[]
İlk psikolog deneyiminiz
Nasıldı? Bu hafta ilk defa psikologa gittim, kadın şikayetimi sordu bi şeyler anlattım falan sonra ailemi sordu işte yaşamdan zevk alıp almadığımı falan sordu ben anlattım baya, size terapi yapmamız lazım dedi toplam 45 dakika sürdü ve 250 lira verip çıktım :D açıkçası bir rahatlama hissetmedim hatta biraz kandırılmış hissettim. Devam edicem bakalım nasıl olcak ama tüm bu olanlar normal mi? Gitmeden yorumları okumuştum insanlar birkaç seansta bile hayatım değişti vs yazmışlar
bi seansta hayatının değişmesi imkansız, zaten derdinizi anlatmanız ve psikoloğun sorunu anlaması en az 3-4 seans sürüyor. arkadaşınıza bir şey anlatırken bile dışarda bi yerde buluşup saatlerce konuşuyorsunuz. ben ilk gittiğimde baya gergindim, sonradan şekillendi herşey bana ödevler mödevler vermişti. parasız kaldığım için devam edememiştim.
- nahtoderfahrung
(07.11.19 19:36:04)
İlk seansta mucize beklemiyordum ama 45 dakika bi şeyler anlatıp çıkıp ben ne yaptım şimdi hissiyle karşılaşınca anlamsız geldi bu durum.
- pastörizesüt (07.11.19 19:37:33)
Terapistin senle aynı frekansta, anlaşabileceğin, derdini zorlanmadan, açıkça anlatabileceğin biri olması lazım. Arada kurulan bağ önemli. Yoksa karanlık bir odada el yordamı lamba prizi aramaya benziyor terapi. Can sıkıyor.
- epistemic_regress (07.11.19 19:40:38)
ben çok mutlu olmuştum.
psikiyatristim yönlendirmişti "sen gafayı yemişsin sana terapi lazım, ilaç kurtarmaz" diye. genç, böyle bıcır bıcır, çok enerjik, sevimli bir kadındı. büyük beklentiyle gitmemiştim ama benim anlatmaya çalıştığım şeyleri çok daha anlaşılır ve yalın bir şekilde bana geri anlatması inanılmaz etkilemişti beni. yani mesela kadına bana çok kompleks gelen bi' şeyi anlatıyorum, öyle bir iki cümleyle cevap veriyor ki "ohaaa nasıl ya" dememek için zor tutuyorum kendimi. karı çok sevdiğim için avrupa'nın çeşitli şehirlerinin mobese kameralarını takip ettiğimi ve kar yağışını onlardan takip ettiğimi söylemiştim de yarılmıştı, onu hiç unutmuyorum. cuneo'da bir kamera bulmuştum o zaman, ona bakıyordum hep.
sanırım iki kez gidebildim. ikisinde de çok memnun kaldım, uzun vadede çok faydası olacağını hissettim. param yetmedi ama, ikiden sonra bırakıp sadece ilaç tedavisi + 30-40 günde bir psikiyatristi görme şeklinde devam ettim.
psikiyatristim yönlendirmişti "sen gafayı yemişsin sana terapi lazım, ilaç kurtarmaz" diye. genç, böyle bıcır bıcır, çok enerjik, sevimli bir kadındı. büyük beklentiyle gitmemiştim ama benim anlatmaya çalıştığım şeyleri çok daha anlaşılır ve yalın bir şekilde bana geri anlatması inanılmaz etkilemişti beni. yani mesela kadına bana çok kompleks gelen bi' şeyi anlatıyorum, öyle bir iki cümleyle cevap veriyor ki "ohaaa nasıl ya" dememek için zor tutuyorum kendimi. karı çok sevdiğim için avrupa'nın çeşitli şehirlerinin mobese kameralarını takip ettiğimi ve kar yağışını onlardan takip ettiğimi söylemiştim de yarılmıştı, onu hiç unutmuyorum. cuneo'da bir kamera bulmuştum o zaman, ona bakıyordum hep.
sanırım iki kez gidebildim. ikisinde de çok memnun kaldım, uzun vadede çok faydası olacağını hissettim. param yetmedi ama, ikiden sonra bırakıp sadece ilaç tedavisi + 30-40 günde bir psikiyatristi görme şeklinde devam ettim.
- der meister
(07.11.19 19:44:46)
@der meister bana hiç geri bildirimde bulunmadı ya bi konudaki düşüncelerimin yanlış olduğunu söyledi sadece. Gerçekten pahalı bi de yani :D
- pastörizesüt (07.11.19 19:49:13)
Ben de faydalı bulacaktım ki adam bir seansta uyuyakaldı. Bana müsaade, diyerek gittim.
- sopiro (07.11.19 20:06:36 ~ 20:13:41)
terapi böyle bir şey zaten. bazı haftalar çok verimsiz geçiyor gibi geliyor bazı haftalar amerikayı keşfetmiş kadar etkili oluyor. ilk seanstan bir şey söylemek zor. benim ilk seansımda ilk başta bir şey sormadan kendimi anlattırdı sonra çok saçmalayınca genel sorulara geçmişti.
rahatlama her zaman olan bir şey değil, hatta genel olarak tam tersi oluyor. çünkü (genel olarak) kötü tecrübelerin üzerinden geçiyorsunuz, hissettiklerinizi anlatıyorsunuz.
bir de okul meselesi var, psikologların yaklaşımı farklı. psikologunuza sorup bilgi alabilirsiniz. hatta aklınızdan geçen her şeyi, pahalı olmasını bile paylaşın bence.
ben her ay maaşımın 3'de 1'ini veriyorum, 2 senedir devam ediyorum. bazen kendimi zorlayarak gidiyorum bazen seans günü gelse de gitsem diyorum. 2 sene önceki halime göre kendimi çok daha iyi tanıyorum, hareketlerimi ve başkalarını daha iyi anlıyorum.
verdiğim paranın iki katını verelim, iki sene önceki haline dön deseler kabul etmem.
rahatlama her zaman olan bir şey değil, hatta genel olarak tam tersi oluyor. çünkü (genel olarak) kötü tecrübelerin üzerinden geçiyorsunuz, hissettiklerinizi anlatıyorsunuz.
bir de okul meselesi var, psikologların yaklaşımı farklı. psikologunuza sorup bilgi alabilirsiniz. hatta aklınızdan geçen her şeyi, pahalı olmasını bile paylaşın bence.
ben her ay maaşımın 3'de 1'ini veriyorum, 2 senedir devam ediyorum. bazen kendimi zorlayarak gidiyorum bazen seans günü gelse de gitsem diyorum. 2 sene önceki halime göre kendimi çok daha iyi tanıyorum, hareketlerimi ve başkalarını daha iyi anlıyorum.
verdiğim paranın iki katını verelim, iki sene önceki haline dön deseler kabul etmem.
- mattiadestro (07.11.19 20:12:53 ~ 20:13:56)
ilk psikologumla enerjim çok uydu. kendimi açmakta zor bir insan olmama rağmen o direncim kırıldı ve güzel bir teröpatik ilişkimiz oldu.
birkaç seansta hayatım değişmedi. ilk seansta neden bunları anlattım ben şimdi ne boka yarayacak deyip kendi kendime ağladığımı hatırlıyorum. ama uzun süreçte çok şey değişti.
terapistim akıllı biriydi. eğitimine de güveniyordum. uzun zaman gittim (4-5 yıl belli aralıklarla) yine başım sıkışınca bir şey danışacak olsam giderim.
iyi ilişki kurduğunuz terapistle güzel bir süreç oluyor.
bir de dipnot: terapi öyle ferahlayıp çıkacağınız bir deneyim olmayabilir. benim çok ağlaya zırlaya çıkıp delirme eşiğine geldiğim zamanlar oldu. o yüzden uzun vadede bakmak lazım sonuca.
birkaç seansta hayatım değişmedi. ilk seansta neden bunları anlattım ben şimdi ne boka yarayacak deyip kendi kendime ağladığımı hatırlıyorum. ama uzun süreçte çok şey değişti.
terapistim akıllı biriydi. eğitimine de güveniyordum. uzun zaman gittim (4-5 yıl belli aralıklarla) yine başım sıkışınca bir şey danışacak olsam giderim.
iyi ilişki kurduğunuz terapistle güzel bir süreç oluyor.
bir de dipnot: terapi öyle ferahlayıp çıkacağınız bir deneyim olmayabilir. benim çok ağlaya zırlaya çıkıp delirme eşiğine geldiğim zamanlar oldu. o yüzden uzun vadede bakmak lazım sonuca.
- ruh i tibbiye (07.11.19 20:16:14)
@mattiadestro böyle düşünmene sevindim bana umut oluyor bu durumlar
- pastörizesüt (07.11.19 20:16:18)
ilki devlet hastanesi'nde bir herifti. o ne dedi ben ne dedim zerre anlamadık birbirimizi.
ikincisi bilmem ki ne yapsan tüh vah tarzında bir kadındı.
üçüncüsü çok genç bir kızdı. dikkatli sevimliydi ama pek verim alamadım.
dördüncüsü yaşlı bir amcaydı. bırak gızım boş işleri sorumluluktan gaçaman gibi şeyler söyledi. üzülerek ayrıldım kapısından.
beşincisi: tamamen farklı bir konu üzerinden danıştım kendisine. cinsellikti konumuz. çok çok iyi gelmişti ama zamanla özele çok daldığımız için utandım kendisinden.
yedinci de çok iyiydi. en son artık psikolog ihtiyacım yok diye gitmiyorum ama olur da ihtiyaç duyarsam numarası var. her an arayabilirsin dedi.
en iyisini sona sakladım, hayatımın dönüm noktasıydı. mesleğine aşık biriydi. beni dinlerken gözlerinin içi gülerdi. çok şeyleri fark edip düzeltmemde yardımcı oldu. bir çocuk gibi ilgilendi benimle. umarım çok mutludur.
aa bir tane daha var, onu hiç sevmedim kaltağın tekiydi.
birde üniversite 2'de gitmiştim, uyum sorunum vardı. dışlanmış hissediyordum girdiğim her toplulukta. ondan da verim alamamıştım. zaten üniversite hayatım kötü geçmişti.
sadece 2 psikoloğa farklı konularda danıştım, diğerlerine tamamen erteleme sorunu üzerinden müracaat ettim.
ikincisi bilmem ki ne yapsan tüh vah tarzında bir kadındı.
üçüncüsü çok genç bir kızdı. dikkatli sevimliydi ama pek verim alamadım.
dördüncüsü yaşlı bir amcaydı. bırak gızım boş işleri sorumluluktan gaçaman gibi şeyler söyledi. üzülerek ayrıldım kapısından.
beşincisi: tamamen farklı bir konu üzerinden danıştım kendisine. cinsellikti konumuz. çok çok iyi gelmişti ama zamanla özele çok daldığımız için utandım kendisinden.
yedinci de çok iyiydi. en son artık psikolog ihtiyacım yok diye gitmiyorum ama olur da ihtiyaç duyarsam numarası var. her an arayabilirsin dedi.
en iyisini sona sakladım, hayatımın dönüm noktasıydı. mesleğine aşık biriydi. beni dinlerken gözlerinin içi gülerdi. çok şeyleri fark edip düzeltmemde yardımcı oldu. bir çocuk gibi ilgilendi benimle. umarım çok mutludur.
aa bir tane daha var, onu hiç sevmedim kaltağın tekiydi.
birde üniversite 2'de gitmiştim, uyum sorunum vardı. dışlanmış hissediyordum girdiğim her toplulukta. ondan da verim alamamıştım. zaten üniversite hayatım kötü geçmişti.
sadece 2 psikoloğa farklı konularda danıştım, diğerlerine tamamen erteleme sorunu üzerinden müracaat ettim.
- for day to break (07.11.19 20:35:44 ~ 20:43:10)
İlkinde bir şey anlamayı bekleme uzun soluklu bir şey bu çünkü. sadece vazgeçmeden devam et. Farkı zaman geçtikçe anlayacaksın :)
- Sonsuzluk ve Bir Gün (07.11.19 21:33:30)
Neden kandırılmış hissettin? İlk gidişinde bir fark olmaz zaten. Ben de gittim psikoloğa birkaç ay ve biz sonlandırdık terapileri çünkü iyi görmüş beni. Ben psikoloğumu çok seviyorum o da beni çok seviyormuş. Hatta seni görmediğimde özlüyorum demişti. Onu tanıdığım için çok şanslıyım. Gerçekten mükemmel insan oluyormuş.
- rock n roll (07.11.19 21:37:26)
Bir ara değişime direnç gösterdiğim bir zaman beni eleştiri yağmuruna tuttu ama nasıl acımasızca eleştiriyor, hüngür hüngür ağladım. Bazen insanları sarsmak gerekiyor dedi :) sonra ben ödevlerimi yapmaya başladım ve amacıma da ulaştım.
- rock n roll (07.11.19 21:53:09)
Aslinda psikologunuzun ilk seansin daha cok bilgi edinme & tanişma tadinda gececegini belirterek seansa baslamasi gerekirdi. O kismi atladigi icin sizde verimsiz bir seans izlenimi birakmis olabilir ama devam eden seanslarda beklentileriniz daha olumlu sekilde ilerleyecektir.
Not: psikolog
Not: psikolog
- goochie goochie (07.11.19 22:45:05)
1
