzerine çalışırsanız yararı olur. Şuan gerçekte olan durumu size söyleyeyim.
Kendinize, çevrenize ve geleceğinize dair olumsuz bir inancınız var. Bu adı üstünde bir inanç. Bu inancı, düşüncenizi bir sorgulayın. "Kendime çok mu yükleniyorum. Kendimi boş yere olumsuz mu değerlendiriyorum. Bana bir yararı oluyor mu?" diye.
Ayrıca uyku, yeme vb konularda günlük bir program dahilinde yaşamaya çalışın.
Bu arada David Burns İyi Hissetmek kitabını okuyabilirsiniz. Sağlıklı günler dilerim.
Kendinizle ilgili diğer arkadaşların dediği gibi bir terapistle farkındalık üzerine çalışırsanız yararı olur. Şuan gerçekte olan durumu size söyleyeyim.
Kendinize, çevrenize ve geleceğinize dair olumsuz bir inancınız var. Bu adı üstünde bir inanç. Bu inancı, düşüncenizi bir sorgulayın. "Kendime çok mu yükleniyorum. Kendimi boş yere olumsuz mu değerlendiriyorum. Bana bir yararı oluyor mu?" diye.
Ayrıca uyku, yeme vb konularda günlük bir program dahilinde yaşamaya çalışın.
Bu arada David Burns İyi Hissetmek kitabını okuyabilirsiniz. Sağlıklı günler dilerim.
- psmstc (09.09.22 08:01:16 ~ 08:14:47)
terapi yerine önce hızlıca iş bulun bakalım aradığınız bu muymuş.
- nuisance (09.09.22 09:18:05)
aradığınız işi bulana kadar part-time iş de bakabilirsiniz
eve gelen gelir yeterliyse
çalışmayı düşünmüyorsan çocuk mantıklı bir seçenek ama bakıcı desteği gelirse
18 saat çalışman gerekir çünkü ev içinde
eve gelen gelir yeterliyse
çalışmayı düşünmüyorsan çocuk mantıklı bir seçenek ama bakıcı desteği gelirse
18 saat çalışman gerekir çünkü ev içinde
- bir soru sorcam (09.09.22 09:21:32)
bir de arkadaş ortamı yok galiba, bunu sağlayana kadar psikologla seans yapmak iyi gelir
- bir soru sorcam (09.09.22 09:22:25)
“Calismayi dusunmuyorsan cocuk mantikli bir secenek” diyenler olacaktir, kulak asmayin.
- sanxis (09.09.22 16:06:28)
Depresyonda olabilirsiniz ve bu troid kaynaklıda olabilir bence önce bir tam kan testi verip, vitamin , tuz, troid ne varsa baktırın bir sorun yoksa , spor yapmıyorsanız spora, duruma göre diyet vs gerekiyorsa başlatabilirsiniz. Bunlar sizi psikolojik olarak ta ayağa kaldırmada faydası olur.
Sonrasında ingilizce çalışıp , mesleğinizde öne çıkıp,
Bu sayede yurtdışı iş fırsatlarına sahip olabilirsiniz.
Dilersiniz bu işte uzman Arkadaşım var ingilizce işini kolaylıkla çözersiniz
Sonrasında ingilizce çalışıp , mesleğinizde öne çıkıp,
Bu sayede yurtdışı iş fırsatlarına sahip olabilirsiniz.
Dilersiniz bu işte uzman Arkadaşım var ingilizce işini kolaylıkla çözersiniz
- mrctrk (09.09.22 17:16:56)
1
