Ekşi Duyuru

Öncelikle gönül işlerine giriyor mu, bilmiyorum bu sorum. Çünkü bayağı karışık.

Ben kendimi hiç bu dünyaya ait hissetmiyorum. Hani böyle, şımarıklık için ya da "Her şeyin en iyisini hak ediyorum." mantığıyla demiyorum bunu. Hiçbir şeye aidiyet duygusu beslemiyor ya da birilerine aitmişim gibi bir şey hissetmiyorum. Bazen çok sevildiğimi düşünüyorum çevrem tarafımdan ama bazen bu yerle bir oluyor yine aynı çevrem tarafımdan. Bazen içimde kelebekler uçuşuyor, bazen (aslında genel olarak) bütün dünyanın yükü bendeymiş gibi bitkin, bıkmış hissediyorum. Bir gün çok güçlü ve her şeyin üstesinden gelecek kadar enerjik ve özgüvenli hissediyorum ama aynı gün içinde yenilmiş, her şeye geç kalmış gibi hissediyor, her şeyden elimi eteğimi çekesim geliyor. En mutlu olduğumu düşündüğüm anlar bir kibrit çöpünün yanması gibi, 10 dakika bile sürmüyor, yüzüm istemsizce düşüyor. "Aaa, ne olmuş? Hiç beklemiyordum!" diyeceğim bir şey de yok, hiçbir şey şaşırtmıyor beni,"Olabilir." diyorum. Bu, en sevdiğim kişi için de geçerli, beni hiç alakadar etmeyen ama bir şekilde varlığından haberdar olduğum kişiler için de. Geleceğe dair bir umut, bir beklenti ya da heyecan beslemiyorum hiç. Bu soruyu sorarken ölmüş olsam da aynı, 100 sene sonra ölsem de aynı benim için. Etrafımdakilerin genel hayat standartları ve alışkanlıkları peşindeyken bunların hiçbiri ilgimi çekmiyor. Hep uyumak, hiç uyanmamak istiyorum. İşsizdim, iş buldum, hem de her yönüyle çok istediğim bir işti. İlk gün "A, benim işim var!" dedim ama aynısı oldu yine, sanki 30 senedir çalıştım da onun bitkinliği var üstümde. Sabahları kalkmak, her gün aynı şeyleri tekrar tekrar yapmak, ömrü tüketmek vs. Sanki hayat bu değil. Yani böyle olmamalı diye düşünüyorum. Bunu bir aydır işe gidip bıkan birisi olarak da söylemiyorum. İşsizken de aynısını düşünüyordum. Kafamdaki dünya ütopik değil ama gerçek olamayacak kadar da zor gibi. Ne istediğimi, niye istediğimi bilmiyorum. Sanki hiç dünyaya gelmemiş olsaydım diyorum sürekli.

Biliyorum, toparlayamadım ama özetle hep ikili ve zıt hissetmekten, bu dünyada tam olarak kendimi bulamayaşımdan bıktım. Cahilce gelecek belki (ki cahilim) ama psikolojik desteğin çözüm olacağına inanmıyorum, çünkü "A, böyle hissetme. Sen değerlisin, sen bireysin. Kendini olumla!" minvalindeki şeyler bana göre masalla aynı.


Şükürler olsun ki soruma geldim: Siz de böyle hissediyor musunuz? Üstesinden geldiniz mi?

merhaba
merak ettiğim bir husus var,hem erkekler hem kadınlar cevaplarsa sevinirim. sevgilinizin sizden önce kaç sevgilisi olduğu,onlarla cinsel birliktelik yaşayıp yaşamadığı önemli mi,önemliyse ne kadar önemli, misal evlenmem diyecek kadar önemli mi?
bir de sevgilisi sayısından bağımsız eski sevgililerini nitelik olarak da inceler misiniz,sırf meraktan ya da başka herhangi bir sebepten.
cevaplar için teşekkürler *_*

Sanırım bunu yapıcam bu gidişle. 5 bine yakın maaşım var geçen sene iş ararken feci bunalıma girmiştim o dönem ekşiden ve gittiğim kurslardaki çoğu kıza yürüdüm ama baktım alakasız tipler olmaz yani. İş yerinde de şuan bu işe kalkışacak ortam yok. İş ev arası mekik dokuyorum zaten gece hayatım kızlı erkekli ortamım hiç olmadı evcimen biriyim. Benim gibi biri görücü usulü dışında nasıl kız bulabilir ki?

geçenlerde haftasonu için birlikte program yapalım demişti ben de bu sabah napıyoruz diye sordum. bilmem sen karar ver, birlikte olduktan sonra naptığımızın bir anlamı yok dedi. çok sinir oluyorum böyle plan,program yapamayıp karşı tarafa iteleyen kişilere. Ben de politik cevap hazırmış dedim.-gülücüklü emojimi de ekledim yine- alındı. ben güzel bir şey söylemiştim falan diyor. baya uzattı muhabbeti şuan plan program yalan oldu,hesaplaşıyor benimle. çok mu acayip bir şey söylemişim? bana gayet normal geliyor çünkü.

nabıyonuz?

kadın arkadaşlar, istemediğiniz biri size ilgi gösterince olmayan erkek arkadaşı nereden summon ediyorsunuz? maliyeti nedir?

karşı cinse masaj yapmalık kullanıp memnun kaldığınız bir masaj jeli markası var mı acaba? kokusunun fazla yoğun olmaması tercih sebebi

Hayatım boyunca hep tek olmaya bayıldım ya ben, taptım hatta.

Insanlar birsey yapmak isterken baska birşeyi tek başıma yapmayi tercih ettim vs.

Son 1.5 yıldır da yalnızdım bulunduğum şehirde. Ama hiç ihtiyaç duymadım birine.

Sonra son 3 aydır geçmişte bana 5 yıl fln aşık olan bir adam benle konuşmaya başladı. Ya 2 3 günde bir saatlerce herşeyden konuşuyoruz ama her konudan konuşabiliyoruz. Ben ya bu neredeymiş vs oldum. Birden bire dünyam değişti. Ilk defa biri ile o denli guclu paylaşmak istedim hayatimi. Ilk defa. Tam 2 yil sonra inancim oldu birseylere. Alıştım. Deli gibi alıştım.

Sonra normalde ist a gidecektim 3 4 gun. 5 ay onceden belli bir plan. onun için 10 gun yaptım bu plani. Ve öyle davrandı ki sanki bizim bir ilişkimiz olacakmış gibi. Ama gidince ne dedi biliyor musunuz; sana çok benzeyen biri ile görüşüyorum seni hala takıntı yaptığım için. Ama seninle olmaz sen üzerine alınmışsın birsey yoktu. Sen benim zayıf karnım olduğun için sana mesaj atmış yakın davranmış olabilirim.

Şimdi 2 hafta oldu. Ilk defa hayatimda ilk defa oturmuş yalnızlığından şikayetçi oluyorum ben yapıyorum bunu. Canım sıkılıyor. Evet cok garip ama tek canım sıkılıyor. Çünkü bana gösterdi mutluluk hayati paylasmak aradığın buydu dedi sonra cekip aldı elimden.

Ve işin en berbat yanı alalade biri ile can sıkıntım geçsin diye görüşebilecek biri değilim. Ne yapacağım hiç bilmiyorum. Resmen toparlayamıyorum.

Benim kendi halinde sakin yaşamımı aldı piç etti. Bilerek yaptı belki onca yılın acısını aldı benden. Beni bağladı kendine. Hiç kimsede bulamadığım yıllardır aradığım bir arkadaşlığı bulmamı sağladı. Bak dedi böyle olacaktık. Sonra hepsini yıktı. Bu nasıl birsey ya. Arkadasim dedi ki seni çok iyi tanıyor ve en zayıf yerinden yakalamış. Oyle belki.

Ama herşey geçti. Önüme bakmam lazim. Ve ben ilk defa sıkılıyorum tek başıma. Berbat bir ruh halindeyim. Bulundugum sehirden cikma ihtimalimi de 1 ay once uzattim 1 yil daha. Napsam netsem? Eski mod olma şansım yok mu? Resmen kronik bir mutsuzluğa düşmüş gibiyim. Eskiden mutlu eden şeyler bile etmiyor. Dehşet yalnız hissediyorum kendimi.

bir mağaza çalışanı olan erkek kişisi sizi nasıl etkileyebilir, sonuçta bir elektronik , hobi eşyası almak için girdiğiniz bir yerden telefon numaranızı bırakıp çıkmanız için erkeğin yapması gerekenler tam liste değilde 1-2 tüyo verme durumunuz olabilir mi ?

bu durumdaki arkadaşların hisleri nedir?

uc kuluvalla okuyanımız olmayacak be.

biz kızla tanıştım 1 ay falan oldu. bugün whatsaptan konuşuyoruz dialog şöyle:

ben: nassın?
kız: moralim bozuk
ben: neden?
kız: bilmiyorum
ben: peki geçmiş olsun
kız: insan azıcık yardımcı olur.
ben: ????? (iç sesim ben ne yapayım amk. gezideki polis gibi osurayım mı diyesim var.)

sev beni işi gücü bırak benle ilgilen çıldırıcam yani bu nedemek. hep mi ben allahım

1 kaç gün önceden başlıyor söylemeye yok adet olucam, oluyorum, oldum, Karnım şişiyor, karnım ağrıyor vs. hiç sevmiyorum bu konuşmaları. Daha önce hiç bi kız arkadaşım böyle şeyler söylemiyordu. Normal mi bu tarz konuşmalar, nasıl cevap verilir hiç bilmiyorum. Yardım edin

28 yaşlarında kız kişi ile 35 yaşında erkek kişisi kız erkekten toplumca daha üst mevkide çalışmakta kız doktor erkek polis bunlar evlenmeyi düşünmektedir,ama erkek kişisinin hiçbir birikimi yoktur ailesi tarafından güvenceside yoktur ama kızla en kısa zamanda evlenmek ister ve bir buçuk yılda sadece 1.500 tl biriktirmiştir hali hazırda kredi borçlarını ödemektedir..kızın kızıp hesap sorması üzerine erkek kişisi ayrılmak istemiştir, tavırları çirkinlemiştir 1. si erkek kişisi evlilik masrafları için kıza mı güvenmekte ama dilinde hep kendi payına düşeni yapacağını söylemekte bir yıl içinde nişan düğün isteyen biri için ne kafar gerçekçi 2. si kızın hesap sormaya hakkı yok mudur ? neden bu kadar aşırı tavır( kız düğün nişan için herşeyin en bazalini istemekte karşı tarafı kesinlikle zor durumda bırakmak istemiyor ve kız evlilik için yapması gerekenden daha fazlasını yapmakta kendi açısından) 3. sü kız çok sevmekte ama erkeğin bu düşüncesizliğinede kızmakta kabullememekte ne yar dan geçiliyor ne serden kız nasıl çözecek bunu aklı şaşmış durumda sizce ne yapmalı?

artık at hırsızı mıyım, hüsn-ü kuruntum mu bilmiyorum ama karşı cins birine merhaba falan desem, bir şey bile sorsam kendimi sapık gibi hissediyorum. yani tamam kezbanlık bir yana çevre manyak dolu, hak da veriyorum ama yolda birinin arkasından yürürken dahi rahatsız olmasın diye kısa mesafe düz koşu yapmaktan forma gireceğim.

yurtdışında bu tip şeyler daha kolaydı, herkes gayet sıcakkanlıydı. türkiye'de sanki ana avrat sövmüşüm gibi geliyor bazen. biri bana dediğinde ben direk normal karşılıyorum ama aynı şeyi yapınca tepkiler garip.

sorun benden ötürü mü senden ötürü mü? silecem mi meseneden bu tip işleri?

danke.

Götü kalkık biri değilim. Ergen hiç değilim. Daha önce terk edildim bir sebepten. Artık zannediyorum ki çok aşık olanın ya da daha fazla aşık olan tarafın ağzına sıçılır. Bir önyargı gibi bir şey.

Şimdi de bir kız kilidimi açtı. Çok olmadı. Ben de hoşlanıyordum ama o söyleyene kadar yaşanabilecek olanlardan korktum ve açılamadım. İlişkilerin bir süre sonra döndüğü strateji savaşından korkuyorum. Erkeğim ama gelin görün ki çocuk gibiyim. Çünkü gerçek bir travma yaşamıştım. Belki de sadece malımdır, bilmiyorum.

Eğer bu soruya kızdıysanız lütfen öyleyse bir dertleşme olarak görün bunu sadece. Çok sevdiğim için hayatımın merkezi değişti. Şimdi de korkmaya başladım. Mesela ailem var, ailemi tanımıyor, farklı bir sürü şey var. Seviyorsa fark etmez diyeceksiniz ama bir yerlerde bir şeylerin tıkanıp kalacağını sanıyorum.

Kendimi çok güçsüz hissediyorum. Keşke hiç tanımasaydım diyecek seviyeye geldim. Keşke insanların kafasının içini açıp bakabilsek. Siz bunları nasıl atlatıyorsunuz. Kaşarlanmış olmak mı lazım; sevmeyeyim mi? Ne soracağımı bile bilmiyorum.

nefesini duyacak kadar yakın bir halde iken uzun uzun bakışmalar bunun için yeterli midir? hadi bu en klasik hali diyelim, başka neler?

Yoksa psikolojik bir problem olduğunu mu gösterir? Yaşım 21 ve 35-45 (duruma göre +10) yaş arası, bakımlı veya doğal halli kadınları 18-25 yaşlarında kadınlara tercih ederim eğer seçme durumum olsa. Duygusal ilgiden ziyade bedensel çekici bir ilgi daha çok fakat bilmiyorum elimde değil. Yaşımdan dolayı da asla ulaşamayacağım bir içgüdü olarak kalacak gibi, bu ulaşılmazlık da daha çekici kılıyor unsuru, ulaşılamayan şey güzeldir yasası gereği.

yoksa bir ben mi aşırı çekici ve güzel buluyorum. 50 yaşına geldi ama hala taş ya hu.

www.google.com.tr

www.google.com.tr

www.google.com.tr

merhaba millet. lütfen cinsiyet belirtmeden cevap verelim. evet soralım;

evli misiniz?
evliyseniz mutlu musunuz?
eşinizi seviyor musunuz?
zamanı geri alsanız tekrar Onunla evlenir misiniz?

evli değilseniz;

evlenmek istiyor musunuz?
neden istiyor/istemiyorsunuz?

merhaba sevgili duyuru ahalisi. yine bir tindır sorusuyla karşınızdayım. aslında iki sorum var:
1. ilk buluşmada birlikte olduğunuz birisini çok beğendiyseniz ve ikinci kez görüşmek istiyorsanız yazmak için ne kadar süre bekliyorsunuz?
2. ikinci kez buluşurken direk eve mi çağırıyorsunuz yoksa yine dışarıda mı buluşuyorsunuz?

bu iki madde başınıza gelmediyse bile fikirlerinize açığım.

selamlar,

tinder ile façe'yi heralde senkronize ettim bi ara.

şimdi nereden bu senkronizasyonu kaldıracağım?

yani ben mesela diğer kişileri "5 mutual friends" diye görüyorum. o zaman onlar da beni öyle görüyordur.

ama görmesinler istiyorum.

Kurcaladım bulamadım nasıl ayarlandığını.

Teşekkür ettim.

Mutlu gunler, mutlu tatiller.

"Thank god, it's finally 'good' friday!"

youtu.be

Bilmiyorum açıklayamadığım bir şey ..
Sanki çok yeni bir şey olucak ...

Yalnızlık tanımınız nedir ve bu tanıma göre siz yalnız mısınız? Yalnızsanız yalnızlıkla aranız nasıl; halinizden mennun musunuz?

Kaç kızla birlikte olduysam hepsi tipe önem vermediklerini söyledi bana.

Gerçekten böyle bi olay var mı? Mümkün mü yani yoksa sığ gözükmemek için mi söylüyosunuz dürüst olun?

wapptan falan konusurken kerpetenle mi alıyorduk lafı? paslanmısım da biraz.

Birde siz yazmadıgınız sürece yazmaması neye işaret?

bu aralar başıma sık sık gelen..

sabah 8 gibi uyanıyorum, saat 2'ye kadar hiçbir şey hissedemiyorum. bütün o vakitlerde asık surat dolaşıyorum, kafam açılmamış oluyor, o an dediklerimi akşam olunca onaylamıyorum mesela ama demiş oluyorum bi kere, telefonla konuşurken bile kendim gibi olamıyorum en sevdiğim insanlarla. bundan önceki 5 ay gerçekten çok iyiydi, hislerim, duygularım çok güzeldi hayatımda olan insanlar sayesinde ama bugünlerde..

hiçbir şey değişmedi aslında hayatımda.. saat 2'de eve geliyorum o ölü toprağıyla, sonra 2'den 4.30'a kadar uyuyorum, uyanıyorum gergin, sinirli, alıngan bi halde.. 2-3 saat de öyle açılmıyorum. saat 11-12 gibi olduğunda ancak açılmış oluyorum, e zaten 1-2 gibi de yatıyorum yine, bi anlamı kalmıyor.

mutlu olmayı, sevmeyi, heyecanlanmayı..öyle eskisi gibi hissedemiyorum. ve beni en çok üzen işte dediğim gibi, gün boyu ben gibi davranamamak. konuşmaya bile üşeniyorum, başımda kocaman bi ağrı var gibi. neden sizce? havalar mı? depresyona mı giriyorum? noluyo?

merhaba duyuru ahalisi
27 yaşında bir kadınım.2-3 yıl önce sevgilimin bulunduğu şehre geldim ve sonra ayrıldık 6 ay önce ailem istemedi zor bir süreç oldu. 6-7 ay oldu nerdeyse. son zamanlarda çalıştığım yerde ve ailem tarafından evlenmiyor musun,ne zaman evleniyorsun,yok mu biri sorularına maruz kalmaktan o kadar sıkıldım ki. annemle artık her telefon konuşmamız ee yok mu birisi üzerine oluyor, zaten eski sevgilimden dolayı kızgınlar iletişimimiz artık hep bu yönde. akrabalarla iletişimim yok ama sürekli annemi arıyorlar kızlar ne zaman evlenecek diye. işyerinde benden yaşça büyük abi ablalar bak zaman geçiyor, aa evlilik yok mu muhabbeti yapıyor. daraldım artık, şakaya vuruyorum evde kaldım hehe filan diye. çok takmıyorum aslında ama geçen biri duygusal bişey arıyorum diyince o yaşları geçmişsin dedi bozuldum. başka birisi güzel de kızsın niye ki dedi ve bunu yarım saat sorguladı,inanmadı sanki birşey gizliyorum gibi. tersleyemem çalışma ortamı gereği gece gündüz beraberiz, saygım var vs.vs.

evlenmeyi düşünmüyor değilim fakat çok çevrem yok,çalışma saatlerim uzun harıl harıl da koca aramıyorum açıkçası,ama bazen öyle sıkılıyorum ve etkileniyorum ki eve gelince acaba hep yalnız mı kalırım düşüncesiyle depresifleşiyorum. nasıl başa çıkayım,napayım ilan mı vereyim -_-
siz de yaşıyor musunuz bunları?

yahu yaş 30'a yaklaştıka çevremdeki herkes evleniyor, yetmiyor bebek summon ediyorlar.
20'ler civarı "keşke evlensem" derken, şimdi "evlenip ne yapacağım, özgürlük nerede, hayat böyle geçer" mi diye düşünerekten bir şeyler ciddiye azıcık binse depar atıp uzaklaşıyorum.

mahalle baskısı hat safhada. aile, arkadaşlar, hocalar...sanki birleşmişler mürrüvetimi görseler ek maaş bağlanacak devlet tarafından.

mesela kaç yaşında evlendiniz? asla evlenmeyecek olanlar dünya turuna çıkalım mı? her gün aynı kişiyi görmek baymıyor mu?

danke.

Yaş 28 e geliyor ve hala ciddi ilişkim olmadı.
Niye kimseyle evlenmeyi düşünmedim.
Niye cidden bunla yaşlanmalıyım diye düşünmedim :(

Aramızda yaşı 30 üstü olup hala bekar yada evlenmemiş olan var mı ?

Neden olmadı ?

kız yabancı. facebook adresini versem az çok tutturabilecek var mı?

gitmediği yer kalmamış enişteyle, phuket-paris-labrador (onu salladım)

Şimdi içime koyu böyle asfalt kıvamında bir mutsuzluk kapladı. acaip kalın bir vizkositesi var.

Şerefsiz oğlu birde benden kat kat yakışıklı. bide kıskandım bunun üstüne.

Nasıl açarız ruhumuzdaki camları da çıksın bu kesif duygu?

2 sene once doguma gidiyorum diye buraya not dusmustum. Zaman nasil bu kadar hizli gecti hic anlamadim. Gun be gun farkli telaslarla geldim yaniniza. Bugun ise mutlulugumu paylasmak istedim. O memeyi zor bulan gozu kapali kucuk oglan simdi yat yat anne diye beni cagiriyor. Hayat dedigimiz sey bu galiba.

Adet yerini bulsun sorusu siz en son neye boyle gulumsediniz?

>>Merhaba, merak ettiğim bir şey var.Neden kadın kadına ılişkiden bahsedince erkekler bi hoş oluyor?Hemen detayları öğrenmek ıstıyorlar ve kendilerince muzip bi tavır ıcıne girıyorlar sanki.Ya da yaşananları hafife alır bi tarafları var çoğunun.


>>Kendi adıma iki erkeğin ılıskısını görunce bi kıpırdanma olmuyor ben de.Bu kadnların cogunda böyle.Bu tarz iliski yasayan erkeklere karsi 'gercek bi kadinla beraber olsan fikrin degisir' yavsakligina girmiyoruz aslinda. Erkeklerde ıse tam tersi.Sadece 3lù potansiyeli olarak açıklanamaz heralde bu durum.Fıkırlerınızı merak ettm.

Herkese merhaba,
İstanbulda yaşıyorum 27 yaşındayım. Şimdiye kadar girdiğim ortamlarda çalıştığım yerlerde insanların bana sempati duyduğunu sevdiğini muhabbet etmekten keyif aldığını farkediyorum. Buna kızlar da dahil ama bir kızın benden hoşlandığını bugüne kadar hiç hissetmedim. Bir ilişkim de olmadı. Fiziksel olarak bakınca tipsiz olduğumu da düşünmüyorum. Artık bir kızın beni seveceğine inancım kalmadı. Belki de birşey eksiktir. İtici olabilir miyim? Sebebi nedir kestiremiyorum.
Sizce neden?

resmim.net

saat farkindan dolayi geciktim gibi biraz ama bitmediyse hala katiliyim koseden

hadi iyi gommeler

Yeni bir birey.

Yani olmuyor arkadaşlar, kadın erkek ilişkileri olamıyor, hele çağımızda.

acaba saf mı değiştirmeli?

oradan manzara nasıl sayın eşcinseller?

Ya zaten berabersin rutindesin yani mesela film izliyorsun veya yemek yapiyorsun durduk yerde 'bana ilgi goster' diyor. Hani genel bir yakinma falan degil o an icin isini gucunu birak benimle ilgilen diyor. Hani boyle karnim acikti pizza yiyeyim gibi. Bende isi gucu birakip opup kokluyorum falan filan iste ayrintiya girmeyeyim.

Ama bana bu istek cok garip geliyor. Yani cok garipsiyorum. Acaba cok mu ilgisizim falan diyecegim de o da degil yani.

Sorum daha cok kadinlara sizinde sevgilinizden boyle isteginiz oluyor mu? Bu is biraz garip degil mi? Yoksa ben sansli 10-15 tanesine mi denk geldim.

Eger bu dogal birsey ise bu boyle kasinti gibi birsey mi? Kasiyimde gecsin?

Anlayamiyorum soramiyorum da hatuna.

bir öğrenci apartında kalıyorum. yan dairede bir orço var. kapıları hayvan gibi kapatan bir tip, konuşmalarından da atarlı giderli bir şey olduğu anlaşılıyor. bu herif kız arkadaşını getiriyor dairesine. kızla ne kadar gülüp eğlenseler sonra birden tartışmaya başlıyorlar. telefonda da kaç kere kıza bağırdığını duydum. bugün de kavga ettiler. kapının açıldığını duydum, delikten baktım kızı apar topar dışarı attı, kız mal mal bekliyor. sonra çekip aldı zorla kızı. mesela şu an da telefonda bağırıyor kıza. şimdi bu lavukta kızı çeken nedir tam olarak? her türlü aşağılamaya rağmen bırakmaması falan?

Sıkılmadınız mı, birkaç kişinin ''ifşa'' başlıklarında; ''aslında kafan olmasa fena değilsin'' duyarı kasmaya ? Hayır yani misal ben excalibur'un fotoğrafını görsem ne ? Erotik desen değil, bi' aksiyonu-değeri var desen; yok. Sıkıcı. Samimiyetle aranızda merak ettiğim tek bir Allah'ın kulu yok. Azra'nın bacakları hariç. Herneyse şimdinin konusu değil bu.

Yarın bi' değişiklik yapıp bu sefer fotoğraflarınız yerine çoklu hesapları ifşa edin diyorum, çünkü ben bir süredir işsizliğimin bana verdiği kıymetsiz zamana dayanarak; hafızamın çok kötü olması yüzünden anımsamadığım-biliyorsunuz(evet böyle bir özelliğiniz var, çok şaşırıyorum) kullanıcı adlarını aklımda tutamadığım için-
sallamadığım ya da tik atmayan pek cevap vermek istemeyeceğim kullanıcıları 'stickies' uygulamasına kaydediyorum. Tam tersi ''kendimce'' yardımsever olduklarını zannettiğim insanları da tabi.

Ama ne hikmetse filtreyi düzgün işletemiyorum çünkü tonla farklı farklı kullanıcı adları peyda oluyor. Bunların bir kısmıyla alternatif yollarla da diyalogu sürdürdüğümüz için 3.4.7. hesaplarını biliyor oluyorum ama diğerlerini ?

Yarına bildiklerinizi şöyle bi' alt alta yazarsanız amme hizmeti olur. Sevgiyle kalın.


edit: oha, bir mod. arkadaşınız tipi ''duyuru'' olan bu ''başlığı'' gönül işlerine taşımış; oysa ben yarın gönül işi olarak açmayı düşünüyordum. erken geldik.

modlarimiz taşımadan ben gönül işleri kategorisinde açıyorum.


nasilsiniz, hayat nasıl, işler yolunda mi? daha daha....


bana gelirsek, okul bu yıl adeta belimi büktü. mutluyum yine de, yaşamak güzel. umarım siz de mutlusunuzdur. sevgiler <3

akşam neler yapacaksınız planlarınız neler?

Yahu inanılmaz saçma bir olay, aklıma geldikçe içim daralıyor... Hep benim pısırıklığımdan, adam gibi iş halledemememden kaynaklanıyor olay.

Kız arkadaşımla yaklaşık 2 senelik bir birlikteliğimiz var. İlk tanıştığımızda kendimi de az çok tanıdığımdan kısa süreli birşeyler yaşanır biter zannediyordum ama şimdiye kadar yaşadığım en uzun ilişkim oldu resmen. Herşey de güzel gidiyor ama sorun yine bende, yürütemiyorum ne yaparsam yapayım... Henüz yaşım 28, biraz daha sorumsuzca hayatı yaşamak istiyorum ve uzun süreli olarak bir kişiye bağlandığımda kendimi büyük sorumluluk altında ve kapana kıstırılmış hissediyorum. O sorumluluğu alacak olgunluğa henüz ulaşamadım sanırım. Karşımdaki insanı da kırmamak adına yavaş yavaş kızı kendimden soğutup daha sonra da ayrılmayı ya da onun benden ayrılmasını sağlamayı planlıyordum.

Her neyse, bugün iş çıkışı oturduk sohbet ediyoruz cafede. Biraz da iltifat duymaktan hoşlanan biri... Güzel birşey söylediğimde açıklama yapmamı filan istiyor, iyice daral geliyor bana. Bazen de saçma sapan kıskançlıklar yapıyor. Sen benim için çok özelsin diyorum mesela. Nasıl özel yani, açsana biraz, tek bana mı böyle hissediyorsun, nasıl hissediyorsun yani tam olarak benim için vs... Arka arkaya gel egomu okşa içerikli sorular geliyor...

Bugün de güzel giyinmiş falan, bir farklı güzel geldi gözüme, dedim ki bugün muhtemelen bu şehirdeki en güzel kişi sensin dedim. Cevap olarak "Niye bugün için söyledin? Daha güzel bulduğun biri var mıydı ki önceleri?" tarzı saçma sapan bir soru sordu yine... Ben de sinir oldum, kızgınlıkla dedim ki bundan önce bu şehirde senden güzel bulduğum bir kız yoktu ama ilerki zamanlarda senden güzel bulduğum bir kız illa olacak dedim biraz egosu insin ve saçma sapan kıskançlıklar yapmasın diye. Ben öyle diyince yutkundu birden karşımda sustu kaldı. İyi misin diyorum cevap vermiyor. Gözleri doldu ağladı ağlayacak.

Ben de insanları kıramayan biriyim. O öyle olunca üzüldüm ben de. Dedim ki "ama kızın senden güzel olmasına rağmen sen onu hiç kıskanmayacaksın." dedim. O da niye diye sorunca "çünkü o kişi bizim kızımız olacak." dedim... Ben öyle diyince birden gülümseyiverdi bu, ağızları kulaklarına vardı resmen. Tahmin ettiğim şeyi mi söylüyorsun bana diye sordu. Dedim "ne tahmin ediyosun ki?"... "Yani benimle evlenmek istiyorsun değil mi?" diye sordu... O kadar heyecanlı gözüküyordu ki hayır diyemedim ben de... Evet düşünüyorum tabi, 2 senedir birlikteyiz dedim. Daha sonra başka konulardan sohbet muhabbet falan, evine bıraktım onu akşam.

2 senelik bir ilişkide evlilik insanın aklından geçer yani, kız olaya fazla bir anlam yüklemez diye umuyordum. Biraz önce bana mesaj attı anneme de bahsettim evleneceğimizden, inanılmaz mutlu oldu o da diye yazmış bana...

Kızla ayrılmayı düşünürken birden evlilik teklifi etmişim gibi bir duruma düşüverdim. Cidden de değer verdiğim biri ve bende insanları kıramayan bir yapı var. Çok üzülür diye sen olayı yanlış anladın, ben öylesine dedim o evlilik mevzusunu diyemiyorum... En sonunda ayıp olmasın diye evlenecek halim de yok doğal olarak da, bu diyalogdan sonra nasıl onu üzmeden onunla ayrılık mevzusunu konuşabilirim onu da bilmiyorum. Fikri olan varsa yardımcı olmaktan çekinmesin lütfen.

bir uygulama vasıtasıyla yaklaşık 2 haftadır tanışıklığımız vardı.
muhabbet sex partnerliğinden öteydi ve konuşma ve yazışmalar derken kendisine ciddi gözle bakmaya başlamıştım.

birçok defa kendisi laf atıp konuşma başlatıyor ve sohbet ediyordu. ses tonu ve fotoğraflarından anladığım kadarıyla karakteri de oturaklı ve olgundu.

hatta politik düşünceler de uyuşunca tanıştığım diğer insanlara baktığım gibi bakmamaya başladım ve birden ısındım.

3-4 gün sonra da yanına gidip tanışacaktım, kendisi de yakın zamanda geleceğimi duyunca oldukça sevindiğini belli etti ve yazdı.

fakat dün gece engellendiğimi gördüm. telefondan da arayamıyorum. sadece başka birinin telefonundan ulaşabilirim sanırım.


görüşmekten vazgeçtiğini açıkça söyleseydi anlayışla karşılardım fakat bir anda engellenmek saygısızca geldi.

bunu da buraya yazarak birilerine anlatmak istedim. sizce neden böyle yapmış olabilir? görüşmekten vazgeçtiğini söylemek ne kadar zor olabilir ki? :)

Alayım dertlerinizi

Sevgilime çiçek gönderecektim ona bakarken bu teraryumu gördüm hoşuma gitti sizce nasıl? Size gelse beğenir miydiniz? Ya da çikolatadan yapılan çiçeklerden mi göndereyim? Özel gün vs için değil öylesine şaşırsın diye yani. Başka önerilere de açığım.
www.ciceksepeti.com

3 yıldır yalnızım ve epey alıştım yalnızlığa. ama son dönemde birisiyle tanışmak istiyorum, yüreğim hop hop etsin istiyorum. biraz daha üstüne düşsem olacak belki. sonra tekrar yalnızlığın ne kadar tatlı geldiğini hatırlıyorum. sevgili tribi yok, birine karşı yapmılması gereken sorumluluklar yok. böyle hissettiğiniz oluyor mu?

Ben atatürk havalimanında mahsur kaldım. Uçak durup durup rötar yapıyor. Sıkıldım sinirim bozuldu. Sizde ne var ne yok?

Duyuruda sıklıkla yazılan bu şeyi anlamak istiyorum:

“Sevgiliyle her şeyi paylaşmak her zaman doğru olmayabilir”

Dediğiniz şeyler neler?