Ekşi Duyuru

Söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil.

Hocam aile tanışması ile evlendiniz de, zorla mı evlendiniz? Sevgisiz ve tanımadan oluşan bir birliktelikten nasıl bir evlilik beklenir ki? hayır ilerde çocuk da olur, bu dünyanın mutsuz bir ailede büyümüş 1 bireye daha ihtiyacı var gibi o da büyür.

Ailelerin tanıştırmasında sıkıntı yok da, o kişiyi tanımadan evlenmekte sıkıntı var. Yani insanlar bir sebep tanışabilir. Bir bar, internet, aileleri vasıtasıyla, arkadaş ortamında. Sadece karşındaki insan kendini tanıtabiliyor mu, gizliyor mu, bunun için vakit tanınıyor mu, yoksa göze batan kusurları görmezden geliniyor mu bunlar önemli. Burada evliliği çıkmaza giren neredeyse herkes, eşinin sevgililik döneminde yaptığı kusurları görmezden geldiği için ya da evlilik öncesi eşinin ailesini tanıma ihtiyacı duymadığı için problemler yaşıyor.

Özetle başlangıçtaki küçük sinek evlenince mide bulandırıyor

yeteri kadar tanımadan mecburmuş gibi evlenmişsiniz bence. kendi bulduğunda da böyle sorunlar çıkabilir bu arada ama, aradaki sevgi daha yoğun oluyor ve bi şekilde çözüyorsun. sevgi ve saygı olmadı mı farketmeksizin sorun olabilir.

ayrıl gitsin psmstc, bekarlık sultanlık harbiden. yaşıyoruz hayatı.

eski duyuruları da okudum ve gerçekten işin zor. bir ömür törpüsü ile evlenmişsin dostum. eğer nafaka fln dert olmayacaksa boşanmayı düşün bence.

bence de aile tanıştırmasında bir sorun yok. ama siz birbirinizi yeteri kadar tanımadan evlenmişsiniz. rahatsız olduğunuz şeyler belirli bir konuda yoğunlaşıyor olsa çözümü kolay olabilirdi ama birkac sorunuzu hatırlıyorum da esas sorun şu an tanıdığınız kişiye ısınamamanızdan kaynaklanıyor.

yakın arkadaşım da bir anda tanışıp birkaç ay gibi kısa bir sürede evlenmişti. haliyle birbirlerini gerçek anlamda tanımaya vakitleri olmadı. yedinci aylarında dava açtılar çünkü tanıdıkça daha çok yabancılastılar, birbirlerinin gerçek karakterlerini kabul edemediler. simdi bu durumda problem evlilik fikrinden ziyade kişilerin gercekten sevip saymadan evlenmelerinde.

daha fazla yıpranmadan çözersiniz umarım.

27 yasinda bekar bir kadinim, bekara kari bosamak kolaydir diye bu aciklamayi yaptim ki cok da dikkate almayin.

ama bir suru aile seminerine katildim, aile danismanlariyla gorustum tanistim. evliligin ilk 3 senesinde sorun yasamayan, birbirine alismayan yok gibi sanirim.

evli arkadaslardan da gordugum kadariyla, severek de evlenseniz, senelerce flort edip de evlenseniz, gorucu de olsa o eve birlikte girdikten sonra binbir turlu sorun cikiyor. cikmayan neredeyse yok benim etrafimda. evlilik sanki basli basina hem sorun hem beraberlik gerektiren bir sey gibime geliyor. yani evlenirken mutlu olacagim, huzur olacak kesin diye dusunmekten vazgectim ben mesela, sorunlar paket halinda geliyor bence. kaldi ki inancli bir insansaniz, islam alimleri de imtihanlarin artacagini soyler evlilikle birlikte. bu ulvi bir durum degil bence yani goklerden gelen imtihanlar vardir seklinde degil. olay baska biriyle, baska bir insanla beraber yasamak, iliski, iletisim kurmak vs. basli basina zor isler. arkadaslarimizla senelerce sorun yasamadik mi? ailemizle sorun yasamadik mi? is hayati, aile hayati sorunlu degil mi? sorunlar hep var, herhalde hayat onlari cozme kabiliyeti gelistirmek ve mucadele etmekten geciyor diye dusunuyorum.

o kadar da kolay degil bosan demek. baska biriyle evlenseniz sorunlar cikmayacak mi? esiniz problemli olabilir, sizi de degerlendirmeye almak gerek, belki onun da bize soyleyecekleri vardir. burda sizi suclamiyorum sadece bazen kendimize bakmak zor olabiliyor, balik denizin icindeyken suda oldugunu biliyor mu bilmiyoruz? birinin onu denizden cikarip bak sen burda yasiyorsun ve su su sartlarda demesi gerektir belki de.

Karsilikli sevgi ve evliligi yurutme istegi olmadan zor. Birbirini taniyarak ve severek evlenince bile uyum saglayana kadar bocalamalar oluyor, bu noktada da ben bu insani seviyorum ve kaybetmek istemiyorum hissi iliskiyi kurtariyor. Tanımadığın, sevmedigin, seni de sevmeyen bir insanla hangi motivasyon iliskiyi ayakta tutacak, buna göre karar vermeniz lazim. Evlilikte karsindakini sevmesen cekilmeyecek binbir tane husus var.

sevdiğim biriyle evlenmedim demeye getirmişsiniz. bunun ötesi yok ki. ilk iki yıl, son beş ay ne farkeder ya da profil fotoğrafını telefonuna koysa ne olur siz onun fotoğrafını gözünüzün önünde istemedikten sonra?
ha yürüyor böyle ilişkiler de çocuk oluyor, daha kötüsü işler yoluna girsin diye çocuk yapılıyor, aileler zaten tanıştırdıkları için baskı unsuru, bir de kendi kendine geçimsizliği normalleştiriyor insanlar.
akıl fikir.

Eski sorularınıza da baktım geldim. Ya boşanacaksınız ya da boşanmazsanız bir seneye eşinizin isteğiyle çocuk yapacaksınız, sonra da "çocuk var, nasıl boşanayım" diye böyle böyle yaşlanacaksınız.

Son sorunuzun cevabı: hayır evlilik kavramının kendisinde sıkıntı yok.

Siz eşinizi sevmiyorsunuz ilk önce onu kendinize itiraf edin bir.

Burada eşinizin yaptıklarını tasvip etsek de etmesek de onu suçlayıcı bir şekilde arkasından konuşmanız burada çok kötü. O size rakip olan bir arkadaşınız değil. Yoldaşınız, kader ortağınız, arkadaşınız, dostunuz, sevgiliniz, eşiniz.

Mesela normalde seven bir eş, karısının telefonuna kendi fotoğrafını koyması (çok avam bulsam da) gibi bir olayını burada onu küçük düşürücü bir şekilde anlatmaz. Kendisine bu durumun kendince komik olduğunu ve kötü gözüktüğünü söyler, kararı kendine bırakır.

Evlilerin, sevgililerin birbirinde hoşlanmadıkları bir ton şey var. Konuşarak çözüyoruz bunları. Kendisinden şikayetçiyseniz, buradaki söylediklerinizi kendisine söyleyin ve boşanın.

Evlilik çocuk oyuncağı değil ayrıca. Kanınızın ısınmadığı, gönlünüzün sevmediği, çekim hissetmediğiniz biriyle hemen nasıl evlendiniz. Bu bir sevgililik değil ki, resmi bir olay, ha diyince hemen ayrılacak bitecek bir şey değil, Nafakayla uğraş dur şimdi.

evliliğin ilk 2 yılı ip çekme yarışı gibidir. biraz sen çekersin ipi, nereye kadar geliyor sınırları neresi, gücü ne kadar, hassas yeri neresi öğrenirsin. biraz karşı taraf ipi çeker. hele görücü usulü evlenmişseniz bu durum iyice ayyuka çıkar, sonuçta birbirinizi tanıma sürecini flörtle değil evlilik süreciyle geçiriyorsunuz.

2 yıldan sonra ya birbirinizin sınırlarına, hassasiyetlerine saygı duymaya başlarsınız yada olmuyor dersiniz.

şu yanılgıya düşmeyin: bu problemleri yaşayan sadece siz değilsiniz. sizin gibi binler var.

size tavsiyem aradaki sevgi ve özellikle de saygı daha fazla zedelenmeden bir aile terapistine gidin. sonra çok dua edersiniz

Hepinize teşekkür ederim.

Hiç uzatmadan yazayım . Bir abim,6 ay evli kaldı.
Düğün taksidi bitmeden boşandı. 2 sene sonra yine evlendi. Şimdi mutlu ve çocuklu.

10 senelik sevgili 5 senelik evliyim. Şu hayatta senden sıkılmayan . Paran yokken de seninle mutlu olabilen insanlarla takıl.

Boşanmalar ve kavgalar çoğunlukla ilk senelerde oluyor zaten. Bir arada yaşamaya başlayan eşler, cicim ayları bitince kavgaya başlıyorlar. Ya aralarındaki sıkıntıları çözüp devam ediyorlar, ya da boşanıyorlar. Başka bir insanla bir arada yaşam kurma, yaşama işi zor bir iş.

Öncelikle her insan kusurludur. Bazı şeyleri görmezden geleceksiniz. Her şeyi takar, büyütürseniz olmaz. Bence eşinizle konuşmayı öğrenin.

Bir kere EVET deyip evlendiyseniz, bu işi yürütmek için sonuna kadar gayret etmeniz lazım. Bazı şeylerin çözümü beklediğinizden çok kolay olabilir.


.

eşimle çocukluk arkadaşıyız, ömrümüzün çoğu birlikte geçti. totalde 20 seneden fazladır tanışıyoruz. evlenmeden önce de 10 sene boyunca sevgiliydik toplam ettiğimiz kavga sayısı 2 3 falandı.

evlendik ilk ay hiç olmayacak şeylerden, sonra da incir kabuğunu doldurmayacak sebeplerden her ay 2 3 büyük kavga patlamaya başladı.

bir ara oturup bu adam kim benim yıllardır beraber olduğum adam nerede dediğimi hatırlıyorum.

ki öylesine bi takılmacadan bahsetmiyoruz cidden çok severek evlendik. şahsen ben eşimle evlenemesem ölürdüm sanırım. onun da bana olan sevgisinden eminim. bunca yıldan, bunca kavgadan sonra bile ayağına taş değsin istemem, hep iyi olsun, hep mutlu olsun, hep yanımda olsun...

ama evliliğin ilk yıldönümünü geçtikten birkaç hafta sonra bu böyle olmayacak galiba boşanacağız diye sabaha kadar oturduğum geceler vardı.

bazı acemilikler zamanla rayına giriyor, birbirinize, aynı evde yaşamaya alışıyorsunuz ve bir şekilde huzurlu bir yuva kurulmuş oluyor.

ya da ben kendimde bunu düzeltecek gücü göremiyorum diyip baştan pes edip ayrılıyorsunuz. bu sürecin gidişatını belirleyen de aranızdaki sevginin yoğunluğu.

evlenmek kolay, evlenmekte ne var ki. bir ev tutuluyor, eşyalar düzülüyor, bir imza atılıyor bitti gitti. zor olan o evliliği sürdürmek zaten.

eşiniz zor biri belli, ama ona sorsak o da sizinle ilgili kendisine ters gelen bir sürü şey anlatacaktır. öncelikli hedefiniz sakin ve başbaşa olduğunuz bir zamanda bu konuları konuşup çözüm bulmaya çalışmak olmalı. bir evliliğin en büyük düşmanı iletişimsizlik çünkü.

bir ömür geçecek beraber, daha ne kavgalar, ne sıkıntılar, ne zorluklar olacak ama iletişimi baştan sağlam tutarsanız aşamayacağınız engel yok.

cocuk yapmadan önce bosanın. kimse kimseye katlanmak zorunda degil. bu yasa gelmis insani da degistiremezsiniz.

Kendimiz tanistik. Sevgiyle yuruyen bir iliskimiz var. Evlilik yurt disina tasinabilmek icin aceleye geldi. Bosanmayi olasilik olarak masaya koydugumuz bir sohbetimiz oldu, orda da gerekli olmadigia karar verip konusup sorunu cozduk. Zaten kendisine "ilerde yurumezse kavga dovus degil, el sikisarak bosanabilecegim birini istiyorum" demistim ve buna gore iliskimizi goturuyorduk.

Senin durumuna gelince: Gercekten hele hele bu devirde gorucu usulu evlenmeyi anlamiyorum.

ayrıl coco.

net ilişkiniz yolunda gitmiyor.ileride mal mülk hatta çocuk girerse iyice sıkıntıya girersiniz.düzelir diye bakmayın düzelmeyecek.ne kadar beklersen o kadar zararına olur.

not:avukat. :/

bosan bosanma diyememe ama;
1- kesinlikle çocuk yapma, bazen kadınlar hormonlarının etkisi ile gaza gelip çocuk konusunda ısrarcı olabiliyorlar dikkatli olun.
2- kendi severek çıktığınla evlensen yine benzer sorunlar yaşayabilirdin, o zaman da kendini suçlardın.

Evliliğin ilk 1-2 yılı ip çekme yarışı gibi diyen arkadaşa katılıyorum. Severek evlendim. Ama sanırım en ciddi tartışmalarımızı o ilk yıllarda yapmışızdır. Karşılıklı sevgi işte o ilk kavgalarda bile empati yapabilmeyi sağlıyor. Tartışıyorsunuz ancak kırıcı olmamaya çalışıyorsunuz.

8 senelik bir evli olarak cevap vereyim. Bu tarz insanlarin karakterleri zor degisir.Bardagin %99'u dolu olsa bile bos olan %1'e takar, hayattan keyif almani engeller.Esinin gozune bakarak birlikte gulebiliyor musunuz? Hic sanmiyorum.Bana kalirsa bosanmak icin yeterli sebep ancak istersen oncesinde iliskiye bir sans ver ve karsilikli yuzlesin.Sakin icine atip kendi kendine cozmeyi deneme.Ben olsam bosanma ihtimalini masada tutarak yuzlesirdim

Evli değilim ama ayrı dünyaların insanısınız gibi gözüküyor. İlerde de çocuk olunca da değişmez bu sorunlar çünkü insanların karakterleri değişmiyor. Yine de bir aile terapistine gidin hiç olmazsa denemiş olursunuz.

5 yıllık evliyim seni çok iyi anlıyorum, çok benzer şartlarla evlilik yaptım, çok benzer meselelere ayağımız takılıyor, bayağı bir şiddetli kavga geçmişimiz var, benim kendimle ilgili yapabildiğim saptama, ben evlilik adamı değilim, gayet kesin. karımı sevmediğim yok, 2 çocuğumuz oldu birini kaybettik bir oğlumuz var şuanda, oğlumu tarifsiz bir sevgi ile seviyorum, bugün zamanı geri alsam oğluma rağmen o imzayı atmazdım, şimdi boşanmak ta bana saçma geliyor, çünkü gerçekten çok ızdırap çektik ama bu güne geldik, artık kurumsallaştık, biryerlerde rölantisini bulduk evliliğin, ama inanılmaz yoruldum sadece 5 yılda saçımda sakalımda ağardı, bu yazı daha hayvan gibi uzar yazsam ama uzatmıyım,
karımda bende çok kez yüzümüze karşı seninle evlendiğim güne lanet olsun dedik, yani pişmanlığı itiraf ettik. Oturup konuşsak şimdi boşanmak çok saçma deriz, su ne sıcak ne soğuk artık, ılık geliyor iyice, okey yani, seninde geleceğim kıvam en iyi olasılık bu, sen benim zamanda geriye gitmiş halim gibisin, çocuk yapmayacaksan boşan dostum, yada yapmadan boşan, bence çok daha mutlu olursun, karında ne yaparsa yapsın, bulur birini, yerinde olsam yada kendi evliliğimin en cehennem dönemi geride kalmasa ve oğlum olmasa bende aynını yapardım, ikiniz acı çekiyorsunuz üçünüz olmasın.
sen içini dökecektin ben döktüm galiba.

firemanjonny evlilerin neden bosanmadiginin ozetini gecmis :)

Cok klise olacak ama bosanmaya usenmeseler,belirsizlikten korkmasalar evliliklerin yarisi biterdi.Bu kadar kendini zorlamaya gerek yok.Bir kapi kapanir bin kapi acilir